Ang Mensahe sa Ginoo alang sa mga Israelinhon sa Ehipto
1May gisulti ang Ginoo kang Jeremias mahitungod sa tanang mga Judio sa Ehipto nga nagpuyo sa mga lungsod sa Migdol, sa Tahpanhes, sa Memphis, ug sa habagatang bahin sa Ehipto.44:1 habagatang bahin sa Ehipto: o, sa yuta sa Patros. 2Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: “Nakita ninyo ang grabe nga katalagman nga gipadala ko sa Jerusalem ug sa tanang lungsod sa Juda. Guba na kini ug wala nay namuyo 3tungod sa kadaotang gihimo sa ilang mga lumulupyo. Gipalagot nila ako pinaagi sa pagsunog ug insenso ug pagsimba sa ubang mga dios nga wala gani nila o sa ilang mga katigulangan mailhi. 4Kanunay akong nagpadala sa akong mga alagad nga mga propeta sa pagpahimangno kanila nga dili nila buhaton kining mangil-ad nga butang nga akong gikalagotan. 5Apan wala gayod sila mamati o motuman sa mga propeta. Wala sila mobiya sa ilang pagkadaotan ni moundang sa pagsunog ug insenso ngadto sa ubang mga dios. 6Busa gipatagamtam ko kanila ang akong labihan nga kasuko. Daw sa kalayo kini nga milamoy sa mga lungsod sa Juda apil na ang Jerusalem, ug nahimo kining awaaw hangtod karon.
7“Busa ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, ang Dios sa Israel mangutana, ‘Nganong sakiton man gayod ninyo ang inyong kaugalingon? Gusto ba kamo nga mahurot ang mga tawo sa Juda—ang mga kalalakin-an, kababayen-an, kabataan, ug ang mga masuso? 8Nganong gipalagot man ninyo ako sa inyong gihimo nga mga dios? Ginasunogan pa ninyo kinig insenso dinhi sa Ehipto, diin kamo nagapuyo karon. Niining inyong gibuhat, malaglag kamo. Ginalaglag lang ninyo ang inyong kaugalingon ug ginahimo nga kangil-aran ug kaulawan sa tanang nasod sa kalibotan. 9Nalimot na ba kamo sa mga daotang binuhatan sa inyong mga katigulangan ug sa mga hari ug rayna sa Juda, ug ang inyo mismong kadaotan apil ang kadaotan sa inyong mga asawa didto sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda? 10Hangtod karon wala pa gihapon kamo magpaubos sa inyong kaugalingon ug wala motahod kanako. Wala usab kamo motuman sa akong balaod ug sa mga kasugoan nga akong gihatag kaninyo ug sa inyong mga katigulangan.’
11“Busa ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, andam na sa paglaglag sa tibuok Juda ug kaninyo. 12Kamong nahibiling buhi sa Juda nga gusto gayong moadto ug mopuyo sa Ehipto, mamatay kamong tanan, gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon. Oo, mangamatay kamo sa gira ug kagutom didto sa Ehipto. Panghimaraoton kamo ug malisang ang mga tawo tungod kaninyo. Biay-biayon nila kamo ug tunglohon. 13Himuon ko diha kaninyo sa Ehipto ang sama sa akong gihimo ngadto sa Jerusalem. Silotan ko usab kamo pinaagi sa gira, kagutom, ug balatian. 14Mamatay gayod kamong tanang nahibiling mga taga-Juda nga namuyo sa Ehipto. Dili na kamo makabalik pa sa Juda, diin gusto kamong mobalik pagpuyo. Walay makabalik kaninyo nga luwas, gawas sa pipila nga makaikyas.”
15Daghan kaayong mga Judio ang nagtigom sa pagpatalinghog kang Jeremias. Kini sila mga lumulupyo sa amihan ug habagatang bahin sa Ehipto. Unya, ang tanang mga lalaki nga nasayod nga ang ilang mga asawa nagasunog ug insenso sa ubang mga dios, ug ang tanang mga babaye nga atua didto, miingon kang Jeremias, 16“Dili kami motuo sa gisulti mo sa ngalan sa Ginoo! 17Buhaton gayod namo ang tanang gusto namong buhaton: magsunog kami ug insenso sa Rayna sa Langit ug maghalad kaniya ug halad nga ilimnon sama sa gihimo namo sa mga lungsod sa Juda ug sa kadalanan sa Jerusalem. Mao usab kini ang gihimo sa among mga katigulangan ug sa among mga hari ug mga opisyal. Niadtong mga panahona maayo ang among kahimtang; daghan kamig pagkaon ug walay daotang nahitabo kanamo. 18Apan sa dihang miundang kami sa pagsunog ug insenso ngadto sa Rayna sa Langit ug wala na maghalad ug halad nga ilimnon kaniya, nawad-an na hinuon kami sa tanan. Ug daghan kanamo ang nangamatay sa gira ug kagutom.”
19“Sa matag higayon nga magsunog kamig insenso ngadto sa Rayna sa Langit, maghalad ug halad nga ilimnon kaniya, ug magluto ug pan nga giporma sa iyang dagway, nasayod niini ang among mga bana.”
20Unya miingon si Jeremias kanilang tanan—sa mga kalalakin-an ug mga kababayen-an nga mihatag kaniya sa maong tubag, 21“Naghunahuna ba kamo nga wala masayod ang Ginoo nga kamo ug ang inyong mga katigulangan, ang inyong mga hari ug mga opisyal, ug ang tanan nga lumulupyo nagasunog ug insenso sa mga lungsod sa Juda ug sa mga kadalanan sa Jerusalem? 22Sa dihang wala na makaagwanta ang Ginoo sa inyong kadaotan ug sa inyong mangil-ad nga mga buhat, gilaglag niya ang inyong yuta, gigamit ang ngalan niini sa pagpanghimaraot, ug nahimo kining awaaw ug wala nay nagpuyo, sama sa nahitabo karon. 23Nahitabo kini nga katalagman kaninyo tungod kay nagsunog kamog insenso ug nagpakasala sa Ginoo. Wala kamo motuman sa iyang balaod ni mosunod sa iyang mga sugo ug mga pahimangno.”
24Midugang pa si Jeremias sa pag-ingon sa tanang mga tawo, apil ang mga kababayen-an didto, “Paminawa ninyo ang pulong sa Ginoo, kamong katawhan sa Juda nga nagpuyo sa Ehipto. 25Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: ‘Gituman gayod ninyo ug sa inyong mga asawa ang inyong gisaad nga magsunog ug insenso ug maghalad ug halad nga ilimnon ngadto sa Rayna sa Langit. Sige! Padayona ninyo ang inyong gihimo. Tumana gayod ninyo ang inyong gipanaad. 26Apan patalinghogi ninyo ang akong isulti, kamong katawhan sa Juda nga namuyo sa Ehipto. Gipanumpa ko sa akong kaugalingon nga wala na kaninyoy makagamit sa akong gamhanang ngalan. Dili ako motugot nga gamiton ninyo ang akong ngalan sa pagpanumpa ug sama niini, “Ipanumpa ko sa ngalan sa buhi nga Ginoong Dios.” 27Kay imbis nga bantayan ko kamo alang sa inyong kaayohan, silotan ko kamo. Mangamatay kamo sa Ehipto pinaagi sa gira o kagutom hangtod nga wala nay mahibilin kaninyo. 28Kon may mahibilin man sa gira ug makabalik sa Juda, gamay lang kaayo. Unya masayod ang nahibiling mga katawhan sa Juda nga namuyo sa Ehipto kon kang kinsang pulong ang matuman, ako ba o ila. 29Mao kini ang ilhanan nga silotan ko gayod kamo niining dapita, aron masayod kamo nga matuman gayod ang katalagman nga gisulti ko batok kaninyo: 30Itugyan ko si Faraon Hofra nga hari sa Ehipto sa kamot sa iyang mga kaaway nga gustong mopatay kaniya, maingon nga gitugyan ko si Zedekia nga hari sa Juda ngadto sa iyang kaaway nga si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia nga gusto usab nga mopatay kaniya.’ ”
Ang Mensahe ng Panginoon sa mga Israelita na nasa Egipto
1Sinabi ng Panginoon kay Jeremias ang tungkol sa lahat ng Judio na naninirahan sa gawing hilaga ng Egipto sa mga lungsod ng Migdol, Tapanhes, at Memfis pati ang mga naroon sa gawing timog ng Egipto. 2Ito ang sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, “Nakita ninyo ang kapahamakang pinaranas ko sa Jerusalem at sa lahat ng bayan ng Juda. Wasak na ito ngayon at wala nang naninirahan doon, 3dahil sa kasamaang ginawa ng mga mamamayan nila. Ginalit nila ako sa pagsusunog nila ng mga insenso at pagsamba sa mga dios-diosan na hindi nila kilala o ng mga ninuno nila. 4Palagi kong isinusugo ang mga lingkod ko na mga propeta para bigyan sila ng babala na huwag nilang gagawin ang bagay na iyon na kasuklam-suklam sa akin at kinapopootan ko, 5pero hindi sila nakinig o sumunod sa mga propeta. Hindi sila tumalikod sa kasamaan nila o tumigil sa pagsusunog nila ng mga insenso para sa mga dios-diosan. 6Kaya ibinuhos ko sa kanila ang tindi ng galit ko. Parang apoy ito na tumupok sa mga bayan ng Juda at Jerusalem, at naging malungkot ang mga lugar na ito at wasak hanggang ngayon.
7“Kaya ako, ang Panginoong Dios na Makapangyarihan, ang Dios ng Israel ay nagtatanong, ‘Bakit ninyo sinisira ang inyong sarili? Gusto ba ninyo na malipol ang mga tao sa Juda – ang mga lalaki, babae, bata at mga sanggol? 8Bakit ninyo ako ginagalit sa paggawa ninyo ng inyong mga dios? Nagsusunog pa kayo ng mga insenso para sa mga ito dito sa Egipto kung saan kayo ngayon naninirahan. Ipinapahamak ninyo ang sarili ninyo at ginagawa ninyong kasuklam-suklam at kahiya-hiya sa lahat ng bansa sa daigdig. 9Nakalimutan na ba ninyo ang mga kasamaang ginawa ng inyong mga ninuno, mga hari, mga reyna ng Juda, ang mga kasamaang ginawa ninyo at ng inyong mga asawa sa lupain ng Juda at Jerusalem? 10Hanggang ngayoʼy hindi pa rin kayo nagpapakumbaba o natatakot sa akin. Hindi rin kayo sumunod sa mga kautusan at mga tuntunin ko na ibinigay sa inyo at sa mga ninuno ninyo.’
11“Kaya ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel ay handa na para ipahamak kayo at lipulin ang buong Juda. 12Kayong mga natitirang buhay sa Juda na nagpumilit pumunta rito sa Egipto, mamamatay kayong lahat mula sa pinakaaba hanggang sa pinakadakila. Mamamatay kayo rito sa digmaan o sa gutom. Susumpain, kasusuklaman, mamasamain, at kukutyain kayo. 13Gagawin ko sa inyo rito sa Egipto ang ginawa ko sa Jerusalem. Parurusahan ko rin kayo sa pamamagitan ng digmaan, gutom at sakit. 14Mamamatay kayong lahat, kayong mga natirang buhay sa Juda at tumira rito sa Egipto. Hindi na kayo makakabalik sa Juda kahit gusto ninyong bumalik at manirahan doon. Walang makakabalik sa inyo maliban sa iilan na makakatakas.”
15Napakaraming Judio ang nagtipon at nakinig kay Jeremias. Nakatira sila sa hilaga at timog ng Egipto. Ang mga lalaking naroroon at nakakaalam na ang asawa nilaʼy nagsusunog ng mga insenso sa mga dios-diosan, at ang lahat ng babaeng nagtitipon doon ay nagsabi kay Jeremias, 16“Hindi kami maniniwala sa mga sinasabi mo sa amin sa pangalan ng Panginoon! 17Gagawin namin ang lahat ng nais naming gawin: Magsusunog kami ng mga insenso sa aming diosa na ‘Reyna ng Langit’! At maghahandog kami sa kanya ng mga handog na inumin gaya ng ginawa namin sa mga bayan ng Juda at lansangan ng Jerusalem. Ito rin ang ginawa ng aming mga ninuno at ng aming mga hari at mga pinuno. Mabuti ang kalagayan namin noon; marami kaming pagkain, at walang masamang nangyayari sa amin. 18Pero nang tumigil kami sa pagsusunog ng insenso sa Reyna ng Langit at hindi na kami nag-alay sa kanya ng mga handog na inumin, naghirap kami at marami ang namatay sa digmaan at gutom.”
19Sinabi rin ng mga babae, “Alam ng mga asawa namin kapag magsusunog kami ng mga insenso para sa Reyna ng Langit at mag-aalay ng mga handog na inumin, at magluluto ng tinapay na katulad ng larawan niya.”
20Kaya sinabi ni Jeremias ang ganito sa mga nangangatwiran sa kanya, 21“Akala ba ninyoʼy hindi alam ng Panginoon na kayo at ang inyong mga ninuno, ang inyong mga hari at mga pinuno, at ang lahat ng mamamayan ay nagsunog ng insenso sa mga dios-diosan sa mga bayan ng Juda at sa mga lansangan ng Jerusalem? 22At nang hindi na matiis ng Panginoon ang mga kasamaan at kasuklam-suklam ninyong gawa, winasak niya ang lupain ninyo at naging kasumpa-sumpa at malungkot dahil wala nang nakatira, katulad ng nangyari ngayon. 23Nangyari ang kapahamakang ito sa inyo dahil nagsunog kayo ng mga insenso sa mga dios-diosan at nagkasala sa Panginoon. Hindi kayo sumunod sa mga kautusan, mga tuntunin at mga katuruan niya.”
24Sinabi pa ni Jeremias sa mga tao, “Pakinggan ninyo ang mensahe ng Panginoon, kayong mga taga-Juda na nakatira rito sa Egipto. 25Ito ang sinabi ng Panginoong Makapangyarihan, ang Dios ng Israel, ‘Talagang sinunod ninyo at ng inyong mga asawa ang ipinangako ninyong pagsusunog ng insenso at pag-aalay ng handog na inumin sa Reyna ng Langit. Sige, ipagpatuloy ninyo ang inyong ginagawa. Tuparin ninyo ang inyong ipinangako. 26Pero makinig kayo sa sasabihin ko, kayong mga taga-Juda na nakatira sa Egipto. Isinusumpa ko sa sarili ko na mula ngayoʼy wala nang babanggit sa inyo ng pangalan ko. Hindi ko na papayagang gamitin ninyo ang pangalan ko sa inyong panunumpa katulad nito, “Sumusumpa ako sa pangalan ng buhay na Panginoong Dios.” 27Sapagkat sa halip na ingatan ko kayo para sa ikabubuti ninyo, ipapahamak ko kayo. Mamamatay kayo rito sa Egipto sa digmaan o gutom hanggang sa maubos kayong lahat. 28Kung mayroon mang matitira sa digmaan at makakabalik sa Juda ay kakaunti lamang. Dahil dito, malalaman ng mga natitira na naninirahan ngayon dito sa Egipto kung kaninong salita ang masusunod – ang sa kanila o ang sa akin. 29Ito ang tanda na parurusahan ko kayo sa lugar na ito para malaman ninyo na talagang matutupad ang kapahamakang sinabi ko laban sa inyo: 30Ibibigay ko si Faraon Hofra na hari ng Egipto sa mga kaaway niya na nais pumatay sa kanya katulad ng ginawa ko kay Zedekia ng Juda sa kaaway niyang si Haring Nebucadnezar ng Babilonia na nais ding pumatay sa kanya. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.’ ”
