Isaias 47 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 47:1-15

Ang Paglaglag sa Babilonia

1Miingon ang Ginoo, “Maglingkod ka sa yuta, Babilonia. Maglingkod ka nga walay trono. Ikaw nga sama sa putli nga babaye, dili ka na tawgong maloloy-on ug hinhin. 2Ulipon ka na karon, busa pagkuhag galingan ug paggaling ug trigo. Hukasa ang imong belo, ug isaha ang imong bisti aron makita ang imong mga paa samtang nagatabok ka sa suba. 3Makita ang imong pagkahubo ug maulawan ka. Manimalos ako kanimo ug dili ko ikaw kaloy-an.”

4Ang atong Manluluwas, kansang ngalan Ginoo nga Makagagahom, mao ang Balaang Dios sa Israel.

5Miingon pa gayod ang Ginoo, “Babilonia, lingkod nga malinawon sa ngitngit nga dapit. Kay dili ka na tawgong rayna sa mga gingharian. 6Nasuko ako sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ug gisalikway ko sila. Busa gitugyan ko sila sa imong mga kamot, ug wala mo sila kaloy-i. Bisan gani ang mga tigulang kanila imong gidaog-daog. 7Miingon ka pa nga ang imong pagka-rayna walay kataposan! Busa wala mo hunahunaa kining imong gihimo ug kon unsa ang mahimong sangpotan niini. 8Busa karon pamatia kini, ikaw nga mahigugmaon sa kalipay ug nagahunahuna nga dili matarog. Nagaingon ka sa imong kaugalingon nga ikaw ang Dios, ug wala nay lain gawas kanimo. Nagahunahuna ka nga dili ka gayod mabalo o mawad-ag mga anak.47:8 Nagahunahuna ka… mawad-ag mga anak: Tingali ang buot ipasabot, nagahunahuna siya nga dili siya mawalaan ug tigpanalipod ug katabang. 9Apan sa kalit lang, mahitabo kini kanimo. Mabalo ka ug mawad-ag mga anak. Mahitabo gayod kining tanan kanimo bisag daghan ka pag nahibaloang pagpamarang ug gamhanang mga lamat. 10Nagsalig ka sa imong pagkadaotan, kay nagahunahuna ka nga walay nakakita kanimo. Ang imong kaalam ug kahibalo nagpahisalaag kanimo, ug nagtukmod kanimo sa pag-ingon, ‘Ako ang Dios, ug wala nay lain gawas kanako.’ 11Busa moabot kanimo ang katalagman ug dili ka mahibalo kon unsaon mo kini pag-abog pinaagi sa imong salamangka. Moabot kanimo ang kalamidad nga dili mo mabayran aron moundang. Sa kalit lang moabot kanimo ang kalaglagan nga wala mo damha. 12Sige, padayon sa imong pagpamarang ug mga lamat-lamat nga imong gihagoan sukad sa bata ka pa. Basin pag magmadaogon ka, o malisang ang imong mga kaaway. 13Gipul-an ka na sa imong daghang plano. Patabanga kanimo ang imong mga tawo nga nagtuon mahitungod sa mga bitoon, ug nagatagna matag bulan sa mga butang nga mahitabo kanimo. 14Sa pagkatinuod, sama lang sila sa dagami nga dali rang masunog. Dili gani sila makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa kalayo. Dili kini kalayo nga makahatag ra ug igong kainit sa ilang lawas, kay labihan kini kainit. 15Ingon ra niana ang mga tawong gipangayoan mo ug tambag sukad sa imong pagkabata. Ang matag usa kanila nahisalaag ug dili sila makaluwas kanimo.

New Russian Translation

Исаия 47:1-15

Падение Вавилона

1– Сойди, сядь в пыли,

девственная дочь Вавилона47:1 Девственная дочь Вавилона – олицетворение Вавилона и его жителей. Так же и «дочь вавилонян» в ст. 1 и 5.;

сядь на землю, а не на трон,

дочь халдеев.

Больше не назовут тебя

нежной и утонченной.

2Возьми жернова, мели муку;

сними свое покрывало.

Подбери свои юбки,

оголи свои ноги,

переходи через реки.

3Пусть обнажится твоя нагота,

откроются взглядам твои срамные места.

Я отомщу, никого не пощажу.

4Наш Искупитель – имя Его Господь Сил –

Святой Израиля.

5– Сиди в молчании, ступай во тьму,

дочь халдеев;

не назовут тебя больше

владычицей царств.

6Разгневался Я на народ Мой

и унизил Свое наследие;

Я отдал их в твои руки,

и ты не явила им милосердия.

Даже на стариков

положила ты крайне тяжелое ярмо.

7Ты сказала: «Вовеки пребуду владычицей!»

Но не задумалась,

не подумала о том,

что может произойти.

8Итак, послушай, искательница удовольствий,

живущая в безопасности

и говорящая себе:

«Я, и нет никого другого.

Никогда я не овдовею,

не познаю потери детей».

9И то и другое постигнет тебя,

в мгновение, в один день –

утрата детей и вдовство.

В полной мере постигнут они тебя,

невзирая на множество твоих чародейств

и великую силу твоих заклинаний.

10Ты полагалась на свое злодейство

и говорила: «Никто меня не видит».

Твоя мудрость и знание

сбили тебя с толку,

когда ты сказала себе:

«Я, и нет никого, кроме меня».

11Придет к тебе беда,

и не будешь знать, как ее отвести.

Обрушится на тебя несчастье,

и не отвратишь его выкупом.

Внезапно постигнет тебя крушение,

которого ты не предвидишь.

12Ну что ж, держись своих заклинаний

и множества своих чародейств,

в которых ты с юности преуспела.

Может быть, получится,

может быть, ужас внушишь.

13Многочисленные советы

лишь утомили тебя!

Пусть встанут твои астрологи,

эти звездочеты, предсказывающие по новолуниям;

пусть спасут тебя от того, что тебя постигнет.

14Вот, они как солома,

палит их огонь.

Самих себя не могут спасти

от власти пламени.

Это не угли, чтобы погреться,

не костер, чтобы посидеть перед ним!

15Вот что они для тебя –

те, с кем трудилась ты,

с кем торговала с юности!

Каждый из них бредет в свою сторону;

спасти тебя некому.