1Ang mga taga-Moab nga nangikyas ngadto sa Sela, nga usa ka lungsod sa kamingawan, nagpadala ug gasa nga nating mga karnero ngadto sa hari sa bukid sa Zion.16:1 sa bukid sa Zion: sa literal, bukid sa anak nga babaye sa Zion. 2Ang mga babaye nga taga-Moab nga atua sa tabokanan sa Arnon sama sa mga langgam nga giabog gikan sa ilang mga salag.
3Miingon ang mga taga-Moab sa mga taga-Juda: “Tambagi ninyo kami kon unsa ang among buhaton. Panalipdi ninyo kami, sama sa landong sa kahoy kon udtong tutok. Nangagiw kami ug walay kapuy-an. Tagoi ninyo kami ug ayaw kami ninyo pasagdi. 4Papuy-a kami uban kaninyo. Panalipdi kami gikan sa buot molaglag kanamo.”
Kon mahuman na ang pagpangdaog-daog ug ang pagpanglaglag, ug kon mawagtang na ang tigpasakit sa yuta sa Israel, 5maghari na unya ang usa ka kaliwat ni David nga matinumanon ug mahigugmaon. Sa iyang paghukom, palutawon niya ang hustisya. Ug maabtikon siyang mohimo sa matarong.
6Nakadungog kami kon unsa ka garboso ang mga taga-Moab. Mga garboso sila ug mapahitas-on, apan wala na kini kapuslanan. 7Busa hilakan sa mga taga-Moab ang ilang nasod. Manghilak silang tanan tungod sa pagkawala sa ilang lami nga pagkaon sa Kir Hareseth. 8Nangadaot ang mga uma sa Heshbon ug apil ang mga ubasan sa Sibma. Gidaot sa mga pangulo sa mga nasod ang mga ubasan16:8 Gidaot… ubasan: o, nga ang bino niini mihubog sa mga pangulo sa mga nasod. nga nakaabot sa Jazer, sa disyerto, ug hangtod pa gayod sa Patay nga Dagat. 9Busa naghilak ako maingon nga nagahilak ang taga-Jazer tungod sa ubasan sa Sibma. Gihilakan ko ang Heshbon ug Eleale kay dili na madunggan ang kasadya sa ilang mga ting-ani. 10Nawala ang kalipay ug ang kasadya alang sa dagkong abot sa mga uma. Wala nay mag-awit o manghugyaw didto sa mga ubasan. Wala nay mopuga sa ubas aron himuon nga bino. Gipahunong na sa Ginoo16:10 Gipahunong na sa Ginoo: sa Hebreo, Gipahunong ko na. Nagasulti dinhi ang Ginoo pinaagi kang Isaias. ang ilang paghugyaw. 11Busa nagsubo ako sa gidangatan sa Moab sama sa masulob-ong tingog sa harpa. Nagsubo usab ako sa gidangatan sa Kir Hareset. 12Kapoyon lang ang mga taga-Moab sa ilang pagbalik-balik sa ilang mga halaran sa habog nga mga dapit. Walay kapuslanan ang ilang pag-adto sa templo aron sa pagpangamuyo.
13Gisulti na kini kaniadto sa Ginoo mahitungod sa Moab. 14Ug karon, mao kini ang iyang giingon, “Sulod gayod sa tulo ka tuig, mawala ang bahandi sa Moab ug maulawan ang iyang mga katawhan. Ang mahibiling buhi sa iyang mga katawhan diotay ra ug huyang pa.”
1Enviem cordeiros como tributo
ao governante da terra,
desde Selá, atravessando o deserto,
até o monte Sião.
2Como aves perdidas,
lançadas fora do ninho,
assim são os habitantes de Moabe
nos lugares de passagem do Arnom.
3“Dá conselhos e propõe uma decisão.
Torna a tua sombra como a noite em pleno meio-dia
e esconde os fugitivos;
não deixes ninguém saber
onde estão os refugiados.
4Que os fugitivos moabitas habitem contigo;
sê para eles abrigo contra o destruidor.”
O opressor há de ter fim,
a destruição se acabará
e o agressor desaparecerá da terra.
5Então, em amor será firmado um trono;
em fidelidade um homem se assentará nele na tenda de Davi:
um Juiz que busca a justiça
e se apressa em defender o que é justo.
6Ouvimos acerca da soberba de Moabe:
da sua arrogância exagerada,
de todo o seu orgulho e do seu ódio;
mas tudo isso não vale nada.
7Por isso choram os moabitas,
todos choram por Moabe.
Cada um se lamenta e se entristece
pelos bolos de passas de Quir-Haresete.
8As lavouras de Hesbom estão murchas,
como também as videiras de Sibma.
Os governantes das nações
pisotearam as melhores videiras,
que antes chegavam até Jazar
e estendiam-se para o deserto.
Seus brotos espalhavam-se
e chegavam ao mar.
9Por isso eu choro, como Jazar chora,
por causa das videiras de Sibma.
Hesbom, Eleale, com minhas lágrimas eu as encharco!
Pois não se ouvem mais os gritos de alegria
por seus frutos e por suas colheitas.
10Foram-se a alegria e a exultação dos pomares;
ninguém canta nem grita nas vinhas;
ninguém pisa as uvas nos lagares,
pois fiz cessar os gritos de alegria.
11Por isso as minhas entranhas gemem como harpa por Moabe;
o íntimo do meu ser estremece por Quir-Heres.
12Quando Moabe se apresentar cansado nos lugares altos
e for ao seu santuário,
nada conseguirá.
13Essa palavra o Senhor já havia falado acerca de Moabe. 14Mas agora o Senhor diz: “Dentro de três anos, e nem um dia mais,16.14 Hebraico: como os anos de um contrato de trabalho. o esplendor de Moabe e toda a sua grande população serão desprezados, e os seus sobreviventes serão poucos e fracos”.
