Job 28 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Job 28:1-28

Misulti si Job bahin sa Kaalam ug Pagsabot

1“May mga minahan nga diin makita ang mga plata, ug may mga dapit diin himuong lunsay ang bulawan. 2Ang puthaw makuha gikan sa yuta, ug ang bronsi tunawon gikan sa mga bato. 3Nagagamit ang mga tawo ug suga para hayag ang ilang pagkutkot sa mga bato sa kinahiladman sa yuta. 4Nagakutkot silag agianan sa minahan, sa lugar nga walay namuyo o dili agian sa mga tawo. Manaog sila didto ginamit ang pisi nga maglabyog-labyog. 5Sa ibabaw sa yuta nagatubo ang mga tanom nga gigikanan sa pagkaon, apan sa ilalom sa yuta daw sa gitunaw sa kalayo. 6Ang mga bato sa yuta may mga sapiro28:6 sapiro: Usa ka matang sa mahalong bato. ug ang mga abog niini may bulawan. 7Ang mga agianan ngadto sa minahan wala makit-i sa mga langgam nga nagapangdagit o mga banog, 8ug wala maagii sa mabangis nga mga mananap o sa liyon. 9Kaloton sa mga tawo ang pinakagahi nga mga bato, bisan pa ang ilawom nga bahin sa mga bukid. 10Maghimo silag agianan diha sa dagkong mga bato, ug makaplagan nila ang nagkalain-lain nga mga mahalong bato. 11Kutkoton nila ang tinubdan sa mga suba, ug habwaon nila ang natago nga mga bahandi ug dad-on sa hayag.

12“Apan asa man makaplagi ang kaalam ug panabot? 13Wala mahibalo ang tawo kon asa kini makaplagi.28:13 kon asa kini makaplagi: o, kon unsa kini kabililhon. Dili kini makaplagan dinhi sa kalibotan. 14Dili usab kini makaplagan bisan sa kinahiladman sa dagat. 15Dili kini mapalit ug bulawan o pilak. 16Dili matupngan ang bili niini sa purong bulawan o sa mahalong mga bato nga onix ug sapiro. 17Labaw pa kini sa bulawan o kristal. Dili kini ikabaylo ug alahas nga bulawan. 18Labaw pa kinig bili sa coral, sa haspe, o sa rubi. 19Dili kini matupngan sa topasio nga gikan sa Etiopia28:19 Etiopia: sa Hebreo, Cush. ug dili kini mapalit ug purong bulawan.

20“Nan, asa man makaplagi ang kaalam o ang panabot? 21Walay buhing binuhat nga makakita niini bisan pa ang mga langgam. 22Bisan ang dapit sa kalaglagan, nga mao ang dapit sa mga patay, pulos hungihong lang ang nadungog bahin niini. 23Ang Dios lang gayod ang nakahibalo kon asa makita ang kaalam, 24kay makita niya bisan pa ang kinalayoan nga bahin sa kalibotan, ug makita niya ang tanang anaa sa ubos sa langit. 25Sa dihang gihatagan niya ug gahom ang hangin, ug gisukod niya kon unsa kakusog sa ulan, 26ug sa dihang nagdesisyon siya kon asa moulan ug kon asa mag-agi ang kilat ug dalogdog, 27gipakita niya ang kaalam ug ang kabililhon niini. Gitistingan niya kini ug giaprobahan. 28Unya miingon siya sa mga tawo, ‘May kaalam kamo ug panabot kon magtahod kamo sa Ginoo ug maglikay sa daotan.’ ”

Hoffnung für Alle

Hiob 28:1-28

Sag mir, wo die Weisheit ist!

1»Es gibt Minen, wo man nach Silber gräbt,

wir kennen die Stellen, wo das Gold gewaschen wird.

2Eisenerz holt man aus der Erde,

und Kupfer wird aus Gestein geschmolzen.

3Der Mensch erforscht auch die tiefste Dunkelheit;

er untersucht das Gestein und dringt dabei immer weiter vor

bis ins Innerste der Erde.

4Fern von jeder menschlichen Siedlung gräbt er einen Schacht,

an Orten, wo kein Mensch den Fuß hinsetzt;

die Bergleute lassen sich an Stricken hinunter

und schweben ohne jeden Halt.

5Oben auf der Erde wächst das Getreide,

doch tief unten wird sie umgewühlt,

als wütete ein Feuer.

6Ihr Gestein birgt den Saphir,

auch Goldstaub ist darin.

7Den Weg zu den Fundorten hat kein Geier erspäht,

nicht einmal das scharfe Auge eines Falken.

8Kein wildes Tier hat diesen Pfad betreten,

kein Löwe ist auf ihm geschritten.

9Doch der Mensch –

er arbeitet sich durch das härteste Gestein,

ganze Berge wühlt er um.

10Tief in den Felsen treibt er Stollen,

bis er dort findet, was sein Herz begehrt.

11Die Wasseradern im Gestein dichtet er ab;

tief Verborgenes bringt er ans Licht.

12Aber die Weisheit – wo ist sie zu finden?

Und wo entdeckt man die Einsicht?

13Kein Mensch kennt den Weg zu ihr,28,13 So nach der griechischen Übersetzung. Der hebräische Text lautet: Kein Mensch kennt ihren Wert.

unter den Lebenden findet man sie nicht.

14Das Meer und seine Tiefen sprechen:

›Die Weisheit ist nicht bei uns!‹

15Sie ist unbezahlbar, mit Gold und Silber nicht aufzuwiegen.

16Man kann sie weder mit Feingold kaufen

noch mit kostbarem Onyx oder Saphir.

17Gold und reines Glas reichen nicht an sie heran,

und auch gegen Goldschmuck kann man sie nicht tauschen,

18ganz zu schweigen von Korallen und Kristall!

Ja, der Wert der Weisheit übertrifft alle Rubine.

19Der Topas aus Äthiopien ist nichts

im Vergleich zu ihr,

mit reinem Gold ist sie nicht aufzuwiegen.

20Woher also kommt die Weisheit?

Und wo entdeckt man die Einsicht?

21Ja, sie ist dem menschlichen Auge verborgen,

und auch die Raubvögel erspähen sie nicht.

22Das tiefe Totenreich und selbst der Tod,

sie sprechen: ›Wir haben von ihr nur ein Gerücht gehört!‹

23Gott allein kennt den Weg zur Weisheit;

er nur weiß, wo sie zu finden ist.

24Denn er blickt über die ganze Welt,

er durchschaut Himmel und Erde.

25Schon damals, als er dem Wind seine Wucht gab

und den Wassermassen eine Grenze setzte;

26als er bestimmte, wo der Regen niedergehen sollte,

als er den Gewitterwolken einen Weg vorschrieb –

27schon da sah er die Weisheit an

und rühmte ihren Wert,

er erforschte sie und gab ihr Bestand.

28Und zum Menschen sprach er:

›Weise ist, wer Ehrfurcht vor mir hat,

und Einsicht besitzt, wer sich vom Bösen abkehrt.‹«