Alaot ang mga Nagsalig sa Ehipto
1Alaot kamong nangayo ug panabang sa Ehipto. Nagsalig kamo sa tulin nilang mga kabayo, sa daghan nilang mga karwahe, ug sa kusgan nilang mga tigkabayo. Apan wala kamo mosalig sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug wala kamo mangayo sa iyang panabang. 2Maalam ang Ginoo, ug magpadala siyag kalaglagan. Dili gayod niya bakwion ang iyang gisulti. Silotan niya ang panimalay sa mga daotan ug ang mga nagtabang kanila. 3Ang mga Ehiptohanon mga tawo lamang ug dili Dios. Ang ilang mga kabayo unodnon ug dili espiritu. Kon mosilot na ang Ginoo, malaglag ang Ehipto apil ang mga nasod nga gitabangan niini. Managsama sila nga malaglag.
4Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako, “Walay makapugong sa liyon sa pagtukob sa iyang biktima bisan mosinggit pa ang mga magbalantay niini. Ingon usab ako niana. Walay makapugong kanako sa pagpanalipod sa Jerusalem.31:4 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sa Zion. 5Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magabantay sa Jerusalem sama sa langgam nga nagabantay sa iyang salag. Panalipdan ug luwason ko ang Jerusalem.”
6Mga Israelinhon, balik na kamo sa Ginoo nga inyong gisupak-supak pag-ayo. 7Kay moabot ang panahon nga isalikway ninyo ang inyong dios-dios nga plata ug bulawan, nga gihimo ninyo sa inyong pagpakasala.
8Mangamatay ang mga taga-Asiria, apan dili pinaagi sa espada sa tawo. Moikyas sila sa panggubatan, ug mahimong ulipon ang ilang mga pamatan-on. 9Moikyas ang ilang mga sundalo31:9 mga sundalo: sa literal, bato. sa tumang kahadlok ug magkatibulaag ang ilang mga opisyal kon makita nila ang bandera sa ilang mga kaaway. Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga ang iyang kalayo nagadilaab sa Zion, sa Jerusalem.
Ai dos que Confiam no Egito!
1Ai dos que descem ao Egito em busca de ajuda,
que contam com cavalos.
Eles confiam na multidão dos seus carros
e na grande força dos seus cavaleiros,
mas não olham para o Santo de Israel,
nem buscam a ajuda que vem do Senhor!
2Contudo, ele é também sábio e pode trazer a desgraça;
ele não volta atrás em suas palavras.
Ele se levantará contra a casa dos perversos,
contra quem ajuda os maus.
3Mas os egípcios são homens, não Deus;
seus cavalos são carne, não espírito.
Quando o Senhor estender a mão,
aquele que ajuda tropeçará,
aquele que é ajudado cairá;
ambos perecerão juntos.
4Assim me diz o Senhor:
“Assim como quando o leão,
o leão grande, ruge ao lado da presa
e contra ele se junta um bando de pastores,
e ele não se intimida com os gritos deles
e não se perturba com o seu clamor,
assim o Senhor dos Exércitos descerá
para combater nas alturas do monte Sião.
5Como as aves dão proteção aos filhotes com suas asas,
o Senhor dos Exércitos protegerá Jerusalém;
ele a protegerá e a livrará;
ele a poupará31.5 Hebraico: passará sobre ela. Veja Êx 12.13. e a salvará”.
6Voltem para aquele contra quem vocês se revoltaram tão tremendamente, ó israelitas! 7Pois naquele dia cada um de vocês rejeitará os ídolos de prata e de ouro que suas mãos pecaminosas fizeram.
8“A Assíria cairá por uma espada que não é de homem;
uma espada, não de mortais, a devorará.
Todos fugirão da espada
e os seus jovens serão sujeitos a trabalhos forçados.
9Sua fortaleza cairá por causa do pavor;
ao verem a bandeira da batalha,
seus líderes entrarão em pânico”,
anuncia o Senhor,
cujo fogo está em Sião,
cuja fornalha está em Jerusalém.
