Ang Awit Mahitungod sa Parasan
1Kantahan ko ang akong hinigugma, mahitungod sa iyang ubasan:
May ubasan ang akong hinigugma sa bungtod nga tabunok ang yuta.
2Gidaro niya kini ug gikuhaan ug mga bato, ug gitamnan sa labing maayong mga ubas.
Nagpatukod siyag usa ka tore nga bantayanan taliwala niini, ug nagpabangag sa bato alang sa pug-anan sa ubas.
Nagdahom siya nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.
3Mao kini ang giingon sa tag-iya sa ubasan, “Mga lumulupyo sa Jerusalem ug Juda, hukmi ninyo ako ug ang akong ubasan. 4Unsa pa ba gayod kaha ang angay kong buhaton sa akong ubasan? Nagpaabot ako nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.
5“Karon sultihan ko kamo kon unsa ang akong himuon sa akong ubasan. Kuhaan ko ang mga tanom sa palibot niini nga nagsilbing koral ug gub-on ang mga paril niini aron sabsabon kini sa mga mananap ug tunob-tunoban. 6Pasagdan ko na lang kini nga ubasan. Dili ko kini pul-ongan o kultibahon. Tuboan na lang kini sa mga sagbot ug mga sampinit. Ug mandoan ko ang mga panganod nga dili kini paulanan.”
7Ang ubasan sa Ginoo nga Makagagahom nga iyang giatiman ug kalipay mao ang Israel ug Juda. Nagpaabot siya nga patunhayon nila ang hustisya, apan nagpinatyanay hinuon sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, apan nangdaog-daog hinuon sila.
Ang Daotang mga Binuhatan sa Katawhan
8Alaot kamong nagpadaghan sa inyong balay ug nagpalapad sa inyong yuta hangtod nga wala nay luna ang uban ug kamo na lang ang nagpuyo sa maong dapit. 9Nadungog ko nga miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Kanang dagko ug matahom nga mga balay wala nay magpuyo. 10Ang duha ka ektarya nga ubasan mohatag na lang ug abot nga mga unom ka galon nga bino. Ug ang napulo ka gantang nga binhi moani lang ug usa ka gantang.”
11Alaot kamong sayo pang mamangon aron pagsugod sa pag-inom, ug maghubog pa kamo hangtod sa gabii. 12Sa inyong mga kombira may mga banda kamo ug bino. Apan wala ninyo tagda ang mga buhat sa Ginoo. 13Busa kamo nga akong katawhan bihagon tungod kay nagdumili kamo sa pagsabot sa akong ginahimo. Mangamatay kamo ug ang inyong mga pangulo tungod sa hilabihang kagutom ug kauhaw.
14Moabli na ug dako ang baba sa lubnganan. Nagpaabot na kini nga isulod ang mga dungganon nga mga tawo sa Jerusalem apil ang naghudyaka ug naglipay nga mga lumulupyo niini.
15Busa ipaubos ang tanang mga tawo, labi na ang mga mapahitas-on. 16Apan ang Ginoo nga Makagagahom pagadaygon sa iyang paghukom. Pinaagi sa iyang matarong nga paghukom, gipakita niya nga balaan siya nga Dios. 17Unya ang mga nating karnero manibsib diha sa nagun-ob nga siyudad, og ang mga langyaw, mangaon sa biya sa mga adunahan.
18Alaot kamong mga nagpakasala ug nagpakadaotan pinaagi sa pagpamakak. 19Nagbiay-biay pa kamo sa pag-ingon, “Dali-dalion unta sa Balaan nga Dios sa Israel ang paghimo sa butang nga iyang giingon nga himuon aron makita namo kini. Mahitabo na unta ang iyang plano aron mahibaloan namo kini.”
20Alaot kamong nagpakadaotan sa maayo ug nagpakamaayo sa daotan. Ang kangitngit gihimo ninyong kahayag ug ang kahayag gihimo ninyong kangitngit. Ang pait giisip ninyong tam-is ug ang tam-is giisip ninyong pait.
21Alaot kamong naghunahuna nga maalam kamo ug utokan.
22Alaot kamong mga inila sa pag-inom ug bino, ug hanas motimpla ug mga ilimnon. 23Gihatagan ninyog kagawasan ang mga sad-an tungod sa suborno, apan wala ninyo hatagig hustisya ang mga walay sala. 24Busa sama sa dagami ug layang sagbot nga dali rang duktan sa kalayo ug mahurot pagkasunog, malaglag kamo diha-diha. Mahisama kamo sa tanom kansang gamot nadunot ug kansang mga bulak gipalid sama sa abog tungod kay gisalikway ninyo ang Kasugoan sa Ginoo nga Makagagahom, ang Balaang Dios sa Israel. 25Busa tungod sa kapungot sa Ginoo kaninyo nga iyang katawhan, iya kamong silotan. Mangatay-og ang kabukiran, ug magkatag sa kadalanan ang inyong mga patayng lawas sama sa mga basura. Apan bisan pa niini, ang kapungot sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Silotan pa gihapon niya kamo.
26Sinyasan niya ang mga nasod nga tua sa layo; taghoyan niya kadtong atua sa kinatumyan nga bahin sa kalibotan, ug diha-diha mangabot sila sa pagsulong kaninyo. 27Walay usa kanila nga kapoyan o mapandol, ug walay usa nga motagpilaw o matulog. Walay bakos nga maluag, o higot sa sandalyas nga mabugto. 28Hait ang ilang mga udyong ug andam na ang ilang mga pana. Ang kuko sa ilang mga kabayo sama sa gahi kaayong bato, ug ang tinuyokan sa ligid sa ilang mga karwahe sama kakusog sa alimpulos. 29Sa ilang pagsulong mongulob sila sama sa liyon. Ang ilang mabiktima dad-on nila pahilayo ug walay makaluwas niini gikan kanila.
30Sa panahon nga mosulong sila sa Israel, maghaganas sila sama sa haganas sa dagat. Ug kon motan-aw ang usa ka tawo sa yuta sa Israel, ang makita niya mao ang kangitngit ug kasakit. Ang kahayag tabonan sa mabagang mga panganod.
God zorgt voor zijn wijngaard
1Nu wil ik een lied zingen voor mijn geliefde over een wijngaard. Mijn geliefde had een wijngaard op een vruchtbare heuvel. 2Hij bewerkte de grond, haalde alle stenen en stukken rots eruit en beplantte hem met de beste wijnstokken. Hij bouwde een uitkijktoren en hakte een wijnpers uit in de rotsen. Toen wachtte hij op de oogst, maar de druiven die groeiden, waren wild en zuur en niet de zoete druiven die hij had verwacht.
3Wel, inwoners van Jeruzalem en Juda, u hebt gehoord hoe de zaak ligt! Spreek nu uw oordeel uit! 4Wat had Ik nog meer kunnen doen? Waarom gaf mijn wijngaard Mij wilde druiven in plaats van zoete? 5Weet u wat Ik nu met mijn wijngaard ga doen? Ik ga de omheining afbreken, zodat hij weer een deel van de wildernis wordt en de schapen en het vee hem kunnen vertrappen. 6Ik zal de planten niet meer snoeien en het onkruid niet langer wieden, zodat alles wordt overwoekerd met distels en dorens. Ik zal de wolken opdracht geven geen regen meer te laten vallen.
7Ik heb u het verhaal verteld van Gods volk. Dat is de wijngaard, waarover werd gesproken. Israël en Juda zijn planten die Hij met zorg beheert. Hij verwachtte rechtvaardigheid te oogsten, maar het werd onrecht. Hij verwachtte rechtsbetrachting, maar het werd rechtsverkrachting. 8U koopt zoveel huizen en akkers voor uzelf dat anderen geen plaats hebben om te wonen. 9Maar de Here van de hemelse legers heeft uw lot bezegeld, ik hoorde Hem zeggen: ‘Veel mooie huizen zullen verwoest en verlaten liggen, zelfs de grootste zullen niet meer bewoond worden.’ 10Een wijngaard van veertig are zal nog geen vier liter druivensap opleveren en een grote berg zaaigoed zal slechts een kleine hoeveelheid olie opleveren!
11Wee hen die al vroeg in de morgen sterke drank drinken en deelnemen aan drinkgelagen die tot diep in de nacht doorgaan. 12Zij zorgen voor prachtige muziek op hun grote feesten, de orkesten spelen uitstekend! Maar aan de Here en wat Hij doet, denken zij niet. 13Daarom zal Ik u in ballingschap sturen naar een plaats ver van hier. Want Ik heb veel voor u gedaan, maar u beseft dat niet en het kan u ook niets schelen. Uw beroemde en edele mannen zullen verhongeren en het gewone volk zal omkomen van dorst.
14Het dodenrijk opent zijn keel, spert zijn muil wijd open voor deze kostelijke prooi. De massa wordt opgeslokt, alle feestvierders en dronkaards. 15Op die dag zullen de hoogmoedigen hun ogen neerslaan en de trotsen worden vernederd, 16maar de Here van de hemelse legers wordt boven allen verheven, want Hij alleen is heilig, rechtvaardig en goed. 17In die dagen zullen schapen tussen de ruïnes grazen en zullen vreemdelingen de puinhopen doorzoeken, op zoek naar iets van hun gading. 18Wee hen die met wandaden ongerechtigheid naar zich toe trekken en de zonde achter zich aanslepen, zoals een paard een wagen trekt. Die de Heilige van Israël bespotten en uitdagen hen te bestraffen. 19‘Maak voort en straf ons, Here,’ zeggen zij. ‘Laat ons kennismaken met uw oordeel!’ 20Wee hen die zeggen dat goed slecht is en dat slecht goed is, dat duisternis licht is en licht duisternis, dat bitter zoet is en zoet bitter. 21Wee hen die van zichzelf denken dat zij wijs en schrander zijn! 22Wee de ‘helden van de wijn’, die opscheppen over de hoeveelheid sterke drank die zij kunnen hebben. 23Zij laten zich omkopen om het recht geweld aan te doen, zij spreken de schuldige vrij en gooien de onschuldige in de gevangenis. 24Daarom zal God hen doen verdwijnen als stro dat op het vuur wordt gegooid. Hun wortels zullen verrotten en hun bloesems verdorren, want zij hebben de wetten van God verworpen en het woord van de Heilige van Israël veracht. 25Daarom is de toorn van de Here tegen zijn volk opgelaaid, daarom heeft Hij zijn hand opgeheven om het te slaan. De bergen zullen huiveren en de rottende lijken van zijn volk zullen als vuilnis in de straten liggen. Maar desondanks zal zijn toorn niet bekoelen. Zijn hand blijft uitgestrekt om hen te slaan.
26Hij zal de volken die ver weg wonen, een teken geven. Van de uiteinden van de aarde fluit Hij hen naar Zich toe en zij zullen haastig naar Jeruzalem komen. 27Zij worden niet vermoeid en struikelen of slapen niet, hun heupgordels blijven gesloten en de riemen van hun sandalen zijn sterk. 28Hun pijlen zijn scherp, hun bogen staan gespannen, er spatten vonken van de hoeven van hun paarden en de wielen van hun strijdwagens draaien als een wervelwind. 29Zij brullen als leeuwen en storten zich op hun prooi. Zij overvallen mijn volk en voeren het gevankelijk weg, zonder dat er iemand is die het redt. 30Zij storten zich als een onheilspellende golf over hun slachtoffers. Er ligt een sluier van duisternis en angst over heel Israël. Het licht is verduisterd door donkere wolken.
