1“Job, bisag mangayo ka pa ug tabang, walay motabang kanimo. Bisan ang mga anghel5:1 mga anghel: sa literal, mga balaan. dili motabang kanimo. 2Ang kasuko ug kasina mopatay sa tawong buang-buang ug walay kaalam. 3Sa akong naobserbahan, ang tawong buang-buang mahimong mouswag sa iyang panginabuhi, apan sa kalit lang tunglohon sa Dios ang iyang panimalay. 4Walay kapaingnan ang iyang mga anak, ug walay makatabang kanila.5:4 walay makatabang kanila: o, dili makalingkawas sa katalagman. Wala usay molaban kanila sa korte. 5Ang iyang mga abot, bisan pa ang mga bunga niadtong nanurok lang taliwala sa tunokong mga tanom, kuhaon sa mga tawong gutom. Ug ang iyang bahandi kuhaon sa mga tawong hakog. 6Ang kalisod ug kaguol wala nagatubo sa yuta. 7Ang tawo mao ang nagadala ug kalisod sa iyang kaugalingon, sama sa aligato nga molupad gayod pataas.
8“Kon ako pay anaa sa imong dapit, modangop ako sa Dios ug itugyan ko kaniya ang akong kahimtang. 9Kay nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap. 10Ginapaulanan niya ang kalibotan ug ginapatubigan ang kaumahan. 11Ginapataas niya ang nagapaubos, ug ginatabangan ang nagaantos. 12Gub-on niya ang mga plano sa mga tawong limbongan, aron dili sila magmalampuson. 13Ginabitik niya ang mga maalamon sa ilang pagkalimbongan, ug ginasumpo niya ang mga plano sa mga limbongan. 14Mangitngitan sila bisag adlawng dako, ug magpangapkap sila bisag udtong tutok. 15Ginaluwas sa Dios ang mga kabos gikan sa kamatayon ug gikan sa mga tawong gamhanan nga nangdaog-daog kanila. 16Busa may paglaom ang mga kabos, apan ang mga daotan santaon sa Dios.
17“Bulahan ang tawo nga ginatul-id sa Dios ang iyang pamatasan. Busa ayaw ikasakit ang pagdisiplina sa Makagagahom nga Dios kanimo. 18Kay ang iyang gisamdan, iya usab nga tambalan; ang iyang gisakit, iya usab nga hupayon. 19Sa kanunay luwason niya ikaw gikan sa kalamidad ug katalagman. 20Luwason niya ikaw gikan sa kamatayon sa panahon sa kagutom o sa gira. 21Panalipdan niya ikaw sa pagpangdaot kanimo sa uban, ug wala kay kahadlokan kon moabot ang katalagman. 22Kataw-an mo lang ang katalagman ug kagutom, ug dili ka mahadlok sa mabangis nga mga mananap, 23kay dili na kini manghilabot kanimo. Ug dili ka na maglisod magtanom sa imong batoon nga uma. 24Makasiguro ka nga maayo ang kahimtang sa imong panimalay, ug walay mawala sa imong kahayopan. 25Modaghan ang imong kaliwat sama kadaghan sa sagbot sa yuta. 26Taas ang imong kinabuhi, ug dili ka mamatay sa dili pa hustong panahon. 27Sumala sa among pagtuki, tinuod gayod kining tanan. Busa pamatii kini ug iaplikar sa imong kinabuhi.”
1“你只管呼救吧，
谁会回应你呢？
你向哪位圣者求助呢？
2愤恨害死愚昧人，
嫉妒杀死无知者。
3我见愚昧人扎了根，
突然咒诅临到他家。
4他的儿女毫无安宁，
在城门口受欺压也无人搭救。
5饥饿的人吞掉他的庄稼，
连荆棘里的也不放过；
干渴的人吞尽他的财富。
6苦难并非从土里长出，
患难并非从地里生出。
7人生来必遇患难，
正如火花必向上飞。
8“若是我，
就向上帝求助，
向祂陈明苦衷。
9祂行的奇事不可测度，
祂行的神迹不可胜数。
10祂降下雨水浇灌大地，
赐下甘霖滋润田园。
11祂提拔卑微的人，
庇护哀痛的人。
12祂挫败狡猾人的阴谋，
使他们无法得逞。
13祂使智者中了自己的诡计，
使奸徒的计谋迅速落空。
14他们白天遇到黑暗，
午间摸索如在夜晚。
15上帝拯救穷苦人脱离恶人的中伤，
脱离残暴之徒的辖制，
16好使贫寒之人有盼望，
使不义之徒哑口无言。
17“被上帝责备的人有福了，
不可轻视全能者的管教。
18因为祂打伤，祂也包扎；
祂击伤，祂也医治。
19六次遭难，祂都救你；
第七次，灾祸也伤不到你。
20饥荒时，祂必救你脱离死亡；
战争中，祂必救你脱离刀剑。
21你必免受恶毒的毁谤，
灾难来临也不惧怕。
22你必笑对灾殃和饥荒，
毫不惧怕地上的野兽。
23你必与田间的石头立约，
野兽必与你和平相处。
24你的家必安然无恙，
察看羊圈，一只不少。
25你必看见子孙昌盛，
后代如遍地的青草。
26你必寿终正寝才归坟墓，
如同庄稼熟后才被收割。
27看啊，我们已经查验了，
这一切真实可靠，
你当聆听、接受。”
