1Kon ang akong ulo tinubdan pa sa tubig, ug ang akong mga mata tuboran sa mga luha, mohilak ako adlaw ug gabii alang sa akong mga katagilungsod nga gipamatay. 2Kon aduna lang unta akoy kadayonan didto sa disyerto aron makapalayo ako sa akong mga katagilungsod. Kay maluibon silang tanan sa Ginoo. Sama sila sa mga babayeng mananapaw.
3Miingon ang Ginoo, “Mga bakak ang nagagawas gikan sa mga baba sa akong katawhan, daw mga udyong kini gikan sa pana. Bakak ug dili kamatuoran ang nagapatigbabaw dinhi niini nga yuta. Migrabe na gayod ang ilang pagpakasala, ug wala nila ako ilha.
4“Pagbantay kamo sa inyong isigka-tawo, ug ayaw kamo pagsalig sa inyong paryente, kay ang matag usa limbongan ug tigbutang-butang. 5Ang matag usa manglimbong sa iyang isigka-tawo, ug walay usa nga nagasulti sa tinuod. Naanad na ang ilang dila sa pagpamakak, ug nahago sila sa pagpakasala. 6Pulos pagpanglimbong ang ilang ginahimo, ug nagdumili sila sa pag-ila kanako. 7Busa ako, ang Ginoo nga Makagagahom nagaingon nga putlion ko ang akong katawhan ug sulayan ko sila. Kay unsa pa may mahimo ko kanila? 8Ang ilang mga dila daw makamatay nga mga pana. Pulos bakak ang ilang gisulti. Mosulti silag maayo ngadto sa ilang isigka-tawo, apan sulod sa ilang kasingkasing nagaplano sila sa pagdaot kanila. 9Dili ko ba diay sila silotan tungod niini? Dili ko ba diay panimaslan ang nasod nga sama niini? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
10Miingon si Jeremias: Magminatay ako alang sa mga bukid. Magbangotan ako alang sa mga sabsabanan sa kamingawan. Kay naawaaw na kini ug wala nay nangagi niini. Dili na madungog ang pag-inga sa mga baka, ug mipalayo na ang mga langgam ug ang ihalas nga mga iro.9:10 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. 11Kay miingon ang Ginoo, “Laglagon ko ang Jerusalem, ug mahimo na lang kining puloy-anan sa ihalas nga mga iro. Himuon kong awaaw ang mga lungsod sa Juda ug wala nay magpuyo didto.”
12Nangutana ako sa Ginoo, “Kinsang tawhana nga maalamon ang makasabot niini nga mga hitabo? Kinsay gisaysayan mo bahin niini aron iyang ipasabot kon nganong nalaglag kining yutaa ug nahimong daw disyerto nga wala nay gaagi?”
13Mitubag ang Ginoo, “Nahitabo kini kay wala nila tumana ang balaod nga akong gihatag kanila. Wala sila mamati kanako o motuman sa akong balaod. 14Gisunod hinuon nila ang mga tinguha sa gahi nila nga mga kasingkasing, ug misimba sa mga imahen ni Baal sumala sa gitudlo kanila sa ilang mga katigulangan. 15Busa ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, nagaingon nga pakan-on ko kining mga tawhana ug pait nga mga pagkaon ug paimnon ug tubig nga may hilo. 16Katagon ko sila ngadto sa ubang mga nasod nga sila ug ang ilang mga katigulangan wala masuheto. Ipagukod ko sila sa ilang mga kaaway hangtod mahurot silag pamatay.”
17Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamalandongi ninyo ang mga panghitabo! Panawga ninyo ang mga babaye nga tigbangotan, labi na gayod kadtong hanas niini. 18Padalia sila sa pag-anhi sa pagminatay alang sa akong katawhan hangtod nga motulo ang ilang mga luha. 19Paminawa ang pagminatay didto sa Jerusalem.9:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nagaingon ang mga tawo, ‘Nalaglag kita! Makauulaw kining nahitabo kanato! Kinahanglang biyaan ta ang atong yuta kay gipangguba ang atong mga balay!’ ”
20Karon, kamong mga babaye, paminawa ninyo ang giingon sa Ginoo. Paminawa gayod ninyo kini pag-ayo. Tudloi ninyo ang inyong mga anak nga babaye ug ang inyong silingan sa pagbangotan ug sa pag-awit ug mga awit alang sa patay. 21Miabot ang kamatayon sa atong panimalay ug sa lig-ong mga bahin sa atong lungsod. Gipamatay ang mga kabataan nga nagadula sa kadalanan ug ang mga batan-ong lalaki diha sa mga plasa. 22Ug miingon ang Ginoo, “Magkatag ang mga patayng lawas nga daw sa mga tae diha sa kaumahan, o daw sa mga uhay nga gigalab sa mga mag-aani, apan wala nay mohipos niini.” 23Miingon pa gayod ang Ginoo, “Dili angayng magpasigarbo sa iyang kaalam ang maalamon, o ang kusgan sa iyang kusog, ni ang adunahan sa iyang bahandi. 24Kon buot siyang magpasigarbo, mao kini ang angay niyang ipasigarbo: Nga nakasabot siya ug nakaila kanako nga mao ang Ginoo nga mahigugmaon, nga nagabuhat sa husto ug matarong dinhi sa kalibotan, kay mao kini ang makapalipay kanako.”
25Miingon pa ang Ginoo, “Moabot ang panahon nga silotan ko ang tanan nga tinuli kansang kinabuhi wala mausab9:25 kansang kinabuhi wala mausab: sa literal, sa yamis.— 26ang mga taga-Ehipto, Juda, Edom, Ammon, Moab, ug ang tanan nga nagpuyo sa layong dapit.9:26 nagpuyo sa layong dapit: sa literal, nagpaputol sa ilang patilya. Ang tinuod, ang mga lumulupyo sa tanang mga nasod apil ang tanang katawhan sa Israel daw dili mga tinuli kay hugaw ang ilang mga kasingkasing.”
In Hebrew texts 9:1 is numbered 8:23, and 9:2-26 is numbered 9:1-25. 1Oh, that my head were a spring of water
and my eyes a fountain of tears!
I would weep day and night
for the slain of my people.
2Oh, that I had in the desert
a lodging place for travelers,
so that I might leave my people
and go away from them;
for they are all adulterers,
a crowd of unfaithful people.
3“They make ready their tongue
like a bow, to shoot lies;
it is not by truth
that they triumph9:3 Or lies; / they are not valiant for truth in the land.
They go from one sin to another;
they do not acknowledge me,”
declares the Lord.
4“Beware of your friends;
do not trust anyone in your clan.
For every one of them is a deceiver,9:4 Or a deceiving Jacob
and every friend a slanderer.
5Friend deceives friend,
and no one speaks the truth.
They have taught their tongues to lie;
they weary themselves with sinning.
6You9:6 That is, Jeremiah (the Hebrew is singular) live in the midst of deception;
in their deceit they refuse to acknowledge me,”
declares the Lord.
7Therefore this is what the Lord Almighty says:
“See, I will refine and test them,
for what else can I do
because of the sin of my people?
8Their tongue is a deadly arrow;
it speaks deceitfully.
With their mouths they all speak cordially to their neighbors,
but in their hearts they set traps for them.
9Should I not punish them for this?”
declares the Lord.
“Should I not avenge myself
on such a nation as this?”
10I will weep and wail for the mountains
and take up a lament concerning the wilderness grasslands.
They are desolate and untraveled,
and the lowing of cattle is not heard.
The birds have all fled
and the animals are gone.
11“I will make Jerusalem a heap of ruins,
a haunt of jackals;
and I will lay waste the towns of Judah
so no one can live there.”
12Who is wise enough to understand this? Who has been instructed by the Lord and can explain it? Why has the land been ruined and laid waste like a desert that no one can cross?
13The Lord said, “It is because they have forsaken my law, which I set before them; they have not obeyed me or followed my law. 14Instead, they have followed the stubbornness of their hearts; they have followed the Baals, as their ancestors taught them.” 15Therefore this is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: “See, I will make this people eat bitter food and drink poisoned water. 16I will scatter them among nations that neither they nor their ancestors have known, and I will pursue them with the sword until I have made an end of them.”
17This is what the Lord Almighty says:
“Consider now! Call for the wailing women to come;
send for the most skillful of them.
18Let them come quickly
and wail over us
till our eyes overflow with tears
and water streams from our eyelids.
19The sound of wailing is heard from Zion:
‘How ruined we are!
How great is our shame!
We must leave our land
because our houses are in ruins.’ ”
20Now, you women, hear the word of the Lord;
open your ears to the words of his mouth.
Teach your daughters how to wail;
teach one another a lament.
21Death has climbed in through our windows
and has entered our fortresses;
it has removed the children from the streets
and the young men from the public squares.
22Say, “This is what the Lord declares:
“ ‘Dead bodies will lie
like dung on the open field,
like cut grain behind the reaper,
with no one to gather them.’ ”
23This is what the Lord says:
“Let not the wise boast of their wisdom
or the strong boast of their strength
or the rich boast of their riches,
24but let the one who boasts boast about this:
that they have the understanding to know me,
that I am the Lord, who exercises kindness,
justice and righteousness on earth,
for in these I delight,”
declares the Lord.
25“The days are coming,” declares the Lord, “when I will punish all who are circumcised only in the flesh— 26Egypt, Judah, Edom, Ammon, Moab and all who live in the wilderness in distant places.9:26 Or wilderness and who clip the hair by their foreheads For all these nations are really uncircumcised, and even the whole house of Israel is uncircumcised in heart.”
