1“Nakahibalo ka ba kon kanus-a manganak ang ihalas nga mga kanding? Nakabantay ka ba sa pag-anak sa mga lagsaw? 2Giihap mo ba ang mga bulan sa ilang pagmabdos hangtod manganak sila? Ug nahibaloan mo ba kon kanus-a sila manganak? 3Moluhod sila ug ihimugso nila ang ilang anak. 4Pagdako sa ilang anak sa kamingawan, manglakaw kini ug dili na mobalik. 5Kinsay naghatag ug kagawasan sa ihalas nga asno? 6Gihatag ko kaniya ang kamingawan aron iyang puy-an; gipapuyo ko siya sa yuta nga gipasagdan na. 7Magpalayo siya sa kasaba sa siyudad ug dili siya gusto nga mansohon. 8Maglibot-libot siya sa kabukiran sa pagpangita ug iyang masabsab.
9“Mapatrabaho mo ba ang ihalas nga baka? Magpabilin ba siya sa imong toril kon gabii? 10Mahiktan mo ba siya ug mapadaro sa imong uma? 11Makasalig ka ba sa iyang kusog sa pagtrabaho sa imong mabug-at nga trabahoon? 12Makasalig ka ba nga tigomon niya ug hakoton ang imong abot ngadto sa giokanan?
13“Kanindot tan-awon sa pako sa ostrich kon mokapay-kapay kini, apan dili kini makatupong sa kaanindot sa pako sa talabon. 14Biyaan sa ostrich ang iyang mga itlog sa yuta aron mainit-initan kini. 15Wala siyay kabalaka nga matumban kini o buakon sa ihalas nga mananap. 16Bangis kini sa iyang mga piso, nga daw dili kini iya. Bale-wala lang kaniya nga mawad-an ug pulos ang iyang hinagoan. 17Kay wala ko siya hatagig kaalam ug panabot. 18Apan kon siya nay modagan, kataw-an lang niya ang kabayo ug ang nagsakay niini.
19“Ikaw ba, Job, ang naghatag ug kusog sa kabayo? Ikaw bay naghatag sa iyang lambungay?39:19 lambungay: o, buhok sa iyang liog. 20Ikaw ba ang nagpalukso kaniya sama sa dulon ug nagpakurat sa mga tawo sa iyang pagpangusmo? 21Magpangahig siya sa yuta ug daw gapasigarbo sa iyang kusog. Unya modasdas siya sa gira. 22Wala siyay gikahadlokan, ug dili siya moatras sa espada.39:22 espada: o, gira. 23Motagingting ang mga udyong diha sa iyang kilid ug magpangidlap ang mga bangkaw sa nagasakay kaniya.
24“Manglupad ang abog sa kakusog sa iyang pagdagan. Dili na siya mapugngan inigtingog sa budyong. 25Magbahihi siya sa pagkadungog niya sa tingog sa budyong. Mapanimahoan niya ang gira bisan halayo ra kini, ug madungog niya ang panagsinggit sa gira ug ang daw nagadahunog nga mga mando sa mga komander.
26“Ikaw bay nagtudlo sa banog sa paglupad ug sa pag-adto sa habagatan? 27Ikaw bay nagmando sa agila sa paglupad ug sa paghimo sa iyang salag didto sa habog nga dapit? 28Nagapuyo ang agila sa pangpang; ang hait nga mga bato mao ang iyang salipdanan. 29Molantaw siya gikan didto sa pagpangita ug tukbonon, ug makita niya kini bisan sa layo. 30Kon asa ang patay atua siya, ug suyopon sa iyang mga piso ang dugo niini.”
39
1おまえは、野やぎがどのようにして子を産むのか
知っているか。その光景を見たことがあるか。
2-3それが身をかがめて子を産み落とし、
体内の重荷から解放されるまでに、
何か月みごもっているのか知っているか。
4野やぎの子らが野原で成長すると、
親のもとを離れ、二度と帰って来ない。
5だれが野ろばを野生にしたか。
6このわたしが、それを荒れ地に放ち、
住みかとして不毛の地を与えたのだ。
7野ろばはにぎやかな町を嫌い、
追い手の叫び声を聞くことをいやがる。
8山や丘が彼らの牧場だ。
彼らはそこで、ありとあらゆる緑の草を探す。
9野牛はおまえに素直に仕えるだろうか。
飼い葉おけのそばに寄って来るだろうか。
10おまえは野牛を使って畑を耕せるか。
野牛は馬鍬を引いてくれるだろうか。
11野牛は力が強いからといって、
おまえは頼りにするだろうか。
野牛に、どこで働くかを自由に決めさせるだろうか。
12野牛を使いに出したら、
打ち場から穀物を運んで来てくれるだろうか。
13だちょうは誇らし気にはばたくが、
母親の愛は持ち合わせていない。
14地面の上に産んだ卵を、砂に温めさせるだけだ。
15だれかに踏まれたり、
野獣につぶされたりするのを忘れている。
16まるで自分の子ではないかのように冷淡にあしらい、
死んでもいっこうに気にしない。
17わたしが知恵を奪ったからだ。
18ところが、だちょうはいったん跳びはねて走りだすと、
どんなに速い馬をも追い越す。
19おまえが馬に力を与えたのか。
風になびくたてがみを、その首につけたのか。
20馬をいなごのように跳びはねさせることができるか。
そのすさまじいいななきは、なかなかのものだ。
21-23馬は地面を前足でかき、自分の力を誇る。
いったん戦場に出ると何ものをも恐れず、
矢が雨あられと降って来ようと、
光る槍と投げ槍が飛んで来ようと逃げ出さない。
24戦闘ラッパが鳴り渡ると、前足で激しく地面をかき、
疾風のように敵陣へと駆けて行く。
25ラッパの鳴るたびにヒヒーンといななき、
遠くから戦いの匂いを嗅ぎつける。
ときの声と、命令を伝える指揮官の怒号を聞くと喜ぶ。
26おまえは、鷹がどのようにして高く舞い上がり、
南方をさして翼を広げるかを知っているか。
27鷲が崖の上に高くのぼって巣を作るのは、
おまえの指図によるのか。
28鷲は崖の上に住み、自然の要害を住みかとする。
29そこから、はるか遠くにいる獲物をうかがう。
30鷲は死んだ動物を見つけて運び、
ひなはその血を吸う。」
