Isaias 56 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 56:1-12

Panalangin alang sa Tanang Kanasoran

1Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Patunhaya ninyo ang hustisya ug buhata ninyo ang matarong, kay sa dili madugay luwason ko na kamo ug hatagan ug kadaogan. 2Bulahan ang tawo nga naghimo ug nagatuman niini ug wala magpasipala sa Adlaw nga Igpapahulay. Ug bulahan usab ang tawo nga wala maghimog daotan.”

3Ang mga dili Israelinhon nga nagtugyan sa ilang kinabuhi sa Ginoo dili angay maghunahuna nga dili gayod sila isipon sa Ginoo nga iyang mga tawo. Ug ang mga kinapon dili angay maghunahuna nga dili sila mahimong bahin sa katawhan sa Dios tungod kay dili sila makaanak.56:3 dili sila makaanak: sa literal, sama sila sa patay nga kahoy. 4Kay mao kini ang giingon sa Ginoo, “Panalanginan ko ang mga tawong kinapon nga nagatuman sa akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay, ug naghimo sa mga butang nga makapalipay kanako ug nagatuman sa akong kasabotan. 5Tugotan ko sila nga mosulod sa akong templo ug hatagan ko sila sa pasidungog nga labaw kay sa pasidungog nga madawat nila kon may mga anak sila. Dili gayod sila malimtan sa mga tawo hangtod sa hangtod.

6Panalanginan ko usab ang mga dili Israelinhon nga nagatugyan sa ilang kinabuhi kanako aron alagaran ako, higugmaon, ug simbahon, ug nagatuman sa akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay ug nagatuman sa akong kasabotan. 7Dad-on ko sila sa akong balaan nga bukid, ug lipayon ko sila didto sa akong balay nga alampoanan. Dawaton ko sa akong halaran ang ilang mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad, kay ang akong balay tawgon nga balay nga alampoanan sa mga tawo sa tanang nasod.” 8Miingon usab ang Ginoong Dios nga nagtigom sa mga binihag nga mga Israelinhon, “Tigomon ko pa gayod ang uban, gawas niadtong natigom ko nang daan.”

Ang Sulti sa Dios Batok sa mga Pangulo sa Israel

9Duol kamo, tanang nasod nga sama sa mabangis nga mga mananap, ug laglaga ninyo ang katawhan sa Israel. 10Kay ang ilang mga pangulo nga mga magbalantay unta niining nasora morag mga buta ug walay kahibalo. Sama sila sa mga iro nga amang; dili sila makapaghot. Buot lang nilang moluko, matulog, ug magdamgo. 11Sama sila sa mga hakog nga iro nga walay pagkatagbaw. Mga magbalantay sila sa Israel nga walay panabot. Ang matag usa kanila nagpatuyang sa iyang gustong buhaton ug nagtinguha lang sa iyang kaugalingong kaayohan. 12Miingon sila, “Dali, magkuha kitag ilimnon ug maghubog! Ingon gihapon niini ugma, ug mas labaw pa gani!”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исаия 56:1-12

Спасение для всех послушных Аллаху

1Так говорит Вечный:

– Храните правосудие

и творите правду,

потому что скоро придёт спасение Моё,

и откроется правда Моя.

2Благословен человек, который так поступает,

крепко этого держится,

хранит неосквернённой субботу56:2 Суббота – седьмой день недели у иудеев, день, посвящённый Вечному. В этот день, согласно повелению Вечного, исраильский народ должен был отдыхать и совершать ритуальные жертвоприношения (см. Исх. 31:12-17; Чис. 28:9-10).,

от зла удерживает руку свою.

3Пусть никто из чужеземцев, присоединившихся к Вечному, не говорит:

«Боюсь, Вечный отделит меня от Своего народа».

Пусть ни один евнух не сетует:

«Я – только засохшее дерево».

4Ведь так говорит Вечный:

– Евнухам, хранящим Мои субботы,

избирающим то, что Мне угодно,

и крепко держащимся соглашения со Мною,

5Я дам в Моём храме и его стенах

памятный знак и имя,

и это будет лучше,

чем иметь сыновей и дочерей.

Имя, которое Я им дам, – вечное имя;

оно никогда не исчезнет.

6А чужеземцев, присоединившихся к Вечному,

чтобы служить Ему,

любить имя Вечного

и поклоняться Ему,

всех, кто хранит неосквернённой субботу,

и крепко держится соглашения со Мною,

7Я приведу на Мою святую гору

и дарую им радость в Моём доме молитвы.

Их всесожжения и жертвы

будут приняты на Моём жертвеннике.

И дом Мой будет назван

домом молитвы для всех народов.

8Так возвещает Владыка Вечный,

собирающий изгнанников Исраила:

– Я соберу к ним ещё и других,

кроме тех, кто уже собран.

Аллах обвиняет нечестивых

9Идите, все звери полевые,

идите и ешьте, все звери лесные!

10Стражи56:10 Стражи – т. е. пророки. Исраила слепы,

все они невежды;

все они – псы немые,

лаять не могут;

они лежат и дремлют,

они любят спать.

11Псы они ненасытные,

им никогда не наесться вдоволь.

Они пастухи безрассудные;

каждый глядит в свою сторону,

всякий ищет своей наживы.

12«Приходите, – кричат, – я вина достану!

Напьёмся пива!

А завтра будет всё как сегодня

или даже ещё лучше».