Hosea 13 – APSD-CEB & NSP

Ang Pulong Sa Dios

Hosea 13:1-16

1“Kaniadto, kon motingog na gani ang tribo sa Efraim magkurog sa kahadlok ang ubang mga tribo sa Israel, ug modayeg sila kanila. Apan nakasala sila tungod sa ilang pagsimba kang Baal, mao nga nangamatay13:1 nangamatay: o, mangamatay. sila. 2Hangtod karon, kamong gitawag ug Efraim13:2 kamong gitawag ug Efraim: Ang buot ipasabot, ang mga taga-Israel. nagapadayon sa pagpakasala. Naghimo kamo ug mga dios-dios gikan sa inyong mga pilak aron simbahon. Apan kining tanan hinimo lang sa hanas nga mga panday. Ug miingon pa kamo nga maghalad kamo ug tawo niining mga dios-dios nga baka ug mohalok kanila. 3Busa mahisama kamo sa gabon o yamog sa kabuntagon nga dali rang mahanaw, o sa tahop nga gipalid gikan sa giokanan o sa aso nga migawas gikan sa panghaw.

4“Ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagpagawas kaninyo gikan sa Ehipto. Wala na kamoy ilhon pang Dios ug Manluluwas gawas kanako. 5Giatiman ko kamo sa disyerto. 6Apan sa dihang nakakaon kamo ug natagbaw, nahimo kamong garboso ug gikalimtan ninyo ako. 7-8Busa daw bangis nga mananap akong mag-atang kaninyo. Dasmagan ko kamo nga daw oso nga nawad-an ug mga anak, o daw liyon, kunis-kunison ko kamo ug lamyon. Mag-atang ako sa mga dalan ug moataki sama sa mananap nga leopardo. 9Laglagon ko kamong mga taga-Israel, tungod kay gikontra ninyo ako nga inyong magtatabang. 10Hain na man ang inyong hari ug ang mga pangulo sa inyong mga lungsod nga moluwas kaninyo? Nangayo kamo ug hari ug mga opisyal. 11Sa akong kasuko gihatag ko sila kaninyo, ug sa akong kapungot gikuha ko sila. 12Dili nako makalimtan ang inyong13:12 inyong: sa Hebreo, Efraim. Tan-awa usab ang 4:17. mga sala. Sama kini sa kasulatan nga giputos ug gitipigan.

13“May kahigayonan kamong mabuhi pag-usab. Apan tungod kay wala kamoy panabot, gipakawalay-bili ninyo kini. Sama kamo sa usa ka bata nga angay nang ihimugso. Nagbati na ang inahan apan dili gustong mogawas ang bata. 14Luwason ko ba kamo sa kamatayon? Dili! Moabot kaninyo ang mga katalagman ug ang uban pang mga kadaotan nga mopatay kaninyo. Ug dili ko kamo kaloy-an. 15Bisan pa ug mas mauswagon kamo kay sa inyong isigka-Israelinhon, laglagon ko gihapon kamo. Ipadala ko ang init nga hangin gikan sa disyerto sa sidlakan ug mohubas ang inyong mga tuboran ug mga atabay. Ug unya ilogon ang inyong mga mahalong kabtangan. 16Angayng silotan ang mga taga-Samaria tungod sa ilang pagrebelde kanako nga ilang Dios. Mangamatay sila sa gira. Dugmokon ang ilang gagmayng mga bata, ug yasyason ang tiyan sa mga babayeng mabdos.”

New Serbian Translation

Књига пророка Осије 13:1-16

Господњи гнев против Израиља

1Страх је владао док је Јефрем говорио.

Уздигао се он у Израиљу,

али је згрешио због Вала и умро.

2А и сада грехе множе

јер су себи излили идоле

од свог сребра и својом вештином.

Идоли су дело ливца, сви до једног!

И још за њих кажу:

„Људи који жртвују нека љубе телад!“

3Биће зато ко јутарњи облак

и као роса рана што нестаје,

као плева с гумна олујом ношена

и дим из оџака.

4„А ја сам био Господ,

Бог твој, још од земље египатске,

осим мене не знаш за друге богове.

Осим мене Спаситеља нема.

5Ја сам тебе посматрао у пустињи,

у земљи сасушеној.

6Наситили су се на пашњаку своме.

Наситили су се, срцем огордили

и зато ме заборавили.

7Попут лава ја ћу за њих бити,

попут риса што крај пута вреба.

8Пресрешћу их као медведица којој су отели медведиће,

до срца им груди растргнути.

Прождраћу их онде као лав,

раскомадаће их дивље звери.

9Сатрвен си, Израиљу,

јер си против мене, против свога помоћника!

10Где је сада цар твој да те спасе

у свим твојим градовима, твоје судије?

А за њих си говорио: ’Дај ми цара и главаре!’

11И у гневу своме цара сам ти дао,

али сам га и узео у јарости својој.

12Свезана је кривица Јефремова

и прикривен грех је његов.

13Спопашће га болови ко да се порађа.

Али он је дете што мудрости нема,

јер он не би да се роди,

да изађе из утробе кад је томе време.

14Од превласти Света мртвих13,14 У изворном тексту Шеол, или подземље, где пребивају душе умрлих. откупићу их

и од смрти избавићу их.

Где је, смрти, твоје разарање?

Где је, Свете мртвих, жалац твој?

Самилост је сакривена од очију мојих.

15Све и да процвета међу браћом својом,

источни ће ветар доћи,

из пустиње ветар Господњи се диже

да пресуши његове изворе,

да пресахне његова врела

и да отме благо, све драгоцености.

16Биће крива Самарија

за побуну против Бога свога.

Од мача ће они пасти,

децу ће им размрскати

и труднице распорити.“