Isaias 5 – APSD-CEB & TNCV

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 5:1-30

Ang Awit Mahitungod sa Parasan

1Kantahan ko ang akong hinigugma, mahitungod sa iyang ubasan:

May ubasan ang akong hinigugma sa bungtod nga tabunok ang yuta.

2Gidaro niya kini ug gikuhaan ug mga bato, ug gitamnan sa labing maayong mga ubas.

Nagpatukod siyag usa ka tore nga bantayanan taliwala niini, ug nagpabangag sa bato alang sa pug-anan sa ubas.

Nagdahom siya nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.

3Mao kini ang giingon sa tag-iya sa ubasan, “Mga lumulupyo sa Jerusalem ug Juda, hukmi ninyo ako ug ang akong ubasan. 4Unsa pa ba gayod kaha ang angay kong buhaton sa akong ubasan? Nagpaabot ako nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.

5“Karon sultihan ko kamo kon unsa ang akong himuon sa akong ubasan. Kuhaan ko ang mga tanom sa palibot niini nga nagsilbing koral ug gub-on ang mga paril niini aron sabsabon kini sa mga mananap ug tunob-tunoban. 6Pasagdan ko na lang kini nga ubasan. Dili ko kini pul-ongan o kultibahon. Tuboan na lang kini sa mga sagbot ug mga sampinit. Ug mandoan ko ang mga panganod nga dili kini paulanan.”

7Ang ubasan sa Ginoo nga Makagagahom nga iyang giatiman ug kalipay mao ang Israel ug Juda. Nagpaabot siya nga patunhayon nila ang hustisya, apan nagpinatyanay hinuon sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, apan nangdaog-daog hinuon sila.

Ang Daotang mga Binuhatan sa Katawhan

8Alaot kamong nagpadaghan sa inyong balay ug nagpalapad sa inyong yuta hangtod nga wala nay luna ang uban ug kamo na lang ang nagpuyo sa maong dapit. 9Nadungog ko nga miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Kanang dagko ug matahom nga mga balay wala nay magpuyo. 10Ang duha ka ektarya nga ubasan mohatag na lang ug abot nga mga unom ka galon nga bino. Ug ang napulo ka gantang nga binhi moani lang ug usa ka gantang.”

11Alaot kamong sayo pang mamangon aron pagsugod sa pag-inom, ug maghubog pa kamo hangtod sa gabii. 12Sa inyong mga kombira may mga banda kamo ug bino. Apan wala ninyo tagda ang mga buhat sa Ginoo. 13Busa kamo nga akong katawhan bihagon tungod kay nagdumili kamo sa pagsabot sa akong ginahimo. Mangamatay kamo ug ang inyong mga pangulo tungod sa hilabihang kagutom ug kauhaw.

14Moabli na ug dako ang baba sa lubnganan. Nagpaabot na kini nga isulod ang mga dungganon nga mga tawo sa Jerusalem apil ang naghudyaka ug naglipay nga mga lumulupyo niini.

15Busa ipaubos ang tanang mga tawo, labi na ang mga mapahitas-on. 16Apan ang Ginoo nga Makagagahom pagadaygon sa iyang paghukom. Pinaagi sa iyang matarong nga paghukom, gipakita niya nga balaan siya nga Dios. 17Unya ang mga nating karnero manibsib diha sa nagun-ob nga siyudad, og ang mga langyaw, mangaon sa biya sa mga adunahan.

18Alaot kamong mga nagpakasala ug nagpakadaotan pinaagi sa pagpamakak. 19Nagbiay-biay pa kamo sa pag-ingon, “Dali-dalion unta sa Balaan nga Dios sa Israel ang paghimo sa butang nga iyang giingon nga himuon aron makita namo kini. Mahitabo na unta ang iyang plano aron mahibaloan namo kini.”

20Alaot kamong nagpakadaotan sa maayo ug nagpakamaayo sa daotan. Ang kangitngit gihimo ninyong kahayag ug ang kahayag gihimo ninyong kangitngit. Ang pait giisip ninyong tam-is ug ang tam-is giisip ninyong pait.

21Alaot kamong naghunahuna nga maalam kamo ug utokan.

22Alaot kamong mga inila sa pag-inom ug bino, ug hanas motimpla ug mga ilimnon. 23Gihatagan ninyog kagawasan ang mga sad-an tungod sa suborno, apan wala ninyo hatagig hustisya ang mga walay sala. 24Busa sama sa dagami ug layang sagbot nga dali rang duktan sa kalayo ug mahurot pagkasunog, malaglag kamo diha-diha. Mahisama kamo sa tanom kansang gamot nadunot ug kansang mga bulak gipalid sama sa abog tungod kay gisalikway ninyo ang Kasugoan sa Ginoo nga Makagagahom, ang Balaang Dios sa Israel. 25Busa tungod sa kapungot sa Ginoo kaninyo nga iyang katawhan, iya kamong silotan. Mangatay-og ang kabukiran, ug magkatag sa kadalanan ang inyong mga patayng lawas sama sa mga basura. Apan bisan pa niini, ang kapungot sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Silotan pa gihapon niya kamo.

26Sinyasan niya ang mga nasod nga tua sa layo; taghoyan niya kadtong atua sa kinatumyan nga bahin sa kalibotan, ug diha-diha mangabot sila sa pagsulong kaninyo. 27Walay usa kanila nga kapoyan o mapandol, ug walay usa nga motagpilaw o matulog. Walay bakos nga maluag, o higot sa sandalyas nga mabugto. 28Hait ang ilang mga udyong ug andam na ang ilang mga pana. Ang kuko sa ilang mga kabayo sama sa gahi kaayong bato, ug ang tinuyokan sa ligid sa ilang mga karwahe sama kakusog sa alimpulos. 29Sa ilang pagsulong mongulob sila sama sa liyon. Ang ilang mabiktima dad-on nila pahilayo ug walay makaluwas niini gikan kanila.

30Sa panahon nga mosulong sila sa Israel, maghaganas sila sama sa haganas sa dagat. Ug kon motan-aw ang usa ka tawo sa yuta sa Israel, ang makita niya mao ang kangitngit ug kasakit. Ang kahayag tabonan sa mabagang mga panganod.

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 5:1-30

บทเพลงสวนองุ่น

1ข้าพเจ้าจะขับร้องบทเพลงแด่ผู้ที่เป็นที่รักของ

ข้าพเจ้า เกี่ยวกับสวนองุ่นของเขา

ที่รักของข้าพเจ้ามีสวนองุ่นแปลงหนึ่งบนไหล่

เขาอันอุดมสมบูรณ์

2เขาไถที่และกำจัดกรวดหิน

และปลูกองุ่นพันธุ์เยี่ยม

เขาสร้างหอยาม

และสกัดบ่อย่ำองุ่นไว้ด้วย

จากนั้นเขารอเก็บผลองุ่นชั้นดี

แต่กลับได้องุ่นเปรี้ยว

3“โอ ชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์

จงตัดสินความระหว่างเรากับสวนองุ่นของเรา

4เราจะทำอะไรได้อีก

เพื่อสวนองุ่นของเรา?

เราหวังผลองุ่นที่ดี

แต่ทำไมกลับได้แต่องุ่นเปรี้ยว?

5เราจะบอกให้ว่าเราจะทำอะไรกับสวนองุ่นนั้น

เราจะรื้อรั้วลงและปล่อยให้สวนนั้นถูกทำลาย

เราจะทลายกำแพงลง

และมันจะถูกเหยียบย่ำ

6เราจะทิ้งให้เริศร้าง

ไม่ลิดกิ่งหรือพรวนดินให้

ปล่อยให้หนามขึ้นรกไปหมด

เราจะสั่งเมฆไม่ให้ส่งฝน

มารดมันอีกต่อไป”

7สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอล

ชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดี

พระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือด

ทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์

วิบัติและโทษทัณฑ์

8วิบัติแก่เจ้าผู้ซื้อที่ดิน

จนผู้อื่นไม่มีที่อาศัย

บ้านของเจ้าสร้างบนที่ดินผืนใหญ่

จนเจ้าสามารถอยู่ตามลำพังในดินแดนนั้น

9ข้าพเจ้าได้ยินพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า

“บ้านใหญ่ๆ จะเริศร้างอย่างแน่นอน

คฤหาสน์งดงามก็จะไร้ผู้อยู่อาศัย

10สวนองุ่นสิบๆ แอก5:10 คือ ที่ดินซึ่งวัวสิบคู่เทียมแอกไถได้ในหนึ่งวันจะผลิตเหล้าองุ่นได้เพียงบัทเดียว

เมล็ดพืชหนึ่งโฮเมอร์จะให้ผลเพียงเอฟาห์เดียว5:10 หนึ่งบัทเท่ากับ 22 ลิตร หนึ่งโฮเมอร์เท่ากับ 220 ลิตร หนึ่งเอฟาห์เท่ากับ 22 ลิตร

11วิบัติแก่บรรดาผู้ที่ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่

เพื่อไปดื่มสุราเฉื่อยแฉะและเมาหยำเปจนดึกดื่น

12ในงานเลี้ยง เขาจัดให้มีพิณใหญ่และพิณเขาคู่

รำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่น

แต่ไม่ไยดีสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำ

ไม่เคารพนับถือพระราชกิจของพระองค์

13ฉะนั้นประชากรของเราจะตกเป็นเชลย

เพราะขาดความเข้าใจ

พวกเจ้าใหญ่นายโตจะตายเพราะความหิวโหย

ส่วนมวลชนก็แห้งระโหยเพราะความกระหาย

14หลุมฝังศพจึงเพิ่มความอยากของมัน

และอ้าปากกว้าง

กลืนกินทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อย

พร้อมทั้งคนที่ทะเลาะวิวาทและที่สนุกสนานเฮฮา

15มนุษย์จึงถูกทำให้ตกต่ำลง

และมนุษยชาติถูกทำให้ต่ำต้อย

ผู้หยิ่งผยองถูกปราบให้ตกต่ำ

16แต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะเป็นที่ยกย่องเทิดทูนเนื่องด้วยความยุติธรรมของพระองค์

และพระเจ้าผู้บริสุทธิ์จะสำแดงพระองค์ว่าบริสุทธิ์โดยความชอบธรรมของพระองค์

17แล้วแกะจะกินหญ้าอยู่ในทุ่งหญ้าของมันเอง

ลูกแกะจะกิน5:17 ภาษาฮีบรูว่าคนแปลกหน้าจะกินอาหารท่ามกลางซากปรักหักพังของคนร่ำรวย

18วิบัติแก่ผู้ที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมลากดึงบาปและความชั่วร้ายไป

เหมือนใช้เชือกลากดึงเกวียน

19วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวว่า “พระเจ้า เร็วๆ หน่อย

รีบทำการไวๆ เราจะได้เห็น มาเร็วๆ เถิด

ขอให้แผนการขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลมาถึง

เราจะได้รู้”

20วิบัติแก่ผู้ที่เรียกชั่วว่าดี

เรียกดีว่าชั่ว

เรียกมืดว่าสว่าง ที่สว่างกลับว่ามืด

เรียกขมว่าหวาน ที่หวานกลับว่าขม

21วิบัติแก่ผู้ที่ทึกทักว่าตนเองฉลาด

และหลักแหลมในสายตาของตนเอง

22วิบัติแก่ผู้ที่อวดเก่งในเรื่องดื่มสุรา

และเป็นผู้ชนะเลิศในการผสมเหล้า

23ผู้ปล่อยตัวคนทำผิดเพื่อสินบน

และไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์

24ดังนั้นรากของพวกเขาจะเน่าเปื่อย

และดอกของเขาจะปลิวไปเหมือนธุลี

เหมือนเปลวไฟเผาฟาง

เหมือนหญ้าแห้งลุกมอดไปในไฟ

เพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

และลบหลู่พระวจนะขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

25ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญประชากรของพระองค์

พระหัตถ์ของพระองค์เงื้อขึ้นและฟาดพวกเขา

ภูเขาทั้งหลายสะเทือนสะท้าน

ซากศพเหมือนกองขยะกลางถนน

ถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเห

พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่

26พระองค์ทรงชูธงให้สัญญาณแก่ประชาชาติไกลโพ้นทั้งหลาย

ทรงผิวพระโอษฐ์เรียกบรรดาผู้ที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลก

พวกเขาโลดแล่นมาอย่างรวดเร็ว!

27ไม่มีสักคนที่อ่อนล้าหรือสะดุดล้ม

ไม่มีที่ซึมเซาหรือหลับใหล

เขาคาดเข็มขัดทะมัดทะแมง

สายรัดรองเท้าไม่ขาดสักเส้นเดียว

28ลูกศรของเขาคมกริบ

คันธนูของเขาโก่งไว้

กีบม้าของเขาเหมือนหินเหล็กไฟ

ล้อรถรบของเขาเหมือนพายุหมุน

29เสียงคำรามของเขาเหมือนราชสีห์

พวกเขาคำรามเหมือนสิงห์หนุ่ม

เขาส่งเสียงร้องขณะตะครุบเหยื่อ

และลากทึ้งไปโดยไม่มีใครช่วย

30ในวันนั้นพวกเขาจะคำรามเข้าใส่เหยื่อ

เหมือนเสียงทะเลคำรน

และเมื่อใครมองดูดินแดนนั้น

จะเห็นความมืดและความทุกข์โศก

แม้แต่แสงสว่างก็ถูกเมฆบดบังจนมืดมิด