Isaias 41 – APSD-CEB & NSP

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 41:1-29

Tabangan sa Dios ang Israel

1Miingon ang Ginoo, “Kamong mga katawhan diha sa mga isla, paghilom kamo ug pamati kamo kanako. Kamo nga mga kanasoran, pagmalig-on kamo ug duol kamo kanako, ug isulti ninyo ang inyong mga reklamo. Magtigom kita ug ato kining husayon. 2Kinsa bay midasig sa tawo nga gikan sa sidlakan aron mag-alagad kaniya? Kinsa ang nagtugyan diha kaniya niining mga kanasoran ug mga hari? Gilaglag niya sila pinaagi sa iyang espada ug pana; nahisama sila sa abog ug sa tahop nga gipalid sa hangin. 3Gigukod niya sila ug walay mibabag kaniya, bisan sa mga dapit nga wala pa niya maadtoi. 4Kinsa ang naghimo niining tanan? Kinsa ang nagbuot sa tanang panghitabo sukad pa sa sinugdan sa mga henerasyon? Ako, ang Ginoo, nga anaa na sukad pa sa sinugdanan sa kalibotan ug anaa usab gihapon ako hangtod sa kataposan niini.

5“Nakita sa mga tawo sa mga isla ang akong binuhatan ug nangahadlok sila. Hangtod ang mga tawo sa layong mga dapit nagkurog sa kahadlok. Nagtigom sila, 6nagtinabangay, ug nagdinasigay sa usag usa. 7Nagdinasigay sa usag usa ang mga panday, platero, ug uban pang mga trabahante nga nagapanghimo ug mga dios-dios, nga nagaingon, ‘Maayo ang atong trabaho.’ Unya gilansang nila ang dios-dios sa iyang butanganan aron dili matumba.

8“Apan ikaw, Israel nga akong alagad ug pinili, nga ang imong katawhan mga kaliwat ni Abraham nga akong higala, 9gitawag ko ikaw ug gikuha gikan sa labing layo nga bahin sa kalibotan ug giingnan, ‘Ikaw akong alagad.’ Gipili ko ikaw ug wala ko ikaw isalikway. 10Ayaw kahadlok kay ako imong kauban. Ayaw kabalaka kay ako ang imong Dios. Lig-onon ug tabangan ko ikaw. Panalipdan ko ikaw pinaagi sa akong gahom nga mao ang makaluwas kanimo. 11Ang tanang nasuko kanimo sigurado gayod nga maulawan ug tamayon. Mangahanaw ang tanang may kapungot kanimo. 12Bisan pangitaon mo pa ang imong mga kaaway dili mo na sila makita. Sila nga nakiggira kanimo mangahanaw. 13Kay ako, ang Ginoo nga imong Dios, nagapalig-on kanimo ug nagaingon kanimo nga ayaw kahadlok kay tabangan ko ikaw. 14Bisan ug gamay ka lang ug luya,41:14 luya: sa literal, morag ulod. ayaw kahadlok kay ako mismo ang motabang kanimo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. Ako ang imong Manluluwas, ang balaan nga Dios sa Israel. 15Pamati! Himuon ko ikaw nga sama sa gamit sa pagpanggiok nga bag-o ug may daghang hait nga ngipon. Giokon ug dugmokon mo ang mga bukid ug himuon mong daw mga tahop ang mga bungtod. 16Taphan mo sila ug ilupad sila sa hangin; ikatag sila sa alimpulos. Apan ikaw maglipay sa Ginoo; magadayeg ka sa Balaan nga Dios sa Israel.

17“Kon ang akong katawhan nga mga kabos mangitag tubig ug wala silay makita, ug momala ang ilang tutunlan sa kauhaw, ako, ang Ginoo maoy motabang kanila. Ako nga Dios sa Israel dili mosalikway kanila. 18Padagaydayon ko ang mga suba sa taas nga mga dapit ug ang mga tuboran sa kapatagan. Himuon kong katubigan ang disyerto, ug ang malang yuta butangan kog mga tuboran. 19Patubuon ko sa disyerto ang mga kahoyng sedro, akasya, mirto, olibo, pino, enebro, ug sipres, 20aron makita, mahibaloan, ug masabtan sa katawhan nga ako, ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, mao ang naghimo niini.”

Walay Kapuslanan ang mga dios-dios

21Miingon ang Ginoo, ang Hari sa Israel,41:21 Hari sa Israel: sa literal, Hari ni Jacob. ngadto sa mga dios-dios, “Sige, ipahayag ang inyong reklamo ug pangatarungan kamo! 22Duol kamo ug ingna kami kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Isulti kanamo kon unsa ang mga butang nga nahitabo kaniadto aron matimbang-timbang namo ug mahibaloan kon unsay ilang sangpotan. 23Isulti kanamo kon unsay mahitabo sa umaabot aron mahibaloan namo nga mga dios kamo. Paghimo kamog maayo o daotan aron matingala ug mahadlok kami kaninyo. 24Apan ang tinuod, wala kamoy pulos, ug wala gayod kamoy mahimo. Ang mga nagpili sa pagsimba kaninyo angay kasilagan. 25Gipili ko nga modumala ang usa ka tawo nga gikan sa sidlakan. Modangop siya kanako; ug karon moabot siya gikan sa amihan. Laglagon niya ang mga tigdumala sama sa pagtamak sa magkukolon sa lapok nga himuon niyang kolon. 26Kinsa kaninyo ang nagpadayag kaniadto nga mahitabo kini aron mahibalo kami ug makaingon nga husto siya? Wala gayoy usa kaninyo nga nagpadayag niini, ug walay nakadungog nga may gisulti kamo. 27Ako, ang Ginoo, mao ang unang nagsulti niini sa Jerusalem.41:27 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. Nagpadala ako sa Jerusalem ug usa ka mensahero aron sa pagsulti sa maayong balita nga anaa na ang motabang kanila. 28Gitan-aw ko kon may dios-dios ba nga makatambag, apan wala gayod akoy nakita. Wala gayoy usa kanila nga makatubag sa akong mga pangutana. 29Tanan sila walay pulos, ug wala gayod silay kapuslanan. Sama sila sa hangin nga lumalabay lang.”

New Serbian Translation

Књига пророка Исаије 41:1-29

Владар са истока – опомена од Господа

1„Умукните преда мном, острва,

и нека снагу обнове народи.

Нека се примакну, па нека проговоре;

приступимо на суд заједно.

2Ко је са истока подигао праведност,

позвао га до својих стопа,

даје му пред собом народе

и цареве покорава?

Мачу његовом их као прашину даје,

луком његовим су распршени као слама.

3Он њих гони, безбедно напредује,

ноге му на друмове не долазе.

4Ко то чини и ко то постиже,

који од почетка призива нараштаје?

Ја, Господ, који сам Први и Последњи, то сам ја.“

5Острва гледају и страх их обузима,

дрхћу крајеви земаљски,

они се приближавају и већ су ту.

6Човек свом другу помаже

и свом брату говори: „Буди јак!“

7Ливац бодри златаре,

онај који чекићем тањи

бодри оног који кује на наковњу.

Он говори о споју: „То је добро“,

и кип утврђује клиновима да се не помиче.

Бог је са својим народом

8„А ти, Израиљу, слуго мој,

Јакове, изабраниче мој,

потомче Аврахама, мог љубимца!

9Ти, кога оснажих са земљиних крајева

и кога позвах с њених рубова;

ти, коме сам рекао: ’Ти си слуга мој’,

тебе сам изабрао и нећу те одбацити.

10Не бој се, јер ја сам с тобом,

не обзири се застрашено, јер ја сам Бог твој.

Ја те крепим и заиста ти помажем,

заиста те подупирем десницом правде своје.

11Гле, постидеће се и посрамиће се

сви који су против тебе беснели

и биће као ништа,

и пропашће који се с тобом парничише.

12Тражићеш своје противнике,

али их нећеш наћи.

Биће као ништа и ишчезнуће

они који против тебе војују.

13Јер ја, Господ, Бог твој,

крепим десницу твоју, говорим ти:

Не бој се,

ја ти помажем.

14Не бој се, црвићу Јакове, људство Израиљево,

ја ћу ти помоћи – говори Господ.

Израиљев Светитељ,

Он је твој Откупитељ.

15Гле, начинио сам те да будеш оштри млат,

нови, са зупцима јаким;

млатићеш брда и сатираћеш,

а од брегова ћеш плеву начинити.

16Ти ћеш њих вејати, и ветар ће их однети,

вихор ће их распршити.

А ти ћеш кликтати Господу,

славићеш Светитеља Израиљевог.

Чудесне промене од Бога долазе

17Убоги и бедни воду траже, а ње нема.

Језик им се од жеђи осушио.

Ја, Господ, њих ћу услишити.

Ја, Бог Израиљев, њих нећу заборавити.

18Отворићу реке у голетима,

и изворе посред долина.

Пустињу ћу у рит претворити,

а сушну земљу у врело.

19У пустињи посадићу кедар,

багрем и мирту и маслину.

Пустињу ћу пошумити чемпресом,

брестом и шимширом заједно.

20Нека људи виде и нека знају,

и нека промисле и нека схвате заједно,

да је то учинила рука Господња,

и створио Светитељ Израиљев.

Господ је проверени Бог

21Свој спор изложите! – говори Господ.

Доказе предочите! – говори цар Израиљев.

22Нека приступе и нек нам објаве

оно што ће се догодити.

Прошлост – шта су открили?

да о томе размишљамо

и знамо што се испунило?

Него објавите шта ће доћи.

23Откријте нам шта ће после бити,

па ћемо познати да сте богови.

Хајде, учините нешто, добро или зло,

па да се задивимо и заједно увидимо.

24Гле, ви сте ништа,

и дела су ваша као издисај;

ко вас изабере, тај је одвратан.

Пророштво о непристрасном освајачу

25Подигао сам га са севера,

и он је дошао са истока сунчанога;

те ће доћи на достојанственике као по каљузи,

и газиће их као грнчар глину.

26Ко је од искона објавио па да знамо,

унапред, па да кажемо: ’У праву је!’?

Заиста, нема ко да објављује.

Заиста, нема ко да обавештава.

Заиста, нема ко да чује речи ваше.

27Прво Сиону рекох: ’Гле, ево их!’

и Јерусалиму ћу дати весника.

28И ја гледам, а човека нема,

и међу њима, а саветника нема,

па ја их питам, а не одговарају ни реч.

29Гле, сви су они зли;

ништавило су дела њихова,

ветар и празнина кипови су њихови.