Isaias 54 – APSD-CEB & NUB

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 54:1-17

Ang Gugma sa Ginoo alang sa Jerusalem

1Miingon ang Ginoo, “Pag-awit, O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog. Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak. Tungod kay bisan biniyaan ka, mas daghan pa unya ang imong mahimong anak kay sa babayeng nagapuyo uban sa iyang bana. 2Padak-i ug lig-ona54:2 lig-ona: sa literal, pataasa ang imong mga pisi ug lig-ona ang imong mga palpal. ang imong puloy-anan.54:2 puloy-anan: sa literal, tolda. Ayaw pugngi ang pagpalapad niini. 3Kay padak-an ang imong mga utlanan, sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod, ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini. 4Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan. Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on ug ingon man sa imong pagkabalo. 5Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong ingon sa usa ka bana kanimo. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao ang imong Manluluwas. Gitawag ako nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’

6Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana. Apan karon tawgon ko ikaw nga mobalik kanako. 7Sa mubong panahon gibiyaan ko ikaw, apan sa dakong kalooy kuhaon ko ikaw pag-usab. 8Tungod sa labihan kong kapungot kanimo, gitalikdan ko ikaw sulod sa mubong panahon. Apan tungod sa akong walay kataposang gugma, kaloy-an ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imong Manluluwas, ang nagaingon niini.

9“Alang kanako, sama kini sa panahon54:9 panahon: Mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, tubig. ni Noah diin nanumpa ako nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan. Ug karon, nanumpa usab ako nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo. 10Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod, ang akong gugma magpabilin, ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo. Ako, ang Ginoo nga nalooy kanimo, ang nagaingon niini.

11“O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo. Nagaantos ka ug wala gayoy midasig kanimo. Apan tukoron ko ikaw pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan sa mga batong safiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay. 12Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore, ug ang matahom nga mga bato sa paghimo sa imong mga pultahan ug mga paril. 13Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,54:13 katawhan: sa literal, mga anak. ug magmauswagon gayod sila pag-ayo. 14Molig-on ka tungod kay magkinabuhi nga matarong ang imong katawhan. Mahilayo ka na sa modaog-daog kanimo, busa wala ka nay kahadlokan. Dili na moduol kanimo ang imong mga kaaway, busa dili ka na malisang. 15Kon may mosulong kanimo, dili kini akong kagustohan. Moampo kanimo ang mosulong kanimo. 16Pamati! Ako mismo ang naghimo sa mga panday nga maoy nagahuyop sa gabagang uling ug naghimog armas. Ug ako usab ang naghimo sa mga sundalo nga nagagamit niining mga armas sa pagpanglaglag. 17Walay hinagiban nga gihimo sa pagpakigbatok kanimo ang makaunsa kanimo. Matubag mo ang mga sumbong batok kanimo. Mao kini ang panulondon sa akong mga alagad; molaban ako kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Swedish Contemporary Bible

Jesaja 54:1-17

Sions upprättelse

1”Sjung av glädje, du ofruktsamma,

du som aldrig fött barn!

Stäm upp en glädjesång, ropa av glädje,

du som aldrig fött!

Den övergivna ska ha fler barn

än hon som har en man, säger Herren.

2Gör din tältplats större,

spänn ut dina tältdukar, snåla inte!

Förläng tältlinorna, förstärk pluggarna.

3För du ska breda ut dig åt både norr och söder,

dina ättlingar ska fördriva de främmande folken

och ta ödelagda städer i besittning.

4Var inte rädd! Du ska inte längre behöva skämmas.

Blygs inte, för du ska inte förödmjukas.

Du ska glömma din ungdoms skam

och inte mer komma ihåg förnedringen av att vara änka.

5Din skapare är din man.

Härskarornas Herre är hans namn.

Han är din befriare, Israels Helige,

han som kallas hela jordens Gud.

6Herren ska kalla på dig igen,

du övergivna och bedrövade kvinna,

som gifte dig ung men blev förskjuten,

säger din Gud.

7Jag övergav dig under en kort tid,

men nu ska jag i min stora barmhärtighet än en gång församla dig.

8I ett ögonblicks vrede dolde jag mitt ansikte för dig,

men med evig nåd vill jag nu förbarma mig över dig,

säger Herren, din befriare.

9På Noas tid svor jag att aldrig mer låta

Noas flod komma över jorden igen.

Nu svär jag att min vrede

eller bestraffning aldrig mer ska drabba dig.

10Om så bergen rämnar och höjderna flyttar sig,

ska jag aldrig någonsin svika dig

och mitt fredsförbund aldrig brytas,

säger Herren, han som visar dig barmhärtighet.

11Du plågade, du tröstlösa,

du som drabbats så av stormar,

jag ska bygga upp dina stenar med spetsglans,

och din grund med safirer.

12Jag gör dina tinnar av rubiner,

portar av glänsande juveler

och murar av ädelstenar.

13Alla dina barn ska undervisas av Herren,

och dina barn ska få leva i stor fred.

14I rättfärdighet ska du befästas.

Du ska vara långt från förtryck

och inte ha något att frukta,

Terror ska inte nå dig

utan vara långt från dig.

15Om någon går till anfall mot dig,

så kommer det inte från mig.

Den som angriper dig

ska falla för dig.

16Jag har skapat smeden,

som blåser på kolelden

och smider ett vapen för dess bruk.

Jag skapar förgöraren som förstör.

17Men inget vapen som smids mot dig

ska ha någon framgång,

och var och en som talar mot dig ska du döma skyldig.

Detta är Herrens tjänares lott.

Deras rättfärdighet kommer från mig, säger Herren.