Isaias 59 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 59:1-21

Ang mga Pahimangno Batok sa mga Makasasala

1Pamati! Dili huyang ang Ginoo nga dili siya makaluwas kaninyo o dili siya bungol nga dili siya makadungog kon manawag kamo kaniya. 2Ang inyong mga sala mao ang nagapahimulag kaninyo gikan sa Dios. Mao kini ang hinungdan nga mitalikod siya kaninyo ug dili na mamati sa inyong mga pag-ampo. 3Kay natina sa dugo ang inyong kamot, ug naghimog daotan. Bakakon kamo ug nagsultig daotan. 4Wala kamoy hustisya. Ang inyong mga akusasyon batok sa inyong isigka-tawo walay kamatuoran. Nagaplano kamog daotan, ug inyo kining tumanon. 5-6Ang inyong daotang mga plano sama sa itlog sa halas nga malala; ang mokaon niini mamatay. Sama usab kini sa balay sa lawalawa nga dili mahimong bisti, busa walay makatabon kaninyo sa inyong daotang mga binuhatan. Daotan ang inyong mga binuhatan ug bangis kamo. 7Alisto kamong mohimog sala, ug abtik kamong mopatay. Daotan ang inyong gihunahuna, ug bisan asa kamo moadto maghimo kamog kadaot. 8Wala ninyo masinati ang maayong kahimtang kay gipakawalay-bili ninyo ang hustisya; gituis pa hinuon ninyo kini. Ang nagasunod niining inyong gihimo dili usab makasinatig maayong kahimtang.

9Tungod niini layo kanato ang hustisya ug dili nato masinati ang katarungan. Naghulat kita sa kahayag apan kangitngit ang miabot. Mao nga nagalakaw kita sa kangitngit. 10Nagpangapkap kita sa bongbong sama sa buta, ug nagakadagma kita bisag udtong tutok. Daw sa nagalakaw kita sa kangitngit. Daw sama usab kita sa mga patay kon itandi sa kusgang mga tawo. 11Nagaagulo kita sa kasubo nga daw sa nagangulob nga oso ug sa tingog sa salampati. Nagpaabot kita nga silotan sa Dios ang atong mga kaaway ug luwason kita niya, apan wala kini mahitabo. 12Kay daghan na ang atong mga sala atubangan sa Dios, ug mao kini ang nagpamatuod nga angay kitang silotan. Oo, nasayod kita nga kanunay kitang nagpakasala. 13Misupak kita ug nagluib sa Ginoo. Mitalikod kita sa atong Dios. Gidaog-daog ug gilupigan nato ang uban. Nagasulti kita sa mga bakak nga giplano na natong daan. 14Gisalikway na ang hustisya ug mipahilayo sa katarong. Wala nay makitang kamatuoran bisan asa. Ug ang kaligdong wala na tagda. 15Oo, nawala na ang kamatuoran, ug ang mga nagalikay sa paghimog daotan ginalutos.

Nakita kini sa Ginoo, ug wala niya ikalipay ang pagkawalay hustisya. 16Natingala siya sa dihang iyang nakita nga wala gayoy bisan usa nga mitabang sa mga dinaog-daog, busa gigamit niya ang iyang gahom sa pagluwas kanila. Sa iyang pagkamatarong, tabangan niya sila. 17Gamiton niya ingon nga taming sa dughan ang pagkamatarong ug ingon nga helmet ang kaluwasan. Ug ang pagpanimalos ug kasuko iyang isul-ob daw sama sa bisti. 18Baslan niya ang iyang mga kaaway sumala sa ilang binuhatan; mahiagoman nila ang iyang kasuko. Panimaslan usab niya ang atua sa mga isla. 19Bisan asa tahoron ug pasidunggan siya sa mga tawo, kay moabot siya sama sa nagahaguros nga tubig nga gihuyop sa makusog nga hangin sa Ginoo.59:19 makusog nga hangin sa Ginoo: o, Espiritu sa Dios; o, hangin nga gikan sa Dios.

20Miingon ang Ginoo, “Moabot sa Zion59:20 Zion: mao usab ang Jerusalem. ang manluluwas ninyong mga kaliwat ni Jacob, ug luwason niya ang nagahinulsol sa ilang mga sala. 21Ug mao kini ang akong kasabotan uban kaninyo: Dili gayod mawala ang akong Espiritu nga anaa kaninyo ug ang mga pulong nga gisulti ko kaninyo. Isugilon ninyo kini sa inyong mga kabataan, ug isugilon usab nila kini sa ilang kabataan, ug magapadayon kini sukad karon ug hangtod sa kahangtoran. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исаия 59:1-21

Грех, покаяние и искупление

1О нет, не коротка рука Вечного, чтобы спасать,

и не туго ухо Его, чтобы слышать.

2Но ваши беззакония отделили вас от Всевышнего,

грехи ваши скрыли от вас лицо Его,

так что Он не слышит.

3Руки ваши запятнаны кровью,

пальцы ваши – грехом.

Уста ваши произносят ложь,

и язык ваш бормочет греховное.

4Никто не взывает к справедливости,

никто не говорит правду, защищая своё дело.

Они полагаются на пустые доводы и говорят ложь,

зачинают горе и порождают беду.

5Они высиживают змеиные яйца

и ткут паутину.

Если съешь такое яйцо, умрёшь,

а раздавишь – выползет гадюка.

6В их паутину нельзя одеться;

они не могут покрыть себя тем, что сделали.

Дела их – дела злые,

и в руках их – насилие.

7Их ноги спешат ко греху;

они скоры на пролитие невинной крови.

Мысли их – мысли злые;

где они прошли – там опустошение и гибель.

8Им неизвестен путь к миру;

нет правосудия на стезях их.

Дороги свои они искривили;

никто из идущих по ним не знает мира.

9Поэтому правосудие далеко от нас,

и праведность нас не достигает.

Ждём мы света, но всё во тьме,

ждём сияния, но ходим во мраке.

10Как слепые, мы идём вдоль стены на ощупь,

нащупываем путь, как люди без глаз.

В полдень мы спотыкаемся, словно в сумерки;

среди сильных мы – как мёртвые.

11Все мы ревём, как медведи,

мы жалобно стонем, как голуби.

Мы ждём правосудия, но не находим,

ждём избавления, но оно далеко.

12Преступления наши многочисленны пред Тобой,

и грехи наши нас обличают.

Наши преступления всегда с нами,

и наши беззакония мы признаём:

13отступничество и ложь перед Вечным,

отказ следовать нашему Богу,

призыв к угнетению и мятежу,

слова лжи, зачатой в наших сердцах.

14Итак, справедливость оттеснена назад,

и праведность встала поодаль.

Истина споткнулась на улицах,

честность войти не может.

15Истины не стало,

и всякий отворачивающийся от зла делается добычей.

Взглянул на это Вечный, и Ему было неугодно,

что нет справедливости.

16Он увидел, что нет никого,

и был потрясён, что вступиться некому.

Тогда рука Его принесла Ему победу,

и Его праведность поддержала Его.

17Он надел праведность, как броню,

и на голову – шлем спасения;

Он оделся в одежды мщения

и, как в плащ, завернулся в ярость.

18По делам их воздаст Он:

гнев – врагам

и возмездие – Своим неприятелям;

Он воздаст островам по заслугам.

19На западе люди будут бояться имени Вечного,

и на востоке они будут чтить Его славу,

потому что придёт Он, как бушующая река,

гонимая вихрем Вечного59:19 Или: «Когда враг придёт, как река, дуновение Вечного обратит его в бегство»..

20– Искупитель придёт на Сион,

к тем потомкам Якуба, кто раскается в грехах, –

возвещает Вечный.

21– Что до Меня, то Я заключу Моё священное соглашение с ними, – говорит Вечный. – Мой Дух на тебе, и слова, которые Я вложил в твои уста, не сойдут ни с твоих уст, ни с уст твоих детей, ни с уст их потомков отныне и вовеки, – говорит Вечный.