Ang Kalooy nga Gitanyag sa Dios
1Miingon ang Ginoo, “Duol kamo, kamong tanan nga giuhaw, ania ang tubig! Bisan wala kamoy kuwarta, duol kamo ug kaon! Dali kamo, kuha kamog bino ug gatas nga walay bayad! 2Nganong mogasto man kamo sa inyong kuwarta sa dili makaon? Ug nganong maghago man kamo sa mga butang nga dili makatagbaw? Pamati kamo kanako ug makakaon kamo sa lamiang pagkaon ug mabusog gayod kamo. 3Duol kamo ug pamati kanako aron mabuhi kamo. Mohimo akog walay kataposang kasabotan uban kaninyo. Ipakita ko kaninyo ang akong dakong gugma ug pagkamatinumanon nga gisaad ko kang David. 4Gihimo ko siyang pangulo sa mga nasod, ug pinaagi kaniya gipakita ko kanila ang akong gahom. 5Tawgon ninyo ang mga nasod nga wala ninyo mailhi, ug magdali-dali sila pag-anha kaninyo. Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang Balaan nga Dios sa Israel, nagpasidungog kaninyo.”
6Dangop kamo sa Ginoo ug tawag kamo kaniya samtang anaa pa siya nga motabang kaninyo. 7Pabiyaa na ang mga daotan sa ilang daotang binuhatan ug ipasalikway ang ilang daotang panghunahuna. Pabalika na sila sa Ginoo nga atong Dios kay kaloy-an niya sila ug pasayloon.
8Miingon ang Ginoo, “Ang akong panghunahuna dili sama sa inyong panghunahuna. Ang akong kinaiya dili sama sa inyong kinaiya. 9Maingon nga mas habog ang langit kaysa yuta, layo ra usab kaayo ang inyong kinaiya ug panghunahuna kay kanako. 10Ang ulan ug ang snow gikan sa langit ug dili na kini mobalik didto; nagahatag kinig tubig sa kalibotan, ug nagapatubo sa mga tanom nga mohatag ug binhi sa mga magpupugas ug pagkaon sa mga tawo. 11Mao usab ang mga pulong nga akong gisulti, dili kini makawang, kondili tumanon niini ang akong tumong; ug molampos kini sa katuyoan sa akong pagpadala niini.
12“Mga Israelinhon, pamiya kamo sa Babilonia nga malipayon ug malinawon. Daw sa mag-awit sa tumang kalipay ang mga bukid ug mga bungtod, ug daw sa mamakpak ang tanang kakahoyan. 13Manurok ang kahoyng sipres ug mirto ilis sa mga sampinit. Kining hitaboa magahatag ug pasidungog kanako; mahimo kining timailhan sa akong pagkagamhanan hangtod sa kahangtoran.”
دعوت از تشنگان
1خداوند می‌فرمايد: «ای همهٔ تشنگان، نزد آبها بياييد؛ ای همهٔ شما كه پول نداريد، بياييد نان بخريد و بخوريد! بياييد شير و شراب را بدون پول بخريد و بنوشيد! 2چرا پول خود را خرج چيزی می‌كنيد كه خوردنی نيست؟ چرا دسترنج خود را صرف چيزی می‌كنيد كه سيرتان نمی‌كند؟ به من گوش دهيد و از من اطاعت كنيد تا بهترين خوراک را بخوريد و از آن لذت ببريد.
3«ای قوم من، با گوشهای باز و شنوا نزد من بياييد تا زنده بمانيد. من با شما عهدی جاودانی می‌بندم و بركاتی را كه به داوود پادشاه وعده داده‌ام به شما می‌دهم. 4همانگونه كه او سرزمينها را تسخير كرد و قدرت مرا ظاهر ساخت، 5شما نيز قومهای بيگانه را فراخواهيد خواند و آنها آمده، مطيع شما خواهند شد. من كه خداوند، خدای مقدس اسرائيل هستم اين كار را برای خودم خواهم كرد و به شما عزت و افتخار خواهم بخشيد.»
6خداوند را مادامی كه يافت می‌شود بطلبيد، و مادامی كه نزديک است او را بخوانيد. 7ای گناهكاران، از كارها و فكرهای فاسد خود دست بكشيد و به سوی خداوند بازگشت كنيد، زيرا او بسيار بخشنده است و بر شما رحم خواهد كرد.
8خداوند می‌فرمايد: «فكرهای من فكرهای شما نيست، و راههای من هم راههای شما نيست. 9به همان اندازه كه آسمان بلندتر از زمين است، راههای من نيز از راههای شما و فكرهای من از فكرهای شما بلندتر و برتر است.
10«كلام من مانند برف و باران است. همانگونه كه برف و باران از آسمان می‌بارند و زمين را سيراب و بارور می‌سازند و به كشاورز بذر و به گرسنه نان می‌بخشند، 11كلام من نيز هنگامی كه از دهانم بيرون می‌آيد بی‌ثمر نمی‌ماند، بلكه مقصود مرا عملی می‌سازد و آنچه را اراده كرده‌ام انجام می‌دهد.
12«ای قوم من، شما با شادی از بابل بيرون خواهيد آمد و با آرامش آنجا را ترک خواهيد گفت. کوهها و تپه‌های اطراف شما با شادی سرود خواهند خواند و درختان صحرا برای شما دست خواهند زد! 13به جای خار و خس، درختان سبز و خوشبويی چون صنوبر و آس خواهند روييد. اين معجزه، يادبودی جاودانی خواهد بود از آنچه من انجام داده‌ام.»
