Isaias 57 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 57:1-21

Walay Pulos ang mga dios-dios sa Israel

1Kon mamatay ang usa ka tawong matarong, walay mangutana kon ngano. Walay makasabot nga gikuha sa Dios ang mga tawong diosnon aron makalikay sa kadaotan. 2Kon mamatay ang usa ka tawong matarong, makapahulay na siya ug magmalinawon.

3Apan kamong mga anak sa babayeng mamamarang, sa mananapaw, ug sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog, duol kamo. 4Gibiaybiay ninyo ang mga matarong. Inyo silang gihiwian ug gidiwaldiwalan. Mga kaliwat kamo sa mga masinupakon ug mga bakakon. 5Gisimba ninyo ang inyong mga dios-dios pinaagi sa pagpakighilawas ilalom sa punoan sa mga kahoy nga gipakabalaan ninyo. Gihalad pa ninyo ang inyong mga anak diha sa mga lugut, diha sa mga bangag sa dagkong mga bato. 6Ang hamis nga mga bato sa mga lugut mao ang inyong mga dios. Gisimba ninyo kini pinaagi sa paghalad ug mga halad nga ilimnon ug mga halad sa pagpasidungog. Malipay ba ako niining inyong gihimo? 7Motungas kamo sa tag-as nga bukid ug maghalad didto ug makighilawas. 8Gibutang pa gayod ninyo ang mga imahen sa inyong mga dios-dios luyo sa pultahan sa inyong mga balay. Inyo akong gisalikway. Sama kamo sa babayeng mananapaw nga misaka sa iyang lapad nga katre ug nakigsabot sa iyang mga lalaki. Malipay gayod siyang nakighilawas sa iyang mga laki.

9Miadto kamo sa inyong dios-dios nga si Molec nga may dalang lana ug daghang mga pahumot. Nagsugo pa kamog mga tawo nga mangitag mga dios-dios sa layong mga dapit aron inyong simbahon. Bisan ang dapit sa mga patay daw sa paadtoan pa ninyo. 10Bisag gikapoyan na kamo sa pagpangita sa mga dios-dios, wala gihapon kamo mawad-ig paglaom. Gipalig-on ninyo ang inyong kaugalingon, busa wala gayod kamo maluya.

11Miingon ang Ginoo, “Kinsa ba kining mga dios-dios nga inyong gikalisangan nga namakak man kamo kanako? Gikalimtan ninyo ako ug wala kamo magtagad kanako. Unsa bay hinungdan nga wala na man kamo motahod kanako? Tungod ba kay nagpakahilom lang ako sulod sa taas nga panahon? 12Naghunahuna kamo nga matarong na gayod ang inyong gihimo, apan ipakita ko kon unsa gayod kamong matanga sa tawo. Ug dili makatabang kaninyo ang inyong mga dios-dios. 13Oo, dili gayod makatabang ang mga dios-dios kon mangayo kamog tabang kanila. Paliron silang tanan sa hangin; mapalid sila sa usa lang ka huyop. Apan ang nagsalig kanako magapuyo sa yuta57:13 yuta: Tingali ang buot ipasabot, yuta sa Israel. ug mosimba didto sa akong balaan nga bukid. 14Ako moingon, ‘Ayoha ang dalan. Kuhaa ang mga babag sa agianan sa akong katawhan.’ ”

15Mao usab kini ang giingon sa Labing Halangdong Dios, ang Balaang Dios nga nagakinabuhi sa walay kataposan, “Nagapuyo ako sa habog ug balaang dapit. Apan nagapuyo usab ako uban sa mga tawo nga mapainubsanon ug mahinulsulon aron mapalig-on ko sila. 16Sa pagkatinuod, dili ako makigbatok o masuko hangtod sa hangtod, kay kon himuon ko kini, mangamatay ang mga tawo nga akong gihimo. 17Nasuko ako tungod sa sala ug pagkahakog sa Israel, busa gisilotan ko sila ug gitalikdan. Apan nagpadayon gihapon sila sa pagpakasala. 18Nakita ko ang ilang pagkinabuhi, apan ayohon ko sila. Giyahan ko sila, ug lipayon ko ang mga nagsubo uban kanila. 19Ug unya modayeg sila kanako. Hatagan ko silag maayong kahimtang—atua man sila sa layo o sa duol. Ayohon ko gayod sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 20Apan ang mga daotan walay kalinaw. Sama sila sa baloron nga dagat nga nagatulod sa mga sagbot ug hugaw sa daplin. 21Dili gayod makaangkon ang mga daotan ug maayo nga kahimtang.” Mao kini ang giingon sa akong Dios.

New Russian Translation

Исаия 57:1-21

1Праведные гибнут,

и никто не принимает этого к сердцу;

благочестивые забираются,

и никто не понимает,

что праведные забираются

от грядущей беды.

2Те, кто ходит в правде,

вступают в покой;

в смерти они находят успокоение.

3– А вы – подойдите сюда, сыновья чародейки,

потомки развратника и блудницы!

4Над кем вы глумитесь?

Кому вы скалите зубы

и показываете язык?

Разве вы не дети отступничества,

не порождение лжи?

5Вы разжигаетесь похотью среди дубов

и под каждым тенистым деревом;

своих детей вы приносите в жертву при ручьях

и под нависающими утесами.

6Среди гладких камней из ручьев – твоя доля;

они, они – твой жребий.

Ты им возливала жертвенные возлияния

и приносила хлебные приношения.

Могу ли Я спокойно смотреть на все это?

7На высокой и величественной горе

ты ставишь свою постель

и восходишь туда приносить свои жертвы.

8За дверями своими, за их косяками,

ты поставила свои символы.

Оставляя Меня, ты открыла свою постель,

забралась на нее, расстелила ее широко,

заключила союз с теми, чьи постели ты любишь,

и глазела на их наготу57:8 Букв.: «руку»..

9Ты ходила к Молоху57:9 Или: «к царю». Молох – аммонитский бог, в жертвы которому приносились дети (см. ст. 5). По Закону за поклонение Молоху израильтянам грозила смертная казнь (см. Лев. 18:21; 20:2-5). с ароматным маслом

и умножала свои благовония.

Ты отправляла послов вдаль

и сама спускалась в мир мертвых!57:9 Евр.: «шеол».

10Ты уставала от долгого пути твоего,

но не говорила: «Это бессмысленно».

Ты находила новые силы

и не изнемогала.

11Кого ты так боялась и страшилась,

что лгала Мне,

не помнила обо Мне

и в сердце не размышляла?

Не оттого ли, что Я долго молчал,

ты не боишься Меня?

12Я разоблачу твою праведность и твои дела,

и они тебе не помогут.

13Когда ты будешь кричать о помощи,

пусть спасает тебя твое сборище идолов!

Ветер их унесет,

дуновение развеет.

Но сделавший Меня своим прибежищем,

унаследует землю

и будет владеть Моей святой горой.

Утешение для кающихся

14И будет сказано:

«Прокладывайте, прокладывайте, готовьте путь!

Убирайте препятствия с пути Моего народа!»

15Потому что так говорит Высокий и Превознесенный,

Живущий вечно, Чье имя – Святой:

– Я живу на святой высоте,

но также и с теми, кто сокрушен и смирен духом:

чтобы оживлять дух смиренных

и оживлять сердца сокрушенных.

16Не вовеки буду Я обвинять

и не всегда буду гневаться,

иначе изнемог бы предо Мною человеческий дух –

дыхание человеческое, созданное Мною.

17Я был разгневан их греховной корыстью,

Я наказывал их и в гневе скрывал Свое лицо,

но они снова возвращались на свой путь.

18Я видел их пути, но Я все равно исцелю их;

Я буду вести их и утешать,

19вкладывая хвалу в уста плакальщиков Израиля.

Мир, мир дальним и ближним, –

говорит Господь. – Я исцелю их.

20Но нечестивые подобны бурному морю,

которому нет покоя,

чьи волны выбрасывают ил и грязь.

21– Нет мира нечестивым, – говорит мой Бог.