Isaias 48 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 48:1-22

Gahig Ulo ang mga Israelinhon

1“Pamati kamong mga kaliwat ni Jacob, kamong gitawag ug Israel, ug naggikan sa tribo ni Juda. Nanumpa kamo sa ngalan sa Ginoo, ug nagtawag kamo sa Dios sa Israel. Apan dili kini kinasingkasing, kay dili matarong ang inyong kinabuhi. 2Gitawag pa ninyo ang inyong kaugalingon nga mga lumulupyo sa balaang siyudad ug nagaingon nga nagsalig kamo sa Dios sa Israel, nga ang ngalan Ginoo nga Makagagahom.” 3Nagaingon siya kaninyo, “Giingon ko na kaniadto kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Ug sa kalit lang gituman ko kini. 4Nahibalo ako kon unsa kamo kagahig ulo. Ang inyong liog sama kagahi sa puthaw, ug ang inyong agtang sama kagahi sa bronsi. 5Busa gisulti ko nang daan kaninyo ang akong buhaton. Sa wala pa kini mahitabo gipahibalo ko na kini kaninyo, aron dili kamo makaingon nga ang inyong mga dios-dios nga hinimo gikan sa kahoy ug metal mao ang nagbuhat ug nagtuman niini. 6Nadungog ninyo ang akong gipangbuhat ug nakita ninyo ang katumanan niini, apan dili kamo modawat nga ako ang nagbuhat niini. Sukad karon sultihan ko kamo sa bag-ong mga butang nga wala ko pa ipadayag kaninyo, ug wala pa ninyo masayri. 7Karon ko pa lang kini himoa, ug wala pa ninyo kini madunggi kaniadto, aron dili kamo makaingon nga, ‘Ah! Nasayod na kami niana!’ 8Wala kamo makadungog o makasabot niining mga butanga kay sukad pa kaniadto nagpabungol-bungol na kamo. Nasayod ako kon unsa kamo kamaluibon. Kay sukad pa sa inyong pagkatawo, mga masupilon na kamo. 9Alang sa akong kadungganan, pugngan ko ang akong kasuko kaninyo, aron dili kamo malaglag. 10Pamati! Gihinloan ko kamo apan dili sama sa pagputli sa plata. Gihinloan ko kamo pinaagi sa pagpaantos. 11Himuon ko kini alang sa akong kadungganan. Dili gayod ako motugot nga maulawan ako ug ang mga dios-dios ang mapasidunggan.

12“Pamati kamo kanako, kamong taga-Israel nga akong pinili. Ako ang Dios; ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. 13Ako mismo ang nagbutang sa pundasyon sa kalibotan ug nagbukhad sa kalangitan. Kon magmando ako kanila, motuman sila.

14“Duol kamong tanan ug pamati. Kinsang dios-dios ang nagtagna nga sulongon sa akong higala48:14 higala: Tingali si Haring Cyrus. ang Babilonia aron sa pagtuman sa akong plano batok niini nga nasod? Wala gayod! 15Ako mismo ang nagsulti ug nagtawag kaniya. Sugoon ko siya ug magmadaogon siya sa iyang himuon. 16Duol kamo kanako ug pamatia kini: Sukad sa sinugdanan wala ako magsulti diha sa tago, ug sa panahon nga nahitabo ang akong mga gisulti, anaa ako.”

Ug karon ang Ginoong Dios ug ang iyang Espiritu nagpadala kanako aron sa pagsulti niini nga mensahe, 17“Miingon ang Ginoo nga inyong Manluluwas, ang Balaang Dios sa Israel: Ako ang Ginoo nga inyong Dios nga nagtudlo kaninyo kon unsa ang maayo alang kaninyo ug nagtultol kaninyo sa hustong dalan. 18Kon nagtuman lang unta kamo sa akong mga sugo, sama unta sa suba nga modagayday ang mga kaayohan diha kaninyo, ug magsunod-sunod lang unta ang inyong mga kadaogan48:18 kadaogan: o, pagkamatarong. sama sa mga balod nga nagalapya sa baybayon. 19Ang inyong mga kaliwat mahisama unta kadaghan sa balas nga dili maihap, ug dili gayod unta sila malaglag o mahanaw sa akong atubangan.”

20Biya kamo sa Babilonia! Imantala ninyo nga malipayon sa tibuok kalibotan48:20 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. nga giluwas sa Ginoo ang iyang alagad, ang katawhan sa Israel.48:20 ang katawhan sa Israel: sa Hebreo, nga si Jacob. 21Wala sila uhawa sa dihang gipangulohan sila sa Dios didto sa mga kamingawan, kay gipatubod niya ang tubig alang kanila gikan sa bato. Gisiak niya ang bato ug mibuhagay ang tubig. 22Apan ang mga daotan dili makaangkon ug kalinaw sumala sa Ginoo.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 48:1-22

El Israel obstinado

1»Escuchad esto vosotros,

los de la familia de Jacob,

descendientes de Judá,

que llevan el nombre de Israel;

que juran en el nombre del Señor,

e invocan al Dios de Israel,

pero no con sinceridad ni justicia.

2Vosotros que os llamáis ciudadanos de la ciudad santa

y confiáis en el Dios de Israel,

cuyo nombre es el Señor Todopoderoso:

3Desde hace mucho tiempo

anuncié las cosas pasadas.

Yo las profeticé;

yo mismo las di a conocer.

Actué de repente,

y se hicieron realidad.

4Porque yo sabía que eres muy obstinado;

que tu cuello es un tendón de hierro,

y que tu frente es de bronce.

5Por eso te declaré esas cosas desde hace tiempo;

te las di a conocer antes que sucedieran,

para que no dijeras:

“¡Fue mi ídolo quien las hizo!

¡Mi imagen tallada o fundida las dispuso!”

6De todo esto has tenido noticia,

¿y no vas a proclamarlo?

»Desde ahora te haré conocer cosas nuevas;

cosas que te son ocultas y desconocidas.

7Son cosas creadas ahora, y no hace tiempo;

hasta hoy no habías oído hablar de ellas,

para que no dijeras:

“¡Sí, ya las sabía!”

8Nunca habías oído ni entendido;

nunca antes se te había abierto el oído.

Yo sé bien que eres muy traicionero,

y que desde tu nacimiento te llaman rebelde.

9Por amor a mi nombre contengo mi ira;

por causa de mi alabanza me refreno,

para no aniquilarte.

10¡Mira! Te he refinado, pero no como a la plata;

te he probado en el horno de la aflicción.

11Y lo he hecho por mí, por mí mismo.

¿Cómo puedo permitir que se me profane?

¡No cederé mi gloria a ningún otro!

Liberación de Israel

12»Escúchame, Jacob,

Israel, a quien he llamado:

Yo soy Dios;

yo soy el primero, y yo soy el último.

13Con la mano izquierda afirmé la tierra,

y con la derecha desplegué los cielos.

Yo pronuncié su nombre,

y todos ellos aparecieron.

14»Reuníos, todos vosotros, y escuchad:

¿Quién de ellos ha profetizado estas cosas?

El amado del Señor

ejecutará su propósito contra Babilonia;

su brazo estará contra los caldeos.

15Solo yo he hablado;

solo yo lo he llamado.

Lo haré venir,

y triunfará en su misión.

16»Acercaos a mí, escuchad esto:

»Desde el principio, jamás hablé en secreto;

cuando las cosas suceden, allí estoy yo».

Y ahora el Señor omnipotente

me ha enviado con su Espíritu.

17Esto es lo que dice el Señor,

tu Redentor, el Santo de Israel:

«Yo soy el Señor tu Dios,

que te enseña lo que te conviene,

que te guía por el camino en que debes andar.

18Si hubieras prestado atención a mis mandamientos,

tu paz habría sido como un río;

tu justicia, como las olas del mar.

19Como la arena serían tus descendientes;

como los granos de arena, tus hijos;

su nombre nunca habría sido eliminado

ni borrado de mi presencia».

20¡Salid de Babilonia!

¡Huid de los caldeos!

Anunciad esto con gritos de alegría

y hacedlo saber.

Publicadlo hasta en los confines de la tierra;

decid: «El Señor ha redimido a su siervo Jacob».

21Cuando los guio a través de los desiertos,

no tuvieron sed;

hizo que de la roca brotara agua para ellos;

partió la roca, y manaron las aguas.

22«No hay paz para el malvado»,

dice el Señor.