Ang Levita ug ang iyang Asawa nga Sulugoon
1Sa panahon nga wala pay hari ang Israel, may usa ka Levita nga nagpuyo sa layong dapit sa kabungtoran sa Efraim. Kini nga Levita nakapangasawa ug sulugoon nga taga-Betlehem, nga sakop sa Juda. 2Apan nanglaki kining iyang asawa, ug mipauli kini sa balay sa iyang mga ginikanan sa Betlehem. Nagpabilin siya didto sulod sa upat ka bulan. 3Unya nakadesisyon ang Levita nga apason ang iyang asawa ug alam-alaman nga makig-uli kaniya. Nagdala siyag duha ka asno ug usa ka sulugoon. Pag-abot niya didto, gipadayon siya sa babaye, ug sa dihang nakita siya sa amahan sa babaye, giabiabi siya pag-ayo. 4Gipugos siya sa iyang ugangan nga magpabilin didto. Busa nagpabilin siya sulod sa tulo ka adlaw nga didto man nagakaon, nagainom, ug nagatulog.
5Sa ikaupat nga adlaw, sayo pa kaayo silang mibangon ug nanghipos kay mopauli. Apan miingon ang amahan sa babaye ngadto sa iyang umagad, “Kaon una kamo sa dili pa molakaw.” 6Busa mikaon sila. Miingon pag-usab ang amahan sa babaye, “Ugma na lang kamo lakaw kay maglipay-lipay una kita dinhi.” 7Molakaw na unta ang lalaki apan nagsigeg pamugos ang iyang ugangan, busa nagpabilin na lang sila. 8Pagkabuntag, sa ikalima nga adlaw, nagaandam na sila aron manglakaw, apan miingon na usab ang amahan sa babaye, “Kaon una kamo ug unya na lang kamo sa hapon lakaw.” Busa mikaon una sila. 9Sa dihang molakaw na ang Levita, ang iyang asawa, ug ang iyang sulugoon, miingon ang amahan sa babaye, “Morag hapon na ug sa dili madugay mongitngit na. Maayo pag dinhi na lang una usab kamo matulog. Paglipay-lipay una kamo, ug ugma sayo kamog lakaw.”
10-11Apan wala na gayod mosugot ang Levita. Milakaw gayod sila sakay sa duha ka asno. Hapon na kaayo sa dihang miabot sila sa Jebus (nga mao ang Jerusalem). Busa miingon ang iyang sulugoon, “Maayo pa tingalig dinhi na lang kita matulog niining lungsod sa mga Jebusihanon.” 12Mitubag ang Levita, “Dili mahimo nga dinhi kita matulog sa dapit nga dili mga Israelinhon ang nagpuyo. Molahos kita sa Gibea. 13Tana, mopadayon kita ug lakaw ug sa Gibea o sa Rama kita matulog.” 14Busa nagpadayon sila. Misalop na ang adlaw sa dihang miabot sila duol sa Gibea nga sakop sa teritoryo ni Benjamin. 15Misulod sila sa lungsod ug milingkod sa plasa, apan wala gayoy miagda kanila nga modayon sa ilang balay.
16Sa dihang ngitngit na, may usa ka tigulang nga lalaki nga gikan sa iyang trabaho sa uma. Kining tigulanga didto kaniadto nagpuyo sa kabungtoran sa Efraim apan niadtong higayona didto sa Gibea, sa teritoryo ni Benjamin na siya nagpuyo.
17Sa dihang nakita sila niining tigulanga, miduol kini kanila ug nangutana, “Taga-asa kamo ug asa kamo paingon?” 18Mitubag ang Levita, “Gikan kami sa Betlehem nga sakop sa Juda, ug mopauli kami sa among balay19:18 among balay: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, balay sa Ginoo. sa kabungtoran sa Efraim. Apan walay miagda kanamo nga modayon sa ilang balay. 19May pagkaon ug ilimnon kami alang sa among kaugalingon, ug may kumpay usab alang sa among mga asno. Wala na kamiy kinahanglanon pa.” 20Miingon ang tigulang, “Ayaw kamo kabalaka. Didto kamo sa akong balay katulog. Andam akong mohatag sa tanan ninyong kinahanglanon. Ayaw lang kamog katulog dinhi sa plasa.” 21Busa gidala sila sa tigulang didto sa iyang balay. Gipakaon sa tigulang ang ilang mga asno, ug unya nanghimasa sila ug nangaon.
22Samtang naglipay sila, kalit lang nga gilibotan ug daotang mga tawo ang balay ug gisigihag dukdok ang pultahan. Miingon sila sa tigulang nga tag-iya sa balay, “Pagawasa ang bisita mong lalaki kay makighilawas kami kaniya.” 23Mitubag ang tigulang, “Ayaw, mga higala! Ayaw kamo paghimo ug daotan. Bisita ko kining tawhana ug makauulaw kanang inyong pagabuhaton. 24Ania ang iyang asawa ug ang akong anak nga dalaga. Ihatag ko sila kaninyo, ug buhata kanila ang gusto ninyong buhaton. Basta ayaw lang ninyo himoa kanang makauulaw nga butang sa akong bisita.”
25Wala mamati ang mga tawo kaniya, busa gipagawas sa Levita ang iyang asawa ug gitugyan kanila. Giamong-amongan nila siya sa tibuok gabii ug wala undangi hangtod nagbuntag. Pagkakaadlawon, gipalakaw nila ang babaye. 26Banagbanag na sa dihang miabot kini sa balay sa tigulang diin atua ang iyang bana. Natumba siya sa may pultahan ug didto na mabuntagi.
27Mibangon ang Levita pagkabuntag ug giablihan ang pultahan. Sa iyang paggawas aron mopadayon sa iyang lakaw, nakita niya ang iyang asawa nga naghapa ug ang mga kamot niini didto sa tumbanan sa pultahan. 28Miingon ang Levita, “Bangon na kay mopauli na kita.” Apan patay na diay19:28 patay na diay: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, wala motubag. ang babaye, busa gikarga niya kini sa iyang asno ug milakaw.
29Pag-abot niya sa iyang balay, mikuha siyag sundang ug giputol-putol niya sa 12 ka bahin ang patayng lawas sa iyang asawa, ug unya gipadala niya kini sa 12 ka tribo sa Israel. 30Miingon ang tanang nakakita niini, “Wala pa gayoy nahitabo nga sama niini sukad sa pagbiya sa mga Israelinhon sa Ehipto. Unsay angay natong buhaton?”
利未人和他的妾
1那时候，以色列没有王。有一个利未人住在以法莲山区的偏远地带，他娶了犹大伯利恒的一个女子为妾。 2那女子不忠，离开丈夫回到犹大 伯利恒的父亲家，住了四个月。 3后来，她丈夫带着一个仆人和两头驴去见她，用好话劝她回去。那女子带他去见自己的父亲。她父亲看见女婿来了，便热情地接待他， 4留他在家里小住。他便在那里住了三天，一起吃住。 5第四天，他清早起来准备回家，岳父对他说：“吃点东西补充体力后再走吧。” 6于是，二人坐下来一起吃喝。岳父对他说：“再住一夜，高兴高兴吧。” 7他不肯答应，起来要走，但岳父一再挽留，他就又住了一夜。 8第五天清早起来，他准备回家，岳父对他说：“吃点东西，太阳偏西再走吧。”于是，二人一同吃饭。 9他带着妾和仆人起来要走的时候，岳父对他说：“看啊，太阳偏西了，天色已晚，再住一夜高兴高兴，明天一早再走吧。”
10可是，他不愿意再留一夜，就备好两头驴，带着他的妾走了，来到耶布斯附近。耶布斯就是耶路撒冷。 11他们临近耶布斯时，天快黑了，仆人对主人说：“我们不如就在耶布斯人的城里住宿吧。” 12主人说：“我们不可在没有以色列人住的外邦城邑住宿，不如赶到基比亚。” 13他又说：“我们前往基比亚或拉玛住宿吧。” 14于是，他们继续前行，到便雅悯境内的基比亚时，天已经黑了。 15他们决定在那里过夜。因为没有人接待他们，他们只好在城中的广场露宿。
16那时，有一个老人从田间工作回来，经过那里。他本来是以法莲山区的人，现在住在便雅悯境内的基比亚。 17他看见有人在城中的广场露宿，就问：“你们从哪里来，要到哪里去？” 18利未人回答说：“我们从犹大的伯利恒来，正要回家去。我住在以法莲山区的偏远地带。我现在要去耶和华的殿。这里没有人接待我。 19其实我有粮草喂驴，我和我的妾及仆人也有饼和酒，什么也不缺。” 20那老人说：“到我家来吧，我会供应你们的需要，千万不可在街头露宿。” 21于是，那老人带他们回家，喂他们的驴。他们洗完脚后，便一起吃喝。
22他们正欢快的时候，城里的一群无赖前来围住房子，连连叩门，对老人说：“把你家里的客人交出来，我们要跟他性交。” 23老人出去对他们说：“弟兄们啊，不要做这种恶事！这人是我的客人，不要干这种卑鄙的事！ 24我有个女儿，仍是处女，还有这人的妾，我把她们交出来，任你们玩弄，只是不要对这人干这种卑鄙的事。” 25他们却不肯听。利未人就把自己的妾推出去交给他们。他们强暴她，终夜凌辱她，直到天快亮才放她走。 26她回到丈夫住宿的房子门前，就扑倒在地。
27早晨，她丈夫起来打开房门要上路，发现她倒卧在门前，双手搭在门槛上， 28就对她说：“起来，我们走吧！”她却没有反应。于是，他就把她的尸体放在驴背上启程回家。 29回到家里，他用刀把尸体切成十二块，派人送往以色列全境。 30看见的人都说：“自从以色列人离开埃及以来，这种事从未发生过，也从未见过。我们必须商量一下，看看该怎么办。”
