Hosea 10 – APSD-CEB & NAV

Ang Pulong Sa Dios

Hosea 10:1-15

1“Ang mga taga-Israel kaniadto sama sa tanom nga ubas nga daghag bunga. Sa ilang pag-uswag nagpatukod usab sila ug daghang mga halaran, ug gipatahom nila ang ilang sagrado nga mga bato nga ilang gisimba. 2Mga limbongan sila, ug kinahanglan nga mag-antos sila tungod sa ilang mga sala. Gub-on sa Ginoo ang ilang mga halaran ug sagrado nga mga bato. 3Unya moingon sila: Wala kamiy hari tungod kay wala kami motahod sa Ginoo. Apan bisan pag may hari kami, unsa may iyang mahimo nga maayo alang kanamo? 4Magsige lang silag sulti, manumpa, ug maghimog mga kasabotan nga dili nila tumanon. Busa ang hustisya nahisama sa makahilo nga sagbot nga nanurok sa dinaro nga yuta.

5“Mahadlok ang mga lumulupyo sa Samaria tungod kay mawala ang mga dios-dios nga mga dumalagang baka sa Bet Aven. Sila ug ang ilang mga pari nga nalipay sa katahom niining mga dios-dios magsubo gayod tungod kay kuhaon kini gikan kanila 6ug dad-on sa Asiria ingon nga gasa ngadto sa gamhanang hari. Maulawan ang Israel10:6 Israel: sa Hebreo, Efraim. Usa sa mga tribo sa gingharian sa Israel, ug niini nga bersikulo nagarepresentar kini sa tibuok gingharian sa Israel. tungod sa tambag nga iyang gisunod. 7Mahanaw ang iyang10:7 iyang: sa Hebreo, Samaria. Mao kini ang kapital sa Israel ug nagarepresentar sa tibuok gingharian sa Israel. hari sama sa usa ka gamay nga sanga nga gianod sa tubig. 8Gub-on ang mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa Aven,10:8 Aven: Mao usab kini ang Bet Aven o Betel. Tan-awa usab ang 4:15. nga mao ang nahimong hinungdan sa pagpakasala sa mga taga-Israel. Motubo ang tunokon nga mga tanom ug motabon sa ilang mga halaran. Unya moingon sila sa mga bukid, ‘Taboni kami!’ Ug sa mga bungtod, ‘Tumpagi kami!’ ”

Gihukman sa Ginoo nga Silotan ang Israel

9Miingon ang Ginoo, “Kamong mga katawhan sa Israel nagpadayon sa pagpakasala sukad pa sa panahon sa inyong mga katigulangan sa Gibea. Wala gayod kamo nausab. Busa kamong mga kaliwat sa mga daotan sulongon sa Gibea. 10Silotan ko kamo sumala sa akong gusto. Maghiusa ang mga nasod sa pagpakiggira kaninyo tungod sa inyong padayong pagpakasala. 11Kaniadto nagpahayahay lang kamo; sama kamo sa dumalagang baka nga nabansay sa paggiok ug nakaangay na niining trabahoa. Apan karon lisod-lisoron ko kamong mga taga-Israel10:11 Israel: sa Hebreo, Efraim. Tan-awa usab ang 4:17. ug lakip ang mga taga-Juda; mahisama kamo sa dumalagang baka nga sangonan ug yugo ang iyang liog nga wala pa makubali ug unya padaruhon. 12Miingon ako kaninyo, ‘Pahumoka ang inyong kasingkasing sama sa yuta nga gidaro. Pagtanom kamo ug pagkamatarong ug aniha ang paghigugma. Kay panahon na kini nga modangop kamo kanako hangtod nga moabot ako ug magdala ug kaluwasan nga sama sa ulan.’

13“Apan nagtanom kamo ug kadaotan, busa miani usab kamo ug kadaotan. Nalingla kamo sa mga bakak tungod kay misalig kamo sa inyong kaugalingong katakos ug sa inyong daghang mga sundalo. 14Busa ang kasamok sa gubat batok sa inyong mga katawhan ug mang-guba ang inyong pinarilan nga mga lungsod. Himuon sa inyong mga kaaway ang sama sa gihimo ni Shalman10:14 Shalman: Posible nga usa ka hari sa mga Moabihanon. sa lungsod sa Bet Arbel—gidugmok niya ang mga inahan ug ang ilang mga kabataan. 15Mao usab kana ang mahitabo kaninyong mga taga-Betel tungod kay labihan ang inyong kadaotan. Inig-abot sa adlaw sa paghukom, sa pagbanagbanag pa lang, sigurado gayod nga mamatay na ang hari sa Israel.”

Ketab El Hayat

هوشع 10:1-15

1إِنَّ إِسْرَائِيلَ مِثْلُ كَرْمَةٍ مُخْصِبَةٍ يُغِلُّ ثَمَراً لِنَفْسِهِ. كُلَّمَا تَكَاثَرَ مَحْصُولُ ثَمَرِهِ، زَادَ فِي بِنَاءِ الْمَذَابِحِ، وَبِمِقْدَارِ مَا تَجُودُ أَرْضُهُ، يُتْقِنُ بِنَاءَ أَنْصَابِهِ. 2قُلُوبُهُمْ كُلُّهَا خِدَاعٌ، وَعَلَيْهِمْ أَنْ يَتَحَمَّلُوا عِقَابَ ذُنُوبِهِمْ. إِنَّ الرَّبَّ يَهْدِمُ مَذَابِحَهُمْ وَيُدَمِّرُ أَوْثَانَهُمْ. 3يَقُولُونَ الآنَ: «لَيْسَ لَنَا مَلِكٌ لأَنَّنَا لَمْ نَخْشَ اللهَ، وَمَاذَا فِي وُسْعِ الْمَلِكِ أَنْ يَفْعَلَ لَنَا؟» 4يَنْطِقُونَ بِكَلامِ لَغْوٍ وَيُبْرِمُونَ عُهُوداً بِأَقسَامٍ بَاطِلَةٍ، فَيَحُلُّ بِهِمِ الْقَضَاءُ كَأَعْشَابٍ سَامَّةٍ نَبَتَتْ فِي أَرْضٍ مَحْرُوثَةٍ. 5يَخْشَى أَهْلُ السَّامِرَةِ عَلَى عِجْلِ بَيْتِ آوَنَ، لأَنَّ شَعْبَهُ يَنُوحُونَ عَلَيْهِ، وَكَذَلِكَ كَهَنَتَهُ الْخَوَنَةَ الَّذِينَ ابْتَهَجُوا بِبَهَائِهِ الَّذِي سُلِبَ مِنْهُ. 6سَيُحْمَلُ هَذَا الْعِجْلُ إِلَى أَشُّورَ هَدِيَّةً لِلْمَلِكِ الْعَظِيمِ، فَيَخْزَى أَفْرَايِمُ وَيَعْتَرِي إِسْرَائِيلَ الْخَجَلُ مِنِ اتِّكَالِهِ عَلَيْهِ. 7يَهْلِكُ مَلِكُ السَّامِرَةِ كَقَشَّةٍ عَائِمَةٍ عَلَى وَجْهِ الْمِيَاهِ. 8وَتُدَمَّرُ أَمَاكِنُ الْعِبَادَةِ عَلَى مَشَارِفِ آوَنَ الَّتِي أَضْحَتْ خَطِيئَةَ إِسْرَائِيلَ، وَيَنْمُو الشَّوْكُ وَالْحَسَكُ عَلَى مَذَابِحِهِمْ، فَيَقُولُونَ لِلْجِبَالِ: غَطِّينَا، وَلِلتِّلالِ: اسْقُطِي عَلَيْنَا.

9لَقَدْ أَخْطَأْتَ يَا إِسْرَائِيلُ مُنْذُ أَيَّامِ جِبْعَةَ وَلَمْ تَكُفَّ عَنِ ارْتِكَابِ الإِثْمِ، أَلَمْ تُدْرِكْهُمُ الْحَرْبُ فِي جِبْعَةَ؟ 10فَأُعَاقِبُهُمْ عِنْدَمَا أَشَاءُ، إِذْ تَتَأَلَّبُ عَلَيْهِمْ أُمَمٌ وَتُقَيِّدُهُمْ بِالأَغْلالِ مِنْ جَرَّاءِ إِثْمِهِمِ الْمُتَكَاثِرِ. 11كَانَ أَفْرَايِمُ كَعِجْلَةٍ مُرَوَّضَةٍ تُحِبُّ أَنْ تَدُوسَ الْقَمْحَ، وَلَكِنِّي سَأَضَعُ نِيراً عَلَى عُنُقِهَا الْجَمِيلِ الَّذِي حَافَظَتْ عَلَى سَلامَتِهِ، وَأَدْفَعُهَا إِلَى الْعَمَلِ الشَّاقِ، وَيَحْرُثُ يَهُوذَا وَيُمَهِّدُ إِسْرَائِيلُ الأَرْضَ.

12ازْرَعُوا لأَنْفُسِكُمْ بِذَارَ الْبِرِّ، فَتَحْصُدُوا بِمُقْتَضَاهُ ثِمَارَ الرَّحْمَةِ، اُحْرُثُوا لَكُمْ حَرْثاً لأَنَّ هَذَا أَوَانُ الْتِمَاسِ الرَّبِّ، حَتَّى يَأْتِيَ وَيُمْطِرَ عَلَيْكُمْ غُيُوثَ صَلاحِهِ. 13لَكِنَّكُمْ زَرَعْتُمُ الشَّرَّ فَحَصَدْتُمُ الإِثْمَ، وَأَكَلْتُمْ ثِمَارَ الْكَذِبِ لأَنَّكُمُ اتَّكَلْتُمْ عَلَى مَرْكَبَاتِكُمْ وَعَلَى كَثْرَةِ مُحَارِبِيكُمُ الْجَبَابِرَةِ. 14لِذَلِكَ يُدَوِّي زَئِيرُ الْمَعْرَكَةِ بَيْنَ شَعْبِكَ، وَتُدَمَّرُ جَمِيعُ حُصُونِكَ كَمَا دَمَّرَ شَلْمَانُ بَيْتَ أَرَبْئِيلَ فِي يَوْمِ الْقِتَالِ إِذْ أَصْبَحَتِ الأُمُّ مَعَ أَوْلادِهَا حُطَاماً. 15هَذَا مَا يَجْرِي عَلَيْكُمْ يَا بَيْتَ إِسْرَائِيلَ عِقَاباً لَكُمْ عَلَى إِثْمِكُمُ الْعَظِيمِ، وَيَتِمُّ الْقَضَاءُ عَلَى مَلِكِ إِسْرَائِيلَ عِنْدَ انْبِلاجِ الْفَجْرِ.