Gibasa ni Baruc ang Mensahe sa Ginoo
1Sa ikaupat nga tuig sa paghari sa Juda ni Jehoyakim nga anak ni Josia, miingon ang Ginoo kang Jeremias, 2“Pagkuha ug linukot nga sulatanan ug isulat ang tanang gisulti ko kanimo bahin sa Israel, sa Juda, ug sa tanang nasod. Isulat ang tanang gisulti ko gikan sa unang higayon nga nakigsulti ako kanimo sa dihang si Josia pa ang hari sa Juda, hangtod karon. 3Basin pag maghinulsol ang katawhan sa Juda kon makadungog sila bahin sa mga katalagman nga giplano kong ipahamtang kanila, ug mobiya sila sa ilang daotang gawi. Kon mahitabo kini, pasayloon ko sila sa ilang mga kalapasan ug sa ilang mga sala.”
4Busa gipatawag ni Jeremias si Baruc nga anak ni Neria ug gidikta kaniya ang tanang giingon sa Ginoo, ug gisulat kini ni Baruc sa linukot nga sulatanan. 5Unya miingon si Jeremias kang Baruc, “Gidid-an ako sa pag-adto sa templo sa Ginoo. 6Busa ikaw na lay adto sa templo sa adlaw sa pagpuasa. Magtigom didto ang mga katawhan sa Juda nga gikan sa ilang mga lungsod. Basaha ngadto kanila ang mensahe sa Ginoo niining kasulatan nga gisulat mo samtang gidikta ko kanimo. 7Basin pag pinaagi niini modangop sila sa Ginoo, ug mobiya na sila sa ilang daotang gawi. Kay gipasidan-an na sila sa Ginoo nga silotan niya sila tungod sa iyang hilabihang kasuko.”
8Busa gibasa ni Baruc ang mensahe sa Ginoo didto sa templo sumala sa gisugo kaniya ni Jeremias. 9Nahitabo kini sa adlaw sa pagpuasa sa presensya sa Ginoo, niadtong ikasiyam nga bulan sa ikalimang tuig sa paghari sa Juda ni Jehoyakim, nga anak ni Josia. Nagtigom didto sa templo ang mga lumulupyo sa Jerusalem ug sa mga lungsod sa Juda. 10Ug samtang naminaw ang mga tawo, gibasa ni Baruc ang mensahe ni Jeremias nga nasulat sa linukot nga kasulatan. Gihimo kini ni Baruc didto sa templo, sa may kuwarto sa sekretaryo nga si Gemaria nga anak ni Shafan. Kining kuwarto ni Gemaria anaa sa ibabaw nga hawanan sa templo, duol sa agianan nga gitawag ug Bag-o nga Pultahan.
11Sa dihang nadungog ni Micaya nga anak ni Gemaria ug apo ni Shafan ang mensahe sa Ginoo nga gibasa ni Baruc, 12miadto siya sa palasyo, didto sa kuwarto sa sekretaryo diin nagatigom ang tanang opisyal. Atua didto si Elishama nga sekretaryo, si Delaya nga anak ni Shemaya, si Elnatan nga anak ni Acbor, si Gemaria nga anak ni Shafan, si Zedekia nga anak ni Hanania, ug ang uban pang mga opisyal. 13Gisugilon kanila ni Micaya ang tanan niyang nadunggan nga gibasa ni Baruc sa mga tawo. 14Gisugo dayon sa mga opisyal si Jehudi nga anak ni Netania ug apo ni Shelemia ug apo sa tuhod ni Cushi sa pag-adto kang Baruc ug sultihan kini nga moadto kanila dala ang linukot nga kasulatan nga iyang gibasa ngadto sa katawhan. Busa miadto si Baruc dala ang linukot nga kasulatan.
15Pag-abot ni Baruc, miingon ang mga opisyal kaniya, “Palihog lingkod, ug basahi kami sa nasulat sa linukot nga kasulatan.” Busa gibasa kini ni Baruc ngadto kanila. 16Pagkadungog nila niining tanan, nagtinan-away sila sa kahadlok ug miingon kang Baruc, “Kinahanglan nga ibalita gayod namo kini sa hari.” 17Unya gipangutana nila si Baruc, “Sultihi kami kon giunsa mo kini pagsulat. Gidiktahan ka ba ni Jeremias?”
18Mitubag si Baruc, “Oo, gidikta niya kining tanan kanako, ug gisulat ko kini niining kasulatan gamit ang tinta.” 19Unya miingon ang mga opisyal kang Baruc, “Panago kamo ni Jeremias ug ayaw kamo pagpahibalo ni bisan kinsa kon hain kamo.”
20Gibutang sa mga opisyal ang linukot nga kasulatan sa kuwarto ni Elishama nga sekretaryo ug nangadto dayon sila sa hari didto sa hawanan sa palasyo, ug gibalita ang tanan. 21Gisugo dayon sa hari si Jehudi nga kuhaon ang linukot nga kasulatan. Gikuha kini ni Jehudi gikan sa kuwarto ni Elishama ug gibasa ngadto sa hari ug sa tanang opisyal nga nagtindog duol kaniya. 22Bulan kadto sa tingtugnaw, ug ang hari didto sa kuwarto alang sa tingtugnaw, ug naglingkod atubangan sa kalayo. 23Kada makahuman ug basa si Jehudi ug tulo o upat ka linya, putlon kini sa hari ginamit ang kutsilyo ug ilabay sa kalayo, hangtod nga nahurot ug kasunog ang tibuok linukot nga kasulatan. 24Wala gayod mahadlok ang hari ug ang tanan niyang opisyal nga nakadungog sa mensahe sa kasulatan. Wala usab nila gisia ang ilang bisti sa pagpakita sa ilang pagsubo. 25Bisan pag gihangyo nila ni Elnatan, Delaya, ug Gemaria ang hari nga dili sunogon ang kasulatan, wala gayod mamati ang hari. 26Gimandoan hinuon sa hari si Jerameel nga iyang anak, si Beria nga anak ni Azriel, ug si Shelemia nga anak ni Abdeel sa pagdakop kang Baruc nga sekretaryo ug kang Propeta Jeremias. Apan gitagoan sila sa Ginoo.
27Human sunoga sa hari ang linukot nga kasulatan nga gisulatan sa mensahe nga gidikta ni Jeremias kang Baruc, miingon ang Ginoo kang Jeremias, 28“Pagkuha ug laing linukot nga sulatanan ug isulat pag-usab ang tanang nahisulat sa nahaunang kasulatan nga gisunog ni Jehoyakim nga hari sa Juda. 29Unya ingna ang hari nga mao kini ang akong giingon, ‘Gisunog mo ang linukot nga kasulatan kay giingon didto nga laglagon gayod sa hari sa Babilonia kining yutaa ug pamatyon ang mga tawo ug mga kahayopan. 30Busa mao kini ang akong giingon bahin kanimo, Jehoyakim nga hari sa Juda: Wala kay kaliwat nga magahari sa gingharian ni David. Patyon ka, ug ilabay ang imong patayng lawas; mainitan kini kon adlaw ug maton-ogan kon gabii. 31Silotan ko ikaw ug ang imong mga anak, apil ang imong mga opisyal, tungod sa inyong pagkadaotan. Ipahiagom ko kamo ug ang katawhan sa Jerusalem ug Juda sa tanang katalagman nga akong giingon nga akong ipahamtang kaninyo, tungod kay wala kamo mamati kanako.’ ”
32Busa nagkuha si Jeremias ug laing linukot nga sulatanan ug gihatag kini kang Baruc. Gisulat ni Baruc ang tanang gidikta kaniya ni Jeremias—ang mao gihapong mensahe nga nahisulat sa nahaunang kasulatan nga gisunog ni Jehoyakim nga hari sa Juda. Gidugangan kini ni Jeremias ug mga mensahe nga susama sa unang gisulat.
1And it came to pass in the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah king of Judah, that this word came unto Jeremiah from the LORD, saying, 2Take thee a roll of a book, and write therein all the words that I have spoken unto thee against Israel, and against Judah, and against all the nations, from the day I spake unto thee, from the days of Josiah, even unto this day. 3It may be that the house of Judah will hear all the evil which I purpose to do unto them; that they may return every man from his evil way; that I may forgive their iniquity and their sin. 4Then Jeremiah called Baruch the son of Neriah: and Baruch wrote from the mouth of Jeremiah all the words of the LORD, which he had spoken unto him, upon a roll of a book. 5And Jeremiah commanded Baruch, saying, I am shut up; I cannot go into the house of the LORD: 6Therefore go thou, and read in the roll, which thou hast written from my mouth, the words of the LORD in the ears of the people in the LORD’s house upon the fasting day: and also thou shalt read them in the ears of all Judah that come out of their cities. 7It may be they will present their supplication before the LORD, and will return every one from his evil way: for great is the anger and the fury that the LORD hath pronounced against this people.36.7 they…: Heb. their supplication shall fail 8And Baruch the son of Neriah did according to all that Jeremiah the prophet commanded him, reading in the book the words of the LORD in the LORD’s house.
9And it came to pass in the fifth year of Jehoiakim the son of Josiah king of Judah, in the ninth month, that they proclaimed a fast before the LORD to all the people in Jerusalem, and to all the people that came from the cities of Judah unto Jerusalem. 10Then read Baruch in the book the words of Jeremiah in the house of the LORD, in the chamber of Gemariah the son of Shaphan the scribe, in the higher court, at the entry of the new gate of the LORD’s house, in the ears of all the people.36.10 entry: or, door
11¶ When Michaiah the son of Gemariah, the son of Shaphan, had heard out of the book all the words of the LORD, 12Then he went down into the king’s house, into the scribe’s chamber: and, lo, all the princes sat there, even Elishama the scribe, and Delaiah the son of Shemaiah, and Elnathan the son of Achbor, and Gemariah the son of Shaphan, and Zedekiah the son of Hananiah, and all the princes. 13Then Michaiah declared unto them all the words that he had heard, when Baruch read the book in the ears of the people. 14Therefore all the princes sent Jehudi the son of Nethaniah, the son of Shelemiah, the son of Cushi, unto Baruch, saying, Take in thine hand the roll wherein thou hast read in the ears of the people, and come. So Baruch the son of Neriah took the roll in his hand, and came unto them. 15And they said unto him, Sit down now, and read it in our ears. So Baruch read it in their ears. 16Now it came to pass, when they had heard all the words, they were afraid both one and other, and said unto Baruch, We will surely tell the king of all these words. 17And they asked Baruch, saying, Tell us now, How didst thou write all these words at his mouth? 18Then Baruch answered them, He pronounced all these words unto me with his mouth, and I wrote them with ink in the book. 19Then said the princes unto Baruch, Go, hide thee, thou and Jeremiah; and let no man know where ye be.
20¶ And they went in to the king into the court, but they laid up the roll in the chamber of Elishama the scribe, and told all the words in the ears of the king. 21So the king sent Jehudi to fetch the roll: and he took it out of Elishama the scribe’s chamber. And Jehudi read it in the ears of the king, and in the ears of all the princes which stood beside the king. 22Now the king sat in the winterhouse in the ninth month: and there was a fire on the hearth burning before him. 23And it came to pass, that when Jehudi had read three or four leaves, he cut it with the penknife, and cast it into the fire that was on the hearth, until all the roll was consumed in the fire that was on the hearth. 24Yet they were not afraid, nor rent their garments, neither the king, nor any of his servants that heard all these words. 25Nevertheless Elnathan and Delaiah and Gemariah had made intercession to the king that he would not burn the roll: but he would not hear them. 26But the king commanded Jerahmeel the son of Hammelech, and Seraiah the son of Azriel, and Shelemiah the son of Abdeel, to take Baruch the scribe and Jeremiah the prophet: but the LORD hid them.36.26 of Hammelech: or, of the king
27¶ Then the word of the LORD came to Jeremiah, after that the king had burned the roll, and the words which Baruch wrote at the mouth of Jeremiah, saying, 28Take thee again another roll, and write in it all the former words that were in the first roll, which Jehoiakim the king of Judah hath burned. 29And thou shalt say to Jehoiakim king of Judah, Thus saith the LORD; Thou hast burned this roll, saying, Why hast thou written therein, saying, The king of Babylon shall certainly come and destroy this land, and shall cause to cease from thence man and beast? 30Therefore thus saith the LORD of Jehoiakim king of Judah; He shall have none to sit upon the throne of David: and his dead body shall be cast out in the day to the heat, and in the night to the frost. 31And I will punish him and his seed and his servants for their iniquity; and I will bring upon them, and upon the inhabitants of Jerusalem, and upon the men of Judah, all the evil that I have pronounced against them; but they hearkened not.36.31 punish: Heb. visit upon
32¶ Then took Jeremiah another roll, and gave it to Baruch the scribe, the son of Neriah; who wrote therein from the mouth of Jeremiah all the words of the book which Jehoiakim king of Judah had burned in the fire: and there were added besides unto them many like words.36.32 like: Heb. as they
