Isaias 38 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 38:1-22

Nagsakit si Hezekia

(2 Hari 20:1-11; 2 Cro. 32:24-26)

1Niadtong higayona nagsakit si Hezekia ug himalatyon na. Miadto kaniya si Propeta Isaias nga anak ni Amos ug miingon, “Nagaingon ang Ginoo nga himuon mo na ang angay mong himuon kay dili ka na maulian gikan sa imong sakit—mamatay ka na.”

2Pagkadungog ni Hezekia niini, miatubang siya sa bongbong ug nagaampo sa Ginoo. 3Ingon niya, “Ginoo, hinumdomi kon giunsa ko pagkinabuhi nga matinumanon kanimo ug sa pag-alagad nga kinasingkasing gayod, ug kon giunsa ko paghimo ang maayo sa imong atubangan.” Ug midanguyngoy.

4Unya giingnan sa Ginoo si Isaias 5nga mobalik kang Hezekia ug isulti kini: “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa imong katigulangan nga si David: Nadungog ko ang imong pag-ampo ug nakita ko ang imong mga luha. Dugangan ko pag 15 ka tuig ang imong kinabuhi. 6Luwason ko ikaw ug kining siyudara gikan sa kamot sa hari sa Asiria. Panalipdan ko kini nga siyudad. 7Mao kini ang timailhan nga akong ihatag sa pagpamatuod nga tumanon ko kining akong saad: 8Pabalikon ko ug napulo ka lakang ang landong sa adlaw sa orasan nga gipahimo ni Ahaz.” Ug natuman kini.

9Mao kini ang gisulat ni Hezekia nga hari sa Juda sa dihang naulian na siya sa iyang sakit: 10Abi kog mamatay na ako nga batan-on pa, ug magpabilin sa dapit sa mga patay sa walay kataposan. 11Abi kog dili ko na makita ang Ginoo dinhi sa kalibotan sa mga buhi, o dili ko na makita ang mga tawo niining kalibotana. 12Hapit nang mahanaw ang akong kinabuhi sama sa tolda sa magbalantay sa karnero nga gipalid. Abi kog maputol na ang akong kinabuhi sama sa tela nga giputol sa maghahabol. Gikan sa buntag hangtod sa gabii naghulat ako nga tapuson mo na ang akong kinabuhi. 13Mapainubsanon ako nga naghulat hangtod sa kabuntagon nga nagahunahuna nga mamatay ako; morag gidugmok sa liyon ang akong mga bukog. Gikan sa buntag hangtod sa kagabhion naghulat ako nga tapuson mo na ang akong kinabuhi. 14Nagpakitabang ako nga ang tingog daw langgam nga sayaw o talabon. Nagaagulo ako nga ang tingog daw salampati. Gikapoy ang akong mga mata sa paghangad sa langit. Ginoo, tabangi ako niini nga kalisod.

15Apan unsa may akong ikasulti? Gitubag niya ako ug siya mismo ang nagaayo kanako. Magakinabuhi ako nga mapainubsanon tungod sa kaguol nga akong naagian.

16Pinaagi niini, Ginoo, molig-on ang kinabuhi sa tawo, ug ako mismo nalig-on. Giayo mo ako ug gitugotan nga mabuhi. 17Tinuod nga ang akong pag-antos alang sa akong kaayohan. Tungod sa imong gugma, giluwas mo ako sa kalaglagan ug gipasaylo mo ang akong mga sala. 18Kay unsaon ko pa man pagdayeg kanimo kon patay na ako? Ang mga patay dili na makadayeg kanimo o makalaom sa imong pagkamatinumanon. 19Ang mga buhi lang ang makadayeg kanimo sama sa akong ginahimo karon. Ang matag henerasyon magasugilon sa mosunod nga henerasyon sa imong pagkamatinumanon. 20Ginoo, luwason mo gayod ako. Busa sa tibuok namo nga kinabuhi, magaawit kami diha sa imong templo dinuyogan sa mga instrumento.

21Sa wala pa maulii si Hezekia, giingnan siya ni Isaias nga pahampolan niya sa iyang mga sulugoon ang iyang hubag-hubag ug binulad nga igos aron maayo siya. 22Unya nangutana si Hezekia, “Unsay timailhan nga magpamatuod nga maulian ako ug makaadto ako sa templo sa Ginoo?”

Nueva Versión Internacional

Isaías 38:1-22

Enfermedad de Ezequías

38:1-82R 20:1-11; 2Cr 32:24-26

1Por aquellos días Ezequías se enfermó gravemente y estuvo a punto de morir. El profeta Isaías, hijo de Amoz, fue a verlo y le dijo: «Así dice el Señor: “Pon tu casa en orden, porque vas a morir; no te recuperarás”».

2Ezequías volvió el rostro hacia la pared y rogó al Señor: 3«Recuerda, Señor, que yo me he conducido delante de ti con lealtad e integridad y he hecho lo que te agrada». Y Ezequías lloró amargamente.

4Entonces la palabra del Señor vino a Isaías: 5«Ve y dile a Ezequías: “Así dice el Señor, Dios de su antepasado David: He escuchado tu oración y he visto tus lágrimas. Voy a darte quince años más de vida. 6Y a ti y a esta ciudad los libraré de caer en manos del rey de Asiria. Yo defenderé esta ciudad.

7»”Esta es la señal que el Señor te dará para confirmar lo que te ha prometido: 8Haré que en la escala de Acaz la sombra del sol retroceda las diez gradas que ya ha bajado”». ¡Entonces, la luz del sol retrocedió las diez gradas que ya había bajado!

Escrito de Ezequías

9Después de su enfermedad y recuperación, Ezequías, rey de Judá, escribió:

10«Yo decía: “¿En la plenitud de mi vida,

debo pasar por las puertas de la muerte38:10 de la muerte. Lit. del Seol.

y ser privado del resto de mis días?”.

11Yo decía: “Ya no veré más al Señor

en esta tierra de los vivientes;

ya no contemplaré más a los seres humanos,

a los que habitan este mundo”.38:11 este mundo (mss. hebreos); el lugar de cesación (TM).

12Me quitaron mi casa, me la arrebataron,

como si fuera la tienda de campaña de un pastor.

Como un tejedor enrollé mi vida

y él me la arrancó del telar.

¡De la noche a la mañana acabó conmigo!

13Pacientemente esperé hasta la aurora,

pero él, como león, me quebró todos los huesos.

¡De la noche a la mañana acabó conmigo!

14Chillé como golondrina, como grulla;

gemí como paloma.

Mis ojos se cansaron de mirar al cielo.

¡Angustiado estoy, Señor!

¡Acude en mi ayuda!

15»Pero ¿qué puedo decir?

Él mismo me lo anunció y así lo ha hecho.

Toda mi vida andaré humildemente,

por causa de la amargura de mi alma.

16Señor, por tales cosas viven los hombres

y también mi espíritu encuentra vida en ellas.

Tú me devolviste la salud

y me diste vida.

17Sin duda, fue para mi bien

pasar por tal angustia.

Con tu amor me guardaste

de la fosa destructora,

y les diste la espalda

a todos mis pecados.

18El sepulcro38:18 sepulcro. Lit. Seol. nada te agradece;

la muerte no te alaba.

Los que descienden a la fosa

nada esperan de tu fidelidad.

19Los que viven y solo los que viven, son los que te alaban,

como hoy te alabo yo.

Los padres hablarán a sus hijos

de tu fidelidad.

20»El Señor me salvará,

y en el Templo del Señor

todos los días de nuestra vida

cantaremos con instrumentos de cuerda».

21Isaías había dicho: «Preparen una pasta de higos, aplíquensela en la llaga y él se recuperará».

22Y Ezequías había preguntado: «¿Qué señal recibiré de que se me permitirá subir al Templo del Señor?».