Isaias 24 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 24:1-23

Silotan sa Ginoo ang Kalibotan

1Pamati! Laglagon sa Ginoo ang kalibotan24:1 ang kalibotan: o, ang yuta sa Canaan ug ang mga lugar sa palibot niini. hangtod nga dili na kini mapuslan, ug patibulaagon niya ang mga lumulupyo niini. 2Usa lang ang dangatan sa tanan—pari o lumulupyo, agalon o sulugoon, tigbaligya o tigpalit, tigpautang o tigpangutang. 3Malaglag gayod sa hingpit ang kalibotan ug wala na gayoy mahibilin niini. Mahitabo gayod kini, kay ang Ginoo mismo ang nagaingon niini. 4Momala ug mogahi ang yuta. Maluya ang mga tawo sa tibuok kalibotan, apil ang dungganon nga mga tawo. 5Gihugaw-hugawan ang kalibotan sa mga lumulupyo niini, tungod kay wala nila tumana ang mga kasugoan ug mga tulumanon sa Dios. Gilapas nila ang walay kataposan nga kasabotan sa Dios kanila. 6Busa panghimaraoton sa Dios ang kalibotan, ug manubag ang mga lumulupyo niini tungod sa ilang mga sala. Sunogon sila, ug gamay lang ang mahibilin kanila. 7Mangalaya ang mga ubas, ug mahurot ang bino. Magsubo ang naghudyaka, 8ug dili na madunggan ang masadya nga tukar sa mga tamborin ug mga harpa, ug ang paghugyaw sa mga tawo nga nagsaulog. 9Wala nay panag-awit sa ilang pag-inom, ug ang ilimnon mahimong mapait. 10Magun-ob ang siyudad ug dili na mapuslan. Sirad-an ang pultahan sa matag balay aron walay makasulod. 11Maninggit ang mga tawo diha sa kadalanan, nga nagpangayo ug bino. Ang ilang kalipay mapulihan sa kasubo. Wala nay kasadya sa kalibotan. 12Ang siyudad pasagdan nga magpabilin nga guba, ug ang mga pultahan niini mangalumpag. 13Gamay na lang ang mga tawong mahibilin sa tanang nasod sa kalibotan, sama sa punoan sa olibo o sa ubas human kini pupui. 14Ang mga tawo nga mangabilin manghugyaw sa kalipay. Ang anaa sa kasadpan magmantala sa pagkagamhanan sa Ginoo. 15Busa ang mga tawo sa sidlakan ug sa mga isla angay nga modayeg sa Ginoo, ang Dios sa Israel. 16Gikan sa kinatumyan sa kalibotan madungog nato ang pag-awit ug “Daygon ang Matarong nga Dios!”

Apan alaot ako! Naluya na ako! Kay padayon gihapon ang pagluib sa mga maluibon. 17Kamong mga katawhan sa kalibotan, naghulat kaninyo ang kalisang, bung-aw, ug lit-ag. 18Ang mokalagiw tungod sa kalisang mahulog sa bangag, ug ang mogawas gikan sa bangag malit-agan.

Magbunok ang ulan, ug matay-og ang pundasyon sa kalibotan. 19Mangliki ang yuta, ug matunga kini. 20Magsusapinday kini sama sa hubog. Mag-uyog-uyog kini sama sa payag nga gihuyop sa hangin. Mabug-atan kini tungod sa sala, ug mapukan kini ug dili na makabangon pag-usab.

21Nianang panahona, silotan sa Ginoo ang gamhanang mga langitnong binuhat, ug ang mga hari sa kalibotan. 22Tigomon silang tanan diha sa bangag sama sa mga priso. Prisohon sila, ug silotan sa kaulahian. 23Modulom ang adlaw ug bulan kay maghari ang Ginoo nga Makagagahom sa Bukid sa Zion, sa Jerusalem. Ug didto mapadayag ang iyang gahom atubangan sa mga pangulo sa katawhan.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исаия 24:1-23

Суд над миром

1Вот Вечный опустошает землю

и разоряет её;

Он искажает её лицо

и рассеивает её обитателей.

2Что будет с народом, то и со священнослужителем;

что со слугой, то и с господином;

что со служанкой, то и с госпожой;

что с покупателем, то и с продавцом;

что с берущим взаймы, то и с заимодавцем;

что с должником, то и с ростовщиком.

3Земля будет совершенно опустошена

и до конца разграблена.

Это сказал Вечный.

4Земля высыхает и увядает,

мир угасает и увядает,

угасают и правители земли.

5Земля осквернена её жителями;

они попирали законы,

преступали установления

и нарушили вечное священное соглашение.

6За это землю пожирает проклятие –

жители её несут наказание.

За это сожжены жители земли,

и людей осталось немного.

7Высыхает вино, увядает лоза;

все весёлые сердцем стонут.

8Смолкли весёлые бубны,

прервался шум ликующих,

смолкла весёлая арфа.

9Не пьют больше вина, не поют песен;

горек вкус пива для пьющих.

10Разрушенный город опустел;

все дома заперты – не войти.

11На улицах плач – не сыскать вина;

омрачилась всякая радость,

изгнано всё веселье земное.

12Город оставлен в развалинах,

ворота его разбиты вдребезги.

13Как при околачивании маслины

или после сбора винограда

остаётся лишь немного ягод,

так же будет и среди народов

по всей земле.

14Выжившие возвышают свои голоса,

кричат от радости;

с запада возвещают величие Вечного.

15Итак, славьте Вечного на востоке,

возносите имя Вечного, Бога Исроила,

на морских островах.

16С краёв земли слышим мы песни хвалы:

«Слава Праведному!»

Но я сказал:

– Я пропал! Я пропал!

Горе мне!

Предатели предают!

Предательски предают предатели!

17Ужас, яма и западня тебе,

житель земли.

18Всякий, кто побежит при крике ужаса,

упадёт в яму,

а всякий, кто выберется из ямы,

попадёт в западню.

Отворились небесные окна,

дрогнули основания земли.

19Земля рушится,

земля раскалывается,

земля сильно дрожит.

20Шатается земля, как пьяная,

качается, как хижина на ветру;

тяготит её отступничество –

она упадёт и уже не встанет.

21В тот день Вечный накажет

воинство небесное на небесах

и царей земных на земле.

22Они будут собраны вместе,

словно узники в темнице подземной;

они будут заперты в темнице

и наказаны24:22 Или: «но будут освобождены». через много дней.

23И смутится луна, и устыдится солнце,

когда воцарится Вечный, Повелитель Сил,

на горе Сион и в Иерусалиме

и перед его старейшинами явит Свою славу.