Wala Tugoti si Jeremias sa Pagpangasawa
1Unya miingon ang Ginoo kanako, 2“Ayaw gayod pangasawa o pagbaton ug anak niini nga dapit. 3Kay sultihan ko ikaw kon unsay mahitabo sa mga batang natawo dinhi niining dapita ug sa ilang mga ginikanan. 4Mangamatay sila sa grabe nga balatian. Walay magsubo o molubong kanila. Magkatag ang ilang mga patayng lawas nga daw tae nga nagkatag sa yuta. Ang uban kanila mangamatay sa gira ug sa kagutom, ug ang ilang mga patayng lawas kan-on sa mga langgam ug ihalas nga mga mananap.”
5Miingon pa gayod ang Ginoo, “Ayaw pagsulod sa balay diin adunay pagbangotan alang sa patay. Ayaw pagbangotan o pagpakita sa imong kalooy alang kanila, kay gibawi ko na ang akong kaayo, paghigugma, ug kalooy niining mga tawhana. 6Mangamatay ang mga lumulupyo niining yutaa, dato man o pobre, ug wala gayoy molubong kanila. Walay mosamad sa iyang kaugalingon o magpaupaw sa pagpakita sa iyang pagsubo alang kanila. 7Walay mohatag ug pagkaon o ilimnon aron sa paglipay sa mga nagbangotan, bisan pa kon kini namatyan ug inahan o amahan. 8Ayaw usab pagsulod sa balay nga may kombira ug unya mokaon ug moinom didto. 9Kay ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel nagaingon: ‘Undangon ko ang kamaya ug kasadya niining lugara, lakip ang kasadya sa mga bag-ong kinasal. Ug makita mo kini nga mahitabo sa imo mismong kapanahonan.’
10“Kon isulti mo kini sa mga tawo, mangutana sila, ‘Unsay sala nga nahimo namo ngadto sa Ginoo nga atong Dios nga gipasidan-an man kami niya nga may moabot kanamo nga dakong katalagman?’ 11Ingna sila nga mao kini ang akong tubag: Gihimo ko kini kay gisalikway ako sa inyong mga katigulangan. Nagaalagad sila ug nagsimba sa ubang mga dios. Gisalikway nila ako ug wala nila tumana ang akong balaod. 12Ug mas daotan pa kamo kaysa inyong mga katigulangan. Gisunod ninyo ang mga tinguha sa gahi ug daotan ninyong kasingkasing imbis nga mosunod kamo kanako. 13Busa abugon ko kamo gikan niini nga yuta ngadto sa yuta nga wala kamo o ang inyong mga katigulangan masuheto. Didto mag-alagad kamo sa ubang mga dios adlaw ug gabii, ug dili ko gayod kamo kaloy-an.
14“Apan moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na manumpa ug ingon niini: ‘Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga nagpagawas sa mga Israelinhon gikan sa Ehipto.’ 15Kondili, magaingon sila, ‘Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga nagpagawas sa mga Israelinhon gikan sa nasod sa amihan ug sa tanang nasod diin iya silang gipatibulaag.’ Kay ibalik ko sila sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan.
16“Apan sa pagkakaron, padad-an ko una silag daghang kaaway nga daw mga mangingisda nga modakop kanila. Human niana, magpadala akog mga kaaway nga daw mga mangangayam nga mangita kanila sa mga bukid, mga bungtod, ug mga kabatoan. 17Nakita ko ang tanan nilang mga binuhatan. Wala gayod matago gikan kanako ang ilang mga sala. 18Busa pabayron ko una silag doble sa ilang pagkadaotan ug sa ilang mga sala, tungod kay gipanamastamasan nila ang akong yuta sa ngil-ad ug patay nilang mga dios-dios.”
19Nagaingon ako, “O Ginoo, ikaw ang akong kusog ug dalangpanan sa panahon sa kalisod. Moduol kanimo ang mga nasod nga naggikan sa tibuok kalibotan16:19 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. ug moingon, ‘Walay pulos ang mga dios-dios sa among mga katigulangan. Wala gayod kini nahimong kaayohan kanila. 20Makahimo ba ang tawo ug iyang kaugalingong dios? Kon mao, dili kana tinuod nga dios!’ ”
21Miingon ang Ginoo, “Busa karon ipakita ko kanila ang akong gahom ug katakos aron mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”
Day of disaster
1Then the word of the Lord came to me: 2‘You must not marry and have sons or daughters in this place.’ 3For this is what the Lord says about the sons and daughters born in this land and about the women who are their mothers and the men who are their fathers: 4‘They will die of deadly diseases. They will not be mourned or buried but will be like dung lying on the ground. They will perish by sword and famine, and their dead bodies will become food for the birds and the wild animals.’
5For this is what the Lord says: ‘Do not enter a house where there is a funeral meal; do not go to mourn or show sympathy, because I have withdrawn my blessing, my love and my pity from this people,’ declares the Lord. 6‘Both high and low will die in this land. They will not be buried or mourned, and no-one will cut themselves or shave their head for the dead. 7No-one will offer food to comfort those who mourn for the dead – not even for a father or a mother – nor will anyone give them a drink to console them.
8‘And do not enter a house where there is feasting and sit down to eat and drink. 9For this is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: Before your eyes and in your days I will bring an end to the sounds of joy and gladness and to the voices of bride and bridegroom in this place.
10‘When you tell these people all this and they ask you, “Why has the Lord decreed such a great disaster against us? What wrong have we done? What sin have we committed against the Lord our God?” 11then say to them, “It is because your ancestors forsook me,” declares the Lord, “and followed other gods and served and worshipped them. They forsook me and did not keep my law. 12But you have behaved more wickedly than your ancestors. See how all of you are following the stubbornness of your evil hearts instead of obeying me. 13So I will throw you out of this land into a land neither you nor your ancestors have known, and there you will serve other gods day and night, for I will show you no favour.”
14‘However, the days are coming,’ declares the Lord, ‘when it will no longer be said, “As surely as the Lord lives, who brought the Israelites up out of Egypt,” 15but it will be said, “As surely as the Lord lives, who brought the Israelites up out of the land of the north and out of all the countries where he had banished them.” For I will restore them to the land I gave to their ancestors.
16‘But now I will send for many fishermen,’ declares the Lord, ‘and they will catch them. After that I will send for many hunters, and they will hunt them down on every mountain and hill and from the crevices of the rocks. 17My eyes are on all their ways; they are not hidden from me, nor is their sin concealed from my eyes. 18I will repay them double for their wickedness and their sin, because they have defiled my land with the lifeless forms of their vile images and have filled my inheritance with their detestable idols.’
19Lord, my strength and my fortress,
my refuge in time of distress,
to you the nations will come
from the ends of the earth and say,
‘Our ancestors possessed nothing but false gods,
worthless idols that did them no good.
20Do people make their own gods?
Yes, but they are not gods!’
21‘Therefore I will teach them –
this time I will teach them
my power and might.
Then they will know
that my name is the Lord.
