Isaias 48 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 48:1-22

Gahig Ulo ang mga Israelinhon

1“Pamati kamong mga kaliwat ni Jacob, kamong gitawag ug Israel, ug naggikan sa tribo ni Juda. Nanumpa kamo sa ngalan sa Ginoo, ug nagtawag kamo sa Dios sa Israel. Apan dili kini kinasingkasing, kay dili matarong ang inyong kinabuhi. 2Gitawag pa ninyo ang inyong kaugalingon nga mga lumulupyo sa balaang siyudad ug nagaingon nga nagsalig kamo sa Dios sa Israel, nga ang ngalan Ginoo nga Makagagahom.” 3Nagaingon siya kaninyo, “Giingon ko na kaniadto kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Ug sa kalit lang gituman ko kini. 4Nahibalo ako kon unsa kamo kagahig ulo. Ang inyong liog sama kagahi sa puthaw, ug ang inyong agtang sama kagahi sa bronsi. 5Busa gisulti ko nang daan kaninyo ang akong buhaton. Sa wala pa kini mahitabo gipahibalo ko na kini kaninyo, aron dili kamo makaingon nga ang inyong mga dios-dios nga hinimo gikan sa kahoy ug metal mao ang nagbuhat ug nagtuman niini. 6Nadungog ninyo ang akong gipangbuhat ug nakita ninyo ang katumanan niini, apan dili kamo modawat nga ako ang nagbuhat niini. Sukad karon sultihan ko kamo sa bag-ong mga butang nga wala ko pa ipadayag kaninyo, ug wala pa ninyo masayri. 7Karon ko pa lang kini himoa, ug wala pa ninyo kini madunggi kaniadto, aron dili kamo makaingon nga, ‘Ah! Nasayod na kami niana!’ 8Wala kamo makadungog o makasabot niining mga butanga kay sukad pa kaniadto nagpabungol-bungol na kamo. Nasayod ako kon unsa kamo kamaluibon. Kay sukad pa sa inyong pagkatawo, mga masupilon na kamo. 9Alang sa akong kadungganan, pugngan ko ang akong kasuko kaninyo, aron dili kamo malaglag. 10Pamati! Gihinloan ko kamo apan dili sama sa pagputli sa plata. Gihinloan ko kamo pinaagi sa pagpaantos. 11Himuon ko kini alang sa akong kadungganan. Dili gayod ako motugot nga maulawan ako ug ang mga dios-dios ang mapasidunggan.

12“Pamati kamo kanako, kamong taga-Israel nga akong pinili. Ako ang Dios; ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. 13Ako mismo ang nagbutang sa pundasyon sa kalibotan ug nagbukhad sa kalangitan. Kon magmando ako kanila, motuman sila.

14“Duol kamong tanan ug pamati. Kinsang dios-dios ang nagtagna nga sulongon sa akong higala48:14 higala: Tingali si Haring Cyrus. ang Babilonia aron sa pagtuman sa akong plano batok niini nga nasod? Wala gayod! 15Ako mismo ang nagsulti ug nagtawag kaniya. Sugoon ko siya ug magmadaogon siya sa iyang himuon. 16Duol kamo kanako ug pamatia kini: Sukad sa sinugdanan wala ako magsulti diha sa tago, ug sa panahon nga nahitabo ang akong mga gisulti, anaa ako.”

Ug karon ang Ginoong Dios ug ang iyang Espiritu nagpadala kanako aron sa pagsulti niini nga mensahe, 17“Miingon ang Ginoo nga inyong Manluluwas, ang Balaang Dios sa Israel: Ako ang Ginoo nga inyong Dios nga nagtudlo kaninyo kon unsa ang maayo alang kaninyo ug nagtultol kaninyo sa hustong dalan. 18Kon nagtuman lang unta kamo sa akong mga sugo, sama unta sa suba nga modagayday ang mga kaayohan diha kaninyo, ug magsunod-sunod lang unta ang inyong mga kadaogan48:18 kadaogan: o, pagkamatarong. sama sa mga balod nga nagalapya sa baybayon. 19Ang inyong mga kaliwat mahisama unta kadaghan sa balas nga dili maihap, ug dili gayod unta sila malaglag o mahanaw sa akong atubangan.”

20Biya kamo sa Babilonia! Imantala ninyo nga malipayon sa tibuok kalibotan48:20 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. nga giluwas sa Ginoo ang iyang alagad, ang katawhan sa Israel.48:20 ang katawhan sa Israel: sa Hebreo, nga si Jacob. 21Wala sila uhawa sa dihang gipangulohan sila sa Dios didto sa mga kamingawan, kay gipatubod niya ang tubig alang kanila gikan sa bato. Gisiak niya ang bato ug mibuhagay ang tubig. 22Apan ang mga daotan dili makaangkon ug kalinaw sumala sa Ginoo.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исаия 48:1-22

Откровение упрямому Исраилу

1– Слушайте это, потомки Якуба,

вы, кто зовётся именем Исраила

и ведёт свой род от Иуды,

вы, кто клянётся именем Вечного

и призывает Бога Исраила –

но не в истине и не в праведности;

2вы, кто зовёт себя жителями святого города Иерусалима

и полагается на Бога Исраила;

Его имя – Вечный, Повелитель Сил.

3Я предрекал минувшее заранее,

уста Мои возвещали его,

и Я объявлял о нём;

затем внезапно Я действовал,

и всё исполнялось.

4Потому что знал Я, что вы упрямы,

сухожилия шеи вашей – железные,

лоб ваш – медный.

5Поэтому Я и говорил вам заранее;

прежде чем всё исполнится, Я возвещал вам,

чтобы вы не сказали:

«Наши идолы сделали это;

наши деревянные истуканы и литые боги предначертали это».

6Вы слышали об этом – взгляните же!

Неужели вы это не признаёте?

Отныне и впредь Я буду говорить вам о новом,

о скрытом, неведомом вам.

7Это исполняется сейчас, а не раньше;

до сегодняшнего дня вы об этом не слышали,

и не сможете сказать:

«Да, мы это знали».

8Вы не слышали и не понимали;

издревле не было ухо ваше открыто.

Ведь Я знаю, как вы вероломны;

вы с рождения был наречены отступниками.

9Ради Своего имени Я сдерживал гнев;

ради Своей славы Я удерживал его от вас,

чтобы вас не искоренить.

10Вот Я очистил вас, хотя и не как серебро;

Я испытал вас в печи страданий.

11Ради Себя, ради Самого Себя Я делаю это.

Зачем Моему имени быть в поругании?

Славы Своей не отдам другому.

Освобождение Исраила

12– Слушай Меня, Якуб,

Исраил, призванный Мой!

Я – Тот же;

Я – первый, и Я – последний.

13Моя рука заложила основания земли,

Моя правая рука распростёрла небеса;

когда Я призову их,

они вместе предстанут.

14Соберитесь, вы все, и слушайте:

кто из идолов это предрёк?

Избранник Вечного исполнит Его замысел о Вавилоне

и обратит свою руку на вавилонян48:14 Здесь подразумевается Кир, царь Персии. См. также сноски на 41:2 и 44:28..

15Я, Я сказал и призвал его.

Я его приведу,

и он преуспеет в деле своём.

16Приблизьтесь ко Мне и слушайте:

с самого начала Я говорил не в тайне;

с тех пор, как это началось, Я – там.

И ныне Владыка Вечный

послал Меня и Духа Своего48:16 Или: «И ныне Владыка Вечный и Его Дух послали Меня»..

17Так говорит Вечный,

твой Искупитель, святой Бог Исраила:

– Я – Вечный, Бог твой,

Тот, Кто учит тебя полезному,

Тот, Кто ведёт тебя по пути,

которым ты должен идти.

18О, если бы ты внимал Моим повелениям,

твой мир стал бы как река,

твоя праведность – словно волны морские.

19Твоих потомков было бы много, как песка,

твоих детей – как бессчётных песчинок.

Их имя не стёрлось бы

и не исчезло бы предо Мной.

20Уходите из Вавилона,

бегите от вавилонян!

Возвещайте эту весть с криком радости,

объявляйте и распространяйте до краёв земли:

«Вечный искупил Своего раба Якуба!»

21Они не томились жаждой,

когда вёл Он их через пустыни;

из скалы источал Он им воду,

рассекал Он скалу, и струились воды.

22– Но нет мира нечестивым, –

говорит Вечный.