Isaias 42 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 42:1-25

Ang Alagad sa Ginoo

1Miingon ang Ginoo, “Ania ang akong alagad nga akong gilig-on. Ako siyang gipili ug nalipay ako kaniya. Gamhan ko siya sa akong Espiritu, ug magdala siyag katarungan ug kaangayan sa mga nasod. 2Dili siya mosinggit o mosulti ug kusog diha sa mga kadalanan. 3Dili niya pasagdan ang mga maluya sa pagtuo,42:3 mga maluya sa pagtuo: o, mga gidaog-daog. kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay lang gayod ug pagtuo. Sa iyang pagkamatinumanon ipatuman gayod niya ang hustisya. 4Dili gayod siya moundang o mawad-ag paglaom hangtod nga mapatunhay niya ang hustisya ug kaangayan sa kalibotan. Ang mga tawo sa mga isla nagahulat sa iyang mga pagtulon-an.” 5Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo nga nagbuhat sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela. Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini. Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan. 6Miingon siya sa iyang alagad, “Ako, ang Ginoo, mao ang nagtawag kanimo sa pagpakita sa akong pagkamatarong. Tabangan ug panalipdan ko ikaw, ug pinaagi kanimo mohimo akog kasabotan uban sa mga tawo. Himuon ko ikaw nga suga ngadto sa mga nasod, 7aron mobuka ang mga mata sa mga buta ug mahatagag kagawasan ang mga binihag nga nabilanggo sa mangiob nga bilanggoan. 8Ako mao ang Ginoo, mao kana ang akong ngalan! Dili ko ihatag ang akong pasidungog kang bisan kinsa o ang pagdayeg nga alang kanako ngadto sa mga dios-dios. 9Ang akong mga giingon kaniadto natuman na, ug karon ipadayag ko ang mga bag-ong mga panghitabo sa dili pa kini moabot.”

Awit sa Pagdayeg sa Ginoo

10Pag-awit kamo ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo! Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya, bisan kamo nga anaa sa pinakalayong bahin sa kalibotan. Dayga ninyo siya, kamo nga nagalawig sa dagat ug tanan kamong mga binuhat nga anaa niini, ug kamong nagapuyo sa mga isla. 11Dayga ninyo siya, kamong anaa sa mga lungsod sa kamingawan ug kamong mga lumulupyo sa Kedar. Pag-awit kamo sa kalipay, kamong mga katawhan sa Shela. Panghugyaw kamo gikan sa tumoy sa mga bukid. 12Pasidunggi ug dayga ang Ginoo, kamong anaa sa mga isla. 13Makig-away ang Ginoo sama sa usa ka sundalong kusgan ug isog. Mosinggit siya sa pagsulong, ug modaog siya batok sa iyang mga kaaway. 14Moingon siya, “Sa taas nga panahon naghilom lang ako ug gipugngan ko ang akong kaugalingon. Apan karon mosinggit ako sama sa usa ka babayeng gapanganak. 15Tumpagon ko ang mga bukid ug mga bungtod, ug palayaon ko ang mga tanom niini. Himuon ko ang mga suba nga malang yuta,42:15 malang yuta: sa Hebreo, mga isla. ug pahubsan ko ang mga katubigan. 16Agakon ko ang akong katawhan nga mga buta sa kamatuoran ngadto sa dalan nga wala nila masinati ug maagii. Himuon kong kahayag ang kangitngit sa ilang agianan, ug patagon ko ang mga libaong nga mga dapit nga ilang pagalaktan. Himuon ko kini ug dili ko sila isalikway. 17Apan kadtong nagsalig sa mga dios-dios ug nagaila sa tinunaw nga mga rebulto nga ilang dios-dios, mangikyas sa kaulaw.”

Ang Israel sama sa Bungol ug Buta

18Miingon ang Ginoo sa iyang katawhan, “Kamong sama sa mga bungol ug buta, pamati kamo ug tan-aw! 19Alagad ug pinili ko kamo. Mga mensahero ko kamo, apan walay makalabaw sa inyong pagkabuta ug pagkabungol. 20Daghan na kamog nakita, apan wala ninyo tagda. Makadungog kamo, apan dili kamo mamati.”

21Buot gayod sa Ginoo nga mapakita ang iyang pagkamatarong,42:21 mapakita ang iyang pagkamatarong: o, luwason ang iyang katawhan. aron ang iyang kasugoan mapasidunggan. 22Apan karon ang iyang katawhan gikawatan, giilogan sa ilang mga kabtangan, gipriso sa mga bangag o sa mga bilanggoan, ug wala gayoy nakatabang kanila. 23Kinsa kaninyoy buot mamati o mohatag ug pagtagad niining inyong nadunggan gikan karon? 24Kinsa ba ang nagtugot nga kawatan ug ilogan sa ilang kabtangan ang Israel? Dili ba ang Ginoo nga atong nasad-an? Kay wala nato sunda ang iyang mga pamaagi ug wala nato tumana ang iyang kasugoan. 25Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira. Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato, apan wala nato kini gihunahuna ug gitagad.

New Russian Translation

Исаия 42:1-25

Слуга Господень42:0 Это первая из песен о Слуге Господа (см. также 49:1-13; 50:4-11; 52:13–53:12). Вначале Исаия называет слугой Господа Израиль (см., напр., 41:8; 42:19), но затем, в этих песнях, данная идея постепенно развивается и пророк показывает, что истинным Слугой Господа является ожидаемый Христос, Который и исполнил в совершенстве волю Бога, то, чего не смог сделать Израиль.

1– Вот Мой Слуга, Которого Я укрепляю,

избранный Мой, в Ком радость души Моей!

Я дам Ему Духа Моего,

и Он свершит правосудие для народов.

2Он не закричит, не возвысит голоса,

не услышат Его голоса на улицах.

3Он тростника надломленного не переломит

и тлеющего фитиля не погасит.

В верности даст Он правосудие;

4Он не ослабеет и не изнеможет,

пока не установит правосудия на земле.

Его учения ждут острова.

5Так говорит Бог, Господь,

сотворивший небеса и разостлавший их,

распростерший землю со всеми ее созданиями,

дающий дыхание народу на ней,

жизнь тем, кто по ней ходит:

6– Я, Господь, призвал Тебя в праведности;

Я буду держать Тебя за руку.

Я буду хранить Тебя, и через Тебя

Я заключу завет с народом

и принесу свет язычникам,

7чтобы открыть слепые глаза,

вывести пленников из тюрьмы

и выпустить из темницы тех,

кто сидит во тьме.

8Я – Господь; таково Мое имя!

Я не отдам славы Моей другому

и хвалы Моей идолам.

9Вот, исполнилось прежнее,

и Я возвещаю о новом;

прежде чем оно явится,

Я вам о нем возвещу.

Песнь хвалы Господу

10Пойте Господу новую песнь,

хвалу Ему с краев земли,

вы, плавающие по морю, и все, наполняющее его;

острова и все, кто на них живет.

11Пусть пустыня и ее города возвысят свои голоса,

пусть ликуют селения, где обитает Кедар42:11 Кедар – второй сын Измаила (см. Быт. 25:13). Народ, обитавший в северной части Аравийской пустыни..

Пусть обитатели Селы42:11 Села – букв.: «скала». Этот город был столицей Эдома. Он располагался в ущелье в 80 километрах к югу от Мертвого моря. поют от радости;

пусть кричат они с горных вершин.

12Пусть славят Господа,

воздают Ему хвалу на островах.

13Выйдет Господь, как силач,

разожжет Свою ярость, как могучий воин;

закричит, поднимет воинственный клич

и восторжествует над врагами.

14– Долго молчал Я,

хранил спокойствие и сдерживался.

Но теперь Я кричу, как роженица,

задыхаюсь и воздух ловлю.

15Я опустошу холмы и горы

и иссушу все их травы;

реки Я сделаю островами

и осушу пруды.

16Я поведу слепых путями, которых они не знали,

по незнакомым стезям поведу их;

тьму перед ними Я сделаю светом

и неровные места – гладкими.

Вот что Я совершу для них,

Я их не брошу.

17Но те, кто надеется на идолов,

кто говорит изваяниям: «Вы – наши боги»,

будут изгнаны со страшным стыдом.

Слепой и глухой Израиль

18– Слушайте, глухие;

смотрите, слепые, чтобы видеть!

19Кто слеп, кроме Моего слуги,

и глух, как Мой вестник, Мной посланный?

Кто так слеп, как преданный Мне,

так слеп, как слуга Господень?

20Ты видел многое, но не вникал;

твои уши были открыты, но ты не слышал.

21Господу было угодно

ради Своей праведности

прославить и возвеличить Свой Закон.

22Но народ этот разграблен и обобран,

все они пойманы в ямы

или скрыты в темницах.

Стали они добычей,

и некому их избавить,

сделали их наживой,

и некому сказать: «Верни!»

23Кто из вас вслушается в это,

вникнет и выслушает для будущего?

24Кто отдал Иакова на разорение

и Израиль – грабителям?

Не Господь ли,

против Которого мы грешили?

Ведь они не шли по Его путям

и Закона Его не слушались.

25И излил Он на них пылающий гнев

и жестокость войны:

она окружила их пламенем,

а они не понимали;

она испепеляла их,

а они не принимали это к сердцу.