Jeremias 8 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 8:1-22

1Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo, “Nianang adlawa, panghabwaon gikan sa mga lubnganan ang mga bukog sa mga hari ug sa mga opisyal sa Juda, apil ang mga bukog sa mga pari, sa mga propeta, ug sa katawhan sa Jerusalem. 2Ikatag kini diha sa yuta, ilalom sa kahayag sa adlaw, bulan, ug mga bitoon nga ilang gihigugma, gialagaran gisunod, gidangpan, ug gisimba. Dili na tigomon ang ilang mga bukog ug ilubong. Magkatag nalang kini diha sa yuta nga daw tae. 3Ang mabilin nga buhi niining daotan nga nasod katagon ko ngadto sa ubang mga nasod. Ug didto palabihon pa nilang mamatay kaysa mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Sala ug ang Silot

4Miingon ang Ginoo kanako nga isulti ko kini nga mensahe ngadto sa mga tawo, “Kon matumba ang tawo, dili ba motindog man siya pagbalik? Kon nasaag siya, dili ba mobalik man siya sa iyang agi? 5Apan ngano man nga kamong mga taga-Jerusalem padayon nga mitalikod kanako? Nganong dili man ninyo mahimong biyaan ang mga dios-dios nga nagatunto kaninyo ug mobalik kanako? 6Gipaminaw kog maayo ang inyong gipanulti ug wala kamoy gisulti nga husto. Walay bisan usa kaninyo nga naghinulsol sa iyang kadaotan. Wala gayoy nakaingon, ‘Unsa kining akong nahimo?’ Tanan kaninyo abtik kaayong magpakasala, daw mga kabayo kamo nga mipaturatoy ug dagan ngadto sa gira. 7Ang talabon, ang salampati, ang sayaw, ug ang lapay nahibalo kon kanus-a mobalhin ngadto sa ubang mga dapit ug kanus-a sila mobalik, apan kamong akong mga katawhan wala mahibalo sa akong lagda. 8Nganong moingon man kamo nga maalamon kamo tungod kay anaa kaninyo ang kasugoan sa Ginoo, nga ang tinuod, gituis man kini sa inyong mga magtutudlo? 9Maulawan gayod ang mga nagaingon nga maalamon. Malisang gayod sila kay bihagon man sila, tungod sa ilang pagsalikway sa akong mga pulong. Nan, unsa mang matanga sa kaalam ang anaa kanila? 10Busa ihatag ko sa ubang mga tawo ang ilang mga asawa ug mga uma. Tungod kay silang tanan, gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon, nanglimbong aron makasapi. Bisan mga propeta ug mga pari nanglimbong usab. 11Wala nila tagda ang samad sa akong mga katawhan, bisan ug grabe na kini. Nagaingon sila nga maayo ra ang tanan bisan ang tinuod dili kini maayo. 12Naulaw ba sila sa ilang mangil-ad nga mga batasan? Wala! Kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani mahilaw ang ilang mga dagway. Busa ipaubos sila sa panahon nga sila silotan. Ako, ang Ginoo, nagaingon nga mangalaglag sila sama sa uban. 13Laglagon ko gayod sila, apil ang ilang mga abot nga mga ubas ug mga igera. Bisan ang mga dahon niini mangalaya. Ang gipanghatag ko kanila mawala na.

14Unya moingon sila, ‘Unsa pa may atong gihulat? Dali, mangadto kita sa pinarilan nga mga lungsod ug didto kita magpakamatay, kay gihukman na kita nga patyon sa Ginoo nga atong Dios. Daw sama lang nga gihatagan niya kita ug tubig nga may hilo aron atong imnon, tungod kay nakasala kita kaniya. 15Nangandoy kitag kalinaw, apan walay kalinaw nga miabot. Nangandoy kitag kaayohan, apan kalisang ang miabot. 16Gikan sa Dan mabatian ang pagpangusmo sa mga kabayo sa mga kaaway. Sa tingog lang sa ilang mga kabayo mangurog na sa kahadlok ang tibuok kayutaan. Mianhi sila aron sa paglaglag niini nga yuta ug sa tanan nga anaa niini—ang mga lungsod ug ang tanang mga lumulupyo niini.’ ”

17Miingon ang Ginoo, “Pamati! Ipadala ko diha kaninyo kining mga kaaway nga daw sa malala nga mga bitin nga dili mapaamo, unya pamaakon nila kamo.”

18Unya miingon si Jeremias, Dili gyud mahupay ang akong kasubo. Sakit gayod ang akong kasingkasing. 19Paminawa ang pagpakitabang sa akong mga katagilungsod; madungog kini sa tibuok kayutaan. Nagaingon sila, “Wala na ba sa Jerusalem8:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. ang Ginoo? Wala na ba dinhi ang Dios nga Hari sa Jerusalem?” Mitubag ang Ginoo, “Nganong gipalagot ninyo ako pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga walay pulos?” 20Mireklamo ang mga tawo, “Human na man unta ang ting-init, ug nahuman na usab ang ting-ani, apan wala gihapon kami maluwas!”

21Hilabihan ang akong kasakit tungod sa kasakit nga nahiagoman sa akong mga katagilungsod. Nagbangotan ako ug hilabihan ang akong kaguol. 22Wala bay tambal sa Gilead? Wala bay mananambal didto? Nganong wala man maayo ang samad sa akong mga katagilungsod?

Nueva Versión Internacional

Jeremías 8:1-22

1»”En aquel tiempo —afirma el Señor—, se exhumarán de sus sepulcros los huesos de los reyes y de los oficiales de Judá, de los sacerdotes, de los profetas y de los habitantes de Jerusalén. 2Quedarán expuestos al sol, a la luna y a todas las estrellas del cielo, a los que ellos amaron, sirvieron, consultaron y adoraron. No los recogerán ni los enterrarán; ¡como estiércol quedarán sobre la faz de la tierra! 3En todos los lugares por donde yo disperse a los sobrevivientes de esta nación malvada, los que hayan quedado preferirán la muerte a la vida”, afirma el Señor de los Ejércitos.

Pecado y castigo

4»Pero tú les advertirás que así dice el Señor:

»“Cuando los hombres caen,

¿acaso no se levantan?

Cuando uno se desvía,

¿acaso no vuelve al camino?

5¿Por qué entonces este pueblo se ha desviado?

¿Por qué persiste Jerusalén en su apostasía?

Se aferran al engaño

y no quieren volver a mí.

6He escuchado con suma atención,

para ver si alguien habla con rectitud,

pero nadie se arrepiente de su maldad;

nadie reconoce el mal que ha hecho.

Todos siguen su loca carrera,

como caballos desbocados en combate.

7Aun la cigüeña en el cielo

conoce sus estaciones;

la tórtola, la golondrina y la grulla

saben cuándo deben emigrar.

Pero mi pueblo no conoce

las exigencias del Señor.

8»”¿Cómo se atreven a decir:

‘Somos sabios; la Ley del Señor nos apoya’,

si la pluma engañosa de los escribas

la ha falsificado?

9Los sabios serán avergonzados,

serán atrapados y abatidos.

Si han rechazado la palabra del Señor,

¿qué sabiduría pueden tener?

10Por eso entregaré sus mujeres a otros hombres

y sus campos a otros dueños.

Porque desde el más pequeño hasta el más grande,

todos codician ganancias injustas;

desde el profeta hasta el sacerdote,

todos practican el engaño.

11Curan por encima la herida de mi pueblo

y les desean: ‘¡Paz, paz!’,

cuando en realidad no hay paz.

12¿Acaso se han avergonzado de la abominación que han cometido?

¡No, no se han avergonzado de nada

y ni siquiera saben lo que es la vergüenza!

Por eso, caerán con los que caigan;

cuando los castigue, serán derribados”,

dice el Señor.

13»“Voy a arrancarlos por completo”,

afirma el Señor,

“no encuentro uvas en la viña

ni hay higos en la higuera;

sus hojas están marchitas.

¡Voy, pues, a quitarles

lo que les he dado!”».8:13 ¡Voy, … dado! Texto de difícil traducción.

14¿Qué hacemos aquí sentados?

¡Vengan, y vámonos juntos a las ciudades fortificadas

para morir allí!

El Señor nuestro Dios nos está destruyendo.

Nos ha dado a beber agua envenenada,

porque hemos pecado contra él.

15Esperábamos paz,

pero no llegó nada bueno.

Esperábamos un tiempo de salud,

pero solo nos llegó el terror.

16Desde Dan se escucha

el resoplar de sus caballos;

cuando relinchan sus corceles,

tiembla toda la tierra.

Vienen a devorarse el país

y todo lo que hay en él,

la ciudad y todos sus habitantes.

17«¡Miren! Estoy lanzando contra ustedes

serpientes venenosas que los morderán,

y contra ellas no hay encantamiento»,

afirma el Señor.

18La aflicción me abruma;8:18 La aflicción me abruma. Frase de difícil traducción.

mi corazón desfallece.

19El clamor de mi pueblo se levanta

y viene de una tierra lejana:

«¿Acaso no está el Señor en Sión?

¿No está allí su Rey?».

«¿Por qué me provocan con sus ídolos,

con sus dioses inútiles y extraños?».

20«Pasó la cosecha,

se acabó el verano

y nosotros no hemos sido salvados».

21Por la herida de mi pueblo estoy herido;

estoy de luto, el terror se apoderó de mí.

22¿No queda bálsamo en Galaad?

¿No queda allí médico alguno?

¿Por qué no se ha restaurado

la salud de mi pueblo?