Jeremias 49 – APSD-CEB & NIVUK

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 49:1-39

Ang Mensahe bahin sa Ammon

1Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa mga Amonihanon:

“Kamong mga tawo nga nagasimba sa dios-dios nga si Molec, nganong giilog ninyo ug gipuy-an ang mga lungsod sa yuta ni Gad? Wala bay mga kaliwat si Israel nga manunod niini nga yuta? 2Ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ipasulong ko sa mga kaaway ang Raba nga inyong ulohang lungsod. Gub-on kini ug sunogon ang mga baryo libot niini. Niining paagiha abugon usab sa mga Israelinhon ang miabog kanila.

3“Panghilak kamo taman sa ginhawa, kamong taga-Heshbon, kay napukan na ang Ai. Panghilak usab kamo nga taga-Raba! Pagbisti kamog sako, pagbangotan, ug dagan kamo ngadto-nganhi sa kilid sa mga paril, kay bihagon ang inyong dios-dios nga si Molec uban sa iyang mga pari ug mga opisyal. 4Mga maluibon, nganong gipanghambog man ninyo ang inyong tabunok nga mga kapatagan? Nagsalig kamo sa inyong bahandi ug nagaingon nga walay makahimo pagsulong kaninyo. 5Ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, magpadala kaninyo ug mga kaaway gikan sa mga nasod sa inyong palibot sa paghadlok kaninyo. Abugon nila kamo sa inyong yuta, ug walay motigom kaninyong mga nangikyas. 6Apan sa kaulahian, ibalik ko ang maayong kahimtang sa mga Amonihanon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Edom

7Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom bahin sa Edom:

“Hain na man ang mga maalamon sa Teman? Wala na bay nahibiling maayong magtatambag? 8Kamong mga namuyo sa Dedan, pangikyas kamo ug tago sa lawom nga mga langub. Kay padad-an kog katalagman ang mga kaliwat ni Esau sa panahon nga silotan ko sila. 9Dili ba nga magbilin man gayod ug mahagdaw ang mga tigpamupo ug ubas? Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan panahon sa kagabhion ang mga butang lang nga ilang gusto maoy ilang kuhaon? 10Apan hutdon ko gayod ug kuha ang tanang kabtangan sa mga kaliwat ni Esau. Himuon kong dayag ang ilang mga tagoanan aron dili na sila makatago. Mangamatay ang ilang kabataan, mga paryente, ug mga silingan. Wala gayoy mahibilin kanila. 11Apan ibilin kanako ang inyong mga nailo kay atimanon ko sila. Ug ang inyong mga biyuda makasalig gayod kanako.”

12Nagpadayon pa gayod sa pag-ingon ang Ginoo, “Kon kadtong dili angay nga silotan masilotan, kamo pa kaha? Silotan ko gayod kamo! 13Gipanumpa ko sa akong kaugalingon nga malaglag ang Bozra. Mahimo kining usa ka makalilisang nga talan-awon, ug biay-biayon kini ug pagagamiton ang iyang ngalan sa pagpanghimaraot. Ang tanang mga lungsod niini magpabiling guba hangtod sa hangtod. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

14Nadungog ko ang balita gikan sa Ginoo. Nagpadala siyag mensahero ngadto sa mga nasod sa pagsulti kanila nga mangandam alang sa gira ug paghanggat kanila sa pagsulong sa nasod sa Edom. 15Kay nagaingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Himuon ko kamong labing ubos sa mga nasod, ug tamayon nila kamo. 16Nagapasigarbo kamo nga nagapuyo kamo sa batoon ug taas nga mga bungtod. Apan gilingla lang kamo sa inyong garbo ug sa inyong pagtuo nga nahadlok kaninyo ang ubang mga nasod. Kay bisan pag himuon ninyong sama kahabog sa gisalagan sa agila ang inyong gipuy-an, pukanon ko kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

17Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Kalisangan sa mga tawo ang Edom tungod sa nahitabo niini. Ang tanang molabay madismaya nga daw dili makatuo sa nahitabo niining nasora. 18Maingon nga nalaglag ang Sodoma ug Gomora ug ang mga lungsod sa palibot niini, malaglag usab ang Edom. Ug wala na gayoy magpuyo niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19Pakalitan kog sulong ang Edom, sama sa liyon nga gikan sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan nga migukod sa mga karnero sa sabsabanan. Patibulaagon ko sila ug padumalahan ko ang Edom sa tawo nga akong pilion. Kinsay ikatandi kanako? Kinsay mangahas pagsukol kanako? Kinsa nga pangulo ang makigbatok kanako? 20Busa paminawa ninyo ang akong giplano nga buhaton batok sa Edom ug sa mga lumulupyo sa Teman. Ang ilang mga kabataan bihagon, ug ang ilang yuta laglagon tungod sa ilang gibuhat. 21Matay-og ang yuta sa linagubo sa pagkalaglag sa Edom, ug ang ilang pagtiyabaw madungog hangtod sa Pulang Dagat. 22Tan-awa! Ang kaaway daw agila nga molupad ug mosakdap sa Bozra. Nianang panahona ang mga sundalo sa Edom bation ug kahadlok sama sa bation sa babayeng nagbati.”

Ang Mensahe bahin sa Damascus

23Mao kini ang mensahe bahin sa Damascus, “Gibati ug kahadlok ang mga taga-Hamat ug taga-Arpad sa daotang balita nga ilang nadungog. Nabalaka sila ug dili mahimutang sama sa dagat nga baloron. 24Nawad-an sa kadasig ang mga taga-Damascus ug nangikyas tungod sa kahadlok. Nataranta, naguol, ug gibati silag kasakit sama sa babayeng nagbati. 25Gitalikdan na ang bantogan ug masadya49:25 masadya: o, akong gikalipay. nga siyudad sa Damascus! 26-27Ang iyang batan-ong mga lalaki, apil ang iyang mga sundalo, mangamatay diha sa kadalanan. Daoban ko ang paril sa Damascus ug lamyon niini ang lig-ong mga bahin niining lungsod ni Haring Ben Hadad. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Mensahe bahin sa Cedar ug Hazor

28Mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa Cedar ug sa mga gingharian sa Hazor nga gisulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia:

“Pangandam kamo ug sulonga ninyo ang Cedar! Laglaga ninyo ang katawhan sa sidlakan! 29Iloga ang ilang mga tolda, mga pagkabutang, ug mga kahayopan, apil mga kamelyo. Maninggit sila, ‘Gilibotan kita sa atong makalilisang nga mga kaaway.’

30“Mga taga-Hazor, pagdali kamo sa pag-ikyas! Ako, ang Ginoo, nagaingon nga panago kamo sa mga langub. Nagplano ug daotan batok kaninyo si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. 31Ako, ang Ginoo, nagsugo kanila, ‘Sulonga ang katawhan nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Ang mga pultahan sa ilang lungsod walay sira o trangka ug nagkinabuhi sila nga sila-sila ra. 32Ang ilang mga kamelyo ug ang tanan nilang kahayopan mainyo. Patibulaagon ko sa tanang dapit ang mga katawhan nga nagpuyo sa layong dapit49:32 nagpuyo sa layong dapit: sa literal, nagpaputol sa ilang patilya. ug padad-an ko silag katalagman gikan sa tanang dapit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 33Mahimong awaaw ang Hazor hangtod sa hangtod, ug walay tawong mopuyo didto kondili ang mga ihalas nga mga iro49:33 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. lang.’ ”

Ang Mensahe bahin sa Elam

34Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Propeta Jeremias bahin sa Elam sa nagsugod pa lang sa paghari si Zedekia sa Juda. 35Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamatyon ko ang mga tigpana sa Elam—ang pinakamaayo nilang mga sundalo. 36Sulongon ang Elam sa mga kaaway nga naggikan sa upat ka bahin sa kalibotan ug patibulaagon ko ang iyang mga lumulupyo sa tanang dapit. Ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran sa kalibotan. 37Laglagon ko sila atubangan sa ilang mga kaaway nga buot mopatay kanila. Sa akong labihan nga kasuko, laglagon ko sila. Ipasulong ko sila sa mga kaaway hangtod nga mahurot silang tanan. 38Ipahimutang ko sa Elam ang akong trono ug hukman ko sila. Laglagon ko ang hari ug ang mga opisyal sa Elam. 39Apan sa kaulahian ibalik ko ang maayong kahimtang sa Elam. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

New International Version – UK

Jeremiah 49:1-39

A message about Ammon

1Concerning the Ammonites:

This is what the Lord says:

‘Has Israel no sons?

Has Israel no heir?

Why then has Molek49:1 Or their king; also in verse 3 taken possession of Gad?

Why do his people live in its towns?

2But the days are coming,’ declares the Lord,

‘when I will sound the battle cry

against Rabbah of the Ammonites;

it will become a mound of ruins,

and its surrounding villages will be set on fire.

Then Israel will drive out

those who drove her out,’

says the Lord.

3‘Wail, Heshbon, for Ai is destroyed!

Cry out, you inhabitants of Rabbah!

Put on sackcloth and mourn;

rush here and there inside the walls,

for Molek will go into exile,

together with his priests and officials.

4Why do you boast of your valleys,

boast of your valleys so fruitful?

Unfaithful Daughter Ammon,

you trust in your riches and say,

“Who will attack me?”

5I will bring terror on you

from all those around you,’

declares the Lord, the Lord Almighty.

‘Every one of you will be driven away,

and no-one will gather the fugitives.

6‘Yet afterwards, I will restore the fortunes of the Ammonites,’

declares the Lord.

A message about Edom

7Concerning Edom:

This is what the Lord Almighty says:

‘Is there no longer wisdom in Teman?

Has counsel perished from the prudent?

Has their wisdom decayed?

8Turn and flee, hide in deep caves,

you who live in Dedan,

for I will bring disaster on Esau

at the time when I punish him.

9If grape pickers came to you,

would they not leave a few grapes?

If thieves came during the night,

would they not steal only as much as they wanted?

10But I will strip Esau bare;

I will uncover his hiding-places,

so that he cannot conceal himself.

His armed men are destroyed,

also his allies and neighbours,

so there is no-one to say,

11“Leave your fatherless children; I will keep them alive.

Your widows too can depend on me.” ’

12This is what the Lord says: ‘If those who do not deserve to drink the cup must drink it, why should you go unpunished? You will not go unpunished, but must drink it. 13I swear by myself,’ declares the Lord, ‘that Bozrah will become a ruin and a curse,49:13 That is, its name will be used in cursing (see 29:22); or, others will see that it is cursed. an object of horror and reproach; and all its towns will be in ruins for ever.’

14I have heard a message from the Lord;

an envoy was sent to the nations to say,

‘Assemble yourselves to attack it!

Rise up for battle!’

15‘Now I will make you small among the nations,

despised by mankind.

16The terror you inspire

and the pride of your heart have deceived you,

you who live in the clefts of the rocks,

who occupy the heights of the hill.

Though you build your nest as high as the eagle’s,

from there I will bring you down,’

declares the Lord.

17‘Edom will become an object of horror;

all who pass by will be appalled and will scoff

because of all its wounds.

18As Sodom and Gomorrah were overthrown,

along with their neighbouring towns,’ says the Lord,

‘so no-one will live there;

no people will dwell in it.

19‘Like a lion coming up from Jordan’s thickets

to a rich pasture-land,

I will chase Edom from its land in an instant.

Who is the chosen one I will appoint for this?

Who is like me and who can challenge me?

And what shepherd can stand against me?’

20Therefore, hear what the Lord has planned against Edom,

what he has purposed against those who live in Teman:

the young of the flock will be dragged away;

their pasture will be appalled at their fate.

21At the sound of their fall the earth will tremble;

their cry will resound to the Red Sea.49:21 Or the Sea of Reeds

22Look! An eagle will soar and swoop down,

spreading its wings over Bozrah.

In that day the hearts of Edom’s warriors

will be like the heart of a woman in labour.

A message about Damascus

23Concerning Damascus:

‘Hamath and Arpad are dismayed,

for they have heard bad news.

They are disheartened,

troubled like49:23 Hebrew on or by the restless sea.

24Damascus has become feeble,

she has turned to flee

and panic has gripped her;

anguish and pain have seized her,

pain like that of a woman in labour.

25Why has the city of renown not been abandoned,

the town in which I delight?

26Surely, her young men will fall in the streets;

all her soldiers will be silenced in that day,’

declares the Lord Almighty.

27‘I will set fire to the walls of Damascus;

it will consume the fortresses of Ben-Hadad.’

A message about Kedar and Hazor

28Concerning Kedar and the kingdoms of Hazor, which Nebuchadnezzar king of Babylon attacked:

This is what the Lord says:

‘Arise, and attack Kedar

and destroy the people of the East.

29Their tents and their flocks will be taken;

their shelters will be carried off

with all their goods and camels.

People will shout to them,

“Terror on every side!”

30‘Flee quickly away!

Stay in deep caves, you who live in Hazor,’

declares the Lord.

‘Nebuchadnezzar king of Babylon has plotted against you;

he has devised a plan against you.

31‘Arise and attack a nation at ease,

which lives in confidence,’

declares the Lord,

‘a nation that has neither gates nor bars;

its people live far from danger.

32Their camels will become plunder,

and their large herds will be spoils of war.

I will scatter to the winds those who are in distant places49:32 Or who clip the hair by their foreheads

and will bring disaster on them from every side,’

declares the Lord.

33‘Hazor will become a haunt of jackals,

a desolate place for ever.

No-one will live there;

no people will dwell in it.’

A message about Elam

34This is the word of the Lord that came to Jeremiah the prophet concerning Elam, early in the reign of Zedekiah king of Judah:

35This is what the Lord Almighty says:

‘See, I will break the bow of Elam,

the mainstay of their might.

36I will bring against Elam the four winds

from the four quarters of heaven;

I will scatter them to the four winds,

and there will not be a nation

where Elam’s exiles do not go.

37I will shatter Elam before their foes,

before those who want to kill them;

I will bring disaster on them,

even my fierce anger,’

declares the Lord.

‘I will pursue them with the sword

until I have made an end of them.

38I will set my throne in Elam

and destroy her king and officials,’

declares the Lord.

39‘Yet I will restore the fortunes of Elam

in days to come,’

declares the Lord.