Job 32 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Job 32:1-22

Si Elihu

1Miundang na sa pagtubag kang Job ang tulo niya ka higala, tungod kay miinsister gayod si Job nga wala siyay sala.

2Unya may usa ka tawo didto nga ginganlag Elihu. Anak siya ni Barakel nga taga-Buz nga naggikan sa pamilya ni Ram. Nasuko siya pag-ayo kang Job kay ang Dios maoy gibasol ni Job ug dili ang iyang kaugalingon. 3Nasuko usab siya sa tulo ka higala ni Job kay wala nila mapamatud-i nga nakasala si Job ug migawas nga ang Dios maoy sad-an. 4Gihulat ni Elihu nga makahuman ug sulti ang uban ayha siya mosulti kang Job, tungod kay mas magulang sila kay kaniya. 5Apan sa dihang nakita niya nga wala nay ikasulti ang tulo, nasuko siya pag-ayo. 6Busa miingon siya, “Bata pa ako ug kamo tigulang na, busa nagpanagana ako nga mosulti. Nahadlok ako nga mangahas sa pagpadayag kaninyo sa akong hunahuna. 7Giisip ko nga kamo ang angayng motudlo kay mga tigulang na kamo ug daghan kamog nahibaloan. 8Apan ang tinuod, ang espiritu sa Makagagahom nga Dios nga anaa sa tawo mao ang nagahatag kaniya sa panabot. 9Ang pagkatigulang dili garantiya nga ang usa ka tawo maalamon ug nahibalo kon unsay husto. 10Busa pamatia ninyo ako. Mosulti usab ako sa akong nahibaloan. 11Nagpaabot lang ako samtang naghunahuna pa kamo sa angay ninyong isulti. Namati ako sa inyong mga rason. 12Namati gayod ako pag-ayo kaninyo, apan wala gayoy usa kaninyo nga nakapamatuod nga nakasala si Job; wala gayod kaninyoy mitubag sa iyang pagpangatarungan. 13Ayaw kamo pag-ingon, ‘Nahibaloan namo kon unsa ang husto. Pasagdi nga ang Dios ang motubag kaniya ug dili ang tawo.’ 14Kon ako ang gilalis ni Job, dili ko siya tubagon ug sama sa inyong panubag. 15Karon nakahinuktok kamo ug wala nay ikatubag. 16Maghulat lang ba ako samtang nagpakahilom kamo ug wala nay ikatubag? 17Aduna usab akoy isulti sumala sa akong nahibaloan. 18Kay daghan akog ikasulti, ug dili ko na gayod kini kapugngan. 19Kabutohon na ako sama sa bag-ong sudlanan sa bino nga hinimo sa panit. 20Kinahanglan gayod nga mosulti ako aron mahuwasan ako. 21Wala akoy labanan o pasidunggan. 22Dili ako kahibalong moulog-ulog. Ug kon buhaton ko kini, silotan ako diha-diha sa Dios nga naghimo kanako.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Аюб 32:1-22

Монолог Элиху

1Тогда трое друзей перестали спорить с Аюбом, потому что он был уверен в своей правоте. 2Но Элиху, сын Барахила, потомок Буза, из рода Рам, разгневался на Аюба за то, что тот считал себя праведным перед Аллахом. 3Он разгневался и на трёх его друзей за то, что, не сумев возразить, они клеветали на Аюба32:3 Или: «они клеветали на Аллаха».. 4Но Элиху не сразу заговорил с Аюбом, потому что остальные были старше его. 5Когда же он увидел, что тем троим нечего больше сказать, он разгневался.

Первая речь Элиху

6И тогда Элиху, сын Барахила, потомок Буза, сказал:

– Я молод годами,

вы же в преклонных летах;

поэтому я и робел

и не смел вам высказать своё мнение.

7Я думал: «Пусть говорит возраст;

пусть преклонные годы учат мудрости».

8Но нет, это дух в человеке

и дыхание Всемогущего разум дают.

9Не одни старики32:9 Или: «Не многие». мудры,

не одни престарелые знают правду.

10Поэтому говорю я: «Внимайте мне!

Я тоже скажу вам, что знаю».

11Я ждал, пока вы говорили,

суждения ваши слушал;

пока вы искали слова,

12я вглядывался в вас.

Но никто из вас Аюба не опроверг,

на его слова не ответил.

13Не говорите: «Мы мудрость нашли:

пусть Аллах обличает его, а не человек».

14Если бы против меня он обратил речь свою,

то я не как вы отвечал бы ему.

15Они испугались и нечего им сказать,

слов у них не осталось.

16Ждать ли мне, раз они замолчали,

раз они стоят здесь, не отвечая?

17Мне ведь тоже есть что сказать,

я тоже выскажу своё мнение.

18Я переполнен словами,

дух во мне побуждает меня.

19Сердце моё, как вино неоткрытое,

как новые бурдюки, готовые разорваться.

20Заговорю и найду покой;

разомкну уста свои и отвечу;

21не буду смотреть ни на чьё лицо

и льстить никому не стану,

22ведь я не умею льстить –

иначе убил бы меня мой Творец!