Jeremias 6 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 6:1-30

Gisulong ang Jerusalem sa Iyang mga Kaaway

1“Palayo kamo ug panago mga kaliwat ni Benjamin! Biya kamo sa Jerusalem! Patingoga ang budyong sa Tekoa ug paghatag ug senyas didto sa Bet Hakkeram. Kay moabot ang grabing kadaot gikan sa amihan. 2Gub-on ko ang maanindot nga siyudad sa Jerusalem.6:2 siyudad sa Jerusalem: sa literal, anak nga babaye sa Zion. 3Libotan kini sa ilang mga sundalo.6:3 Libotan kini sa ilang mga sundalo: sa literal, sa mga magbalantay ug sa ilang mga mananap. Magpatindog sila sa ilang mga tolda libot niini, ug magkampo sila6:3 ug magkampo sila: sa literal, ug magpasabsab. sa bisan asang bahin nga ilang magustohan. 4Moingon ang mga komander, ‘Pangandam kamo sa pagsulong sa Jerusalem. Sulongon nato sila sa udto.’ Apan sa dihang hapon na, moingon ang mga komander, ‘Hala! Gasalop na man ang adlaw ug hapit nang mongitngit. 5Karon na lang kitang gabii mosulong ug gub-on nato ang lig-ong mga bahin niining siyudara.’ ”

6Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Pagputol kamog mga kahoy nga gamiton sa pagguba sa mga paril sa Jerusalem, ug pagtapok kamog yuta sa kilid sa paril aron makatkat ninyo kini. Kinahanglan nang silotan kining siyudara, kay midagsang na niining dapita ang pagpangdaog-daog. 7Sama sa usa ka tuboran nga padayon ang pagdagayday sa tubig, padayon usab ang iyang paghimog daotan. Madungog kanunay dinhi niini nga siyudad ang pagpasakit ug pagpanglaglag. Ang balatian ug mga samad niini maoy kanunay kong makita. 8Pasidaan kini kanimo, Jerusalem! Kon dili ka pa mamati, motalikod gayod ako kanimo ug himuon kong awaaw ang imong yuta aron wala nay magpuyo pa niini.”

9Mao pa gayod kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Ang mahibiling buhi sa Israel ipatilok ko pag-ayo sa mga kaaway, sama sa pagtilok sa mga tigpamupo ug ubas sa nahibiling mga bunga diha sa mga sanga.”

10Mitubag ako, “Apan kinsa may akong pasidan-an? Kinsa may maminaw kanako? Gitabonan nila ang ilang mga dalunggan aron dili sila makadungog. Ngil-ad alang kanila ang pulong sa Ginoo, busa dili sila gusto nga maminaw niini. 11Gibati ko usab ang labihan nga kasuko sama sa kasuko sa Ginoo, ug dili ko gayod kini mapugngan.”

Miingon ang Ginoo, “Ipatagamtam ko ang akong kasuko sa mga kabataan nga nagadula sa dalan, sa mga batan-ong lalaki nga nagatigom, sa mga bana ug mga asawa, ug sa mga tigulang. 12Ang ilang mga balay ihatag ngadto sa uban, lakip na ang ilang mga uma ug mga asawa. Mahitabo kini kon ako nang silotan ang mga katawhan nga nagapuyo niini nga yuta. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

13“Gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon, nanikas sila aron makakuwarta. Bisan mga propeta ug mga pari nagpangilad usab. 14Gipakawalay-bili nila ang samad sa akong mga katawhan, bisan grabe na kini. Nagaingon sila nga maayo ang tanan bisan ang tinuod dili kini maayo. 15Naulaw ba sila sa ilang daotang mga binuhatan? Wala, kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani sila mahilaw. Busa mangamatay sila sama sa uban. Malaglag sila sa panahon nga silotan ko na sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

16Mao pa gayod kini ang giingon sa Ginoo, “Tindog kamo diha sa gisang-an sa mga dalan ug pagpakisusi pag-ayo. Pangutana kamo kon hain ang karaan ug maayo nga dalan, ug didto kamo agi. Kon buhaton ninyo kini, maangkon ninyo ang kalinaw. Apan miingon kamo, ‘Dili kami moagi diha!’ 17Nagpili akog tigbantay sa pagsulti kaninyo, ‘Patalinghogi ninyo ang tingog sa budyong ingon nga pagpasidaan kaninyo.’ Apan miingon kamo, ‘Dili kami mamati.’

18“Busa pamati kamong mga kanasoran. Saksihi ninyo kon unsay mahitabo sa akong katawhan. 19Pamati, O kalibotan! Magpadala akog kalaglagan niini nga mga tawo ingon nga silot sa ilang daotang mga plano. Kay wala nila hatagig pagtagad ang akong mga pulong ug gisalikway nila ang akong kasugoan. 20Walay bili kanako ang gihalad nila nga insenso nga gikan pa sa Sheba, o ang mga pahumot nga gikan pa sa layong dapit. Dili ko dawaton ang ilang mga halad nga sinunog. Ang ilang mga halad dili makapalipay kanako. 21Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga magbutang ako ug kapandolanan niining mga tawhana. Tungod niini, malaglag ang mga amahan ug mga anak nga lalaki, apil ang managhigala ug managsilingan.”

22Midugang pa gayod ang Ginoo sa pag-ingon, “Tan-awa, may mga sundalong nagpadulong gikan sa yuta sa amihan, usa ka gamhanan nga nasod gikan sa layong dapit nga andam na sa pagsulong. 23Armado sila sa mga pana ug bangkaw. Bangis sila ug walay kalooy. Nagasakay sila sa ilang mga kabayo, ug ang ilang kabanha sama sa dahunog sa makusog nga balod. Moabot sila aron sa pagsulong kaninyo, O mga taga-Jerusalem.6:23 mga taga-Jerusalem: sa literal, anak nga babaye sa Zion.

24Daghan ang among nadungog nga balita mahitungod kanila, ug namuypoy ang among mga bukton sa kahadlok. Sama sa babayeng nagabati, nagaantos kami sa kaguol ug kasakit. 25Ayaw kamo pag-adto sa mga uma o paglakaw sa mga dalan, kay adunay mga kaaway nga andam nga mopatay. Anaa ang kakuyaw sa palibot. 26O mga katagilungsod ko, pagbisti kamog sako ug ligid sa abo sa pagpakita sa inyong pagsubo. Pagbangotan kamo nga daw namatyan kamog bugtong anak nga lalaki. Kay sa kalit lang mosulong kanato ang kaaway.

27Miingon ang Ginoo kanako, “Gihimo ko ikaw nga sama sa tigsulay sa metal aron masulayan mo ang kinaiya sa akong katawhan. 28Tanan sila mga masinupakon ug mga gahig ulo, sama kagahi sa bronsi ug puthaw. Wala silay laing gihimo kondili ang pagbutang-butang ug pagtunto sa uban. 29Painiton pag-ayo ang hurnohan aron mapuro ang pilak. Apan walay kapuslanan ang pagpaputli sa akong katawhan kay ang mga daotan wala gihapon mawagtang. 30Pagatawgon sila nga, ‘Sinalikway nga Pilak’ kay gisalikway ko na sila.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Иеремия 6:1-30

Иерусалим осаждён

1– Спасайтесь бегством, потомки Вениамина!

Бегите из Иерусалима!

Трубите в рога в Текоа!

Разводите сигнальный огонь в Бет-Кереме!

Беда надвигается с севера,

лютая гибель.

2Погублю Я дочь Сиона,

прекрасную и утончённую6:2 Или: «Я погублю дочь Сиона, прекрасное пастбище»; или: «Я уподоблю дочь Сиона прекрасному пастбищу»..

3Пастухи со своими стадами придут к ней

и поставят вокруг свои шатры;

каждый будет пасти на своей земле.

4– Готовьтесь к битве с ней!

Вставайте, выступаем в полдень!

Только день уже клонится к закату,

поползли вечерние тени.

5Вставайте, выступаем ночью!

Разрушим её дворцы!

6Так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– Рубите деревья,

возводите осадную насыпь против Иерусалима.

Этот город будет наказан;

переполнен он угнетением.

7Как в источнике всегда свежая вода,

так и в этом городе всегда новое злодейство.

Слышны в нём насилие и смута;

его недуги и раны всегда предо Мною.

8Опомнись, Иерусалим,

чтобы Я не отвернулся от тебя

и не разорил твоей земли,

оставив её без жителей.

9Так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– Полностью расхватают то, что осталось от Исраила,

как до последней ягоды обирают виноградник,

снова пройдись рукой по ветвям,

как собиратель винограда.

10Кому говорю, кого остерегаю?

Кто будет меня слушать?

Уши их заткнуты6:10 Букв.: «необрезаны». См. сноску на 4:4.,

они не способны слышать.

Слово Вечного для них оскорбительно;

им нет в нём радости.

11Поэтому я полон гнева Вечного,

не могу его удержать.

– Излей его на детей на улице

и на юношей, собравшихся вместе;

будет излит этот гнев и на мужа, и на жену,

и на стариков, чьи дни на исходе.

12Их дома будут переданы другим,

а вместе с ними их поля и жёны,

когда Я подниму руку

на тех, кто живёт в стране, –

возвещает Вечный. –

13Все они, от малого до великого,

жаждут наживы;

от пророка и до священнослужителя –

все поступают лживо.

14Лечат серьёзную рану народа Моего так,

как будто это простая царапина.

«Мир, мир», – говорят,

а мира нет.

15Не стыдно ли им за их мерзости?

Нет, им ни капли не стыдно,

и они не умеют краснеть.

За это падут они среди павших,

будут повержены, когда Я накажу их, –

говорит Вечный.

16Так говорит Вечный:

– Встаньте на распутье и осмотритесь;

расспросите о древних тропах,

о том, где пролегает добрый путь,

и идите по нему,

и найдёте покой своим душам.

Но вы сказали: «Не пойдём по нему».

17Я поставил над вами стражей6:17 Под «стражами» имеются в виду пророки, призванные Аллахом предостерегать Его народ (см. Езек. 3:17)., сказав:

«Слушайте звук рога».

Но вы сказали: «Не будем слушать».

18Так слушайте же, народы,

знайте, свидетели, что будет с ними.

19Слушай, земля:

Я насылаю на этот народ беду,

плод их собственных замыслов,

за то, что они не слушали Моих слов

и отвергли Мой Закон.

20На что Мне ладан6:20 Ладан – ценная ароматическая смола растений, произрастающих в Аравии и Северной Африке. См. пояснительный словарь. из Шевы

или благовонный тростник из далёкой земли?

Всесожжения ваши Мне неугодны,

ваши жертвы Мне неприятны.

21Поэтому так говорит Вечный:

– Я поставлю перед этим народом преграды,

о которые он споткнётся;

и отцы, и с ними их сыновья,

и соседи с друзьями погибнут.

22Так говорит Вечный:

– Вот движется войско

из северной страны;

великий народ поднимается

с краёв земли.

23Их оружие – лук и копьё;

они свирепы и не знают пощады.

Шум от них – как рёв моря,

когда они скачут на конях.

В боевом строю идут воины

против тебя, дочь Сиона.

24Мы услышали весть о них,

и руки у нас опустились.

Пронзила нас боль,

охватили муки, как женщину в родах.

25Не выходите в поля,

не расхаживайте по дорогам,

так как кругом враг с мечом.

Ужас со всех сторон!

26О народ мой, надень рубище,

обваляйся в золе;

подними плач, как по единственному ребёнку,

потому что внезапно придёт к нам губитель.

27– Я сделал тебя, Иеремия, оценщиком металлов,

а Мой народ – рудою6:27 Или: «Я сделал тебя в Моём народе башней и твердыней».,

чтобы ты смотрел

и оценивал его.

28Эти люди упрямы и непокорны,

они – клеветники;

они упорны, как бронза и железо,

все они – развратители.

29Кузнечный мех обгорел,

исчез свинец в огне,

плавильщик напрасно плавил:

нечестивые не отделились.

30Их назовут отверженным серебром,

потому что Вечный отверг их.