Job 34 – APSD-CEB & NTLR

Ang Pulong Sa Dios

Job 34:1-37

1Unya miingon si Elihu, 2“Kamong miingon nga maalamon kamo ug daghag nahibaloan, pamatia ninyo ako pag-ayo. 3Kay maingon nga ang dila makahibalo kon unsay lamian ug dili lamian nga pagkaon, ang dalunggan makahibalo usab kon unsay husto o dili husto nga mga pulong. 4Busa susihon nato kon unsay husto; tun-an nato kon unsay maayo. 5Kay miingon si Job, ‘Inosente ako apan wala ako hatagi sa Dios ug hustisya. 6Bisag matarong ako, giisip ako nga bakakon. Bisan wala akoy sala nga nahimo, gihatagan niya akog sakit nga walay pagkaayo.’

7“Walay tawo nga sama kang Job nga dili madutlan ug pagtamay. 8Ganahan siyang makig-uban sa daotan ug makasasala nga mga tawo. 9Kay nagaingon siya, ‘Walay makuha ang tawo kon magtinguha siya sa pagpahimuot sa Dios.’ 10Busa pamati kamo kanako, kamong nagaingon nga nakasabot kamo. Ang Makagagahom nga Dios dili mohimo ug daotan. 11Balosan niya ang tawo sumala sa iyang binuhatan; tagdon niya ang tawo sumala sa batasan niini. 12Imposible nga maghimo ang Makagagahom nga Dios ug daotan. Dili niya mahimong tuison ang hustisya. 13May nagsugo ba kaniya sa pagdumala sa tibuok kalibotan? Siyempre wala! 14Kon pagbuot sa Dios nga kuhaon ang gininhawa nga gihatag niya sa tawo, 15mangamatay ang tanang mga tawo ug mobalik ngadto sa yuta.

16“Kon may panabot ka, Job, pamatia kining akong isulti: 17Makadumala ba ang Dios kon dili siya gusto ug hustisya? Nan, nganong gipakadaotan mo man ang matarong ug gamhanan nga Dios? 18Dili ba nga ginabadlong man niya ang daotan ug walay pulos nga mga hari ug mga pangulo? 19Wala niya pabori ang mga pangulo, ug wala niya ipalabi ang mga adunahan kaysa mga kabos, kay silang tanan managsama nga iyang gibuhat. 20Bisan ang mga tawong gamhanan mamatay lang ug kalit sa kagabhion, nga walay nagtandog kanila. 21Gibantayan gayod sa Dios ang tanang ginahimo sa tawo. 22Wala gayoy dapit nga mangitngit nga mahimong katagoan sa mga daotan. 23Dili na kinahanglan nga tawgon pa sa Dios ang tawo nga moadto sa iyang atubangan aron usisahon ug hukman. 24Dili na kinahanglan nga mag-imbestigar pa siya aron matangtang niya ang mga tawong anaa sa pangatungdanan ug pulihan ug lain. 25Tungod kay nasayod siya sa ilang ginahimo, kuhaan niya sila sa gahom ug laglagon bisan sa panahon sa kagabhion. 26Silotan niya sila atubangan sa kadaghanan tungod sa ilang kadaotan. 27Ginahimo niya kini tungod kay miundang sila sa pagsunod kaniya, ug wala sila magtagad sa iyang mga pamaagi. 28Gidaog-daog nila ang mga kabos, ug nadungog sa Dios ang ilang pagpakitabang. 29Apan bisan magpakahilom ug magtago ang Dios, walay makaingon nga dili husto ang iyang ginabuhat. Apan ang tinuod, nagabantay ang Dios sa mga tawo ug sa mga nasod 30aron masanta niya ang pagdumala sa dili diosnon nga mga tawo nga makahatag ug kadaot sa katawhan.

31Job, nganong dili ka man moduol sa Dios ug moingon, ‘Nakasala ako, apan dili na ako magpakasala pa’ o 32‘Ipadayag kanako ang akong sala. Kon nakasala ako, dili ko na kini buhaton pag-usab.’ 33Makapaabot ka ba nga ihatag sa Dios ang imong gihangyo kon dili ka maghinulsol? Anaa kanimo ang desisyon, ug dili kanako. Busa sultihi ako kon unsay imong desisyon. 34Ang mga tawong maalamon ug may panabot nga namati kanako, 35makaingon usab nga ang imong gisulti, Job, walay kaalam ug walay pulos. 36Angay ka gayod nga sulayan pag-ayo tungod sa imong sinultihan nga sama sa daotang tawo. 37Gidugangan mo pa ang imong sala pinaagi sa pagrebelde sa Dios. Gitamay ug giinsulto mo ang Dios sa among atubangan.”

Nouă Traducere În Limba Română

Iov 34:1-37

1Elihu a răspuns și a zis:

2„Ascultați cuvintele mele, înțelepților,

și luați aminte la mine, voi, cei ce cunoașteți!

3Căci urechea verifică cuvintele,

iar cerul gurii gustă, ca să mănânce.

4Să ne alegem ce este drept;

să cunoaștem ce este bine între noi.

5Căci Iov a zis: «Sunt drept,

însă Dumnezeu nu‑mi dă dreptate.

6Deși sunt drept, sunt considerat mincinos.

Deși nu comit fărădelege, săgețile Lui mă rănesc și nu mă mai vindec.»

7Este vreun alt om ca Iov,

care să bea batjocura ca pe apă,

8care să umble cu cei ce săvârșesc nelegiuirea

și să se însoțească cu oamenii răutății?

9Căci el a zis: «Nu este de niciun folos omului

să‑și găsească desfătarea în Dumnezeu.»

10De aceea, voi, oameni pricepuți, ascultați‑mă!

Departe de Dumnezeu răutatea

și de Cel Atotputernic nedreptatea!

11Căci El răsplătește omului după lucrarea lui

și dă fiecăruia după calea lui.

12Dumnezeu nu poate săvârși fărădelegea,

Cel Atotputernic nu poate perverti dreptatea.

13Cine I‑a încredințat pământul?

Cine I‑a supus întreaga lume?

14Dacă Și‑ar pune inima la aceasta,

dacă Și‑ar aduna la El duhul14 Sau: Duhul. și suflarea,

15orice trup ar pieri împreună,

și omul s‑ar întoarce în țărână.

16Dacă ai înțelegere, ascultă lucrul acesta,

ia aminte la glasul cuvintelor mele!

17Poate stăpâni cel ce urăște judecata?

Îl vei condamna tu pe Cel Drept și Puternic,

18Care zice unui împărat: «Ticălosule!»,

și nobililor: «Răilor!»,

19Care nu părtinește pe domnitori,

nici nu face deosebire între bogat și sărac,

pentru că toți sunt lucrarea mâinilor Sale?

20Ei mor într‑o clipă, la miezul nopții;

poporul se clatină și piere.

Cel puternic piere fără amestecul vreunei mâini.

21Ochii Săi cunosc căile omului;

El îi vede fiecare pas.

22Nu este nici întuneric, nici umbră a morții,

unde să se ascundă cei ce săvârșesc nelegiuirea.

23Dumnezeu nu are nevoie să cerceteze un om prea mult,

ca să‑l aducă la judecată înaintea Lui.

24El îi zdrobește pe cei puternici fără cercetare

și‑i pune pe alții în locul lor.

25Pentru că le cunoaște faptele,

îi răstoarnă noaptea și sunt zdrobiți.

26Îi lovește pentru răutatea lor

în locul unde oamenii îi pot vedea,

27pentru că nu L‑au mai urmat

și nu le‑a mai păsat de niciuna din căile Lui.

28Ei au făcut ca strigătul celui sărac să ajungă înaintea Lui,

așa că El a auzit strigătul celui în necaz.

29Când tace, cine‑L poate condamna?

Când Își ascunde fața, cine‑L poate vedea?

La fel Se poartă fie cu un neam, fie cu un om,

30astfel încât omul lipsit de evlavie să nu domnească,

să nu fie o cursă pentru popor.

31Căci I‑a zis el vreodată lui Dumnezeu:

«Am îndurat; nu voi mai păcătui.

32Învață‑mă ceea ce nu văd!

Dacă am săvârșit nedreptate, nu voi mai face!»?

33Oare, după părerea ta,

va răsplăti El

când tu disprețuiești?

Dar tu vei alege, nu eu!

Deci spune ce știi!

34Oamenii pricepuți îmi vor zice,

iar omul înțelept care mă aude, va spune:

35«Iov vorbește fără cunoștință,

iar cuvintele lui sunt fără pricepere.»

36Să fie încercat Iov până la sfârșit,

pentru răspunsurile lui printre oamenii nelegiuirii!

37El adaugă fărădelege la păcatul său,

bate din palme între noi

și își înmulțește cuvintele împotriva lui Dumnezeu.“