1“Busa tawga ninyo ang inyong isigka-Israelinhon nga ‘Akong katawhan’2:1 Akong katawhan: sa Hebreo, Ami. ug ‘Gikaloy-an.’2:1 Gikaloy-an: sa Hebreo, Ruhama.”
Si Gomer Hulagway sa Pagluib sa Israel
2“Mga anak, badlonga ninyo ang inyong inahan kay dili ko na siya asawa, ug dili na niya ako bana. Ingna ninyo siya nga undangon na ang iyang pagpamiga. 3Kay kon dili siya moundang, huboan ko siya ug madayag ang iyang kahubo sama sa dihang gihimugso siya. Himuon ko siyang sama sa kamingawan o disyerto, ug mamatay siya sa kauhaw. 4-5Ug kamo nga iyang mga anak dili ko kaloy-an, kay mga anak kamo sa babayeng maluibon. Makauulaw ang ginahimo sa inyong inahan nga mianak kaninyo. Miingon siya, ‘Apason ko ang akong mga laki nga mao ang nagahatag kanako sa akong pagkaon ug tubig, mga panapton nga delana2:4-5 delana: sa English, wool. ug linen, lana, ug mga ilimnon.’
6“Busa koralon ko siyag tunokon nga tanom aron dili siya makagawas. 7Gukdon niya ang iyang mga laki apan dili niya sila maabtan. Pangitaon niya sila apan dili niya sila makit-an. Unya moingon siya, ‘Mobalik na lang ako sa akong bana, kay mas maayo pa ang akong kahimtang kaniadto kay sa karon.’
8“Wala niya hunahunaa nga ako ang naghatag kaniya sa mga lugas, duga sa ubas, lana, ug sa daghang mga plata ug mga bulawan nga gigamit nila nga imahen ni Baal.2:8 gigamit… Baal: o, gigamit nila sa pagsimba kang Baal. 9Busa sa panahon sa ting-ani bawion ko ang mga lugas ug duga sa ubas nga akong gihatag. Ug kuhaon ko usab ang mga panapton nga delana ug linen nga gihatag ko aron itabon sa iyang pagkahubo. 10Ug karon huboan ko siya atubangan sa iyang mga laki, ug walay makaluwas kaniya gikan sa akong mga kamot. 11Undangon ko ang iyang paglipay ug ang tanan niyang mga kasaulogan: ang Pista sa Pagsugod sa Bulan, mga Adlaw nga Igpapahulay, ug ang tanang gitakda nga mga kasaulogan sa tuig. 12Daoton ko ang iyang mga tanom nga ubas ug mga kahoy nga igos nga matod pa niya gibayad kaniya sa iyang mga laki. Himuon ko ang mga tamnanan niini nga kalasangan, ug ang ihalas nga mga mananap na lang ang mokaon niini. 13Silotan ko siya tungod sa mga higayon nga nagasunog siyag insenso isip halad ngadto sa mga imahen ni Baal. Nagsul-ob siya ug mga alahas ug migukod sa iyang mga laki, apan ako gikalimtan niya. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
14“Karon, danihon ko siya ug dad-on sa kamingawan ug pangulitawhan pag-usab. 15Ug didto ihatag ko kaniya pagbalik ang iyang mga tamnanan sa ubas, ug ang walog sa Acor2:15 Acor: Ang buot ipasabot sa Hebreo, kasamok. mahimong pultahan sa paglaom. Unya, sugton niya ako sama sa iyang gihimo kaniadtong batan-on pa siya, sa dihang migawas siya gikan sa Ehipto.”
16Miingon ang Ginoo sa mga Israelinhon, “Nianang adlawa nga mobalik kamo kanako, pagatawgon ninyo ako nga inyong bana, ug dili na ninyo ako pagatawgon nga inyong Baal.2:16 Baal: Ngalan kini sa usa ka dios-dios sa Canaan. Ang Baal nagkahulogan usab ug “agalon.” 17Dili ko na gayod kamo pasangpiton sa mga ngalan ni Baal. 18Nianang adlawa maghimo ako ug kasabotan uban sa tanang matang sa mga mananap ug dili na nila kamo unsaon. Wagtangon ko sa yuta sa Israel ang pana ug espada aron makatulog kamo nga malinawon ug walay gikahadlokan nga katalagman.
19“Ilhon ko kamong akong asawa hangtod sa kahangtoran. Buhaton ko diha kaninyo ang matarong ug husto. Higugmaon ko kamo ug kaloy-an, 20ug magmatinud-anon ako kaninyo. Ug ilhon ninyo ako nga Ginoo. 21Ako, ang Ginoo, nagaingon nga nianang adlawa tubagon ko ang inyong pag-ampo. Paulanon ko aron motubo diha sa yuta 22ang mga lugas, ubas, ug olibo alang kaninyo nga gitawag nga Jezreel.2:22 Jezreel: si Jezreel (bersikulo 22), si Lo Ruhama ug si Lo Ami (bersikulo 23) mga anak ni Hosea ug ni Gomer (1:3-9), ug ang ilang mga ngalan gipangalan sa Israel. 23Papuy-on ko kamo sa inyong yuta isip akong katawhan. Ipakita ko ang akong kalooy kaninyo, kamo nga gitawag ug Lo Ruhama.2:23 Lo Ruhama: Ang buot ipasabot sa Hebreo, wala kaloy-i. Ug kamong gitawag nga Lo Ami2:23 Lo Ami: Ang buot ipasabot sa Hebreo, dili akong katawhan. tawgon ko nga akong katawhan. Ug moingon kamo kanako, ‘Ikaw ang among Dios.’ ”
1Say ye unto your brethren, Ammi; and to your sisters, Ru-hamah. 2.1 Ammi: that is, My people2.1 Ru-hamah: that is, Having obtained mercy 2Plead with your mother, plead: for she is not my wife, neither am I her husband: let her therefore put away her whoredoms out of her sight, and her adulteries from between her breasts; 3Lest I strip her naked, and set her as in the day that she was born, and make her as a wilderness, and set her like a dry land, and slay her with thirst. 4And I will not have mercy upon her children; for they be the children of whoredoms. 5For their mother hath played the harlot: she that conceived them hath done shamefully: for she said, I will go after my lovers, that give me my bread and my water, my wool and my flax, mine oil and my drink.2.5 drink: Heb. drinks
6¶ Therefore, behold, I will hedge up thy way with thorns, and make a wall, that she shall not find her paths.2.6 make…: Heb. wall a wall 7And she shall follow after her lovers, but she shall not overtake them; and she shall seek them, but shall not find them: then shall she say, I will go and return to my first husband; for then was it better with me than now. 8For she did not know that I gave her corn, and wine, and oil, and multiplied her silver and gold, which they prepared for Baal.2.8 wine: Heb. new wine2.8 which…: or, wherewith they made Baal 9Therefore will I return, and take away my corn in the time thereof, and my wine in the season thereof, and will recover my wool and my flax given to cover her nakedness.2.9 recover: or, take away 10And now will I discover her lewdness in the sight of her lovers, and none shall deliver her out of mine hand.2.10 lewdness: Heb. folly, or, villany 11I will also cause all her mirth to cease, her feast days, her new moons, and her sabbaths, and all her solemn feasts. 12And I will destroy her vines and her fig trees, whereof she hath said, These are my rewards that my lovers have given me: and I will make them a forest, and the beasts of the field shall eat them.2.12 destroy: Heb. make desolate 13And I will visit upon her the days of Baalim, wherein she burned incense to them, and she decked herself with her earrings and her jewels, and she went after her lovers, and forgat me, saith the LORD.
14¶ Therefore, behold, I will allure her, and bring her into the wilderness, and speak comfortably unto her.2.14 comfortably: or, friendly: Heb. to her heart 15And I will give her her vineyards from thence, and the valley of Achor for a door of hope: and she shall sing there, as in the days of her youth, and as in the day when she came up out of the land of Egypt. 16And it shall be at that day, saith the LORD, that thou shalt call me Ishi; and shalt call me no more Baali.2.16 Ishi: that is, My husband2.16 Baali: that is, My lord 17For I will take away the names of Baalim out of her mouth, and they shall no more be remembered by their name. 18And in that day will I make a covenant for them with the beasts of the field, and with the fowls of heaven, and with the creeping things of the ground: and I will break the bow and the sword and the battle out of the earth, and will make them to lie down safely. 19And I will betroth thee unto me for ever; yea, I will betroth thee unto me in righteousness, and in judgment, and in lovingkindness, and in mercies. 20I will even betroth thee unto me in faithfulness: and thou shalt know the LORD. 21And it shall come to pass in that day, I will hear, saith the LORD, I will hear the heavens, and they shall hear the earth; 22And the earth shall hear the corn, and the wine, and the oil; and they shall hear Jezreel. 23And I will sow her unto me in the earth; and I will have mercy upon her that had not obtained mercy; and I will say to them which were not my people, Thou art my people; and they shall say, Thou art my God.
