Ang Mensahe alang kang Haring Ahaz
1Sa dihang si Ahaz nga anak ni Jotam ug apo ni Uzia ang hari sa Juda, gisulong ni Rezin nga hari sa Aram7:1 Aram: o, Syria. ug ni Peka nga hari sa Israel, nga anak ni Remalia, ang Jerusalem. Apan wala nila kini mailog.
2Sa dihang nabalitaan sa hari sa Juda7:2 hari sa Juda: sa literal, panimalay ni David. nga nagka-usa ang Aram ug ang Israel,7:2 Israel: sa Hebreo, Efraim. Usa ka tawag sa gingharian sa Israel. mikurog siya ug ang iyang katawhan sa kahadlok sama sa kahoy nga gihuros sa hangin.
3Miingon ang Ginoo kang Isaias, “Ubana ang imong anak nga si Shear Jashub7:3 Shear Jashub: Ang buot ipasabot sa Hebreo, ang nangabilin mobalik. ug tagboa ninyo si Ahaz didto sa tumoy sa kanal sa tubig paingon sa ibabaw nga pundohanan ug tubig, duol sa dalan paingon sa labhanan. 4Mao kini ang isulti mo kaniya, ‘Pagbantay! Kalma lang ug ayaw kahadlok. Ayaw kalisang tungod sa labihan nga kasuko ni Rezin nga hari sa Aram ug ni Haring Peka nga anak ni Remalia. Kini sila sama lang sa duha ka tuod sa kahoy nga nagaaso apan walay kalayo. 5Nagplano sila sa paglaglag kanimo. Miingon sila, 6“Sulongon nato ang Juda ug pildihon. Bahinon nato ang kayutaan niini ug unya himuon natong hari ang anak ni Tabeel.”
7“ ‘Apan miingon ang Ginoong Dios nga dili gyod kini mahitabo. 8-9Kay ang Damascus mao lang ang kapital sa Aram, ug si Rezin mao lang ang hari sa Damascus. Ug ang Samaria mao lang ang kapital sa Israel, ug si Peka nga anak ni Remalia mao lang ang hari sa Samaria. Malaglag ang Israel sulod sa 65 ka tuig, busa dili na kini matawag nga usa ka nasod. Kon dili lig-on ang inyong pagtuo, malaglag gayod kamo.’ ”
10Unya miingon pag-usab ang Ginoo kang Ahaz, 11“Pangayog timailhan kanako, ang Ginoo nga imong Dios, sa pagpamatuod nga tumanon ko ang akong saad. Bisan pa maggikan kini sa ilalom, didto sa dapit sa mga patay, o sa taas, didto sa langit.” 12Mitubag si Ahaz, “Dili ako mangayo! Dili ko sulayan ang Ginoo.”
13Miingon si Isaias, “Pamati kamong kaliwat ni David! Dili pa ba igo ang pagpalagot ninyo sa mga tawo? Apil ba ang akong Dios palaguton usab ninyo? 14Busa ang Ginoo na mismo ang mohatag ug timailhan kaninyo. Ug mao kini ang timailhan: Magsabak ang usa ka batan-ong babaye7:14 batan-ong babaye: sa Septuagint, putli. ug manganak siyag lalaki, ug nganlan niya kinig ‘Emmanuel.7:14 Emmanuel: Ang buot ipasabot, ang Dios kauban nato.’ 15-16Sa dili pa siya makamatngon ug buot ug makakaon ug keso ug dugos, ang yuta sa duha ka hari nga gikahadlokan mo, Ahaz, malaglag ug biyaan na lang. 17Sa kaulahian, ikaw ug ang imong katawhan, apil ang imong harianong pamilya, ipasulong sa Ginoo sa hari sa Asiria. Ug masinati ninyo ang kalisod nga wala pa gayod ninyo masinati sukad nga mibulag ang Israel sa Juda.
18“Nianang panahona, taghoyan sa Ginoo ang mga taga-Ehipto ug taga-Asiria. Ug moabot ang mga taga-Ehipto nga morag mga langyaw gikan sa layong mga suba sa Ehipto, ug ang mga taga-Asiria moabot usab nga morag mga putyukan. 19Mangabot sila ug mamuyo bisan asa: sa lawom nga lugut, sa mga bangag sa dagkong mga bato, sa kasampinitan, ug sa mga sabsabanan.
20“Nianang panahona, gamiton sa Ginoo ang hari sa Asiria aron sa paglaglag sa tibuok ninyong yuta. Sama sila sa barbero gikan sa tabok sa Suba sa Eufrates nga gisuholan sa pagkiskis sa inyong buhok, mga balhibo sa inyong lawas, ug sa inyong mga bangas.
21“Nianang panahona, ang mga tawo magmantinir na lang sa pag-alima ug tagsa ka buok dumalagang baka ug duha ka kanding, 22nga maoy ilang kakuhaan ug gatas. Keso ug dugos ang kan-on sa tanang mahibilin sa Juda. 23Nianang panahona, ang ubasan nga may 1,000 ka punoan nga mokantidad ug 1,000 ka pilak malukop sa mga sampinit ug sagbot. 24Mangayam ang mga tawo didto dala ang ilang mga pana ug bangkaw, tungod kay sagbuton na kini ug nalukop sa mga sampinit. 25Wala nay moadto sa mga bungtod nga kanhi mga tanaman, tungod kay nalukop kini sa mga sampinit ug sagbuton na. Mahimo na lang kining sibsiban sa mga baka, mga karnero, ug mga kanding.”
O sinal de Emanuel
1Durante o reinado de Acaz, filho de Jotão e neto de Uzias, rei de Judá, Jerusalém foi atacada pelo rei Rezim de Aram e pelo rei Peca de Israel, que era filho de Remalias. Mas não chegou a ser tomada, pois a cidade resistiu. 2Quando chegou à corte a notícia de que Aram se tinha aliado com Israel contra a cidade, os corações, tanto do rei como do povo, tremeram de medo, como árvores dum bosque abaladas por um vendaval.
3Então o Senhor disse a Isaías: “Vai encontrar-te com o rei Acaz. Vai tu e teu filho Sear-Jasube7.3 Os filhos de Isaías têm nomes simbólicos. Sear-Jasube significa um resto voltará.. Hão de encontrá-lo no fim do aqueduto do reservatório superior, perto da estrada que desce até ao campo das lavadeiras. 4Diz-lhe que deixe de se angustiar, que não precisa de estar com medo da fúria de Rezim, o arameu, e de Peca, filho de Remalias, pois são dois indivíduos falhados. 5É verdade que esses dois, os reis de Aram e de Efraim, virão contra ti, dizendo: 6‘Vamos invadir Judá e pôr essa população em pânico, para podermos depois tomar facilmente Jerusalém e colocar ali o filho de Tabeel como rei.’
7Contudo, o Senhor Deus responde-lhes que esse plano não resultará. 8Porque Damasco continuará a ser a capital de Aram e o rei Rezim nunca chegará a alargar as suas fronteiras. É verdade que dentro de sessenta e cinco anos Efraim também será derrotada e aniquilada. 9Até lá, Samaria manter-se-á a única grande cidade, a capital de Efraim, e o poder do rei Peca não virá a aumentar. Se não crerem em mim não poderão ficar firmes e não poderei ajudar-vos!”
10O Senhor mandou mais esta mensagem ao rei Acaz: 11“Pede ao Senhor, ao teu Deus, um sinal que prove que esmagarei os teus inimigos, como tinha dito. Pede-lhe um sinal, venha ele das profundezas ou do alto dos céus!”
12Mas o rei recusou: “Não, não peço! Não poria o Senhor à prova!” 13Então Isaías disse: “Ó casa de David, não estás satisfeita em esgotar a minha paciência, como ainda cansas a paciência do meu Deus? 14Está bem, então! O Senhor, ele próprio, escolherá o sinal: a virgem ficará grávida e dará à luz um filho, e pôr-lhe-ás o nome de Emanuel, ‘Deus connosco’. 15Comerá manteiga e mel, até chegar à idade de saber escolher entre o bem e o mal. 16Mas antes que o menino saiba rejeitar o mal e escolher o bem, a terra dos dois reis que tanto temes ficará deserta. 17O Senhor trará uma terrível maldição sobre vocês, sobre a vossa nação, sobre a casa de David. Será um terror como nunca houve desde a divisão do reino de Salomão em Israel e Judá, porque o poderoso rei da Assíria virá com o seu grande exército!”
18Nesse tempo, o Senhor assobiará aos exércitos do alto Egito e da Assíria, para que enxameiem a vossa terra e caiam sobre vocês como moscas; que vos destruam, como abelhas vos ferrem e vos matem. 19Virão em vastos bandos, espalhando-se por toda a terra; até pelos vales desabitados, pelas cavernas, pelos sítios onde não há senão espinhos; também ocuparão as florestas e as terras férteis. 20Nesse dia, o Senhor pegará nessa navalha que está para além do rio Eufrates, esses assírios que vocês contrataram para vos salvarem, para que rapem tudo o que têm; terra, searas, povo!
21Quando, finalmente, acabarem a pilhagem, a terra toda se tornará num imenso terreno de pastagem. Todos os rebanhos e todo o gado serão destruídos; um lavrador que tenha ficado com uma bezerra e duas ovelhas considerar-se-á feliz. 22No entanto, toda essa terra de pasto produzirá leite em abundância e aqueles que tiverem sido deixados na terra alimentar-se-ão de manteiga e mel. 23-25Por esse tempo, as vinhas mais suculentas tornar-se-ão sarças e espinheiros. A terra inteira se tornará um vasto campo de espinhos, numa terra de caça, percorrida apenas por animais selvagens. Ninguém mais irá para as férteis colinas, que antigamente estavam cheias de jardins e pomares, porque lá só haverá ervas e sarças; apenas o gado ali irá para pastar.
