Nangandam ang Israel sa Pagpakiggira
1Ang tanang mga Israelinhon, gikan sa Dan hangtod sa Beersheba ug gikan sa Gilead20:1 Gilead: ang Gilead anaa sa sidlakang bahin sa Suba sa Jordan. nagtigom sa Mizpa, atubangan sa Ginoo. 2Didto usab ang mga pangulo sa matag tribo sa Israel sa panagtigom sa katawhan sa Dios. Mikabat ug 400,000 ka mga sundalong armado sa espada ang ilang gidaghanon. 3Nakadungog ang mga taga-Benjamin nga ang ilang mga isigka-Israelinhon nagtigom sa Mizpa.
Unya miingon ang mga Israelinhon, “Sultihi kami kon giunsa pagkahitabo niining hilabihan kadaotan nga binuhatan?” 4Miingon ang Levita nga bana sa babaye nga gipatay, “Mihapit kami sa akong asawa sa Gibea, nga sakop sa Benjamin, aron didto matulog. 5Sa dihang gabii na, gilibotan ug mga lalaki nga taga-Gibea ang balay nga among gisak-an. Buot unta nila akong patyon, apan gipuli-pulihan hinuon nila ug among-among ang akong asawa ug namatay kini. 6Busa gikuha ko ang iyang patayng lawas ug giputol-putol, ug gipadala sa 12 ka tribo sa Israel, kay labihan gayod kadaotan ug makauulaw kining ilang gihimo dinhi sa Israel. 7Karon, mga kaliwat ni Israel, unsa may angay natong buhaton?”
8Nagkahiusa ang mga tawo sa pag-ingon, “Walay usa kanato nga mopauli. 9Magripa kita kon kinsay mosulong sa Gibea. 10Ang usa sa matag napulo ka mga kalalakin-an sa matag tribo ang moatiman sa paghatag ug pagkaon sa mga sundalo. Ang nahibilin mao ang manimalos sa mga taga-Gibea tungod sa makauulaw nilang gihimo sa Israel.” 11Busa nagkahiusa ang kalalakin-an sa Israel sa pagsulong sa Gibea.
12Nagpadala ug mga mensahero ang mga tribo sa Israel sa tanang dapit nga sakop sa Benjamin aron sa pag-ingon, “Unsa kining daotang butang nga nahitabo taliwala kaninyo? 13Itugyan ninyo kanamo kanang mga walay pulos nga taga-Gibea nga naghimo niini kay among patyon aron mahanaw ang kadaotan gikan sa Israel.” Apan wala tagda sa mga kaliwat ni Benjamin ang mensahe sa ilang isigka-Israelinhon. 14Namiya hinuon sila sa ilang mga lungsod ug nagtigom sa Gibea aron makiggira sa ilang isigka-Israelinhon. 15Niadto gayong adlawa, nakatigom ang mga kaliwat ni Benjamin ug 26,000 ka mga sundalo walay labot sa 700 ka pinili nga mga sundalo nga taga-Gibea. 16Kining 700 ka piniling mga sundalo puro walhon ug hanas kaayo sa paggamit ug lambayog. 17Ang mga Israelinhon usab, walay labot sa tribo ni Benjamin, nakatigom ug 400,000 ka mga sundalo nga hanas gayod sa pagpakiggira.
Ang Gira sa Tribo ni Benjamin ug sa Ubang Israelinhon
18Mitungas ang mga Israelinhon sa Betel ug nangutana sa Dios kon unsa nga tribo ang unang mosulong sa mga Benjaminhon. Mitubag ang Ginoo nga ang tribo ni Juda ang mouna. 19Busa pagkasunod adlaw, sayo pa kaayong nagkampo ang mga Israelinhon duol sa Gibea. 20Unya nangadto sila sa Gibea sa pagpakiggira sa mga Benjaminhon. 21Nanggawas ang mga Benjaminhon gikan sa Gibea sa pagpakiggira kanila. Ug nianang adlawa, 22,000 ka mga Israelinhon ang napatay sa mga Benjaminhon.
22-23Mitungas pag-usab ang mga Israelinhon sa Betel ug nanghilak didto hangtod sa gabii. Gipangutana nila ang Ginoo, “Makiggira pa ba kami pag-usab sa among kadugo nga mga Benjaminhon?” Mitubag ang Ginoo, “Oo.”
Busa gidasig nila ang usag usa ug nagpahimutang sila pag-usab sa mao gihapon nga dapit.
24Ug sa pagkasunod nga adlaw, gisulong nila ang mga Benjaminhon. 25Apan nanggawas ang mga Benjaminhon sa Gibea ug gitagbo ang ilang isigka-Israelinhon. Ug niining higayona, napatay na usab nila ang 18,000 ka Israelinhon nga armado tanan sa espada.
26Busa mitungas pag-usab ang mga Israelinhon sa Betel ug nanghilak. Nagpabilin sila didto ug nagpuasa sa presensya sa Ginoo nianang adlawa hangtod pagkagabii. Naghalad sila sa Ginoo ug mga halad nga sinunog ug mga halad alang sa maayong relasyon ngadto sa Ginoo. 27-28(Niadtong panahona, ang sudlanan sa Kasabotan sa Dios didto sa Betel ug ang nagaalagad didto mao si Finehas nga anak ni Eleazar ug apo ni Aaron.) Nangutana sila pag-usab sa Ginoo, “Makiggira pa ba kami pag-usab sa among mga kadugo nga Benjaminhon o dili?” Mitubag ang Ginoo, “Pakiggira kamo pag-usab kay ugma padag-on ko na kamo batok kanila.”
29Busa nagbutang ang mga Israelinhon ug mga sundalo nga mag-atang libot sa Gibea. 30Sa ikatulo ka adlaw, mipahimutang sila aron makiggira sa mga Benjaminhon, sama sa gihimo nila sa milabay nga mga higayon. 31Ug sama sa nahitabo sa nanglabay nila nga pagpakiggira, gisugat sila sa mga Benjaminhon nga nanggawas gikan sa lungsod. Nakapatay ang mga Benjaminhon ug 30 ka mga Israelinhon sa kaumahan ug sa mga dalan paingon sa Betel ug sa Gibea. 32Tungod kay nanagan ang mga Israelinhon, abi sa mga Benjaminhon ug napildi na usab nila ang mga Israelinhon. Wala sila masayod nga nagpagukod lang diay ang mga Israelinhon aron mahilayo sila sa lungsod.
33Sa pag-abot sa mga Israelinhon sa Baal Tamar, mipahimutang sila didto samtang ang mga nagaatang libot20:33 libot: sa literal, kasadpan. sa Gibea nanggawas. 34Ug ang 10,000 nga pulos pinili nga mga sundalo sa Israel misulong sa Gibea. Grabe ang gira ug wala masayod ang mga Benjaminhon nga hapit na ang ilang kalaglagan. 35Gipadaog sa Ginoo ang mga Israelinhon, ug niadtong adlawa nakapatay sila ug 25,100 ka Benjaminhon nga armado tanan sa espada. 36Nakaamgo ang mga Benjaminhon nga napildi na sila sa mga Israelinhon.
Ang Detalye sa Kadaogan sa mga Israelinhon
Nanagan ang dakong grupo sa mga sundalo sa Israel aron makasulong ang mga sundalo nga gipaatang nila sa lungsod sa Gibea. 37Samtang nagagukod ang mga Benjaminhon, kalit nga gisulong niadtong mga nagaatang ang Gibea ug gipamatay ang tanang mga tawo didto. 38Apan sa wala pa kini mahitabo, nagsabot na silang daan nga kon makita sa nanagan nga mga sundalo ang bagang aso gikan sa Gibea, 39mobalik sila aron sa pagpakiggira sa mga Benjaminhon. Ang mga Benjaminhon niadtong higayona nakapatay na ug 30 ka mga Israelinhon, busa abi nila ug napildi na usab nila ang mga Israelinhon sama sa nangagi nilang gira. 40Unya misugod pag-ulbo ang bagang aso gikan sa Gibea. Milingi ang mga Benjaminhon ug nakita nila ang bagang aso gikan sa lungsod. 41Mibalik ang mga Israelinhon ug nangahadlok ang mga Benjaminhon tungod kay nakaamgo sila nga hapit na ang ilang kataposan. 42Nanagan sila pahilayo sa mga Israelinhon, subay sa dalan paingon sa kamingawan, apan wala gayod sila makaikyas sa gira. Gipamatay sila sa mga tawo nga gikan sa kasikbit nga mga lungsod. 43Wala na silay kapaingnan tungod kay gilibotan sila sa mga Israelinhon ug wala sila undangi paggukod hangtod sa sidlakang bahin sa Gibea. 4418,000 ka mga Benjaminhon ang napatay, ug tanan sila maisog nga mga sundalo. 45Ang uban nanagan ngadto sa kamingawan paingon sa dapit nga gitawag ug Bato sa Rimon, apan 5,000 ang napatay kanila sa dalan. Padayon sila nga gigukod sa mga Israelinhon hangtod sa Gidom ug nakapatay na usab ang mga Israelinhon ug laing 2,000 kanila. 46Sa kinatibuk-an, 25,000 ka mga Benjaminhon ang napatay niadtong adlawa. Mga maisog sila ug armado sa espada nga mga sundalo. 47May 600 ka buok nga nakaikyas ngadto sa dapit nga gitawag ug Bato sa Rimon, ug nagpuyo sila didto sulod sa upat ka bulan. 48Gibalikan sa mga Israelinhon ang mga lungsod sa Benjamin ug gipamatay nila ang mga nahibiling buhi nga ilang makita, apil ang mga kahayopan. Unya gisunog nila ang mga lungsod sa mga Benjaminhon nga ilang maagian.
Os israelitas lutam contra os benjamitas
1Assim, toda a nação de Israel, de toda a parte, de Dan até Berseba, e mesmo do outro lado do Jordão, da terra de Gileade, juntaram-se numa só vontade perante o Senhor em Mizpá. 2Os chefes de todo o povo compareceram na assembleia do povo de Deus, uma tropa de 400 000 homens armados de espadas. 3A notícia daquela mobilização em Mizpá depressa chegou aos ouvidos do povo de Benjamim. Entretanto, os líderes de Israel mandaram chamar o marido da mulher assassinada e quiseram saber como tinha acontecido.
4“Chegámos de viagem a Gibeá, na terra de Benjamim, para ali passar a noite”, começou ele. 5“Nessa mesma noite, uns homens de Gibeá chegaram-se à casa onde estávamos e quiseram matar-me; violaram a minha mulher, que acabou por morrer. 6Por isso, separei o corpo em doze pedaços que mandei por todo o Israel, pois essa gente cometeu um crime terrível. 7Agora, filhos de Israel, digam o que pensam; deem-me um conselho!”
8Todos unanimemente responderam: “Nem um só de nós regressará a casa, 9-10antes de termos castigado a povoação de Gibeá. Um décimo do exército será escolhido, tirando à sorte, para nos fornecer mantimentos, e o resto irá destruir Gibeá, vingando esta horrível ação.” 11A nação inteira se uniu nesta tarefa.
12Foram enviados mensageiros à tribo de Benjamim, perguntando: “Vocês estão ao corrente do que aconteceu de tão terrível no vosso meio? 13Entreguem-nos essa gente má, da cidade de Gibeá, para que os executemos e expurguemos este mal de Israel.”
No entanto, o povo de Benjamim não quis dar seguimento a esta mensagem. 14-15Em vez disso, reuniram 26 000 homens armados, que foram juntar-se aos 700 guardas locais de Gibeá, para ajudá-los a defenderem-se do ataque do resto de Israel. 16Entre estes havia também uns 700 homens canhotos, que eram esplêndidos atiradores com a mão esquerda. Eram capazes de acertar num simples cabelo e nunca erravam. 17O exército de Israel, sem contar com Benjamim, eram 400 000 homens.
18Antes da batalha, as tropas de Israel foram primeiro a Betel para pedir conselho a Deus: “Qual a tribo que nos conduzirá contra o povo de Benjamim?”
O Senhor respondeu-lhes: “Judá irá à frente.”
19O exército todo iniciou a marcha na manhã seguinte e acamparam perto da cidade. 20Os soldados dispuseram em posição frontal à cidade. 21O certo é que a tropa que defendia a cidade irrompeu corajosamente e conseguiu matar, só naquele dia, 22 000 israelitas. 22Então os soldados israelitas encheram-se de coragem e tomaram as mesmas posições no local onde tinham lutado no dia anterior. 23O exército de Israel lamentou-se perante o Senhor, até à noite, perguntando: “Será justo continuarmos a lutar contra os nossos irmãos de Benjamim?”
O Senhor respondeu-lhes: “Sim.” 24Então encetaram um novo ataque contra as tropas de Benjamim. 25Mais uma vez, nesse dia, perderam 18 000 homens de guerra, todos experientes soldados.
26Toda a nação foi chorar de novo perante o Senhor, em Betel, jejuando até ao anoitecer, oferecendo holocaustos e ofertas de paz. 27Naqueles dias, a arca da aliança de Deus encontrava-se em Betel. 28Fineias, filho de Eleazar, neto de Aarão, era o sacerdote. Os homens de Israel perguntaram ao Senhor: “Iremos de novo atacar os nossos irmãos de Benjamim ou suspendemos a luta?” A resposta foi: “Vão, pois amanhã serão vocês a derrotar Benjamim.”
29Os israelitas puseram emboscadas ao redor da cidade. 30Atacaram uma terceira vez, formando em ordem de combate como habitualmente. 31Quando os de Benjamim saíram da cidade para os enfrentar, a tropa de Israel recuou, com a intenção de afastar os benjamitas da cidade e, tal como antes, estes últimos começaram a matar alguns adversários, ao longo do caminho entre Betel e Gibeá; uns 30 homens morreram assim.
32As tropas de Benjamim já gritavam: “Estamos a derrotá-los novamente!”, mas não percebiam que se tratava de um movimento estratégico, combinado antecipadamente, fazendo com que os benjamitas, ao persegui-los, se afastassem da cidade.
33Assim, enquanto o grosso do exército israelita batia em retirada e se reagrupava em Baal-Tamar, os homens que cercavam Gibeá saíram dos seus esconderijos, na área rochosa das imediações da cidade. 34Especialmente escolhidos de todo o Israel, 10 000 atacaram Gibeá e a luta foi feroz. Os de Benjamim, porém, não pressentiram que iam ser esmagados. 35O Senhor deu a Israel a vitória sobre o exército benjamita. Naquele dia, os israelitas mataram 25 100 soldados inimigos. 36Os de Benjamim foram derrotados. Entretanto, a maior parte do exército israelita tinha fugido dos benjamitas, porque contava com os soldados escondidos à volta de Gibeá. 37Estes correram rapidamente em direção a Gibeá, penetraram na cidade e mataram todos os que lhes apareceram. 38O exército de Israel e estes soldados escondidos tinham combinado previamente um sinal: quando vissem uma grande nuvem de fumo subindo da cidade, os israelitas no campo de batalha deviam dar meia volta.
39Entretanto, os benjamitas tinham já matado uns 30 israelitas e diziam entre si: “Derrotámo-los como da primeira vez.” 40Então surgiu o sinal: uma nuvem de fumo saía da cidade. Quando os benjamitas olharam para trás, ficaram surpreendidos com a cidade em chamas. 41Os israelitas deram meia volta e os benjamitas entraram em pânico, ao descobrirem que estavam perdidos.
42Fugindo dos israelitas, correram pelos campos em direção ao deserto, mas não puderam escapar. Foram alcançados entre a coluna principal e os homens que saíam nesse momento da cidade e foram derrotados. 43Os israelitas tinham-nos apanhado na armadilha e perseguiram-nos sem dó, até ao extremo oriental de Gibeá, matando-os pelo caminho. 44Perderam a vida 18 000 dos melhores soldados benjamitas. 45Os restantes procuraram refúgio nos campos até ao rochedo de Rimom. Entre eles foram mortos 5000 e os israelitas não pararam no encalço dos restantes, até Gidom, matando ainda 2000.
46Desta maneira, a tribo de Benjamim perdeu 25 000 bravos combatentes nesse dia. 47Ficaram apenas uns 600 que escaparam refugiados no rochedo de Rimom, onde se esconderam durante quatro meses. 48O exército de Israel regressou e matou toda a população de Benjamim: homens, mulheres, crianças e gado, incendiando todas as cidades e povoações da sua terra.
