Isaias 54 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 54:1-17

Ang Gugma sa Ginoo alang sa Jerusalem

1Miingon ang Ginoo, “Pag-awit, O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog. Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak. Tungod kay bisan biniyaan ka, mas daghan pa unya ang imong mahimong anak kay sa babayeng nagapuyo uban sa iyang bana. 2Padak-i ug lig-ona54:2 lig-ona: sa literal, pataasa ang imong mga pisi ug lig-ona ang imong mga palpal. ang imong puloy-anan.54:2 puloy-anan: sa literal, tolda. Ayaw pugngi ang pagpalapad niini. 3Kay padak-an ang imong mga utlanan, sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod, ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini. 4Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan. Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on ug ingon man sa imong pagkabalo. 5Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong ingon sa usa ka bana kanimo. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao ang imong Manluluwas. Gitawag ako nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’

6Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana. Apan karon tawgon ko ikaw nga mobalik kanako. 7Sa mubong panahon gibiyaan ko ikaw, apan sa dakong kalooy kuhaon ko ikaw pag-usab. 8Tungod sa labihan kong kapungot kanimo, gitalikdan ko ikaw sulod sa mubong panahon. Apan tungod sa akong walay kataposang gugma, kaloy-an ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imong Manluluwas, ang nagaingon niini.

9“Alang kanako, sama kini sa panahon54:9 panahon: Mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, tubig. ni Noah diin nanumpa ako nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan. Ug karon, nanumpa usab ako nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo. 10Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod, ang akong gugma magpabilin, ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo. Ako, ang Ginoo nga nalooy kanimo, ang nagaingon niini.

11“O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo. Nagaantos ka ug wala gayoy midasig kanimo. Apan tukoron ko ikaw pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan sa mga batong safiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay. 12Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore, ug ang matahom nga mga bato sa paghimo sa imong mga pultahan ug mga paril. 13Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,54:13 katawhan: sa literal, mga anak. ug magmauswagon gayod sila pag-ayo. 14Molig-on ka tungod kay magkinabuhi nga matarong ang imong katawhan. Mahilayo ka na sa modaog-daog kanimo, busa wala ka nay kahadlokan. Dili na moduol kanimo ang imong mga kaaway, busa dili ka na malisang. 15Kon may mosulong kanimo, dili kini akong kagustohan. Moampo kanimo ang mosulong kanimo. 16Pamati! Ako mismo ang naghimo sa mga panday nga maoy nagahuyop sa gabagang uling ug naghimog armas. Ug ako usab ang naghimo sa mga sundalo nga nagagamit niining mga armas sa pagpanglaglag. 17Walay hinagiban nga gihimo sa pagpakigbatok kanimo ang makaunsa kanimo. Matubag mo ang mga sumbong batok kanimo. Mao kini ang panulondon sa akong mga alagad; molaban ako kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исаия 54:1-17

Грядущая слава Исраила

1– Пой, бесплодная,

никогда не рожавшая детей!

Воскликни и ликуй,

никогда не испытывавшая родовых мук,

потому что у покинутой женщины будет больше детей,

чем у той, что имеет мужа! –

говорит Вечный. –

2Расширь место своего шатра,

натяни покрывала своих жилищ,

не теснись;

сделай длиннее верёвки,

укрепи свои колья.

3Ты распространишься направо и налево;

потомки твои завладеют народами

и заселят покинутые города.

4Не бойся, тебе не придётся стыдиться;

не смущайся, тебя не постигнет бесчестие.

Ты забудешь стыд своей юности

и не вспомнишь больше укора своего вдовства.

5Потому что муж твой – Создатель твой;

Его имя – Вечный, Повелитель Сил.

Святой Бог Исраила – твой Искупитель;

Он зовётся Богом всей земли.

6Вечный позовёт тебя,

словно жену, оставленную и скорбящую духом,

словно жену, взятую в юности,

которая была брошена, – говорит Бог твой. –

7На миг Я оставил тебя,

но с великой милостью Я приму тебя.

8В порыве гнева

на миг Я скрыл от тебя лицо Моё,

но в Своей вечной любви

Я помилую тебя, –

говорит Вечный, твой Искупитель. –

9Для Меня это как в дни Нуха54:9 Нух – также известен как Ной.,

когда Я поклялся, что воды потопа

не покроют больше земли54:9 См. Нач. 9:8-17..

И ныне поклялся Я не гневаться на тебя

и не укорять тебя больше.

10Пусть поколеблются горы

и сдвинутся с места холмы –

Моя любовь к тебе не поколеблется,

и Моё соглашение мира не двинется с места, –

говорит Вечный, милующий тебя. –

11О город-страдалец, истерзанный бурями и не утешенный!

Из бирюзы отстрою тебя,

сапфирами выложу основание твоё.

12Зубцы твоих стен Я сделаю из рубинов,

ворота твои – из сверкающих драгоценностей,

все стены твои – из самоцветов.

13Все твои сыновья будут научены Вечным,

велико будет благополучие твоих сыновей.

14Ты будешь утверждён в праведности:

будешь далёк от угнетения

и не будешь бояться.

Ужас удалится

и не подступит к тебе.

15Если кто нападёт на тебя,

то это будет не от Меня;

враг, напавший на тебя, будет разбит.

16Ведь это Я сотворил кузнеца,

что раздувает из углей огонь

и куёт оружие для войны,

и Я сотворил разрушителя, чтобы губить.

17Но никакое оружие, созданное против тебя, не будет успешно,

и ты обличишь всякий язык, который тебя обвинит.

Таково наследие рабов Вечного,

и таково оправдание им от Меня, –

возвещает Вечный.