Isaias 47 – APSD-CEB & TNCV

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 47:1-15

Ang Paglaglag sa Babilonia

1Miingon ang Ginoo, “Maglingkod ka sa yuta, Babilonia. Maglingkod ka nga walay trono. Ikaw nga sama sa putli nga babaye, dili ka na tawgong maloloy-on ug hinhin. 2Ulipon ka na karon, busa pagkuhag galingan ug paggaling ug trigo. Hukasa ang imong belo, ug isaha ang imong bisti aron makita ang imong mga paa samtang nagatabok ka sa suba. 3Makita ang imong pagkahubo ug maulawan ka. Manimalos ako kanimo ug dili ko ikaw kaloy-an.”

4Ang atong Manluluwas, kansang ngalan Ginoo nga Makagagahom, mao ang Balaang Dios sa Israel.

5Miingon pa gayod ang Ginoo, “Babilonia, lingkod nga malinawon sa ngitngit nga dapit. Kay dili ka na tawgong rayna sa mga gingharian. 6Nasuko ako sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ug gisalikway ko sila. Busa gitugyan ko sila sa imong mga kamot, ug wala mo sila kaloy-i. Bisan gani ang mga tigulang kanila imong gidaog-daog. 7Miingon ka pa nga ang imong pagka-rayna walay kataposan! Busa wala mo hunahunaa kining imong gihimo ug kon unsa ang mahimong sangpotan niini. 8Busa karon pamatia kini, ikaw nga mahigugmaon sa kalipay ug nagahunahuna nga dili matarog. Nagaingon ka sa imong kaugalingon nga ikaw ang Dios, ug wala nay lain gawas kanimo. Nagahunahuna ka nga dili ka gayod mabalo o mawad-ag mga anak.47:8 Nagahunahuna ka… mawad-ag mga anak: Tingali ang buot ipasabot, nagahunahuna siya nga dili siya mawalaan ug tigpanalipod ug katabang. 9Apan sa kalit lang, mahitabo kini kanimo. Mabalo ka ug mawad-ag mga anak. Mahitabo gayod kining tanan kanimo bisag daghan ka pag nahibaloang pagpamarang ug gamhanang mga lamat. 10Nagsalig ka sa imong pagkadaotan, kay nagahunahuna ka nga walay nakakita kanimo. Ang imong kaalam ug kahibalo nagpahisalaag kanimo, ug nagtukmod kanimo sa pag-ingon, ‘Ako ang Dios, ug wala nay lain gawas kanako.’ 11Busa moabot kanimo ang katalagman ug dili ka mahibalo kon unsaon mo kini pag-abog pinaagi sa imong salamangka. Moabot kanimo ang kalamidad nga dili mo mabayran aron moundang. Sa kalit lang moabot kanimo ang kalaglagan nga wala mo damha. 12Sige, padayon sa imong pagpamarang ug mga lamat-lamat nga imong gihagoan sukad sa bata ka pa. Basin pag magmadaogon ka, o malisang ang imong mga kaaway. 13Gipul-an ka na sa imong daghang plano. Patabanga kanimo ang imong mga tawo nga nagtuon mahitungod sa mga bitoon, ug nagatagna matag bulan sa mga butang nga mahitabo kanimo. 14Sa pagkatinuod, sama lang sila sa dagami nga dali rang masunog. Dili gani sila makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa kalayo. Dili kini kalayo nga makahatag ra ug igong kainit sa ilang lawas, kay labihan kini kainit. 15Ingon ra niana ang mga tawong gipangayoan mo ug tambag sukad sa imong pagkabata. Ang matag usa kanila nahisalaag ug dili sila makaluwas kanimo.

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 47:1-15

บาบิโลนล่มสลาย

1“ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลน47:1 คือชาวบาบิโลน

จงนั่งลงคลุกฝุ่นเถิด

จงนั่งลงกับพื้นโดยปราศจากบัลลังก์

ธิดาแห่งชาวบาบิโลน47:1 คือชาวบาบิโลนเช่นเดียวกับข้อ 547:1 หรือธิดาแห่งชาวเคลเดียคือเคลเดียเช่นเดียวกับข้อ 5

เจ้าจะไม่ได้รับการขนานนาม

ว่าบอบบางน่าทะนุถนอมอีกต่อไป

2จงเอาโม่หินมาโม่แป้งเถิด

ปลดผ้าคลุมหน้าของเจ้าออก

จงถลกกระโปรงเผยให้เห็นขา

และเดินลุยน้ำไป

3เจ้าจะเปลือยเปล่า

และอัปยศอดสู

เราจะแก้แค้นเจ้า

จะไม่ละเว้นผู้ใดเลย”

4พระผู้ไถ่ของเราผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

เป็นองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

5“ธิดาแห่งชาวบาบิโลนเอ๋ย

ไปนั่งเงียบๆ ในความมืดมนเถิด

เจ้าจะไม่ได้ชื่อว่า

นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลายอีกต่อไป

6เราโกรธเคืองประชากรของเรา

และเหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง

เรามอบเขาไว้ในมือเจ้า

และเจ้าก็ไม่ได้เมตตาปรานีเขา

แม้แต่คนเฒ่าคนแก่

เจ้าก็บังคับให้แบกแอกหนักอึ้ง

7เจ้ากล่าวว่า ‘ข้าจะเป็นนางพญา

ตลอดไปเป็นนิตย์!’

แต่เจ้าไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้

ไม่ได้ใคร่ครวญสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น

8“ฉะนั้นจงฟังเถิด เจ้าคนเสเพล

ผู้เอกเขนกอยู่อย่างปลอดภัย

และบอกตัวเองว่า

‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า

ข้าจะไม่มีวันเป็นม่าย

หรือต้องสูญเสียลูก’

9ทั้งสองสิ่งนี้จะจู่โจมเจ้า

ในชั่วพริบตา ภายในวันเดียว

ทั้งความเป็นม่ายและการสูญเสียลูก

มันจะมาถึงเจ้าเต็มขนาด

ทั้งๆ ที่เจ้ามีเวทมนตร์

และคาถาอาคมขลัง

10เจ้าวางใจในความชั่วร้ายของเจ้า

และพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเราหรอก’

สติปัญญาและความรู้ของเจ้าพาเจ้าหลงเจิ่น

เมื่อเจ้าบอกตัวเองว่า

‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า’

11ภัยพิบัติจะมาถึงเจ้า

และเจ้าจะไม่รู้ว่าต้องขจัดปัดเป่ามันไปอย่างไร

ภัยพิบัติจะตกแก่เจ้า

ซึ่งเจ้าไม่อาจไถ่ถอน

หายนะซึ่งเจ้าไม่อาจเล็งเห็นล่วงหน้า

จะมาถึงเจ้าโดยฉับพลัน

12“จงเล่นคาถาอาคมของเจ้า

และร่ายเวทมนตร์ทั้งหลายต่อไปเถิด

อย่างที่เจ้าทำมาตั้งแต่เด็ก

บางทีเจ้าอาจจะทำสำเร็จ

บางทีเจ้าอาจจะบันดาลความน่าสะพรึงกลัว

13คำปรึกษาทั้งสิ้นที่เจ้าได้รับ มีแต่จะทำให้เจ้าทรุดโทรมไป!

ให้นักโหราศาสตร์ทั้งหลายของเจ้าออกมา

ให้นักดูดาวทั้งหลายซึ่งทำนายโชคชะตาราศีแต่ละเดือน

มาช่วยเจ้าให้พ้นจากสิ่งที่จะเกิดขึ้น

14แน่นอน พวกเขาเป็นเหมือนตอข้าว

ไฟจะเผาผลาญเขาสิ้น

เขาไม่อาจจะช่วยแม้แต่ตัวเอง

ให้พ้นจากฤทธิ์ของเปลวไฟ

นี่ไม่ใช่ถ่านไฟให้ผิงกาย

ไม่ใช่ไฟซึ่งทำให้อุ่นสบาย

15คนเหล่านี้ที่เจ้าร่วมงาน

และติดต่อมาตั้งแต่เยาว์วัย

ก็ทำให้เจ้าได้แค่นี้เอง

พวกเขาแต่ละคนหลงไปตามความผิดพลาดของตน

ไม่มีสักคนเดียวที่สามารถช่วยเจ้าได้