Jeremias 15 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 15:1-21

Ang Silot alang sa Katawhan sa Dios

1Miingon ang Ginoo kanako, “Bisan pag magpakilooy si Moises ug si Samuel kanako alang niining mga tawhana, dili ko gayod sila kaloy-an. Busa papahawaa sila sa akong atubangan. Ipalayo sila gikan kanako! 2Kon mangutana sila kon asa sila mopaingon, ingna sila nga mao kini ang akong gisulti: Ang gitakda na nga mamatay, mamatay gayod. Ang gitakda nga mamatay sa gira, mamatay sa gira. Ang gitakda nga mamatay sa gutom, mamatay sa gutom. Ang gitakda nga bihagon, pagabihagon. 3Ako, ang Ginoo, nagaingon nga padad-an ko silag upat ka matang sa kalaglagan: Pamatyon sila sa gira, guyoron sa mga iro ang ilang mga patayng lawas, kaonon sila sa mga langgam, ug ang mahibilin sa ilang patayng lawas tiwason sa ihalas nga mga mananap. 4Pakurogon ko sa kahadlok ang tanang gingharian sa kalibotan nga makakita sa mahitabo kanila. Mahitabo kini tungod sa gihimo ni Manasseh (nga anak ni Hezekia) sa Jerusalem sa dihang siya ang nahimong hari sa Juda.

5O katawhan sa Jerusalem, kinsa pa kahay malooy kaninyo? Kinsay magsubo alang kaninyo? Ug kinsay magpakabana sa pagpangutana kon unsa nay inyong kahimtang? 6Gisalikway ninyo ako; kanunay kamong mitalikod kanako. Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga ituy-od ko ang akong kamot sa paglaglag kaninyo. Gikapoy na ako ug pakita sa akong kalooy kaninyo. 7Silotan ko kamo didto sa mga pultahan sa lungsod pinaagi sa pagpatibulaag kaninyo sama sa tahop nga gipalid sa hangin. Laglagon ko kamo ug ang inyong mga kabataan, tungod kay wala kamo mobiya sa inyong daotang binuhatan. 8Himuon kong mas daghan pa sa balas sa baybayon ang inyong biyuda. Sa udtong tutok padad-an ko ug tiglaglag ang mga inahan sa inyong mga batan-ong lalaki. Sa kalit moabot kaninyo ang kasubo ug kahadlok. 9Malipong ug halos dili na makaginhawa ang inahan nga mamatyan ug pito ka anak nga lalaki. Ang iyang mga anak pareha sa adlaw nga misalop ug sayo. Maulawan gayod siya kay mawad-an siya ug mga anak. Ug ang mahibiling buhi ipapatay ko pa sa ilang mga kaaway. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Mireklamo si Jeremias

10Pagkamakalulooy ko gayod. Wala na lang unta ako ipakatawo sa akong inahan! Kontra ako sa tibuok Juda. Wala man unta akoy nautangan o gipautang, apan gitunglo ako sa tanan. 11Miingon ang Ginoo kanako, “Sa pagkatinuod, mahimong maayo ang tanan alang kanimo. Manghangyo ang imong mga kaaway nga iampo mo sila sa panahon sa ilang kalisdanan ug katalagman.

12Maingon nga dili mabali ang kabilya nga puthaw o bronsi, dili usab mapildi ang mga kaaway nga gikan sa amihan. 13Ipailog ko sa inyong mga kaaway ang inyong bahandi ug mga kabtangan tungod sa tanang sala nga inyong nahimo sa tibuok ninyong nasod. 14Ipaulipon ko kamo sa inyong mga kaaway sa usa ka dapit nga wala kamo masuheto. Ipatagamtam ko kaninyo ang akong kasuko nga daw sa nagadilaab nga kalayo.”

15Miingon si Jeremias, “O Ginoo, nasayod ka sa tanang nahitabo kanako! Hinumdomi ug tabangi ako. Panimasli ang naglutos kanako. Nahibalo ako nga dili ka daling masuko, busa ayaw kuhaa ang akong kinabuhi. Hinumdomi kon giunsa ko pag-antos ang kaulaw tungod kanimo. 16Sa dihang nakigsulti ka kanako, gipatalinghogan ko ikaw. Ang imong mga pulong naghatag kanakog kalipay kay imo ako, O Ginoong Dios nga Makagagahom. 17Wala ako moapil sa paglipay-lipay ug paghudyaka sa uban. Nagainusara lang ako tungod kay nagpakigsulti ka kanako, ug gisultihan mo ako sa imong kasuko. 18Nganong wala may kataposan ang akong kasakit? Nganong dili man maayo ang akong samad? Pakyason mo ba ako sama sa sapa nga mamad-an sa panahon sa ting-init?”

19Busa miingon ang Ginoo kanako, “Kon maghinulsol ka, pabalikon ko ikaw kanako aron padayon ka nga makaalagad kanako. Kon mga pulong nga mapuslanon ang imong isulti ug dili mga pulong nga walay pulos, himuon ko ikaw nga akong tigpamaba. Kinahanglan nga sila ang modangop kanimo, ug dili kay ikaw ang modangop kanila. 20Himuon ko ikaw nga sama sa lig-ong paril nga bronsi ngadto niini nga mga tawo. Makig-away sila kanimo, apan dili ka nila mapildi. Kay mouban ako kanimo aron pagpanalipod ug pagluwas kanimo. 21Oo, luwason ko ikaw gikan sa kamot sa daotan ug bangis nga mga tawo.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Иеремия 15:1-21

1И сказал мне Вечный:

– Даже если бы встали передо Мной Муса и Шемуил, Моё сердце не обратилось бы к этому народу. Гони его от Меня прочь, пусть уходит! 2А если станут спрашивать тебя эти люди: «Куда нам идти?» – то ответь им: «Так говорит Вечный:

Обречённые на смерть – пусть умирают;

обречённые на меч – пусть идут под меч;

обречённые на голод – пусть голодают;

обречённые на плен – пусть уходят в плен».

3– Я нашлю на них четыре вида казней, – возвещает Вечный, – меч, чтобы убивать; псов, чтобы терзать; и птиц небесных со зверями земными, чтобы пожирать и губить. 4Я сделаю их ужасом для всех царств на земле из-за того, что натворил в Иерусалиме иудейский царь Манасса, сын Езекии15:4 О правлении царя Манассы см. 4 Цар. 21:1-18; 2 Лет. 33:1-20..

5– Кто пожалеет тебя, Иерусалим?

Кто оплачет тебя?

Кто зайдёт, чтобы узнать о твоих делах?

6Ты отверг Меня, – возвещает Вечный, –

отступил назад.

Свою руку на тебя подниму

и погублю тебя;

Я устал жалеть.

7Я провею Мой народ вилами

во всех городах страны;

Я лишу его детей

и погублю Мой народ,

так как он не свернул с путей своих.

8Вдов у них станет больше,

чем песка в море.

В полдень Я наведу губителя

на матерей их юношей;

внезапно вселю в них

страх и смятение.

9Изнеможет мать семерых15:9 Семь – символ полноты, благополучия и безопасности.

и испустит дух.

Зайдёт её солнце во время дневное;

она будет унижена и опозорена.

А всех уцелевших предам мечу

на глазах их врагов, –

возвещает Вечный.

Жалоба Иеремии и ответ Вечного

10Горе мне, мать моя, что ты родила меня,

человека, что спорит и ссорится с целым светом!

Я не давал денег в рост и в долг не брал,

но всякий меня проклинает.

11Сказал Вечный:

– Я непременно дам свободу тебе во благо,

Я непременно заставлю врагов молить тебя

во время беды и во время скорби.

12Может ли кто-нибудь сломать железо,

железо с севера15:12 Считалось, что лучшее железо привозится с севера. Здесь говорится о том, что Иудее будет невозможно отразить северного врага, Вавилон., или бронзу?

13Ваши богатства и сокровища

Я отдам на разграбление,

отдам бесплатно за все ваши грехи,

совершённые по всей вашей стране.

14Я отдам вас в рабство вашим врагам,

в страну, что вам незнакома,

так как вспыхнул огонь Моего гнева –

он будет пылать против вас.

15Вечный, Ты всё знаешь;

вспомни меня, обрати на меня Свой взор!

Отомсти за меня гонителям.

Ты терпелив: не забирай меня;

Ты знаешь, что ради Тебя я терплю оскорбления.

16Твои слова были обращены ко мне, и я съел их;

Твои слова стали моей радостью

и весельем моему сердцу,

ведь Твоё имя надо мной провозглашено,

о Вечный, Бог Сил.

17Не сидел я в кругу насмешников

и не праздновал с ними;

я сидел одиноко под гнётом Твоей руки,

так как Ты наполнил меня гневом.

18Почему моя боль никак не уймётся,

почему моя рана тяжка и неисцелима?

Неужели будешь Ты для меня ручьём ненадёжным,

источником пересохшим?

19На это так говорит Вечный:

– Если покаешься, Я восставлю тебя

и сделаю тебя Своим рабом;

если будешь говорить важное, а не пустословить,

станешь Моими устами.

Пусть этот народ сам к тебе обращается,

а ты к ним не обращайся.

20Я сделаю тебя для них

укреплённой стеной из бронзы.

Они будут с тобой воевать,

но не одолеют,

потому что Я с тобой,

чтобы избавлять тебя и спасать, –

возвещает Вечный. –

21Я спасу тебя от рук нечестивых

и выкуплю из рук безжалостных.