Ang Anghel sa Ginoo Miadto sa Bokim
1Gikan sa Gilgal, miadto sa Bokim ang anghel sa Ginoo ug miingon sa mga Israelinhon, “Gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto ug gidala dinhi sa yuta nga gisaad ko sa inyong mga katigulangan. Miingon ako kaniadto nga dili ko kalimtan ang akong kasabotan kaninyo. 2Miingon usab ako nga dili kamo maghimo ug kasabotan sa mga tawo niining yutaa, kondili gub-on hinuon ninyo ang ilang mga halaran. Apan unsay inyong gihimo? Wala ninyo ako tumana! 3Busa dili ko sila abugon sa inyong yuta. Mahimo silang sama sa tunok sa inyong agianan ug ang ilang mga dios mahimong lit-ag alang kaninyo.”
4Sa dihang nadungog kini sa mga Israelinhon, nanghilak sila pag-ayo. 5Busa gitawag nila kadtong lugara ug Bokim.2:5 Bokim: Ang buot ipasabot, ang nanghilak. Ug naghalad sila didto sa Ginoo.
Ang Pagkamatay ni Josue
6Sa dihang gipalakaw na ni Josue ang mga Israelinhon, nangadto sila sa yuta nga ilang panulondon aron sa pagpanag-iya niini. 7Nagaalagad sila sa Ginoo samtang buhi pa si Josue. Ug bisan namatay na si Josue, nagpadayon gihapon sila sa pag-alagad sa Ginoo samtang buhi pa ang mga tigdumala sa Israel nga nakakita sa tanang katingalahang buhat nga gihimo sa Ginoo alang sa Israel. 8Namatay si Josue, ang alagad sa Ginoo nga anak ni Nun, sa edad nga 110 ka tuig. 9Gilubong siya didto sa yuta nga gihatag kaniya sa Timnat Heres, sa kabungtoran sa Efraim, sa amihan nga bahin sa Bukid sa Gaash.
Miundang ang mga Israelinhon sa Pag-alagad sa Ginoo
10Sa dihang nangamatay na ang mga tawo niadto nga henerasyon, ang nagsunod nga henerasyon wala na makaila sa Ginoo ug walay nasayran sa gipanghimo sa Ginoo alang sa Israel. 11Nagpakasala ang mga Israelinhon atubangan sa Ginoo ug misimba sa mga imahen ni Baal. 12Gisalikway nila ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan nga nagpagawas kanila gikan sa Ehipto. Gisunod nila ug gisimba ang nagkalain-laing mga dios sa mga tawo sa ilang palibot. Gipasuko nila ang Ginoo, 13kay gisalikway nila siya ug nagsimba sa imahen ni Baal ug kang Ashtarot. 14Tungod sa kasuko sa Ginoo sa Israel, gipasagdan niya sila nga sulongon sa mga tulisan aron kuhaon ang ilang mga kabtangan. Gipasagdan usab sila sa Ginoo nga mapildi sa kaaway sa ilang palibot, ug wala nila napanalipdi ang ilang kaugalingon batok sa mga kaaway. 15Kon makig-away sila, ginapapildi sila sa Ginoo, sumala sa iyang gisulti kanila. Hilabihan gayod ang ilang pag-antos.
16Unya, gihatagan sa Ginoo ang Israel ug mga pangulo2:16 pangulo: Sa ubang mga hubad, maghuhukom. Pero dili sila mga maghuhukom (judges) lang, kondili mga pinakapangulo sila sa tibuok Israel tungod kay wala pay mga hari kaniadto. nga maoy nagluwas kanila gikan sa mga tulisan nga misulong kanila. 17Apan wala gihapon sila mituman sa ilang mga pangulo. Mitalikod hinuon sila sa Ginoo ug misimba sa ubang mga dios. Dili sila sama sa ilang mga katigulangan tungod kay dali kaayo silang mitalikod sa mga sugo sa Ginoo nga gituman sa ilang mga katigulangan kaniadto. 18Gitabangan sa Ginoo ang matag pangulo nga iyang gihatag kanila. Ug samtang buhi ang ilang pangulo, giluwas sila sa Ginoo gikan sa ilang mga kaaway. Kay nalooy siya kanila tungod sa ilang mga pag-antos gikan sa mga naglutos ug nagsakit kanila. 19Apan inigkamatay sa ilang pangulo, mobalik na usab sila sa ilang naandang binuhatan, ug mas daotan pa ang ilang ginabuhat kaysa ilang mga katigulangan. Nagaalagad ug nagsimba sila sa ubang mga dios ug wala gayod nila biyai ang ilang daotang mga buhat ug ang ilang pagkagahig ulo.
20Busa nasuko pag-ayo ang Ginoo kanila. Miingon ang Ginoo, “Tungod kay gilapas niini nga nasod ang akong kasabotan nga gihatag ngadto sa ilang mga katigulangan, ug wala sila motuman kanako, 21dili ko na ipaabog kanila ang nahibilin nga mga katawhan sa yuta nga wala masakop ni Josue sa wala pa siya namatay. 22Gamiton ko kini nga mga katawhan aron sulayan ang mga Israelinhon kon tumanon ba nila ang akong mga sugo, sama sa gibuhat sa ilang mga katigulangan.” 23Mao kana kon nganong wala abuga dayon sa Ginoo ang nabilin nga mga katawhan ug wala niya tugoti nga pildihon sila ni Josue.
The angel of the Lord at Bokim
1The angel of the Lord went up from Gilgal to Bokim and said, ‘I brought you up out of Egypt and led you into the land that I swore to give to your ancestors. I said, “I will never break my covenant with you, 2and you shall not make a covenant with the people of this land, but you shall break down their altars.” Yet you have disobeyed me. Why have you done this? 3And I have also said, “I will not drive them out before you; they will become traps for you, and their gods will become snares to you.” ’
4When the angel of the Lord had spoken these things to all the Israelites, the people wept aloud, 5and they called that place Bokim.2:5 Bokim means weepers. There they offered sacrifices to the Lord.
Disobedience and defeat
6After Joshua had dismissed the Israelites, they went to take possession of the land, each to their own inheritance. 7The people served the Lord throughout the lifetime of Joshua and of the elders who outlived him and who had seen all the great things the Lord had done for Israel.
8Joshua son of Nun, the servant of the Lord, died at the age of a hundred and ten. 9And they buried him in the land of his inheritance, at Timnath Heres2:9 Also known as Timnath Serah (see Joshua 19:50 and 24:30) in the hill country of Ephraim, north of Mount Gaash.
10After that whole generation had been gathered to their ancestors, another generation grew up who knew neither the Lord nor what he had done for Israel. 11Then the Israelites did evil in the eyes of the Lord and served the Baals. 12They forsook the Lord, the God of their ancestors, who had brought them out of Egypt. They followed and worshipped various gods of the peoples around them. They aroused the Lord’s anger 13because they forsook him and served Baal and the Ashtoreths. 14In his anger against Israel the Lord gave them into the hands of raiders who plundered them. He sold them into the hands of their enemies all around, whom they were no longer able to resist. 15Whenever Israel went out to fight, the hand of the Lord was against them to defeat them, just as he had sworn to them. They were in great distress.
16Then the Lord raised up judges,2:16 Or leaders; similarly in verses 17-19 who saved them out of the hands of these raiders. 17Yet they would not listen to their judges but prostituted themselves to other gods and worshipped them. They quickly turned from the ways of their ancestors, who had been obedient to the Lord’s commands. 18Whenever the Lord raised up a judge for them, he was with the judge and saved them out of the hands of their enemies as long as the judge lived; for the Lord relented because of their groaning under those who oppressed and afflicted them. 19But when the judge died, the people returned to ways even more corrupt than those of their ancestors, following other gods and serving and worshipping them. They refused to give up their evil practices and stubborn ways.
20Therefore the Lord was very angry with Israel and said, ‘Because this nation has violated the covenant I ordained for their ancestors and has not listened to me, 21I will no longer drive out before them any of the nations Joshua left when he died. 22I will use them to test Israel and see whether they will keep the way of the Lord and walk in it as their ancestors did.’ 23The Lord had allowed those nations to remain; he did not drive them out at once by giving them into the hands of Joshua.
