Jeremias 49 – APSD-CEB & NVI-PT

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 49:1-39

Ang Mensahe bahin sa Ammon

1Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa mga Amonihanon:

“Kamong mga tawo nga nagasimba sa dios-dios nga si Molec, nganong giilog ninyo ug gipuy-an ang mga lungsod sa yuta ni Gad? Wala bay mga kaliwat si Israel nga manunod niini nga yuta? 2Ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ipasulong ko sa mga kaaway ang Raba nga inyong ulohang lungsod. Gub-on kini ug sunogon ang mga baryo libot niini. Niining paagiha abugon usab sa mga Israelinhon ang miabog kanila.

3“Panghilak kamo taman sa ginhawa, kamong taga-Heshbon, kay napukan na ang Ai. Panghilak usab kamo nga taga-Raba! Pagbisti kamog sako, pagbangotan, ug dagan kamo ngadto-nganhi sa kilid sa mga paril, kay bihagon ang inyong dios-dios nga si Molec uban sa iyang mga pari ug mga opisyal. 4Mga maluibon, nganong gipanghambog man ninyo ang inyong tabunok nga mga kapatagan? Nagsalig kamo sa inyong bahandi ug nagaingon nga walay makahimo pagsulong kaninyo. 5Ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, magpadala kaninyo ug mga kaaway gikan sa mga nasod sa inyong palibot sa paghadlok kaninyo. Abugon nila kamo sa inyong yuta, ug walay motigom kaninyong mga nangikyas. 6Apan sa kaulahian, ibalik ko ang maayong kahimtang sa mga Amonihanon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Edom

7Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom bahin sa Edom:

“Hain na man ang mga maalamon sa Teman? Wala na bay nahibiling maayong magtatambag? 8Kamong mga namuyo sa Dedan, pangikyas kamo ug tago sa lawom nga mga langub. Kay padad-an kog katalagman ang mga kaliwat ni Esau sa panahon nga silotan ko sila. 9Dili ba nga magbilin man gayod ug mahagdaw ang mga tigpamupo ug ubas? Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan panahon sa kagabhion ang mga butang lang nga ilang gusto maoy ilang kuhaon? 10Apan hutdon ko gayod ug kuha ang tanang kabtangan sa mga kaliwat ni Esau. Himuon kong dayag ang ilang mga tagoanan aron dili na sila makatago. Mangamatay ang ilang kabataan, mga paryente, ug mga silingan. Wala gayoy mahibilin kanila. 11Apan ibilin kanako ang inyong mga nailo kay atimanon ko sila. Ug ang inyong mga biyuda makasalig gayod kanako.”

12Nagpadayon pa gayod sa pag-ingon ang Ginoo, “Kon kadtong dili angay nga silotan masilotan, kamo pa kaha? Silotan ko gayod kamo! 13Gipanumpa ko sa akong kaugalingon nga malaglag ang Bozra. Mahimo kining usa ka makalilisang nga talan-awon, ug biay-biayon kini ug pagagamiton ang iyang ngalan sa pagpanghimaraot. Ang tanang mga lungsod niini magpabiling guba hangtod sa hangtod. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

14Nadungog ko ang balita gikan sa Ginoo. Nagpadala siyag mensahero ngadto sa mga nasod sa pagsulti kanila nga mangandam alang sa gira ug paghanggat kanila sa pagsulong sa nasod sa Edom. 15Kay nagaingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Himuon ko kamong labing ubos sa mga nasod, ug tamayon nila kamo. 16Nagapasigarbo kamo nga nagapuyo kamo sa batoon ug taas nga mga bungtod. Apan gilingla lang kamo sa inyong garbo ug sa inyong pagtuo nga nahadlok kaninyo ang ubang mga nasod. Kay bisan pag himuon ninyong sama kahabog sa gisalagan sa agila ang inyong gipuy-an, pukanon ko kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

17Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Kalisangan sa mga tawo ang Edom tungod sa nahitabo niini. Ang tanang molabay madismaya nga daw dili makatuo sa nahitabo niining nasora. 18Maingon nga nalaglag ang Sodoma ug Gomora ug ang mga lungsod sa palibot niini, malaglag usab ang Edom. Ug wala na gayoy magpuyo niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19Pakalitan kog sulong ang Edom, sama sa liyon nga gikan sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan nga migukod sa mga karnero sa sabsabanan. Patibulaagon ko sila ug padumalahan ko ang Edom sa tawo nga akong pilion. Kinsay ikatandi kanako? Kinsay mangahas pagsukol kanako? Kinsa nga pangulo ang makigbatok kanako? 20Busa paminawa ninyo ang akong giplano nga buhaton batok sa Edom ug sa mga lumulupyo sa Teman. Ang ilang mga kabataan bihagon, ug ang ilang yuta laglagon tungod sa ilang gibuhat. 21Matay-og ang yuta sa linagubo sa pagkalaglag sa Edom, ug ang ilang pagtiyabaw madungog hangtod sa Pulang Dagat. 22Tan-awa! Ang kaaway daw agila nga molupad ug mosakdap sa Bozra. Nianang panahona ang mga sundalo sa Edom bation ug kahadlok sama sa bation sa babayeng nagbati.”

Ang Mensahe bahin sa Damascus

23Mao kini ang mensahe bahin sa Damascus, “Gibati ug kahadlok ang mga taga-Hamat ug taga-Arpad sa daotang balita nga ilang nadungog. Nabalaka sila ug dili mahimutang sama sa dagat nga baloron. 24Nawad-an sa kadasig ang mga taga-Damascus ug nangikyas tungod sa kahadlok. Nataranta, naguol, ug gibati silag kasakit sama sa babayeng nagbati. 25Gitalikdan na ang bantogan ug masadya49:25 masadya: o, akong gikalipay. nga siyudad sa Damascus! 26-27Ang iyang batan-ong mga lalaki, apil ang iyang mga sundalo, mangamatay diha sa kadalanan. Daoban ko ang paril sa Damascus ug lamyon niini ang lig-ong mga bahin niining lungsod ni Haring Ben Hadad. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Cedar ug Hazor

28Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Cedar ug sa mga gingharian sa Hazor nga gisulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia:

“Pangandam kamo ug sulonga ninyo ang Cedar! Laglaga ninyo ang katawhan sa sidlakan! 29Iloga ang ilang mga tolda, mga pagkabutang, ug mga kahayopan, apil mga kamelyo. Maninggit sila, ‘Gilibotan kita sa atong makalilisang nga mga kaaway.’

30“Mga taga-Hazor, pagdali kamo sa pag-ikyas! Ako, ang Ginoo, nagaingon nga panago kamo sa mga langub. Nagplano ug daotan batok kaninyo si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. 31Ako, ang Ginoo, nagsugo kanila, ‘Sulonga ang katawhan nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Ang mga pultahan sa ilang lungsod walay sira o trangka ug nagkinabuhi sila nga sila-sila ra. 32Ang ilang mga kamelyo ug ang tanan nilang kahayopan mainyo. Patibulaagon ko sa tanang dapit ang mga katawhan nga nagpuyo sa layong dapit49:32 nagpuyo sa layong dapit: sa literal, nagpaputol sa ilang patilya. ug padad-an ko silag katalagman gikan sa tanang dapit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 33Mahimong awaaw ang Hazor hangtod sa hangtod, ug walay tawong mopuyo didto kondili ang mga ihalas nga mga iro49:33 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. lang.’ ”

Ang Mensahe bahin sa Elam

34Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Propeta Jeremias bahin sa Elam sa nagsugod pa lang sa paghari si Zedekia sa Juda. 35Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamatyon ko ang mga tigpana sa Elam—ang pinakamaayo nilang mga sundalo. 36Sulongon ang Elam sa mga kaaway nga naggikan sa upat ka bahin sa kalibotan ug patibulaagon ko ang iyang mga lumulupyo sa tanang dapit. Ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran sa kalibotan. 37Laglagon ko sila atubangan sa ilang mga kaaway nga buot mopatay kanila. Sa akong labihan nga kasuko, laglagon ko sila. Ipasulong ko sila sa mga kaaway hangtod nga mahurot silang tanan. 38Ipahimutang ko sa Elam ang akong trono ug hukman ko sila. Laglagon ko ang hari ug ang mga opisyal sa Elam. 39Apan sa kaulahian ibalik ko ang maayong kahimtang sa Elam. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Nova Versão Internacional

Jeremias 49:1-39

Mensagem acerca de Amom

1Acerca dos amonitas:

Assim diz o Senhor:

“Por acaso Israel não tem filhos?

Será que não tem herdeiros?

Por que será então que Moloque49.1 Conforme a Septuaginta. O Texto Massorético diz o rei deles; também no versículo 3. se apossou de Gade?

Por que seu povo vive nas cidades de Gade?

2Portanto, certamente vêm os dias”, declara o Senhor,

“em que farei soar o grito de guerra contra Rabá dos amonitas;

ela virá a ser uma pilha de ruínas,

e os seus povoados ao redor serão incendiados.

Então Israel expulsará aqueles que o expulsaram”,

diz o Senhor.

3“Lamente-se, ó Hesbom, pois Ai está destruída!

Gritem, ó moradores de Rabá!

Ponham veste de lamento e chorem!

Corram para onde der,

pois Moloque irá para o exílio

com os seus sacerdotes e os seus oficiais.

4Por que você se orgulha de seus vales?

Por que se orgulha de seus vales tão frutíferos?

Ó filha infiel! Você confia em suas riquezas e diz:

‘Quem me atacará?’

5Farei com que você tenha pavor

de tudo o que está a sua volta”, diz o Senhor,

o Senhor dos Exércitos.

“Vocês serão dispersos, cada um numa direção,

e ninguém conseguirá reunir os fugitivos.

6“Contudo, depois disso, restaurarei a sorte dos amonitas”,

declara o Senhor.

Mensagem acerca de Edom

7Acerca de Edom:

Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Será que já não há mais sabedoria em Temã?

Será que o conselho desapareceu dos prudentes?

A sabedoria deles deteriorou-se?

8Voltem-se e fujam, escondam-se em cavernas profundas,

vocês que moram em Dedã,

pois trarei a ruína sobre Esaú

na hora em que eu o castigar.

9Se os que colhem uvas viessem até você,

não deixariam eles apenas umas poucas uvas?

Se os ladrões viessem durante a noite,

não roubariam apenas o quanto desejassem?

10Mas eu despi Esaú

e descobri os seus esconderijos,

para que ele não mais se esconda.

Os seus filhos, parentes e vizinhos foram destruídos.

Ninguém restou49.10 Ou E ele já não existe para dizer:

11‘Deixe os seus órfãos; eu protegerei a vida deles.

As suas viúvas também podem confiar em mim’ ”.

12Assim diz o Senhor: “Se aqueles para quem o cálice não estava reservado tiveram que bebê-lo, por que você deveria ficar impune? Você não ficará sem castigo, mas irá bebê-lo. 13Eu juro por mim mesmo”, declara o Senhor, “que Bozra ficará em ruínas e desolada; ela se tornará objeto de afronta e de maldição, e todas as suas cidades serão ruínas para sempre”.

14Ouvi uma mensagem da parte do Senhor;

um mensageiro foi mandado às nações para dizer:

“Reúnam-se para atacar Edom!

Preparem-se para a batalha!”

15“Agora eu faço de você uma nação pequena entre as demais,

desprezada pelos homens.

16O pavor que você inspira

e o orgulho de seu coração o enganaram,

a você, que vive nas fendas das rochas,

que ocupa os altos das colinas.

Ainda que você, como a águia,

faça o seu ninho nas alturas,

de lá eu o derrubarei”,

declara o Senhor.

17“Edom se tornará objeto de terror;

todos os que por ali passarem

ficarão chocados e zombarão

por causa de todas as suas feridas.

18Como foi com a destruição de Sodoma e Gomorra

e das cidades vizinhas”, diz o Senhor,

“ninguém mais habitará ali,

nenhum homem residirá nela.

19“Como um leão que sobe da mata do Jordão

em direção aos pastos verdejantes,

subitamente eu caçarei Edom pondo-o fora de sua terra.

Quem é o escolhido que designarei para isso?

Quem é como eu que possa me desafiar?

E que pastor pode me resistir49.19 Ou Escolherei os melhores carneiros?”

20Por isso, ouçam o que o Senhor planejou contra Edom,

o que preparou contra os habitantes de Temã:

Os menores do rebanho serão arrastados,

e as pastagens ficarão devastadas por causa deles.

21Ao som de sua queda a terra tremerá;

o grito deles ressoará até o mar Vermelho.

22Vejam! Uma águia, subindo e planando,

estende as asas sobre Bozra.

Naquele dia, a coragem dos guerreiros de Edom

será como a de uma mulher que está dando à luz.

Mensagem acerca de Damasco

23Acerca de Damasco:

“Hamate e Arpade estão atônitas,

pois ouviram más notícias.

Estão desencorajadas,

perturbadas como o mar agitado.

24Damasco tornou-se frágil,

ela se virou para fugir,

e o pânico tomou conta dela;

angústia e dor dela se apoderaram,

dor como a de uma mulher

em trabalho de parto.

25Como está abandonada a cidade famosa,

a cidade da alegria!

26Por isso, os seus jovens cairão nas ruas

e todos os seus guerreiros se calarão naquele dia”,

declara o Senhor dos Exércitos.

27“Porei fogo nas muralhas de Damasco,

que consumirá as fortalezas de Ben-Hadade”.

Mensagem acerca de Quedar e de Hazor

28Acerca de Quedar e os reinos de Hazor, que Nabucodonosor, rei da Babilônia, derrotou:

Assim diz o Senhor:

“Preparem-se, ataquem Quedar

e destruam o povo do oriente.

29Tomem suas tendas e seus rebanhos,

suas cortinas com todos os seus utensílios e camelos.

Gritem contra eles:

‘Há terror por todos os lados!’

30“Fujam rapidamente!

Escondam-se em cavernas profundas,

vocês habitantes de Hazor”, diz o Senhor.

“Nabucodonosor, rei da Babilônia,

fez planos e projetos contra vocês.

31“Preparem-se e ataquem uma nação

que vive tranquila e confiante”, declara o Senhor,

“uma nação que não tem portas nem trancas,

e que vive sozinha.

32Seus camelos se tornarão despojo

e suas grandes manadas, espólio.

Espalharei ao vento aqueles que rapam a cabeça49.32 Ou que prendem o cabelo junto à testa,

e de todos os lados trarei a sua ruína”,

declara o Senhor.

33“Hazor se tornará uma habitação de chacais,

uma ruína para sempre.

Ninguém mais habitará ali,

nenhum homem residirá nela.”

Mensagem acerca de Elão

34Esta é a palavra do Senhor que veio ao profeta Jeremias acerca de Elão, no início do reinado de Zedequias, rei de Judá:

35Assim diz o Senhor dos Exércitos:

“Vejam, quebrarei o arco de Elão,

a base de seu poder.

36Farei com que os quatro ventos,

que vêm dos quatro cantos do céu,

soprem contra Elão.

E eu os dispersarei aos quatro ventos,

e não haverá nenhuma nação

para onde não sejam levados os exilados de Elão.

37Farei com que Elão trema diante dos seus inimigos,

diante daqueles que desejam tirar-lhe a vida.

Trarei a desgraça sobre eles,

a minha ira ardente”, declara o Senhor.

“Farei com que a espada os persiga

até que eu os tenha eliminado.

38Porei meu trono em Elão

e destruirei seu rei e seus líderes”,

declara o Senhor.

39“Contudo, restaurarei a sorte de Elão em dias vindouros”,

declara o Senhor.