Ang 70 ka Tuig nga Pagkabihag
1Kini nga mensahe bahin sa katawhan sa Juda gihatag sa Ginoo kang Jeremias sa ikaupat nga tuig sa paghari sa Juda ni Jehoyakim nga anak ni Josia. Mao usab kini ang unang tuig sa paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia.
2Miingon si Propeta Jeremias ngadto sa tanang katawhan sa Juda ug sa tanang nagpuyo sa Jerusalem: 3Sulod sa 23 ka tuig—gikan sa ika-13 nga tuig sa paghari sa Juda ni Josia, nga anak ni Amon hangtod karon—nakigsulti ang Ginoo kanako. Ug kanunay kong gisugilon kaninyo ang iyang gipanulti, apan wala gayod kamo mamati. 4Ug bisan ug nagsigeg padala ang Ginoo kaninyo sa iyang alagad nga mga propeta, wala lang gihapon kamo magtagad o mamati. 5Miingon ang Ginoo pinaagi sa iyang mga propeta, “Biyai na ninyo ang inyong daotang mga gawi ug mga binuhatan aron makapuyo kamo sa yuta nga gihatag ko kaninyo ug sa inyong mga katigulangan hangtod sa kahangtoran. 6Ayaw kamo pag-alagad ug pagsimba sa ubang mga dios, ug ayaw ninyo ako pasuk-a pinaagi sa mga butang nga inyong hinimo, aron dili ko kamo silotan.”
7Apan wala gayod kamo mamati sa Ginoo. Gipalagot gayod ninyo siya pinaagi sa mga butang nga inyong hinimo. Busa kamo mismo ang nagdala ug silot sa inyong kaugalingon. 8Busa mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, “Tungod kay wala kamo mamati sa akong gisulti, 9tigomon ko ang mga katawhan sa amihan nga gipangulohan sa akong alagad nga si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Sulongon nila kini nga yuta ug ang tanang lumulupyo niini, apil ang tanang nasod sa palibot. Laglagon ko kamo sa hingpit,25:9 Laglagon ko kamo sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ug malisang ang mga tawo nga makakita sa nahitabo kaninyo ug mahimo kamong talamayon. Oo, malaglag gayod kamo hangtod sa hangtod. 10Undangon ko ang inyong pagsadya ug paglipay. Dili na madungog ang malipayong tingog sa bag-ong kasal. Wala nay maggaling ug trigo o mopasiga sa mga suga kon gabii. 11Maawaaw kining tibuok yuta. Ug kining nasora ug ang mga nasod sa palibot niini moalagad sa hari sa Babilonia sulod sa 70 ka tuig.
12“Apan pagkahuman sa 70 ka tuig, silotan ko ang hari sa Babilonia ug ang iyang katawhan tungod sa ilang sala. Himuon ko usab nga awaaw ang ilang nasod hangtod sa hangtod. 13Ipahamtang ko sa ilang nasod ang tanang gisulti ko batok kanila ug sa ubang nasod, nga gisulti ni Jeremias ug nahisulat niini nga libro. 14Uliponon sila sa daghang mga nasod ug sa mga gamhanang mga hari. Baslan ko sila sumala sa ilang mga binuhatan.”
Ang Kopa nga Puno sa Kasuko sa Ginoo
15Miingon kanako ang Ginoo, ang Dios sa Israel, “Kuhaa sa akong kamot kining kopa nga puno sa akong kasuko ug ipainom sa tanang kanasoran diin ko ikaw ipadala. 16Kon makainom na sila niini, mobarag sila ug daw sa mabuang, tungod sa gira nga ipadala ko kanila.”
17Busa gikuha ko ang kopa sa kamot sa Ginoo ug gipainom sa tanang kanasoran diin niya ako gipadala. 18Gipainom ko ang Jerusalem, ug ang mga lungsod sa Juda, lakip ang ilang mga hari ug mga opisyal, aron mangalaglag sila. Kalisangan ang nahitabo kanila, tamayon ug panghimaraoton sila sama sa nahitabo karon. 19Gipainom ko usab ang Faraon nga hari sa Ehipto, ang iyang mga opisyal, mga pangulo ug ang tanan niya nga katawhan, 20apil na ang tanang dili Ehiptohanon nga nagapuyo didto. Gipainom ko usab ang mga hari ug mga katawhan niining mosunod nga mga dapit: Uz, mga lungsod sa Filistia (nga mao ang Ashkelon, Gaza, Ekron, ug Ashdod), 21Edom, Moab, Ammon, 22Tyre, Sidon, mga isla, 23Dedan, Tema, Buz, mga layong dapit,25:23 mga layong dapit: sa literal, ang mga nagpaputol sa ilang patilya. 24Arabia, mga tribo nga nagapuyo sa disyerto, 25Zimri, Elam, Media, 26mga dapit sa amihan layo man o duol—ang tanang gingharian sa kalibotan. Ug human nila, ang Babilonia25:26 Babilonia: sa Hebreo, Sheshac. na usab ang moinom.
27Unya miingon ang Ginoo kanako, “Isulti niini nga mga nasod nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, nagaingon, ‘Sige, inom kamo sa kopa sa akong kasuko hangtod mangahubog kamo, magsuka, mangatumba, ug dili na makabangon pa, tungod sa gira nga ipadala ko kaninyo.’
28“Kon dili sila moinom, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon: Kinahanglang moinom gayod kamo! 29Tan-awa! Gisugdan ko na gani ang pagpadala ug kalaglagan sa Jerusalem, ang siyudad nga akong gipili alang sa akong kadungganan, kamo pa kaha ang dili ko silotan? Silotan ko gayod kamo! Kay maggira ang tanang nasod sa tibuok kalibotan. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.
30“Jeremias, isulti kanila ang tanan kong giingon, ug ingna sila: Daw liyon nga magngulob ang Ginoo gikan sa langit; ang iyang tingog magdahunog gikan sa iyang balaan nga pinuy-anan. Mongulob siyag kusog ngadto sa iyang katawhan. Mosinggit siya sa tanang nagapuyo sa kalibotan sama sa tawo nga nagasinggit samtang nagapuga ug ubas. 31Ang iyang tingog mabatian sa tibuok kalibotan,25:31 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. kay akusahan niya ang mga nasod. Hukman niya ang tanang katawhan, ug pamatyon ang mga daotan sa gira. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
32Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pangandam kamo! Ang kalaglagan moabot sa mga kanasoran sama sa makusog nga bagyo nga naggikan sa pinakalayong bahin sa kalibotan.”
33Nianang adlawa ang gipamatay sa Ginoo magkatag sa tibuok kalibotan. Walay magsubo, mohipos, o molubong kanila. Mahisama sila sa tae nga magkatag sa yuta.
34Pagminatay kamong mga pangulo. Ligid kamo sa abo sa pagpakita sa inyong kasubo. Kay miabot na ang adlaw nga pamatyon kamo nga daw mga karnero. Madugmok kamo ug makatag sama sa mahalon nga sudlanan. 35Wala gayod kamoy dapit nga kaikyasan o kadangpan. 36Mabati ang inyong mga paghilak ug pagminatay, kay gilaglag sa Ginoo ang inyong nasod. 37Tungod sa hilabihang kasuko sa Ginoo, ang malinawong mga sabsabanan mahimong disyerto. 38Ang Ginoo sama sa liyon nga mibiya sa iyang tagoanan. Maawaaw ang inyong yuta tungod sa gira ug tungod sa labihang kasuko sa Ginoo.
70 års fangenskab
1Det følgende budskab om Judas folk gav Herren mig i kong Jojakims, Josias’ søns, fjerde regeringsår, det år, hvor Nebukadnezar blev konge over Babylonien.
2-3Først sagde jeg til Jerusalems indbyggere og hele Judas folk: „I 23 år, fra kong Josias af Judas 13. regeringsår og indtil nu, har Herren givet mig mange budskaber. Jeg har trofast forkyndt jer hans ord, men I har nægtet at adlyde ham. 4Gang på gang har Herren sendt sine profeter til jer, men I har vendt det døve øre til. 5Hver gang sagde Herren: Vend om fra jeres onde tanker og handlinger, så skal I få lov til at blive i det land, Herren gav jer, for at I altid skulle bo der. 6Gør mig ikke vred ved at dyrke de afguder, I selv fremstiller. Men hvis I adlyder mig, vil det gå jer godt.”
7Dernæst bragte jeg dem et nyt budskab fra Herren: „I har ikke villet adlyde mig og er blevet ved med at provokere mig med jeres afgudsdyrkelse. Derfor kan I takke jer selv for den straf, I får. 8Jeg er Herren, den Almægtige, og fordi I ikke ville høre på mig, 9vil jeg nu samle alle hærene fra nord under kong Nebukadnezar, som jeg har udvalgt til at være mit redskab. Han vil føre krig mod dette land og dets befolkning og de øvrige nationer omkring jer. Jeg vil slå hårdt ned på jer og lægge landet i ruiner i lang tid,25,9 Ordret „for evigt”, men det hebraiske ord betyder blot en uafgrænset tidsperiode. så I bliver til hån og spot. 10Jeg vil sørge for, at glæden forsvinder fra landet, at alle bryllupsfester ophører, at kværnen standser og husene ligger hen i mørke. 11Hele landet kommer til at ligge brak som en ødemark, og Israel og nabofolkene skal være under babylonisk herredømme i 70 år.
12Når de 70 år er gået, vil jeg straffe Babyloniens konge og hans folk for deres synd, så deres land bliver til ørken, 13og jeg vil bringe alle de rædsler over babylonierne, som jeg har truet med i denne bog. Jeg vil udføre den straf, som Jeremias har forkyndt over nationerne. 14Mange nationer og store konger vil besejre dem og gøre dem til slaver, sådan som de selv gjorde Israels folk til slaver. Jeg vil gengælde dem alt det onde, de har gjort imod mit folk.”
Guds vredes bæger
15Derefter talte Herren, Israels Gud, til mig i et syn: „Her, tag dette bæger! Det er fyldt til randen med min vredes vin. Alle de nationer, jeg sender dig til, skal drikke af bægeret. 16Når de har drukket, vil de blive øre af skræk over de krigsrædsler, jeg sender over dem.”
17Så tog jeg bægeret med Herrens vrede, og alle de folkeslag, Herren sendte mig til, tvang jeg til at drikke af hans vredes bæger. 18Jeg begyndte med Jerusalem og de omliggende byer i Juda, hvis konger og ledere drak af Guds vredes vin. Det hele skal lægges i ruiner til skræk og advarsel for resten af verden. 19-20Så kom jeg til Egypten, til Farao og hans hof, til hans embedsmænd, hele det egyptiske folk og alle de fremmede, som bor i landet. Også de drak af Herrens forfærdelige bæger. Så kom turen til kongerne i landet Utz og til kongerne i filisterbyerne Ashkalon, Gaza, Ekron og den tilbageværende rest af Ashdods indbyggere. 21Derefter kom jeg til Edom, Moab og Ammon, 22alle kongerne i Tyrus, Sidon og rundt omkring på Middelhavskysten. 23Så kom jeg til byerne Dedan, Tema og Buz, 24alle de arabiske konger og nomadestammer i ørkenen, 25alle Zimris, Elams og Mediens konger. 26Selv konger i fjerne riger mod nord måtte en efter en stå for tur, alle verdens nationer, også Babyloniens konge måtte drikke af Herrens vredes bæger.
27Så sagde Herren til mig: „Sig til dem: Hør hvad Herren, den Almægtige, Israels Gud siger: ‚Drik af mit vredes bæger, til I er fulde og brækker jer og ikke kan rejse jer igen, for I skal opleve frygtelige krige.’ 28Hvis de nægter at drikke af bægeret, skal du sige til dem: ‚Herren, den Almægtige, befaler jer at drikke! Der er ingen vej udenom! 29Jeg begyndte med at straffe min egen, udvalgte by. Skulle jeg så lade jer gå fri? Nej, I kan ikke undslippe straffen. Jeg erklærer krig mod samtlige jordens nationer.’
30Jeremias, du skal profetere imod dem og sige: ‚Herren tordner imod sit eget folk fra sin hellige bolig i Himlen. Og imod resten af jordens befolkning råber han som arbejderne, der tramper druer i vinpersen. 31Krigsråbet når ud til jordens fjerneste afkroge. Han dømmer menneskeheden og alle verdens nationer, han fælder alle onde på jorden med sit sværd. 32Se, siger Herren, den Almægtige, straffen skal brede sig fra folk til folk som en voldsom orkan, der kommer fra jordens ender. 33Den dag vil ligene af de døde ligge henslængt i hele verden. De vil ligge som affald på jorden, uden at nogen sørger over dem eller begraver dem.’ ”
34Klag og græd, I onde ledere! Rul jer i støvet, I folkenes herskere! Timen er kommet, da I skal knuses og spredes som potteskår ud over jorden. 35I får ingen mulighed for at undslippe, det er ude med jer!
36Hør fyrsternes og magthavernes desperate skrig. Herren har raseret deres lande. 37Fredelige landskaber bliver til ørken på grund af Herrens voldsomme vrede. 38Han er kommet frem fra sit skjul som en løve på jagt for at ødelægge dem og deres land med sit frygtelige sværd og sin voldsomme vrede.
