Jeremias 48 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 48:1-47

Ang Mensahe bahin sa Moab

1Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, bahin sa Moab:

“Makalulooy ang Nebo kay laglagon kini. Maulawan ug ilogon ang Kiriataim, ug ang kampo niini matumpag. 2Dili na dayegon ang Moab. Didto sa Heshbon, nagaplano ang kaaway sa paglaglag sa Moab. Nagkanayon sila, ‘Dali! Laglagon ta ang Moab.’ Ang lungsod sa Madmen sulongon usab sa mga kaaway ug mahimong awaaw. 3Paminawa ninyo ang singgit sa pagpakitabang gikan sa Horonaim tungod sa grabe nga kagubot ug kalaglagan. 4Malaglag gayod ang Moab, ug maghilaka ang mga kabataan. 5Ang mga lumulupyo sa Moab manghilak ug magbakho samtang gatungas sa Luhit. Ug sa paglugsong ngadto sa Horonaim, madunggan ang pagtiyabaw tungod sa kalaglagan.

6“Luwasa ang inyong kaugalingon! Pangikyas kamo ngadto sa kamingawan. 7Kamo nga mga taga-Moab, nagsalig kamo sa inyong abilidad ug bahandi. Bihagon kamo apil ang inyong dios-dios nga si Kemosh ug ang iyang mga pari ug mga opisyal.

8“Moadto sa matag lungsod ang tiglaglag ug walay lungsod nga makalingkawas. Malaglag usab ang mga lungsod sa kapatagan ug sa patag ibabaw sa bukid. Mahitabo gayod ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 9Kon aduna lang untay pako ang Moab, makalupad unta siya palayo,48:9 Kon aduna… palayo: o, Asini ang Moab aron wala nay motubo niini nga mga tanom. kay dili na pagapuy-an ang mga lungsod niini ug mahimong awaaw na kini. 10Panghimaraoton ang tawong magbangay-bangay sa pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo batok sa Moab. Panghimaraoton ang tawong dili mogamit sa iyang espada sa pagpatay sa mga taga-Moab. 11Sukad sa iyang pagsugod, hayahay ang Moab. Wala gayod kini sukad mabihag. Sama kini sa bino nga wala tandoga o ibalhin-balhin ug sudlanan. Busa wala gayod mausab ang iyang lami ug kahumot.

12“Apan moabot ang adlaw nga magpadala akog mga kaaway nga moyabo niini ug modugmok sa iyang sudlanan. 13Unya ikaulaw sa Moab ang ilang dios-dios nga si Kemosh, maingon nga gikaulaw sa katawhan sa Israel ang Betel48:13 Betel: o, ang dios-dios nga nating baka sa Betel. nga ilang gisaligan. 14Nanghambog ang mga taga-Moab nga maisog sila nga mga sundalo. 15Apan malaglag gayod ang Moab ug ang mga lungsod niini. Pamatyon ang iyang kinaisogan nga mga batan-on. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom nga Hari, ang nagaingon niini.

16“Hapit na ang kalaglagan sa Moab. 17Pagbangotan kamong mga nasod nga anaa sa iyang palibot, kamong tanan nga nasayod sa kabantog sa Moab! Pagsubo kamo ug moingon, ‘Natapos na ang Moab! Nabali na ang iyang baston, ang baston nga nagasimbolo sa iyang gahom ug kabantog.’

18“Kamong mga lumulupyo sa Dibon, pagpaubos kamo ug yaka sa yuta, kay ang tiglaglag sa Moab mosulong kaninyo ug panggub-on niini ang inyong pinarilan nga mga lungsod. 19Kamo nga nagapuyo sa Aroer, barog kamo daplin sa dalan ug pagbantay. Pangutan-a ang mga nakaikyas kon unsay nahitabo. 20Motubag sila, ‘Nalaglag ug naulawan ang Moab. Busa pagsubo kamo ug panghilak. Isinggit ninyo sa Arnon nga nalaglag ang Moab.’

21“Silotan usab ang mga lungsod sa patag ibabaw sa bukid: ang Holon, Jaza, Mefaat, 22Dibon, Nebo, Bet Diblataim, 23Kiriataim, Bet Gamul, Bet Meon, 24Kiriot, ug Bozra. Moabot na ang silot sa tanang lungsod sa Moab, duol man o layo. 25Wala nay gahom ang Moab ug huyang na kini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

26“Huboga ang Moab, kay naghunahuna siya nga labaw siya kanako. Moligid siya sa iyang kaugalingong suka ug mahimong kataw-anan. 27Mga lumulupyo sa Moab, dili ba gibiaybiay man ninyo ang Israel? Ngano, nasakpan ba siya uban sa mga kawatan, nga magpanglingo48:27 magpanglingo: timaan sa ilang pagbiaybiay. man kamo matag hisgot ninyo kaniya? 28Biya na kamo sa inyong mga lungsod ug puyo kamo sa batoon nga bukid, sama sa salampati nga nagsalag diha sa pangpang. 29Labihan kaayo kamo ka garboso. Nasayod ako kon unsa kataas ang inyong pagtan-aw sa inyong kaugalingon ug kon unsa kamo kamapahitas-on. 30Ako, ang Ginoo, nasayod kon unsa kamo kahambogiro. Apan dili tinuod ang inyong gipanghambog ug wala kini kapuslanan. 31Busa maghilak ako alang sa Moab ug sa mga taga-Kir Hareset.48:31 Kir Hareset: o, Kir Heres. 32Maghilak usab ako alang sa katawhan sa Sibma, labaw pa sa paghilak ko sa mga taga-Jazer. O Sibma, sama ka sa ubas nga ang mga sanga miabot sa tabok sa Patayng Dagat hangtod sa Jazer. Apan karon gihurot ug panguha sa tiglaglag ang imong mga bunga. 33Mahanaw ang kalipay ug kasadya diha sa mga kaumahan ug mga ubasan sa yuta sa Moab. Wala nay modagayday nga bino sa mga pug-anan. Wala nay magpuga ug ubas nga inubanan sa singgit sa kalipay. Adunay pagsinggit apan dili singgit sa kalipay. 34Ang pagtiyabaw madunggan gikan sa taga-Heshbon hangtod sa Eleale ug sa Jahaz. Madungog usab kini sa Zoar hangtod sa Horonaim ug Eglat Shelishiya. Kay bisan ang sapa sa Nimrim mahubsan. 35Pamatyon ko kadtong mga taga-Moab nga nagahalad sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit ug ang nagasunog ug insenso sa ilang mga dios. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

36“Busa mag-agulo gayod ako alang sa Moab ug sa mga taga-Kir Hareset, sama sa subo nga tingog sa plawta nga gitukar alang sa patay. Nahanaw na ang bahandi nga ilang naangkon. 37Ang matag-usa magpakita ug pagsubo pinaagi sa pagpaupaw, pagpamalbas, pagsamad-samad sa ilang mga kamot, ug pagbistig sako. 38Maniyabaw ang mga tawo diha sa atop sa ilang kabalayan ug sa mga plasa, kay gilaglag ko ang Moab sama sa pagbuak sa usa ka banga nga wala nay nagtagad. 39Nalaglag na ang Moab! Paminawa ang pagtiyabaw sa iyang mga lumulupyo. Maulawan pag-ayo ang Moab, ug biay-biayon kini ug malisang ang tanang lugar sa palibot niini nga nakakita sa nahitabo.”

40Nagpadayon pa gayod sa pagsulti ang Ginoo, “Tan-awa! Ang kaaway sa Moab daw agila nga mosakdap niini. 41Mailog ang mga lungsod48:41 mga lungsod: o, Keriot. ug ang mga kuta sa Moab. Nianang panahona ang mga sundalo sa Moab bation sa kahadlok nga sama sa babayeng nagbati. 42Malaglag gayod ang Moab tungod kay naghunahuna siya nga labaw siya sa Ginoo. 43Kalisang, bung-aw, ug lit-ag ang nagapaabot sa mga taga-Moab. 44Ang moikyas sa kalisang mahulog sa bung-aw. Ang makagawas sa bung-aw, malit-agan, kay silotan ko gayod ang Moab sa gitakda nga panahon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 45Ang makalulooy nga nakaikyas gustong manago sa Heshbon. Apan ang Heshbon nga gidumala kanhi ni Haring Sihon nagadilaab. Gilamoy sa kalayo ang mga bukid diin nagtago ang mga taga-Moab nga hilig makig-away. 46Alaot gayod kamo, mga taga-Moab! Malaglag kamong nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh, ug pamihagon ang inyong mga kabataan. 47Apan sa ulahing mga adlaw ibalik ko ang maayong kahimtang sa Moab. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.” Mao kadto ang mensahe bahin sa Moab.

Bibelen på hverdagsdansk

Jeremiasʼ Bog 48:1-47

Profeti imod Moab

1Herren, den Almægtige, Israels Gud, siger om Moab:

„Byen Nebo er dømt, og den bliver snart jævnet med jorden. Samme skæbne venter byen Kirjatajim. Dens fæstninger bliver indtaget og ødelagt. 2Moabs storhedstid er forbi. I Heshbon lægges der planer om at udslette landet. ‚Kom,’ siger man, ‚lad os udrydde det folk!’ Byen Madmen bliver løbet over ende af den fremstormende hær. 3Der høres fortvivlede råb i Horonajim: ‚Åh, hvilken forfærdelig ødelæggelse!’ 4Moab vil blive lagt i ruiner, og børnene vil skrige af skræk. 5Flygtningene går grædende op over Luhits bakker. På vejen fra Horonajim hører de rædselsskrigene fra byen nedenfor. 6Flygt for livet. Løb som et vildæsel i ørkenen.48,6 Efter LXX. Den hebraiske tekst er uklar. 7I stolede på jeres egen styrke og rigdom. Derfor skal I dø, og jeres gud, Kemosh, skal føres i eksil sammen med sine præster og stormænd.

8Alle dalenes byer og landsbyerne i højlandet skal ødelægges, siger Herren. 9Rejs en gravsten for Moab,48,9 Teksten er uklar. Måske: „Giv et tegn til Moab”, eller: „Lad Moab flyve væk”. for alle landets byer skal ligge øde og ubeboede hen. 10Forbandet være de, som nægter at udføre Herrens befaling og ikke deltager i blodbadet.

11Moabs befolkning har altid levet uforstyrret, som vin, der får lov at bundfælde sig uden at blive hældt fra fad til fad. Moab har aldrig været i eksil, men har kunnet nyde en stabil tilværelse. 12Men nu er tiden kommet, siger Herren, hvor jeg sender soldater, der skal hælde vinen ud på jorden. De vælter beholderne omkuld og knuser dem. 13Moab bliver skuffet over, at Kemosh ikke kan hjælpe, ligesom Israel blev skuffet over guldkalven i Betel.48,13 Den guldkalv, som Jeroboam satte op, jf. 1.Kong. 12,25ff.

14Moabs indbyggere plejer at prale med deres heltebedrifter i krig. 15Men nu skal Moab ødelægges. Ødelæggeren er på vej for at slagte alle landets øvede krigere, siger Herren, den almægtige Konge. 16Moabs undergang er uhyggeligt nær.

17I, som er Moabs venner, sørg og græd over landets skæbne. Se, den stærke herskerstav, det prægtige scepter, ligger knust i støvet. 18Kom ned fra hæderspladsen og sæt jer i støvet, Dibons indbyggere.48,18 Dibon var sandsynligvis den største by i Moab. De, der kommer for at knuse Moab, vil også bryde igennem jeres fæstninger og rasere jeres by. 19Aroers indbyggere står frygtsomme langs vejen og råber til de flygtende fra Moab: ‚Hvad er der sket?’ 20Svaret lyder: ‚Græd og sørg! Moab blev ydmyget og ligger i ruiner. Råb det ud langs Arnonflodens bredder, at Moab er gået til grunde.’

21-24Alle højslettens byer ligger i ruiner, både Holon, Jahatz, Mefa’at, Dibon, Nebo, Bet-Diblatajim, Kirjatajim, Bet-Gamul, Bet-Meon, Kerijot og Botzra, for Herrens dom har ramt samtlige Moabs byer.

25Moabs storhedstid er forbi, hendes48,25 Byer personificeres på hebraisk som kvinder. styrke er brudt, hendes arme er brækket. 26Fordi hun har sat sig op mod mig, Herren, skal hun tømme min vredes bæger. Hun raver beruset omkring, til hun falder og roder rundt i sit eget bræk. Hun vil blive hånet af alle, der ser det. 27Var det ikke dig, der hånligt rystede på hovedet af Israel som af en gemen tyv?

28Moabs folk, flygt fra jeres byer og slå jer ned i bjerghulerne som duer, der bygger rede i klippespalterne. 29Det er velkendt, hvor utrolig indbildsk, overmodig, selvsikker og overlegen Moab er. 30Jeg kender jeres indbildskhed, siger Herren. Men jeres pral er tomme ord, for der er ingen basis for jeres selvsikkerhed. 31Jeg må græde over Moab og sørge over befolkningen i Kir-Heres.

32Jeg sørger over Jazer og ikke mindst over ødelæggelsen af Sibmas vingårde. For vinen fra Sibma var så udsøgt, at den nåede længere end til Jazer, ja, helt til den anden side af havet.48,32 Teksten er usikker, men kan sammenlignes med Es. 16,6-10. Men nu bliver både vinplanter og figentræer fuldstændigt ødelagte. 33Der er ingen glæde mere i Moabs frugtplantager. Vinpersen står ubrugt. Ingen træder druer i takt med den glade sang. 34I stedet høres rædselsskrig over hele landet, fra Heshbon helt over til Elale og Jahatz, fra Zoar til Horonajim og Eglat-Shelishija. Selv Nimris bæk er udtørret.

35Jeg gør ende på Moab, siger Herren, for de bringer ofre på afgudsaltrene og brænder røgelse for deres falske guder. 36Jeg sørger over Moab og Kir-Heres’ folk som en fløjtespiller, der udtrykker sin sorg over de tabte rigdomme med en klagesang. 37Alle indbyggerne vil i fortvivlelse rage hår og skæg af, skære rifter i hænderne og klæde sig i sæk og aske. 38På alle de flade tage og på torvene i Moab vil der lyde gråd og klage, for jeg knuser Moab som en ubrugelig lerskål. 39Ja, Moab vil blive fuldstændigt knust, ydmyget ved fjendernes hån, et afskrækkende eksempel for alle dets naboer.

40Fjenden kredser over Moabs land som en ørn, siger Herren, klar til at slå ned på dem. 41Byerne vil falde, og fæstningerne blive brudt ned. Selv den tapreste kriger ryster af skræk som en fødende kvinde. 42Moab er færdig som nation, for hun satte sig op mod Herren. 43Moabs indbyggere kan se frem til frygt, fælder og fangenskab, siger Herren. 44De, som flygter på grund af frygt, vil gå i fælden, og de, som slipper fri af fælden, vil senere blive fanget. Nu er dommens time kommet for Moabs land, siger Herren. 45De, der flygter mod Heshbon, vil miste alt håb, for den prægtige Sihons by står i flammer. Fra Heshbon spreder ødelæggelsen sig ud over hele landet, og Moabs stærkeste byer bliver lagt i ruiner.

46Stakkels Moab, det er ude med dig. Det folk, som tilbad Kemosh, skal udryddes, deres sønner og døtre føres bort som slaver. 47Men engang i fremtiden vil jeg genrejse Moabs folk,” siger Herren. Det var domsprofetien over Moab.