Jeremias 49 – APSD-CEB & NSP

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 49:1-39

Ang Mensahe bahin sa Ammon

1Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa mga Amonihanon:

“Kamong mga tawo nga nagasimba sa dios-dios nga si Molec, nganong giilog ninyo ug gipuy-an ang mga lungsod sa yuta ni Gad? Wala bay mga kaliwat si Israel nga manunod niini nga yuta? 2Ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ipasulong ko sa mga kaaway ang Raba nga inyong ulohang lungsod. Gub-on kini ug sunogon ang mga baryo libot niini. Niining paagiha abugon usab sa mga Israelinhon ang miabog kanila.

3“Panghilak kamo taman sa ginhawa, kamong taga-Heshbon, kay napukan na ang Ai. Panghilak usab kamo nga taga-Raba! Pagbisti kamog sako, pagbangotan, ug dagan kamo ngadto-nganhi sa kilid sa mga paril, kay bihagon ang inyong dios-dios nga si Molec uban sa iyang mga pari ug mga opisyal. 4Mga maluibon, nganong gipanghambog man ninyo ang inyong tabunok nga mga kapatagan? Nagsalig kamo sa inyong bahandi ug nagaingon nga walay makahimo pagsulong kaninyo. 5Ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, magpadala kaninyo ug mga kaaway gikan sa mga nasod sa inyong palibot sa paghadlok kaninyo. Abugon nila kamo sa inyong yuta, ug walay motigom kaninyong mga nangikyas. 6Apan sa kaulahian, ibalik ko ang maayong kahimtang sa mga Amonihanon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Edom

7Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom bahin sa Edom:

“Hain na man ang mga maalamon sa Teman? Wala na bay nahibiling maayong magtatambag? 8Kamong mga namuyo sa Dedan, pangikyas kamo ug tago sa lawom nga mga langub. Kay padad-an kog katalagman ang mga kaliwat ni Esau sa panahon nga silotan ko sila. 9Dili ba nga magbilin man gayod ug mahagdaw ang mga tigpamupo ug ubas? Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan panahon sa kagabhion ang mga butang lang nga ilang gusto maoy ilang kuhaon? 10Apan hutdon ko gayod ug kuha ang tanang kabtangan sa mga kaliwat ni Esau. Himuon kong dayag ang ilang mga tagoanan aron dili na sila makatago. Mangamatay ang ilang kabataan, mga paryente, ug mga silingan. Wala gayoy mahibilin kanila. 11Apan ibilin kanako ang inyong mga nailo kay atimanon ko sila. Ug ang inyong mga biyuda makasalig gayod kanako.”

12Nagpadayon pa gayod sa pag-ingon ang Ginoo, “Kon kadtong dili angay nga silotan masilotan, kamo pa kaha? Silotan ko gayod kamo! 13Gipanumpa ko sa akong kaugalingon nga malaglag ang Bozra. Mahimo kining usa ka makalilisang nga talan-awon, ug biay-biayon kini ug pagagamiton ang iyang ngalan sa pagpanghimaraot. Ang tanang mga lungsod niini magpabiling guba hangtod sa hangtod. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

14Nadungog ko ang balita gikan sa Ginoo. Nagpadala siyag mensahero ngadto sa mga nasod sa pagsulti kanila nga mangandam alang sa gira ug paghanggat kanila sa pagsulong sa nasod sa Edom. 15Kay nagaingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Himuon ko kamong labing ubos sa mga nasod, ug tamayon nila kamo. 16Nagapasigarbo kamo nga nagapuyo kamo sa batoon ug taas nga mga bungtod. Apan gilingla lang kamo sa inyong garbo ug sa inyong pagtuo nga nahadlok kaninyo ang ubang mga nasod. Kay bisan pag himuon ninyong sama kahabog sa gisalagan sa agila ang inyong gipuy-an, pukanon ko kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

17Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Kalisangan sa mga tawo ang Edom tungod sa nahitabo niini. Ang tanang molabay madismaya nga daw dili makatuo sa nahitabo niining nasora. 18Maingon nga nalaglag ang Sodoma ug Gomora ug ang mga lungsod sa palibot niini, malaglag usab ang Edom. Ug wala na gayoy magpuyo niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19Pakalitan kog sulong ang Edom, sama sa liyon nga gikan sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan nga migukod sa mga karnero sa sabsabanan. Patibulaagon ko sila ug padumalahan ko ang Edom sa tawo nga akong pilion. Kinsay ikatandi kanako? Kinsay mangahas pagsukol kanako? Kinsa nga pangulo ang makigbatok kanako? 20Busa paminawa ninyo ang akong giplano nga buhaton batok sa Edom ug sa mga lumulupyo sa Teman. Ang ilang mga kabataan bihagon, ug ang ilang yuta laglagon tungod sa ilang gibuhat. 21Matay-og ang yuta sa linagubo sa pagkalaglag sa Edom, ug ang ilang pagtiyabaw madungog hangtod sa Pulang Dagat. 22Tan-awa! Ang kaaway daw agila nga molupad ug mosakdap sa Bozra. Nianang panahona ang mga sundalo sa Edom bation ug kahadlok sama sa bation sa babayeng nagbati.”

Ang Mensahe bahin sa Damascus

23Mao kini ang mensahe bahin sa Damascus, “Gibati ug kahadlok ang mga taga-Hamat ug taga-Arpad sa daotang balita nga ilang nadungog. Nabalaka sila ug dili mahimutang sama sa dagat nga baloron. 24Nawad-an sa kadasig ang mga taga-Damascus ug nangikyas tungod sa kahadlok. Nataranta, naguol, ug gibati silag kasakit sama sa babayeng nagbati. 25Gitalikdan na ang bantogan ug masadya49:25 masadya: o, akong gikalipay. nga siyudad sa Damascus! 26-27Ang iyang batan-ong mga lalaki, apil ang iyang mga sundalo, mangamatay diha sa kadalanan. Daoban ko ang paril sa Damascus ug lamyon niini ang lig-ong mga bahin niining lungsod ni Haring Ben Hadad. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Cedar ug Hazor

28Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Cedar ug sa mga gingharian sa Hazor nga gisulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia:

“Pangandam kamo ug sulonga ninyo ang Cedar! Laglaga ninyo ang katawhan sa sidlakan! 29Iloga ang ilang mga tolda, mga pagkabutang, ug mga kahayopan, apil mga kamelyo. Maninggit sila, ‘Gilibotan kita sa atong makalilisang nga mga kaaway.’

30“Mga taga-Hazor, pagdali kamo sa pag-ikyas! Ako, ang Ginoo, nagaingon nga panago kamo sa mga langub. Nagplano ug daotan batok kaninyo si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. 31Ako, ang Ginoo, nagsugo kanila, ‘Sulonga ang katawhan nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Ang mga pultahan sa ilang lungsod walay sira o trangka ug nagkinabuhi sila nga sila-sila ra. 32Ang ilang mga kamelyo ug ang tanan nilang kahayopan mainyo. Patibulaagon ko sa tanang dapit ang mga katawhan nga nagpuyo sa layong dapit49:32 nagpuyo sa layong dapit: sa literal, nagpaputol sa ilang patilya. ug padad-an ko silag katalagman gikan sa tanang dapit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 33Mahimong awaaw ang Hazor hangtod sa hangtod, ug walay tawong mopuyo didto kondili ang mga ihalas nga mga iro49:33 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. lang.’ ”

Ang Mensahe bahin sa Elam

34Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Propeta Jeremias bahin sa Elam sa nagsugod pa lang sa paghari si Zedekia sa Juda. 35Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamatyon ko ang mga tigpana sa Elam—ang pinakamaayo nilang mga sundalo. 36Sulongon ang Elam sa mga kaaway nga naggikan sa upat ka bahin sa kalibotan ug patibulaagon ko ang iyang mga lumulupyo sa tanang dapit. Ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran sa kalibotan. 37Laglagon ko sila atubangan sa ilang mga kaaway nga buot mopatay kanila. Sa akong labihan nga kasuko, laglagon ko sila. Ipasulong ko sila sa mga kaaway hangtod nga mahurot silang tanan. 38Ipahimutang ko sa Elam ang akong trono ug hukman ko sila. Laglagon ko ang hari ug ang mga opisyal sa Elam. 39Apan sa kaulahian ibalik ko ang maayong kahimtang sa Elam. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

New Serbian Translation

Књига пророка Јеремије 49:1-39

Порука Амону

1За Амонце овако каже Господ:

„Зар Израиљ нема децу?

Зар Израиљ нема наследника?

Зашто је онда Малхом49,1 Овако стоји у грчким и арамејским рукописима. У јеврејском стоји њихов цар, а заправо је реч о божанству Молох. заузео Гад

и његов народ пребива у тамошњим градовима?

2Зато, ево, долазе дани

– говори Господ –

узвикнућу Рави

синова Амонових бојни поклич.

Постаће пуста рушевина,

насеља ће јој ватром спалити,

а Израиљ ће да заузме

оно што су њему заузели

– овако каже Господ.

3Закукај, Есевоне, јер је Гај опустошен;

запомажите, насеља Равина,

опашите кострет, жалите,

тумарајте међу зидинама,

јер ће Малхом у изгнанство.

Отићи ће заједно са својим свештеницима

и својим главарима.

4Зашто се хвалиш долинама?

Долине су твоје потопљене,

о, ћерко одметничка,

што се хвалиш својим благом:

’Ко ће да удари на мене?’

5Ево, на тебе пуштам страхоту

од свих око тебе

– говори Господ Бог над војскама –

на све стране све ће протерати,

а бегунце неће имати ко да окупи.

6Али после овога ћу вратити изгнане синове Амонове

– говори Господ.“

Порука Едому

7За Едомце овако каже Господ над војскама:

„Зар нема више мудрости у Теману?

Зар је ишчезао савет мудраца

и зар су покварили њихову мудрост?

8Бежите! Окрените се,

у дубине настаните, становници Дедана.

Пропаст на Исава доносим,

време када ћу га казнити.

9И берачи грожђа да ти дођу,

пабирке зар не би оставили?

Да лопови харају те ноћу,

зар понели не би колико им треба?

10Али ја ћу да оголим Исава,

да откријем скривена му места,

а он себе да сакрије неће моћи.

Уништићу му потомство, браћу, суседе

и више га неће бити.

11Остави своју сирочад и ја ћу их сачувати живе;

удовице твоје нека се у мене поуздају.“

12Јер овако каже Господ: „Ево, из чаше ће зацело пити и они којима није суђено да пију, па зашто би сасвим казне ти поштеђен био? Бићеш кажњен и зацело ћеш и ти пити. 13Јер собом се заклињем – говори Господ – рушевина и ругло, пустош и клетва постаће Восора; и сви њени градови ће постати руине довека.“

14Од Господа сам чуо вести

и гласник је послан међу народе:

„Окупите се! Ударите на њега!

Устаните у бој!“

15„Јер, ево, учинио сам те незнатним међу народима

и презреним међу људима.

16Страховитост те је твоја обманула

и охолост твога срца,

ти што живиш у раселини стене,

становниче горских висина.

Све и да као орао своје гнездо у висине свијеш,

стровалићу те ја и оданде

– говори Господ.

17Едом ће постати пустош,

и свако ко поред њега прође ужаснут ће бити,

и звиждаће због свих рана његових.

18Као кад су опустошени Содома и Гомора

и околни градови –

каже Господ –

тамо нико пребивати неће,

неће бити потомака људи.

19Гле, као лав што скаче из јорданског честара

на пашњак плодан,

ја ћу Едом потерати одатле у трену.

И ко год да је изабрани, ту ћу га ставити.

Јер, ко је као ја и ко ће против мене?

Ко је тај пастир који ће изаћи пред мене?“

20Зато чујте намере Господње што их је за Едом намерио,

и његове науме што је за Теманце наумио:

стварно ће одвући најмлађе из стада,

опустошиће стварно због њих пашњак њихов.

21А од праска пада њиховога потрешће се земља;

вапај њиховога гласа ће се чути до Црвеног мора.

22Гле, као орао се диже и обрушава се,

крила своја шири над Восором!

А срце ће едомских ратника

онога дана бити као срце породиље.

Порука Дамаску

23О Дамаску:

„Осрамотиће се и Амат и Арфад

због гласова лоших што су чули.

Истопи их стрепња;

на мору је лоше, нема му спокоја!

24Клонуло је срце у Дамаску.

Окренуо се да бежи.

Ужас га је обузео,

немир и болови су га спопали

као породиљу.

25Како то да није напуштен град славе,

град радости моје?!

26Зато ће да попадају његови младићи по његовим трговима;

настрадаће тога дана сви људи ратници

– говори Господ над војскама.

27Ја ћу ватром да запалим зидине Дамаска

и она ће да сагори Вен-Ададове дворове.“

Порука Кедру и Асору

28О Кедру и о царствима Асора које је освојио Навуходоносор, цар Вавилона:

„Овако каже Господ:

Устаните и идите у Кедар

и сатрите источне народе!

29Узеће и њихове шаторе и њихова стада,

њихове шаторске засторе и све њихове ствари;

њихове ће камиле узети за себе

и викаће на њих:

’Ужас одасвуд!’

30Бежите, утеците одмах,

у дубине се настаните, становници Асора

– говори Господ –

јер је за вас осмислио науме,

намерио се на вас Навуходоносор, цар Вавилона.

31Устаните! Идите кротком народу

што спокојно живи

– говори Господ –

без врата и без крила на њима,

и живе сами.

32Њихове ће камиле постати плен,

а обиље њихове стоке грабеж;

и ја ћу их развејати сваким ветром, те што избријавају зулуфе;

са свих страна ћу донети пропаст њихову на њих

– говори Господ.

33Асор ће постати јазбина шакала,

пустош довека.

Тамо нико пребивати неће,

потомака људи неће бити.“

Порука Еламу

34Реч Господња која је дошла пророку Јеремији за Елам, на почетку владавине Седекије, цара Јуде:

35Овако каже Господ над војскама:

„Ево, ломим лук Еламов,

њихову највећу снагу.

36На Елам доводим четири ветра,

са четири стране небеске.

Развејаћу их свим овим ветровима

и неће бити народа

у који неће отићи развејани из Елама.

37Поразићу Елам пред њиховим непријатељима

и пред онима што им раде о глави.

Пропаст доносим на њих,

жар свог гнева

– говори Господ –

послаћу за њима мач

све док их не истребим.

38Престо свој у Еламу поставићу,

цара тамошњег и главаре истребићу

– говори Господ.

39Али вратићу изгнанике еламске

у последњим данима

– говори Господ.“