Isaias 52 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 52:1-15

Luwason sa Dios ang Jerusalem

1Bangon na, O Zion, ug lig-ona ang imong kaugalingon! Ipakita ang imong pagkagamhanan, O balaan nga siyudad sa Jerusalem. Kay ang imong mga kaaway nga mga dili Israelinhon,52:1 mga dili Israelinhon: sa literal, mga wala matuli. nga giila nga mahugaw ug dili diosnon, dili na makasulod kanimo pag-usab. 2Ayaw na pagsubo nga daw sama sa tawong masub-anon nga nagyaka sa yuta. Tindog hinuon ug pangandam sa pagdumala. Ug kamong mga lumulupyo sa Jerusalem, badbari ninyo ang inyong kaugalingon sa mga kadena sa pagkabinihag. 3-4Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Gibihag kamo nga daw ulipon nga gibaligya nga walay bayad, busa tuboson ko usab kamo nga walay bayad. Kaniadto miadto kamo sa Ehipto aron manimuyo didto, apan gidaog-daog kamo didto. Unya ang Asiria na usab ang midaog-daog kaninyo. 5Ug karon, unsa na man ang nahitabo kaninyo? Gibihag kamo sa Babilonia sa walay igong hinungdan. Gitamay kamo sa mga nagadumala kaninyo. Kanunay pa nila akong gipasipalahan. 6Apan moabot ang panahon nga masayod kamo kon kinsa gayod ako, kay ako mismo ang nagasulti kaninyo. Oo, ako gayod mismo.”

7Pagkaanindot tan-awon sa mga mensahero nga nagalatas sa kabukiran aron sa pagdala sa maayong balita nga may kalinaw na ang Jerusalem ug mahimong maayo na ang kahimtang niini tungod kay luwason kini sa Dios. Nagaingon sila sa mga taga-Jerusalem, “Nagahari ang inyong Dios!”

8Mosinggit sa kalipay ang mga guwardya sa siyudad kay makita gayod nila ang pagbalik sa Ginoo didto sa Jerusalem. 9Mosinggit sa kalipay ang mga nangagubang dapit sa Jerusalem, kay lig-onon sa Ginoo ang iyang katawhan. Luwason niya ang Jerusalem! 10Ipakita sa Ginoo ang iyang balaang gahom sa tanang nasod. Ug makita sa tibuok kalibotan52:10 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. ang pagluwas sa atong Dios kanato.

11Kamong nagadala sa mga kagamitan sa templo sa Ginoo, biya na kamo sa Babilonia! Gawas na kamo diha! Ayaw kamo paghikap sa mga butang nga giisip nga hugaw. Panggawas na kamo sa Babilonia, ug magpakabalaan. 12Apan niining higayona dili na kinahanglan nga magdali-dali kamo sa pagbiya, nga daw sa nangikyas kamo, kay mag-una ang Ginoo kaninyo. Ang Dios sa Israel mao ang manalipod kaninyo.

Ang Nagaantos nga Alagad sa Ginoo

13Miingon ang Ginoo, “Pamati! Magmauswagon ang akong alagad. Mahimo siyang inila ug pinasidunggan. 14Daghan ang mahibulong kaniya. Kay mausab ang iyang panagway ug morag dili na kini hitsurag tawo. 15Hangtod ang mga nasod mahibulong usab kaniya. Dili makasulti ang mga hari tungod kaniya, kay makita man nila ug masabtan ang mga butang nga wala sukad masugilon.”

Bibelen på hverdagsdansk

Esajasʼ Bog 52:1-15

Herrens folk skal vende hjem

1Vågn op, Jerusalem! Vågn op og iklæd dig Herrens kraft! Zion, du hellige by, tag festtøjet på! For de gudløse skal ikke længere have lov at slippe ind gennem dine porte. 2Rejs dig fra dine ydmygelser, Jerusalem! Ryst støvet af dig, Zions fangne datter, og befri dig for lænken om din hals! 3For Herren siger: „I blev solgt til fangenskab uden betaling, og uden penge skal I købes tilbage. 4For længe siden rejste I frivilligt ned til Egypten for at bo der som fremmede. Men senere førte assyrerne jer bort som slaver uden betaling. 5Og hvad ser jeg nu? Et andet folk har taget mit folk som slaver uden betaling. Folkets ledere praler af deres overlegenhed, og jeg bliver vanæret dagen lang. 6Men mit folk skal få at se, hvem jeg virkelig er, og erfare min magt. Til den tid vil de forstå, at det er mig, Herren, som har talt til dem.”

7Hvor bliver det skønt at høre sendebudet komme løbende hen over bjergene med det glædelige budskab om fred og frelse. Til Jerusalems indbyggere råber han: „Din Gud har vist sin kongemagt!” 8Vægterne råber og synger af glæde, for med egne øjne ser de Herrens folk vende hjem til Zion. 9Bryd ud i jubelsang, Jerusalems ruiner! For Herren har hjulpet sit folk og sat Jerusalems indbyggere i frihed. 10Herren har vist sin vældige magt for øjnene af alle folkeslagene. Hele jorden vil få at vide, hvordan Gud har frelst sit folk.

11Læg Babylon bag jer, drag bort fra den urene by! Rør ikke ved noget urent, men rens jer, så I kan bære Herrens tempelkar tilbage til Jerusalem. 12Forlad byen i ro og orden, ikke som nogle, der flygter for livet. Nej, Herren selv, Israels Gud, vil gå foran jer, og han vil slutte op bag jer med sin beskyttelse.

Herrens lidende tjener

13Herren siger: „Se, det skal lykkes for min tjener. Han bliver ophøjet, får ære og pris. 14-15Mange var målløse ved synet af ham, så umenneskelig ussel og mishandlet så han ud. Men de skal forundres over ham i hans herlighed. Selv konger vil tabe både næse og mund ved synet af ham. For de skal få noget at se, som ingen havde fortalt dem. De skal erfare, hvad de aldrig havde drømt om.”