Ang Sala sa Juda ug ang Silot Niini
1Miingon ang Ginoo, “Katawhan sa Juda, ang inyong mga sala gikulit diha sa inyong gahi nga mga kasingkasing, ug sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa inyong mga halaran. 2Mao usab ang inyong mga kabataan, nagasimba sila sa inyong mga halaran ug sa mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera didto sa labong nga mga kahoy ug sa taas nga mga bungtod, 3apil sa mga bukid sa kaumahan. Busa ipailog ko sa inyong mga kaaway ang inyong mga bahandi ug mga kabtangan, apil na ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, tungod sa sala nga nahimo sa inyong tibuok nasod. 4Mawala kaninyo ang yuta nga gihatag ko kaninyo. Ipaulipon ko kamo sa inyong mga kaaway didto sa yuta nga wala kamo masuheto, tungod kay gipasilaob ninyo ang akong kasuko ug daw kalayo kini nga dili mapalong.”
5Miingon pa gayod ang Ginoo, “Panghimaraoton ko ang tawo nga mobiya kanako ug mosalig sa tawo nga molig-on kaniya. 6Mahisama siya sa tanom sa kamingawan nga dili molambo. Magapuyo siya sa mamala ug asinon nga yuta diin walay nagapuyo. 7Apan bulahan ang tawo nga nagasalig ug nagalaom kanako. 8Mahisama siya sa kahoy nga gitanom sa daplin sa sapa kansang mga gamot nakaabot sa tubig. Kini nga kahoy dili mahadlok ni mabalaka kon moabot ang ting-init o taas nga hulaw. Ang iyang mga dahon kanunayng lunhaw, ug walay puas ang iyang pagpamunga.
9“Labihan gayod ka malimbongon ang kasingkasing sa tawo ug walay makatupong niini. Kinsay makatugkad niini? 10Ako, ang Ginoo, nagasusi sa kasingkasing ug hunahuna sa tawo. Ihatag ko sa matag usa ang angay sa iyang batasan ug binuhatan. 11Ang tawo nga nakaangkon ug bahandi sa dinaotan nga paagi sama sa langgam nga naglomlom sa itlog nga dili iya. Sa tunga-tunga sa iyang pagkinabuhi, mahanaw kaniya ang iyang bahandi, ug mogawas nga buang-buang diay siya.”
12O Ginoo, ang imong templo mao ang imong matahom nga trono sukad pa kaniadto. 13Ikaw Ginoo, ang paglaom sa Israel. Maulawan gayod ang tanang mibiya kanimo. Ilubong gayod sila sa yuta kay gisalikway ka nila, ang tuboran nga nagahatag ug kinabuhi.
14O Ginoo, ayoha ako ug maulian ako. Luwasa ako ug makalingkawas ako. Kay ikaw ang akong ginadayeg. 15Miingon ang mga tawo kanako, “Asa na kadtong giingon sa Ginoo? Nganong wala pa man kini mahitabo?” 16O Ginoo, wala ako magpasagad sa akong buluhaton isip magbalantay sa imong katawhan. Wala gayod ako magtinguha nga padad-an mo silag katalagman. Nasayod ka sa akong gipanulti. 17Ayaw akog hadloka, kay ikaw ang akong dalangpanan sa panahon sa kalaglagan. 18Pakaulawi ug hadloka ang nagatinguha ug daotan kanako, apan ayaw kini buhata kanako. Padad-i silag katalagman aron mangalaglag silang tanan.
Ang Adlaw nga Igpapahulay
19Miingon ang Ginoo kanako, “Lakaw ug tindog didto sa Pultahan sa Katawhan diin mag-agian ang mga hari sa Juda, ug didto usab dayon sa uban pang mga pultahan sa Jerusalem. 20Unya ingna ang mga tawo, ‘Paminawa ninyo ang mensahe sa Ginoo, kamong mga hari ug katawhan sa Juda, apil na kamong nagapuyo sa Jerusalem nga mag-agian niini nga pultahan. 21Kini ang giingon sa Ginoo: Pagmatngon kamo kon may bili kaninyo ang inyong kinabuhi. Ayaw kamo pagtrabaho o pagdala sa inyong mga baligya sa pultahan sa Jerusalem panahon sa Adlaw nga Igpapahulay. 22Oo, ayaw gayod kamo pagtrabaho o pagdalag mga butang gikan sa inyong mga balay niining adlawa. Igahin ninyo kini alang kanako sama sa gimando ko sa inyong mga katigulangan. 23Apan wala gayod sila maminaw kanako. Mga gahi silag ulo! Dili sila magpadisiplina. 24Apan kon motuman lang kamo kanako, nga dili motrabaho o modala sa inyong mga baligya diha sa mga pultahan sa Jerusalem sa Adlaw nga Igpapahulay, ug igahin ninyo kining adlawa alang kanako, 25panalanginan ko kamo. Padayon kamo nga makabaton ug hari gikan sa kaliwatan ni David. Magsakay ang hari ug ang iyang mga opisyal sa mga karwahe ug mga kabayo ug mosulod sa mga pultahan sa lungsod uban sa katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. Ug kining siyudad sa Jerusalem pagapuy-an hangtod sa hangtod. 26Mangadto sa templo sa Ginoo ang mga tawo nga naggikan sa mga dapit libot sa Jerusalem ug sa mga lungsod sa Juda ug Benjamin, ug gikan sa kabungtoran sa kasadpan,17:26 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. sa mga bukid, ug sa Negev. Magdala silag mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad, sama sa halad sa pagpasidungog sa Ginoo, halad sa pagpasalamat sa Ginoo, ug mga insenso. 27Apan kon dili kamo motuman kanako, ug dili ninyo igahin alang kanako ang Adlaw nga Igpapahulay, ug managdala kamo sa inyong mga baligya diha sa mga pultahan sa Jerusalem nianang adlawa, sunogon ko ang mga pultahan sa Jerusalem, apil ang lig-ong mga bahin niini, ug wala gayoy makapalong sa kalayo.’ ”
1“Judah’s sin is engraved with an iron tool,
inscribed with a flint point,
on the tablets of their hearts
and on the horns of their altars.
2Even their children remember
their altars and Asherah poles17:2 That is, wooden symbols of the goddess Asherah
beside the spreading trees
and on the high hills.
3My mountain in the land
and your17:2,3 Or hills / 3 and the mountains of the land. / Your wealth and all your treasures
I will give away as plunder,
together with your high places,
because of sin throughout your country.
4Through your own fault you will lose
the inheritance I gave you.
I will enslave you to your enemies
in a land you do not know,
for you have kindled my anger,
and it will burn forever.”
5This is what the Lord says:
“Cursed is the one who trusts in man,
who draws strength from mere flesh
and whose heart turns away from the Lord.
6That person will be like a bush in the wastelands;
they will not see prosperity when it comes.
They will dwell in the parched places of the desert,
in a salt land where no one lives.
7“But blessed is the one who trusts in the Lord,
whose confidence is in him.
8They will be like a tree planted by the water
that sends out its roots by the stream.
It does not fear when heat comes;
its leaves are always green.
It has no worries in a year of drought
and never fails to bear fruit.”
9The heart is deceitful above all things
and beyond cure.
Who can understand it?
10“I the Lord search the heart
and examine the mind,
to reward each person according to their conduct,
according to what their deeds deserve.”
11Like a partridge that hatches eggs it did not lay
are those who gain riches by unjust means.
When their lives are half gone, their riches will desert them,
and in the end they will prove to be fools.
12A glorious throne, exalted from the beginning,
is the place of our sanctuary.
13Lord, you are the hope of Israel;
all who forsake you will be put to shame.
Those who turn away from you will be written in the dust
because they have forsaken the Lord,
the spring of living water.
14Heal me, Lord, and I will be healed;
save me and I will be saved,
for you are the one I praise.
15They keep saying to me,
“Where is the word of the Lord?
Let it now be fulfilled!”
16I have not run away from being your shepherd;
you know I have not desired the day of despair.
What passes my lips is open before you.
17Do not be a terror to me;
you are my refuge in the day of disaster.
18Let my persecutors be put to shame,
but keep me from shame;
let them be terrified,
but keep me from terror.
Bring on them the day of disaster;
destroy them with double destruction.
Keeping the Sabbath Day Holy
19This is what the Lord said to me: “Go and stand at the Gate of the People,17:19 Or Army through which the kings of Judah go in and out; stand also at all the other gates of Jerusalem. 20Say to them, ‘Hear the word of the Lord, you kings of Judah and all people of Judah and everyone living in Jerusalem who come through these gates. 21This is what the Lord says: Be careful not to carry a load on the Sabbath day or bring it through the gates of Jerusalem. 22Do not bring a load out of your houses or do any work on the Sabbath, but keep the Sabbath day holy, as I commanded your ancestors. 23Yet they did not listen or pay attention; they were stiff-necked and would not listen or respond to discipline. 24But if you are careful to obey me, declares the Lord, and bring no load through the gates of this city on the Sabbath, but keep the Sabbath day holy by not doing any work on it, 25then kings who sit on David’s throne will come through the gates of this city with their officials. They and their officials will come riding in chariots and on horses, accompanied by the men of Judah and those living in Jerusalem, and this city will be inhabited forever. 26People will come from the towns of Judah and the villages around Jerusalem, from the territory of Benjamin and the western foothills, from the hill country and the Negev, bringing burnt offerings and sacrifices, grain offerings and incense, and bringing thank offerings to the house of the Lord. 27But if you do not obey me to keep the Sabbath day holy by not carrying any load as you come through the gates of Jerusalem on the Sabbath day, then I will kindle an unquenchable fire in the gates of Jerusalem that will consume her fortresses.’ ”
