Job 5 – Ang Pulong Sa Dios APSD-CEB

Ang Pulong Sa Dios

Job 5:1-27

1Job, bisag mangayo ka pa ug tabang, walay motabang kanimo. Bisan ang mga anghel5:1 mga anghel: sa literal, mga balaan. dili motabang kanimo. 2Ang kasuko ug kasina mopatay sa tawong buang-buang ug walay kaalam. 3Sa akong naobserbahan, ang tawong buang-buang mahimong mouswag sa iyang panginabuhi, apan sa kalit lang tunglohon sa Dios ang iyang panimalay. 4Walay kapaingnan ang iyang mga anak, ug walay makatabang kanila.5:4 walay makatabang kanila: o, dili makalingkawas sa katalagman. Wala usay molaban kanila sa korte. 5Ang iyang mga abot, bisan pa ang mga bunga niadtong nanurok lang taliwala sa tunokong mga tanom, kuhaon sa mga tawong gutom. Ug ang iyang bahandi kuhaon sa mga tawong hakog. 6Ang kalisod ug kaguol wala nagatubo sa yuta. 7Ang tawo mao ang nagadala ug kalisod sa iyang kaugalingon, sama sa aligato nga molupad gayod pataas.

8“Kon ako pay anaa sa imong dapit, modangop ako sa Dios ug itugyan ko kaniya ang akong kahimtang. 9Kay nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap. 10Ginapaulanan niya ang kalibotan ug ginapatubigan ang kaumahan. 11Ginapataas niya ang nagapaubos, ug ginatabangan ang nagaantos. 12Gub-on niya ang mga plano sa mga tawong limbongan, aron dili sila magmalampuson. 13Ginabitik niya ang mga maalamon sa ilang pagkalimbongan, ug ginasumpo niya ang mga plano sa mga limbongan. 14Mangitngitan sila bisag adlawng dako, ug magpangapkap sila bisag udtong tutok. 15Ginaluwas sa Dios ang mga kabos gikan sa kamatayon ug gikan sa mga tawong gamhanan nga nangdaog-daog kanila. 16Busa may paglaom ang mga kabos, apan ang mga daotan santaon sa Dios.

17“Bulahan ang tawo nga ginatul-id sa Dios ang iyang pamatasan. Busa ayaw ikasakit ang pagdisiplina sa Makagagahom nga Dios kanimo. 18Kay ang iyang gisamdan, iya usab nga tambalan; ang iyang gisakit, iya usab nga hupayon. 19Sa kanunay luwason niya ikaw gikan sa kalamidad ug katalagman. 20Luwason niya ikaw gikan sa kamatayon sa panahon sa kagutom o sa gira. 21Panalipdan niya ikaw sa pagpangdaot kanimo sa uban, ug wala kay kahadlokan kon moabot ang katalagman. 22Kataw-an mo lang ang katalagman ug kagutom, ug dili ka mahadlok sa mabangis nga mga mananap, 23kay dili na kini manghilabot kanimo. Ug dili ka na maglisod magtanom sa imong batoon nga uma. 24Makasiguro ka nga maayo ang kahimtang sa imong panimalay, ug walay mawala sa imong kahayopan. 25Modaghan ang imong kaliwat sama kadaghan sa sagbot sa yuta. 26Taas ang imong kinabuhi, ug dili ka mamatay sa dili pa hustong panahon. 27Sumala sa among pagtuki, tinuod gayod kining tanan. Busa pamatii kini ug iaplikar sa imong kinabuhi.”