Ang Paglipay sa mga Katawhan sa Dios
1Miingon ang Dios, “Lipaya ninyo ug dasiga ang akong katawhan. 2Sultihi ninyo nga may kalumo ang katawhan sa Jerusalem. Ibalita kanila nga human na ang ilang pag-antos ug ang ilang mga sala napasaylo na. Kay nadawat na nila ang daghang silot alang sa tanan nilang mga sala.” 3May nagasinggit sa kamingawan, “Pag-andam ug agianan alang sa Ginoo diha sa kamingawan. Paghimog tul-id nga dalan alang sa atong Dios. 4Ang matag dapit nga nalupyak tambakan, ug ang matag bukid ug bungtod patagon. Ang libaong ug liko-liko nga agianan ayohon ug tul-iron. 5Unya ipadayag ang gamhanang presensya sa Ginoo, ug makita kini sa tanang katawhan. Kay ang Ginoo mismo mao ang nagaingon niini.”
6May nagaingon kanako, “Pagwali!” Mitubag ako, “Unsa ang akong iwali?” Miingon siya, “Iwali nga ang tanang mga tawo sama sa sagbot, ug ang ilang pagkainila sama sa bulak sa kaumahan. 7Ang sagbot malaya ug ang iyang bulak mangahulog tungod kay huypon kini sa hangin nga ipadala sa Ginoo. Tinuod nga ang tawo sama sa sagbot. 8Ang sagbot malaya ug ang iyang bulak mangahulog, apan ang pulong sa atong Dios magpadayon hangtod sa kahangtoran.”
9Kamong mga tigmantala sa maayong balita sa Jerusalem,40:9 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. tungas kamo sa tag-as nga bukid, ug isinggit ninyo sa makusog ang Maayong Balita. Ayaw kamo kahadlok sa pagsinggit. Sultihi ninyo ang mga lungsod sa Juda nga ania na ang ilang Dios. 10Oo, miabot na ang Ginoong Dios nga gamhanan, ug maghari siya. Moabot siya dala ang ganti. 11Atimanon niya ang iyang katawhan sama sa pag-atiman sa usa ka magbalantay sa iyang mga karnero: kugoson niya ang mga gagmayng karnero ug giyahan niya uban sa kalumo ang mga inahan.
12Kinsay makatakos sa tubig sa dagat pinaagi sa iyang kamot, ug makasukod sa langit pinaagi sa pagdangaw niini? Kinsay makasulod sa tanang yuta sa taksanan o makatimbang sa mga bukid ug mga bungtod? 13Kinsa ba ang nahibalo sa hunahuna sa Ginoo o makatudlo kaniya kon unsay angay niyang buhaton? 14Kinsay gipangayoan niyag tambag aron makasabot siya? Kinsa ba ang nagtudlo kaniya sa hustong dalan? Kinsa ang naghatag kaniya sa kahibalo o nagtultol kaniya ngadto sa dalan sa kaalam? 15Ang tinuod, ang mga nasod sama lang sa usa ka tulo sa tubig diha sa timba, o abog sa timbangan. Alang sa Dios, ang mga isla sama lang kagaan sa abog. 16Ang kahayopan sa Lebanon dili igo nga ihalad ngadto kaniya, ug ang mga kakahoyan niini dili paigo nga isugnod sa mga halad. 17Dili makatupong ang mga nasod kon itandi kaniya. Walay bili ang mga nasod alang kaniya. 18Busa kang kinsa ninyo ikatandi ang Dios? O sa unsa ba ninyo siya ipakasama? 19Sa dios-dios ba nga hinimo lang sa panday, ug gihaklapan ug bulawan ug gidekorasyonan ug kadena nga plata? 20O sa mga dios-dios ba nga kahoy nga dili daling magabok ug gipahimo sa kabos nga tawo ngadto sa maayong mopanday aron dili matumba?
21Wala ba kamo masayod o makadungog? Wala bay nagsulti kaninyo kon giunsa pagbuhat sa kalibotan? 22Gihimo kini sa Dios nga nagalingkod sa iyang trono ibabaw sa kalibotan, ug ang katawhan sa ubos mora lang ug mga apan-apan. Gibuklad niya ang langit sama sa kurtina. Gibuklad niya kini nga daw sama sa tolda aron puy-an. 23Gikuhaan niyag gahom ug bili ang mga pangulo sa kalibotan. 24Sama sila sa tanom nga bag-o pa lang gitisok, ug halos wala pa gani makapanggamot sa dihang gihuyop sila sa Ginoo, ug nalaya sila, unya gipalid sila sa alimpulos nga daw tahop.
25Miingon ang Balaang Dios, “Kang kinsa ninyo ako ipakasama? Aduna bay sama kanako?”
26Hangad kamo sa langit! Kinsa man ang naghimo nianang mga bitoon? Ang naghimo niana mao ang Dios. Gitagsa-tagsa niya sila pagpatunga ug ginatawag niya sila sa ilang mga ngalan. Tungod sa iyang gahom walay usa kanila nga nawala. 27Kamong mga katawhan sa Israel nga mga kaliwat ni Jacob, nganong nagareklamo kamo nga ang inyong mga plano40:27 plano: o, paghago. ug katungod gipakawalay-bili sa Dios? 28Wala ba kamo masayod o makadungog nga ang Ginoo mao ang walay kataposan nga Dios nga nagbuhat sa tibuok kalibotan?40:28 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. Dili siya bation ug kakapoy o maluya, ug walay makatugkad sa iyang hunahuna. 29Gihatagan niyag kusog ang mga maluya ug ang mga gikapoyan. 30Bisan ang mga batan-on kapoyan, mangaluya, ug mangatumba, 31apan ang mga nagsalig sa Ginoo makaangkon pag-usab ug kusog. Mahisama sila sa nagalupad nga agila; kon managan sila dili sila kapoyon; kon manglakaw sila dili sila maluya.
Pinalakas ang Loob ng mga Mamamayan ng Dios
1Sinabi ng Dios, “Palakasin at pagaanin ninyo ang loob ng aking mga mamamayan. 2Magsalita kayo nang mahinahon sa mga taga-Jerusalem. Sabihin ninyo sa kanila na tapos na ang paghihirap nila, at pinatawad na ang kanilang mga kasalanan. Sapagkat pinarusahan ko sila nang husto sa lahat ng kasalanan nila.” 3May tagapagbalitang sumisigaw na nangangaral sa mga tao, “Ihanda ninyo ang daan sa ilang para sa Panginoon. Gawin ninyong matuwid ang daan na dadaanan ng ating Dios. 4Tambakan ninyo ang mga mababang lugar, patagin ang mga bundok at burol, at pantayin ang mga baku-bakong daan. 5Mahahayag ang makapangyarihang presensya ng Panginoon, at makikita ito ng lahat. Mangyayari nga ito dahil sinabi mismo ng Panginoon.”
6May nagsabi sa akin, “Mangaral ka!” Ang tanong ko naman, “Anong ipapangaral ko?” Sinabi niya, “Ipangaral mo na ang lahat ng tao ay parang damo, ang kanilang katanyagan ay parang bulaklak nito. 7Ang damo ay nalalanta at ang bulaklak nito ay nalalaglag kapag hinipan ng hanging mula sa Panginoon. 8Ang damo ay nalalanta at ang bulaklak nito ay nalalaglag, pero ang salita ng ating Dios ay mananatili magpakailanman.”
9Kayong mga nagdadala ng magandang balita sa Zion, ang lungsod ng Jerusalem, umakyat kayo sa mataas na bundok, at isigaw ninyo ang magandang balita. Huwag kayong matakot, sabihin ninyo sa mga bayan ng Juda na nandiyan na ang kanilang Dios. 10Dumarating ang Panginoong Dios na makapangyarihan at maghahari siya na may kapangyarihan. Dumarating siyang dala ang gantimpala para sa kanyang mga mamamayan. 11Aalagaan niya ang kanyang mga mamamayan gaya ng pastol na nag-aalaga ng kanyang mga tupa. Kinakarga niya ang maliliit na tupa at maingat niyang pinapatnubayan ang mga inahing tupa.
12Sino ang makakatakal ng tubig sa dagat sa pamamagitan ng kanyang mga palad, o makakasukat ng langit sa pamamagitan ng pagdangkal nito? Sinong makakapaglagay ng lahat ng lupa sa isang lalagyan, o makakapagtimbang ng mga bundok at mga burol? 13Sino ang makapagsasabi ng nasa isip ng Panginoon, o makapagtuturo sa kanya kung ano ang dapat niyang gawin? 14Kanino siya sumasangguni para maliwanagan, at sino ang nagturo sa kanya ng tamang pagpapasya? Sino ang nagturo sa kanya ng kaalaman, o nagpaliwanag sa kanya para kanyang maunawaan? Wala! 15Para sa Panginoon, ang mga bansa ay para lamang isang patak ng tubig sa timba o alikabok sa timbangan. Sa Dios, ang mga pulo ay parang kasinggaan lamang ng alikabok. 16Ang mga hayop sa Lebanon ay hindi sapat na ihandog sa kanya at ang mga kahoy doon ay kulang pang panggatong sa mga handog. 17Ang lahat ng bansa ay balewala kung ihahambing sa kanya. At para sa kanya walang halaga ang mga bansa. 18Kaya kanino ninyo maihahambing ang Dios? O saan ninyo siya maitutulad? 19Maitutulad nʼyo ba siya sa mga dios-diosang inukit ng tao at binalutan ng ginto ng platero at pagkatapos ay nilagyan ng mga palamuting pilak na kwintas? 20O sa matitigas na rebultong kahoy na hindi basta nabubulok, na ipinagawa ng taong dukha bilang handog? Ipinagawa niya ito sa magaling umukit para hindi bumuwal.
21Hindi nʼyo ba alam o hindi ba ninyo napakinggan? Wala bang nagbalita sa inyo kung paano nilikha ang mundo? 22Nilikha ito ng Dios na nakaupo sa kanyang trono sa itaas ng mundo. Sa paningin niya, ang mga tao sa ibaba ay parang mga tipaklong lamang. Iniladlad niya ang langit na parang kurtina, o parang isang tolda para matirhan. 23Inaalis niya sa kapangyarihan ang mga pinuno ng mundo at ginagawang walang kwenta. 24Para silang mga tanim na bagong tubo na halos hindi pa nagkauugat. Hinipan sila ng Panginoon at biglang nalanta at tinangay ng buhawi na parang ipa.
25Sinabi ng Banal na Dios, “Kanino ninyo ako ihahalintulad? Mayroon bang katulad ko?”
26Tumingin kayo sa langit! Sino kaya ang lumikha sa mga bituing iyon? Ang Dios ang lumikha niyan. Inilabas niya isa-isa ang mga iyon habang tinatawag niya ang kanilang pangalan. At dahil sa kanyang kapangyarihan, ni isa man ay walang nawala. 27Kayong mga mamamayan ng Israel na lahi ni Jacob, bakit kayo nagrereklamo na ang inyong mga panukala at mga karapatan ay binalewala ng Dios? 28Hindi nʼyo ba alam o hindi nʼyo ba narinig na ang Panginoon ay walang hanggang Dios na lumikha ng buong mundo?40:28 buong mundo: sa literal, sa pinakadulo ng mundo. Hindi siya napapagod o nanghihina at walang nakakaarok ng kanyang isip. 29Pinalalakas niya ang mga nanghihina at ang mga napapagod. 30Kahit ang mga kabataan ay napapagod, nanlulupaypay at nabubuwal, 31ngunit ang mga nagtitiwala sa Panginoon ay muling magkakaroon ng lakas. Lilipad sila na gaya ng isang agila. Tumakbo man sila ay hindi mapapagod. Lumakad man sila ay hindi manghihina.
