Isaias 22 – APSD-CEB & TNCV

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 22:1-25

Ang Mensahe bahin sa Jerusalem

1Kini nga mensahe bahin sa yuta sa panan-awon:22:1 sa yuta sa panan-awon: Tingali mao ang Jerusalem.

Unsay nahitabo? Nganong nanaka man kamong tanan sa mga atop? 2Nagkagubot ug naninggit ang mga tawo sa tibuok nga siyudad. Ang nangamatay kaninyo wala mamatay pinaagi sa gira. 3Nangagiw ang tanan ninyong mga pangulo, ug dali ra kaayo silang nadakpan. Ang uban kaninyo naninguha nga makakagiw, apan nadakpan ra gihapon. 4Karon, pasagdi ninyo ako nga mohilak alang sa akong mga katagilungsod nga nangamatay. Ayaw ninyo ako lingawa. 5Kay gitakda na sa Ginoong Dios nga Makagagahom kini nga panahon sa pagpanggun-ob, kaguliyang, ug kalisang alang sa mga tawo diha sa kapatagan sa panan-awon. Ang mga paril niini mangatumpag, ug ang singgit sa mga tawo madunggan hangtod sa mga bukid. 6Misulong ang mga sundalo nga taga-Elam nga nagsakay ug mga kabayo ug may mga pana. Ang mga sundalo sa Kir nanulong usab nga may gikuptang mga taming. 7Nagtapok ang ilang mga karwahe sa inyong mabungahong mga kapatagan, ug nagbantay ang ilang mga tigkabayo sa mga pultahan sa inyong siyudad. 8Nagun-ob na ang mga depensa sa Juda.

Niadtong adlawa, nagkuha kamo sa inyong mga armas sa tagoanan niini. 9Nakita ninyo nga daghan ug gubang bahin ang mga paril sa Lungsod ni David. Nagtigom kamog tubig didto sa ubos nga pundohanan ug tubig. 10Gisusi ninyo ang mga balay sa Jerusalem ug giguba ninyo ang uban niini aron gamiton ang mga bato sa pag-ayo sa paril sa siyudad. 11Naghimo kamog pundohanan ug tubig sa taliwala sa duha ka paril alang sa tubig nga gikan sa daang pundohanan ug tubig. Apan wala kamo mosalig ug motagad sa Dios nga mao ang nagplano ug nagbuot nga mahitabo kini sukad pa kaniadto.

12Nagtawag kaninyo ang Ginoong Dios nga Makagagahom nianang adlawa aron nga magsubo ug manghilak kamo. Gisultihan niya kamo nga magpaupaw ug magbistig sako sa pagpakita sa inyong pagsubo. 13Naglipay ug nagsaulog hinuon kamo. Nagaihaw kamog baka ug karnero, nangaon ug karne, ug nanginom ug bino. Miingon kamo, “Mangaon kita ug maglipay kay basin mamatay kita ugma.”

14Miingon ang Ginoo nga Makagagahom kanako nga kining inyong sala dili gayod niya mapasaylo hangtod mamatay kamo.

Ang Mensahe alang kang Shebna

15Gisugo ako sa Ginoong Dios nga Makagagahom nga moadto kang Shebna, ang tigdumala sa palasyo, ug isulti kini kaniya, 16“Kinsa ka nga mokalot dinhi sa bakilid ug mohimo sa imong lubnganan uban sa mga dungganon? Kinsa ang nagtugot kanimo sa paghimo niini? 17Pagbantay, kay bisan ug gamhanan ka, dakpon ka sa Ginoo ug ilabay. 18Iumol ka nga daw sa bola ug ilabay ngadto sa usa ka halapad nga dapit. Mamatay ka didto, ug mangaguba usab didto ang gipasigarbo mo nga mga karwahe. Naghatag ka ug kaulawan sa panimalay sa imong agalon. 19Miingon usab ang Ginoo, ‘Papahawaon ko ikaw sa imong pwesto! 20Nianang adlawa, ipatawag ko ang akong alagad nga si Eliakim nga anak ni Hilkia. 21Ipasul-ob ko kaniya ang imong bisti ug bakos, ug ihatag ko kaniya ang imong awtoridad. Mahimo siyang sama sa usa ka amahan sa mga taga-Jerusalem ug mga taga-Juda. 22Itugyan ko kaniya ang yabi sa gingharian ni David. Kon unsay iyang ablihan, walay makasira; ug kon iyang sirad-an, walay makaabli. 23Ipahimutang ko siya nga malig-on diha sa iyang katungdanan sama sa sab-itanan diha sa dingding. Ug maghatag siyag dungog sa panimalay sa iyang amahan. 24Ug ang tibuok niyang kabanayan ug mga kaparyentehan magsalig kaniya. Sama siya sa sab-itanan diin gisab-it ang nagkalain-laing mga gagmayng sudlanan, gikan sa yahong hangtod sa mga tibod. 25Inigkahitabo unya niana, ang sab-itanan nga gipakabit sa lig-ong dapit mahuso, mahugno, mangahulog, ug mangabuskag ang tanang gisab-it didto. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.’ ”

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 22:1-25

คำพยากรณ์กล่าวโทษเกี่ยวกับเยรูซาเล็ม

1พระดำรัสเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิตมีดังนี้ว่า

เกิดอะไรขึ้นนี่

ทุกคนถึงได้วิ่งขึ้นบนหลังคา

2โอ เมืองอันเต็มไปด้วยความอึกทึกครึกโครม

นครแห่งการจลาจลและความสำมะเลเทเมา

ผู้ตายไม่ได้ถูกฆ่าด้วยคมดาบ

ทั้งไม่ได้ตายในสงคราม

3พวกผู้นำของเจ้าหนีไปกันหมด

พวกเขายอมจำนนโดยไม่ได้หยิบธนูขึ้นต่อสู้

ทุกคนที่ถูกจับได้ต้องกลายเป็นนักโทษ

เป็นคนที่พ่ายหนีตั้งแต่ศัตรูยังอยู่แต่ไกล

4ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ปล่อยข้าพเจ้า

ร้องไห้อยู่คนเดียวเถอะ

อย่าพยายามปลอบข้าพเจ้าเลย

ปล่อยให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเพราะหายนะของพี่น้องร่วมชาติ”

5องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์กำหนดวันหนึ่งไว้

เป็นวันชุลมุนวุ่นวาย ยุ่งเหยิง สยดสยอง

ในหุบเขาแห่งนิมิต

วันแห่งการทลายกำแพง

และการป่าวร้องแก่ภูเขาทั้งหลาย

6เอลามหยิบแล่งธนู

มีพลรถรบและม้า

คีร์ถือโล่มา

7หุบเขาที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบ

และพลม้าประจำอยู่ที่ประตูเมือง

8องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำจัดเครื่องป้องกันของยูดาห์ออกไป

ในวันนั้นท่านมองหาอาวุธ

ในตำหนักพนาเลบานอน

9ท่านเห็นแนวป้องกันของเมืองดาวิด

มีช่องโหว่หลายแห่ง

ท่านเก็บน้ำ

ไว้ที่สระล่าง

10ท่านนับอาคารบ้านเรือนในเยรูซาเล็ม

และรื้อเรือนมาเสริมกำแพง

11ท่านสร้างที่กักเก็บน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสอง

เพื่อรับน้ำของบ่อเดิม

แต่ท่านไม่ได้มุ่งมองพระองค์ผู้ทรงทำสิ่งนี้

ไม่ใส่ใจพระองค์ผู้ทรงดำริสิ่งนี้ไว้เมื่อนานมาแล้ว

12องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

ตรัสเรียกท่านในวันนั้น

ให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ

ให้ทึ้งผมและสวมเสื้อผ้ากระสอบ

13แต่ดูเถิดกลับกลายเป็นว่ามีแต่ความบันเทิง

และการสำมะเลเทเมา

มีการล้มวัวล้มแกะ กินเนื้อ ดื่มเหล้าองุ่น!

ท่านกล่าวว่า “ให้เรากินและดื่ม

เพราะพรุ่งนี้เราก็ตายแล้ว!”

14พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงเปิดเผยโดยให้ข้าพเจ้าได้ยินว่า “บาปนี้จะไม่ได้รับการอภัยจวบจนวันตายของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น

15องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า

“จงไปบอกเชบนาห์ผู้เป็นกรมวังว่า

16เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่?

ใครอนุญาตให้เจ้าสกัดอุโมงค์ฝังศพ

ให้ตัวเองบนที่สูงนี้

และสกัดศิลาทำเป็นที่พักของเจ้า?

17“ระวังไว้เถิด เจ้าผู้ยิ่งใหญ่

องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังจะจับเจ้าไว้และเหวี่ยงออกไป

18พระองค์จะทรงขยำเจ้าไว้ในพระหัตถ์เหมือนลูกบอล

และทรงเหวี่ยงเจ้าไปยังดินแดนกว้างขวาง

เจ้าจะตายที่นั่น เหลือไว้แต่รถรบคันงามของเจ้า

เจ้าผู้ก่อความอัปยศแก่เรือนของนาย!

19เราจะถอดเจ้าจากหน้าที่ของเจ้า

และเจ้าจะถูกปลดออกจากตำแหน่ง

20“ในวันนั้นเราจะเรียกเอลียาคิมบุตรฮิลคียาห์ผู้รับใช้ของเรามา 21เราจะสวมเสื้อคลุมและผูกสายรัดเอวของเจ้าให้แก่เขา และมอบสิทธิอำนาจของเจ้าแก่เขา เขาจะเป็นบิดาของชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์ทั้งปวง 22เราจะวางกุญแจแห่งราชวงศ์ดาวิดไว้เหนือบ่าของเขา สิ่งที่เขาเปิดจะไม่มีผู้ใดปิดได้ และสิ่งที่เขาปิดจะไม่มีผู้ใดเปิดได้ 23เราจะตอกเขาเหมือนตอกหมุดในที่มั่น เขาจะเป็นบัลลังก์22:23 หรือที่นั่งแห่งเกียรติสำหรับวงศ์วานบิดา 24ศักดิ์ศรีทั้งปวงแห่งครอบครัวของเขาจะแขวนอยู่บนเขา อยู่บนลูกหลานและหน่อเนื้อเชื้อไข หรือแม้แต่ผู้เล็กน้อยของครอบครัวของเขา”

25พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “ในวันนั้น หมุดที่ตอกเข้ากับที่มั่นจะหลุดร่วงลงมา และสิ่งที่อยู่บนนั้นจะถูกตัดทิ้ง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น