Ang Mensahe bahin sa Babilonia
1Mao kini ang mensahe bahin sa Babilonia:21:1 Babilonia: sa literal, kamingawan nga duol sa baybay.
Mosulong ang mga kaaway nga daw alimpulos nga mohaguros sa Negev. Gikan kini sa kamingawan, sa makalilisang nga yuta. 2Nakita ko ang usa ka makalilisang nga panan-awon mahitungod sa pagluib ug pagpanglaglag.
Kamong mga taga-Elam ug taga-Media, liboti ninyo ang Babilonia ug sulonga. Tapuson sa Dios ang pagpaantos niya sa ubang mga nasod.
3Kining nakita ug nadunggan ko sa panan-awon, nakapakurog gayod kanako ug naghatag ug sakit sa akong kalawasan, sama sa sakit nga gibati sa babaye nga nagbati. 4Nagkuba-kuba ang akong dughan, ug nagakurog ako sa kahadlok. Dili ako makatulog panahon sa kagabhion, kay gikulbaan gihapon ako.
5Nangandam alang sa kombira ang mga opisyal. Nagbutang sila ug mga hapin nga ilang kalingkoran. Nangaon sila ug nanginom, ug sa kalit lang may misinggit, “Dali, pangandam kamo alang sa gira!”
6Miingon ang Ginoo kanako, “Pagbutang ug guwardya sa siyudad nga mosulti sa iyang makita. 7Kinahanglan nga magbantay gayod siya pag-ayo ug magpahibalo dayon kon makakita siyag mga sundalo nga nagsakay sa mga karwahe nga ginaguyod sa duha ka kabayo ug mga sundalo nga nagsakay sa mga asno ug mga kamelyo.”
8Misinggit ang guwardya, “Sir, adlaw ug gabii akong nagbantay dinhi sa tore. 9Ug karon, tan-awa! May nagpadulong dinhi nga mga karwahe ug mga tigkabayo nga nagparis-paris.” Unya mipadayon ang guwardya, “Napukan na gayod ang Babilonia. Ang tanang imahen sa iyang mga dios nangadugmok ug nagkatag sa yuta.”
10Unya miingon ako, “Akong mga katagilungsod nga mga Israelinhon, nga daw mga trigo nga gigiok,21:10 daw mga trigo nga gigiok: Ang buot ipasabot, nagaantos sa labihan gayod. sultihan ko kamo sa mga butang nga akong nadunggan gikan sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel.”
Ang Mensahe bahin sa Edom
11Mao kini ang mensahe bahin sa Edom:21:11 Edom: sa Hebreo, Duma.
May tawo gikan sa Seir21:11 Edom: sa Hebreo, Seir, nga laing tawag sa Edom. nga nagpunay ug pangutana kanako, “Guwardya, dugay pa ba mabuntag?” 12Mitubag ako, “Sa dili madugay moabot na ang kabuntagon, apan moabot pag-usab ang kagabhion. Kon buot kang mangutana pag-usab, balik lang ug pangutana pag-usab.”
Ang Mensahe bahin sa Arabia
13Mao kini ang mensahe bahin sa Arabia:
Kamong mga panon sa magpapanaw gikan sa Dedan, nga nagakampo sa kamingawan sa Arabia, 14hatagi ninyog tubig ang mga giuhaw. Kamong nagpuyo sa Tema, hatagi ninyog pagkaon ang mga tawo nga nangikyas gikan sa ilang dapit. 15Nangagiw sila tungod sa labihan nga gira; gigukod silag espada ug pana sa ilang mga kaaway.
16Miingon ang Ginoo kanako, “Sulod sa usa ka tuig, matapos ang pagkagamhanan sa Kedar. 17Gamay lang ang mahibilin sa iyang maisog nga mga tigpana. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo nga Dios sa Israel, ang nagaingon niini.”
A Prophecy Against Babylon
1Here is a prophecy against Babylon that the Lord gave me. Babylon is known as the Desert by the Sea.
An attack is coming through the desert.
It is coming from a land of terror.
It’s sweeping along like a windstorm blowing across the Negev Desert.
2I have seen a vision about something terrible that will happen.
People are turning against Babylon.
Robbers are taking its goods.
Elamites, attack the city! Medes, surround it!
The Lord will put an end to all the suffering Babylon has caused.
3The vision fills my body with pain.
Pains take hold of me.
They are like the pains of a woman having a baby.
I am shaken by what I hear.
I’m terrified by what I see.
4My heart grows weak.
Fear makes me tremble.
I longed for evening to come.
But it brought me horror instead of rest.
5In my vision the Babylonians set the tables.
They spread out the rugs.
They eat and drink.
Get up, you officers!
Rub your shields with oil!
6The Lord said to me,
“Go. Put a guard on duty on Jerusalem’s walls.
Have him report what he sees.
7Tell him to watch for chariots
that are pulled by teams of horses.
Tell him to watch for men riding on donkeys or camels.
Make sure he stays awake.
Make sure he stays wide awake.”
8“My master!” the guard shouts back.
“Day after day I stand here on the lookout tower.
Every night I stay here on duty.
9Look! Here comes a man in a chariot!
It’s being pulled by a team of horses.
He’s calling out the news,
‘Babylon has fallen! It has fallen!
All the statues of its gods
lie broken in pieces on the ground!’ ”
10My people, you have been crushed
like grain on a threshing floor.
But now I’m telling you the good news I’ve heard.
It comes from the Lord who rules over all.
He is the God of Israel.
A Prophecy Against Edom
11Here is a prophecy against Edom that the Lord gave me.
Someone is calling out to me from the land of Seir. He says,
“Guard, when will the night be over?
Guard, how soon will it end?”
12The guard answers,
“Morning is coming, but the night will return.
If you want to ask again,
come back and ask.”
A Prophecy Against Arabia
13Here is a prophecy against Arabia that the Lord gave me.
He told me to give orders to traders from Dedan.
They were camping in the bushes of Arabia.
14I told them to bring water for those who are thirsty.
I also gave orders to those who live in Tema.
I told them to bring food for those who are running away.
15They are running away from where the fighting is heaviest.
That’s where the swords are ready to strike.
That’s where the bows are ready to shoot.
16The Lord spoke to me. He said, “In exactly one year, Kedar’s splendor will come to an end. 17Only a few of Kedar’s soldiers who shoot arrows will be left alive.” The Lord has spoken. He is the God of Israel.
