1“Karon, Job, pamatia pag-ayo ang tanan kong isulti kanimo. 2Kasultion na kaayo ako; anaa na sa tumoy sa akong dila ang akong isulti. 3Mosulti ako gikan sa matinud-anon kong kasingkasing. Isulti ko ang akong nahibaloan sa kinasingkasing. 4Ang espiritu sa Makagagahom nga Dios maoy naghimo kanako ug naghatag kanakog kinabuhi. 5Tubaga ako, kon makahimo ka. Pangandam sa imong mga katarungan ug barogi kini. 6Sama ra ako kanimo atubangan sa Dios. Giumol usab ako gikan sa yuta. 7Busa ayaw kahadlok kanako o paghunahuna nga lisod-lisoron ko ikaw.
8“Klaro kanako ang imong gipanulti. Miingon ka, 9‘Wala akoy sala; hinlo ako ug inosente. 10Apan nangitag rason ang Dios aron iya akong paantuson. Giisip niya akong iyang kaaway. 11Gikadenahan niya ang akong mga tiil; gibantayan niya ang tanan kong mga lihok.’
12“Apan Job, sayop ka gayod sa imong gisulti. Dili ba nga ang Dios labaw man sa tawo? 13Nan, nganong ginaakusaran mo siya nga wala niya ginatubag ang reklamo sa mga tawo? 14Ang tinuod, nagasulti kanunay33:14 kanunay: o, sa nagkalain-lain nga paagi. ang Dios, apan wala lang makamatikod niini ang tawo. 15-16Nagasulti siya pinaagi sa damgo samtang natulog ug nahinanok ang tawo sa gabii. Mohunghong siya kanila sa mga pasidaan nga makapahadlok kanila. 17Ginahimo niya kini aron moundang ang tawo sa pagpakasala ug pagpasigarbo, 18ug aron maluwas siya gikan sa kamatayon. 19Usahay disiplinahon sa Dios ang tawo pinaagi sa sakit diin mag-antos siya—sama sa walay hupay nga panakit sa kabukogan, 20nga makapawala sa gana sa pagkaon, bisan pag lamian kaayo ang pagkaon. 21Moniwang ang tawo, hangtod manggawas na ang mga bukog. 22Himalatyon na siya ug moadtoay na sa dapit sa mga patay.
23“Apan kon may usa lang sa linibo ka mga anghel nga mopataliwala kaniya ug sa Dios, ug mopahinumdom kaniya kon unsa ang husto ug angayan kaniya,33:23 mopahinumdom… kaniya: o, mosugilon nga matarong siya. 24kaloy-an siya sa Dios.33:24 sa Dios: o, sa anghel. Moingon ang Dios, ‘Luwasa siya sa kamatayon. Nakakita ako ug pantubos kaniya.’ 25Unya mobalik ang maayo niyang lawas. Molig-on siya pag-usab sama niadtong batan-on pa siya. 26Kon mag-ampo siya ngadto sa Dios, motubag ang Dios kaniya. Dawaton siya sa Dios nga malipayon, ug ibalik siya sa Dios sa matarong nga pagkinabuhi. 27Unya mosulti siya sa mga tawo, ‘Nakasala ako, ug naghimog dili maayo, apan wala ko madawat ang silot nga angay unta kanako. 28Giluwas niya ako sa kamatayon, ug padayon akong magkinabuhi.’
29“Oo, kanunay kining gihimo sa Dios ngadto sa tawo. 30Ginaluwas niya ang tawo sa kamatayon aron mabuhi siya. 31Job, pamatia ako pag-ayo. Paghilom lang, ug pasagdi ako nga mosulti. 32Kon may isulti ka pa, sulti lang, kay gusto kong mahibaloan kon tinuod ba nga wala kay sala. 33Apan kon wala kay isulti, hilom lang ug pamati sa akong kaalam.”
1“Mas agora, Jó, escute as minhas palavras;
preste atenção a tudo o que vou dizer.
2Estou prestes a abrir a boca;
minhas palavras estão na ponta da língua.
3Minhas palavras procedem de um coração íntegro;
meus lábios falam com sinceridade o que eu sei.
4O Espírito de Deus me fez;
o sopro do Todo-poderoso me dá vida.
5Responda-me, então, se puder;
prepare-se para enfrentar-me.
6Sou igual a você diante de Deus;
eu também fui feito do barro.
7Por isso não devo inspirar nenhum temor,
e a minha mão não há de ser pesada sobre você.
8“Mas você disse ao meu alcance;
eu ouvi bem as palavras:
9‘Estou limpo e sem pecado;
estou puro e sem culpa.
10Contudo, Deus procurou em mim motivos para inimizade;
ele me considera seu inimigo.
11Ele acorrenta os meus pés;
vigia de perto todos os meus caminhos’.
12“Mas eu digo que você não está certo,
porquanto Deus é maior do que o homem.
13Por que você se queixa a ele
de que não responde às palavras dos homens?33.13 Ou por quaisquer de suas ações?
14Pois a verdade é que Deus fala,
ora de um modo, ora de outro,
mesmo que o homem não o perceba.
15Em sonho ou em visão durante a noite,
quando o sono profundo cai sobre os homens
e eles dormem em suas camas,
16ele pode falar aos ouvidos deles
e aterrorizá-los com advertências,
17para prevenir o homem das suas más ações
e livrá-lo do orgulho,
18para preservar da cova a sua alma,
e a sua vida da espada.33.18 Ou e de atravessar o Rio.
19“Ou o homem pode ser castigado no leito de dor,
com os seus ossos em constante agonia,
20sendo levado a achar a comida repulsiva
e a detestar na alma sua refeição preferida.
21Já não se vê sua carne,
e seus ossos, que não se viam, agora aparecem.
22Sua alma aproxima-se da cova,
e sua vida, dos mensageiros da morte.
23Havendo, porém, um anjo ao seu lado,
como mediador entre mil,
que diga ao homem o que é certo a seu respeito,
24para ser-lhe favorável e dizer:
‘Poupa-o de descer à cova;
encontrei resgate para ele’,
25então sua carne se renova
voltando a ser como de criança; ele se rejuvenesce.
26Ele ora a Deus e recebe o seu favor;
vê o rosto de Deus e dá gritos de alegria,
e Deus lhe restitui a condição de justo.
27Depois ele vem aos homens e diz:
‘Pequei e torci o que era certo,
mas ele não me deu o que eu merecia.
28Ele resgatou a minha alma, impedindo-a de descer à cova,
e viverei para desfrutar a luz’.
29“Deus faz dessas coisas ao homem,
duas ou três vezes,
30para recuperar sua alma da cova,
a fim de que refulja sobre ele a luz da vida.
31“Preste atenção, Jó, e escute-me;
fique em silêncio, e falarei.
32Se você tem algo para dizer, responda-me;
fale logo, pois quero que você seja absolvido.
33Se não tem nada para dizer, ouça-me, fique em silêncio,
e eu ensinarei a sabedoria a você”.
