Isaias 43 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 43:1-28

Nagsaad ang Dios sa Pagluwas sa Israel

1Apan karon mao kini ang giingon sa Ginoo nga nagbuhat kanimo, O Israel, “Ayaw kahadlok kay luwason ko gayod ikaw.43:1 luwason ko gayod ikaw: o, ikaw giluwas ko na. Gitawag ko ikaw sa imong ngalan, ug akoa ka. 2Kon moagi ka sa tubig, mouban ako kanimo. Kon motabok ka sa mga suba dili ka malumos. Kon moagi ka sa kalayo, dili ka mapaso; ang dilaab niini dili makalamoy kanimo. 3Kay ako ang Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, nga imong Manluluwas. Itugyan ko sa ubang nasod ang Ehipto, Etiopia,43:3 Etiopia: sa Hebreo, Cush. ug Seba puli kanimo. 4Itugyan ko ang ubang katawhan puli kanimo, tungod kay bililhon ug dungganon ka alang kanako, ug tungod kay gihigugma ko ikaw. 5Ayaw kahadlok kay kauban mo ako. Tigomon ko ang imong mga kaliwat gikan sa sidlakan ug kasadpan. 6Ingnan ko ang mga nasod sa amihan ug habagatan nga pasagdan ang imong mga kaliwat nga mobalik sa ilang yuta, nga papaulion sila gikan sa layong mga dapit. 7Sila ang mga katawhan nga akong gitawag; gibuhat ko sila alang sa akong kadungganan.”

8Miingon usab ang Ginoo, “Tawga ang akong katawhan nga may mga mata apan dili makakita, may mga dalunggan apan dili makadungog! 9Papundoka ang tanang katawhan sa nasod. Kinsa sa ilang mga dios-dios ang makatagna sa umaabot? Kinsa kanila ang nagpadayag kaniadto sa mga panghitabo karon? Padad-a silag mga saksi sa pagpamatuod nga husto sila aron makadungog niini ang uban ug moingon nga tinuod gayod. 10Mga katawhan sa Israel, kamo akong mga saksi. Gipili ko kamo nga akong alagad aron makaila kamo ug motuo kanako, ug masabtan ninyo nga ako lang ang Dios. Wala gayoy laing Dios nga una kanako o mosunod pa kanako. 11Ako lang gayod ang Ginoo. Gawas kanako, wala nay lain pa nga Manluluwas. 12Nagpahibalo ako nga luwason ko kamo, ug gituman ko kini. Walay lain nga dios nga naghimo niini kaninyo; kamo ang akong mga saksi.”

Miingon pa ang Ginoo, “Ako mao ang Dios. 13Sukad pa kaniadto ako na ang Dios. Walay makalingkawas sa akong mga kamot. Walay makausab sa akong mga binuhatan.”

Nagsaad ang Dios nga Tabangan Niya ang Iyang Katawhan

14Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang inyong Manluluwas, ang Balaan nga Dios sa Israel, “Aron maluwas kamo, ipasulong ko ang Babilonia sa mga sundalo sa usa ka nasod, ug mangikyas ang mga taga-Babilonia43:14 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Mao kini ang laing tawag sa mga taga-Babilonia. ngadto sa mga barko nga ilang gipasigarbo. 15Ako mao ang Ginoo, ang inyong Balaang Dios, ang magbubuhat sa Israel, ang inyong Hari. 16Ako ang Ginoo nga naghimo ug agianan taliwala sa dagat. 17Gitigom ko ang mga karwahe, mga kabayo, ug mga sundalo sa Ehipto, ug gilaglag sila didto sa dagat, ug dili na gayod sila makabangon pa. Sama sila sa suga nga napalong. 18Apan ayaw na ninyo sigehag hunahuna ang nangagi, 19kay maghimo akog bag-ong butang. Nagakahitabo na gani kini. Wala ba ninyo nakita? Maghimo akog dalan ug mga tuboran diha sa disyerto. 20Bisan ang ihalas nga mga mananap magapasidungog kanako, apil ang ihalas nga mga iro43:20 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. ug ang mga kuwago, kay magahatag akog mga tuboran diha sa disyerto, aron may mainom ang akong piniling katawhan. 21Sila ang katawhan nga akong gibuhat aron mahimong ako, ug aron modayeg kanako.

22“Apan wala ka mangayo ug tabang gikan kanako, Israel, kondili, gipul-an ka na hinuon kanako! 23Wala ka mohalad kanakog mga karnero ingon nga halad nga sinunog. Wala mo ako pasidunggi sa imong mga halad nga wala ko man unta ikaw lisod-lisora ug hasola pinaagi sa pagpangayo kanimog mga halad sa pagpasidungog ug mga insenso. 24Wala mo gayod ako palitig insenso, ni tagbawa sa tambok sa imong mga halad. Apan gipabug-atan mo hinuon ako ug gisamok sa imong mga sala.

25“Ako mismo mao ang nagpala sa imong sala alang sa akong kadungganan, ug dili ko na kini hinumdoman pa. 26Hisgotan ta pagbalik ang mga nanglabay; maghusay kita. Ipahayag ang imong katarungan sa pagpamatuod nga ikaw inosente. 27Nakasala ang imong unang katigulangan, ug misupak kanako ang imong mga pangulo. 28Busa gipakaulawan ko ang imong mga pari ug gitugyan ko ikaw, Israel, ngadto sa kalaglagan ug kaulawan.

La Bible du Semeur

Esaïe 43:1-28

Un seul Sauveur pour Israël

1Maintenant, l’Eternel ╵qui t’a créé, ╵ô peuple de Jacob,

et qui t’a façonné, ╵ô Israël,

te déclare ceci :

Ne sois pas effrayé

car je t’ai délivré,

je t’ai appelé par ton nom,

tu es à moi.

2Quand tu passeras par les eaux,

je serai avec toi,

quand tu traverseras les fleuves,

ils ne te submergeront pas,

quand tu marcheras dans le feu,

il ne te fera pas de mal

et par les flammes tu ne seras pas brûlé,

3puisque moi, l’Eternel, ╵je suis ton Dieu,

le Saint d’Israël, ton Sauveur.

Je donnerai l’Egypte ╵comme rançon pour toi,

l’Ethiopie et Seba ╵en échange de toi.

4Oui, parce que tu m’es précieux,

et que tu as du prix pour moi, ╵et que je t’aime,

je donnerai des hommes ╵en échange de toi,

et des peuples contre ta vie.

5Sois donc sans crainte,

car je suis avec toi,

je ferai revenir ╵tes enfants de l’orient

je te rassemblerai ╵de l’occident.

6Je dirai au septentrion : ╵« Rends-les ! »

Et au midi : ╵« Ne les retiens donc pas !

Fais revenir mes fils ╵des pays éloignés,

fais revenir mes filles ╵des confins de la terre,

7oui, tous ceux qui portent mon nom

et que j’ai créés pour ma gloire,

que j’ai formés, oui, que j’ai faits !

8Laisse sortir le peuple ╵qui est aveugle

tout en ayant des yeux,

et qui est sourd

bien qu’il ait des oreilles ! »

Un peuple de témoins

9Que toutes les nations s’assemblent

et que les peuples se regroupent !

Qui, parmi eux, ╵avait prédit ces choses ?

Qui avait annoncé ╵les événements antérieurs ?

Qu’ils citent leurs témoins ╵et qu’ils se justifient !

Qu’on les écoute bien ╵afin de pouvoir dire :

« Oui, c’est la vérité ! »

10Mais mes témoins, c’est vous,

déclare l’Eternel,

votre peuple est le serviteur, ╵que je me suis choisi,

pour que vous le sachiez,

que vous croyiez en moi

et que vous compreniez ╵que moi seul, je suis Dieu.

Avant moi aucun dieu ╵ne fut jamais formé,

et après moi, jamais ╵il n’en existera.

11Moi, je suis l’Eternel

et, en dehors de moi, ╵il n’est pas de Sauveur.

12C’est moi qui ai prédit, ╵c’est moi qui ai sauvé, ╵je me suis fait entendre.

Pas un dieu étranger ╵ne l’a fait parmi vous,

et vous, déclare l’Eternel,

vous êtes mes témoins,

et c’est moi qui suis Dieu.

13Oui, je le suis depuis toujours

et personne ne peut ╵délivrer de ma main.

Ce que je réalise, ╵qui pourrait l’annuler ?

Dieu intervient

14Voici ce que déclare l’Eternel

votre Libérateur, ╵moi le Saint d’Israël :

C’est à cause de vous ╵que j’envoie une armée ╵combattre Babylone,

et que je fais descendre43.14 et que je fais descendre: traduction incertaine. ╵tous les Chaldéens qui s’enfuient

sur les navires mêmes ╵où ils criaient de joie.

15Moi, l’Eternel, ╵je suis votre Dieu saint,

le Créateur d’Israël, votre Roi.

Un chemin à travers le désert

16Ainsi dit l’Eternel,

qui, à travers la mer, ╵a ouvert un chemin

et, dans les grosses eaux, ╵a frayé un sentier43.16 Allusion à la traversée de la mer des Roseaux où les chars et les cavaliers du pharaon furent détruits quand Dieu a combattu contre eux (voir 51.10 ; Ex 14.28 ; 15.4).,

17qui fit sortir ╵les chars et les chevaux,

l’armée et ses guerriers.

Ils se sont tous couchés

et ne se relèveront pas,

ils se sont consumés

et ils se sont éteints ╵comme la mèche d’une lampe.

18Ne vous rappelez plus ╵les événements du passé,

ne considérez plus ╵les choses d’autrefois ;

19je vais réaliser ╵une chose nouvelle,

elle germe dès à présent,

ne la reconnaîtrez-vous pas ?

J’ouvrirai un chemin ╵à travers le désert

et je ferai jaillir ╵des fleuves dans la steppe ;

20les animaux sauvages,

les chacals, les autruches, ╵célébreront ma gloire,

car je ferai jaillir ╵de l’eau dans le désert,

des fleuves dans la steppe,

pour abreuver mon peuple, ╵celui que j’ai élu.

21Je l’ai formé pour moi :

il proclamera ma louange.

Dieu accuse

22Et pourtant, ô Jacob, ╵tu n’as pas fait appel à moi !

Tu t’es lassé de moi, ╵ô Israël !

23Tu ne m’as pas offert ╵d’agneaux en holocaustes,

tes sacrifices ╵n’étaient pas à ma gloire ;

je ne t’ai pas importuné ╵pour avoir des offrandes,

je ne t’ai pas lassé ╵pour avoir de l’encens.

24Tu n’as pas dépensé d’argent pour moi, ╵pour du roseau aromatique,

et tu ne m’as pas rassasié ╵de la graisse des sacrifices.

Mais toi, tu m’as importuné ╵par tes péchés,

tu m’as lassé ╵par tes forfaits !

Dieu pardonne

25Mais c’est moi, et moi seul, ╵qui efface tes transgressions ╵par égard pour moi-même,

je ne tiendrai plus compte ╵de tes péchés.

26Rappelle-moi ce qu’il en est, ╵entrons ensemble en jugement

et, pour te justifier, ╵expose donc ton cas.

27Déjà, ton premier père43.27 Jacob très certainement (voir Gn 25.26 ; 27.36 ; Os 12.4). ╵a péché envers moi

et ceux des tiens qui ont la charge ╵d’interpréter la Loi ╵m’ont été infidèles.

28Aussi ai-je déshonoré

les chefs du sanctuaire

et j’ai livré Jacob ╵à l’extermination,

Israël aux outrages.